#99 De Eindhovense vredestocht en hoe (niet?) verder (met Dick en Len)
Ja, een nieuw jaar en ook dus weer een nieuwe aflevering van Geloofsvoer Gesprek.
Speaker 2:Je moest er even een weekje langer op wachten, want ook ja, ook wij hebben natuurlijk even vakantie gehad. Maar nu staat te beginnen. Aflevering 99. En in deze aflevering hebben Dick en ik het over de vredesmars in Eindhoven. Want die ging dit jaar niet door.
Speaker 2:Ja, en bij dit soort vragen maakt natuurlijk mijn zware Lennaert maar al te graag weer zijn opwachtingen in de aflevering. Nou, ik zeg wel maar al te graag. Maar dat is vooral wat ik erop aan drong. Aletta denkt met ons mee over de vraag hey, die vredesmars. Is het nou eigenlijk goed dat die nu gestopt is omdat het eigenlijk ontmaskerd is voor wat het was of hebben we hier iets weggegooid wat we maar heel moeilijk weer terug willen met elkaar.
Speaker 2:Nou, een interessante discussie. We hebben ook een beetje heen en weer bewegen. Wat vinden we er nou eigenlijk van? Dat ervaar je misschien zelf ook als luisteraar. Ja, hoe dan ook.
Speaker 2:Ik hoop dat je het een interessante aflevering vindt. Veel plezier. Dick, het was weer een hele bevalling. Alle apparatuur staat weer 2 kabels om onze nek gewikkeld, in de knoop geraakt,
Speaker 3:maar we zijn er on-air. Man, dat was in 2025. Wat een werk. Maar goed, We zijn er weer.
Speaker 2:Ja, de eerste aflevering van het nieuwe jaar.
Speaker 3:Ja, supersnel ook. Gewoon, het is vandaag 6 januari.
Speaker 2:Ja, we kloppen eigenlijk het kruid nog van onze jas af. Exact. Maar gewoon Ik ruik nog naar Khabid, zegt mijn vrouw.
Speaker 3:Ja, ja, precies. Dat stinkt. Ja. Maar nee, klopt. Het is ja, de luisteraars horen het natuurlijk ietsje later.
Speaker 3:Maar voor ons, ik heb dit voelt voor mij gewoon inderdaad nog gewoon super oud en nieuw.
Speaker 2:Ja, het is eigenlijk de de week waarin het werkleven zich weer hervat. De kinderen weer naar school gaan. Ja. En uiteraard stellen wij onze prioriteiten dan goed. Het allereerste wat wij dan doen is weer podcasts opnemen.
Speaker 2:Ja.
Speaker 3:Zoals we al eerder zeiden, dat begint zo langzamerhand ook op werk te lijken. Dat klopt.
Speaker 2:Hé, maar nog even over Kabiet. Je nog Ja, ja, weet het antwoord natuurlijk hé. Maar jij hebt ook weer Kabiet geschoten?
Speaker 3:Ja, 1 rondje hoor. Ik ben altijd een beetje Ik ben meer toeschouwer dan deelnemer.
Speaker 2:Oké.
Speaker 3:Kijk jij jij stopt die bus volgens mij altijd onder je arm en dan.
Speaker 2:Nee? Nee? Dus zeg
Speaker 3:je on air bedoel je?
Speaker 2:Nee, we hebben veilig gebied geschoten, maar ik ben wel iemand die het leuk vindt om ook inderdaad vaak
Speaker 3:Ik heb gewoon een filmpje gezien dat je gewoon een hek kapot geschoten hebt.
Speaker 2:Zeker. Dat hek had er ook niet moeten staan vind ik. Dus ik zei ook ja, we hadden hem weg kunnen schroeven even. Nu hebben we hem eraf geschoten.
Speaker 3:Ja. Volgens mij ook bij het allereerste schot wat jullie met die
Speaker 2:Ja, dat was al vrij Ik had hem al een keer geschampt eerst. De draa ging die eraf. Ja, maar dat was weer leuk. Hou het nu weer overleefd. Ik ben net voordat we gingen opnemen al afgebrand door jou toen ik zei dat ik draai Januari deed.
Speaker 3:Ja, ja, dat blijkelijk heb je het nodig. Ja.
Speaker 2:Ja, maar laten
Speaker 3:we dit allemaal onder 'r' maar niet te veel over uitweiden. Nee. Straks de luisteraars zet ik hier nog al jarenlang naar een alcoholist te luisteren.
Speaker 2:Ja, een soort theekrans. Ja, dat wordt er dan ook hè. Precies. We hebben natuurlijk weer wat bekokstoofd voor vandaag. Ja.
Speaker 2:Deze komt uit mijn hoed, dit onderwerp althans. En ik zal het even kort een paint a picture.
Speaker 3:Yes. Er stond
Speaker 2:een artikel in de in de krant over de vredesmars in Eindhoven. Klopt. En de vredesmars die volgens mij al 25 of 30 jaar georganiseerd werd. Mensen lopen volgens mij ook met fakkels. Een hele grote tocht.
Speaker 2:Er komt ongeveer 5000 man op af. Dus echt wel serieus. En een tocht die eigenlijk als doel heeft om onderlinge verbondenheid en vrede te ervaren juist rondom de feestdagen. Vind je dit een goede samenvatting?
Speaker 3:Ja, nee klopt. En misschien moet je erbij zeggen dat die 2 mannen die dat organiseren ook al wat op leeftijd zijn. Ja. Zeker al, volgens mij 68 en 70.
Speaker 2:Die 2 mannen werden geïnterviewd in dat artikel. En zij gaven, de aanleiding was dat dat toch niet doorging.
Speaker 4:Nee.
Speaker 2:Want, zo schreven ze, ja we hebben, er zijn allerlei maatschappelijke organisaties die zich aan ons opdringen. Die menen dat wij veel meer kleur moeten bekennen. Dat we niet in algemene zin een vredestocht kunnen organiseren, maar dat we veel meer ons moeten verbinden aan als je het over vrede hebt, het tegenovergestelde van vrede, zeg maar oorlog. Er zijn oorlogen gaande. Waarom spreken we ons daar niet meer over uit?
Speaker 2:Kiezen we een bepaalde kant of leren we ons aan bepaalde maatschappelijke organisaties? Dat hadden ze eigenlijk allemaal jarenlang heel bewust niet gedaan.
Speaker 3:Ja, vertellen zelfs dat de burgemeester die sprak ook altijd een woordje en de stadsdichter, maar er werd altijd hen op het hart gedrukt. Hou die boodschap neutraal. Dat was echt echt echt een punt van hen.
Speaker 2:Ja, en dit jaar bleek dat niet meer houdbaar te zijn. Tenminste de druk om die neutraliteit, om het maar zo te omschrijven, op te geven, die werd zo groot dat ze zeiden dan gaat het gewoon niet door. Op deze manier willen we het niet. Dus hebben ze de hele vredesmars afgeblazen. Nou en ik zit dat te lezen en dat riep een aantal dingen bij mij op.
Speaker 2:Dus dat ben ik benieuwd hoe dat bij jou
Speaker 3:Nou klopt, het deed mij, maar ik weet niet of datgene was wat bij jou opriep, maar Van Dale had dit jaar of dit jaar, vorig jaar in 2024 ook het woord van het jaar gestopt. Dat deden ze jarenlang, maar ook dat werd door allemaal belangenverenigingen ook gekaapt. Dus dat riep me meteen dat. Dat ik dacht, jeetje, kunnen meneer is het woord van het jaar? Waar hebben we het over?
Speaker 3:Waarom zou dat niet kunnen? Ik bedoel, de Van Dale voelt voor mij ook als neutraal terrein. Maar ook die kondig klaarblijkelijk niet meer neutraal blijven, want allemaal belangenverenigingen vonden dat het woord wat hen het beste representeerde of iets dergelijks, dat dat het woord moest worden. Of misschien juist niet moest worden.
Speaker 2:Ja, of dat het überhaupt bezwaarlijk was dat woorden op de shortlist
Speaker 3:beland waren. Ja precies, maar het was een beetje dezelfde discussie. Dus dat was ook wel meteen mijn associatie. Ook allebei een beetje toch ook wel een soort van verontwaardiging voelde ik. Van dat ik het gewoon, dat ik dat namelijk vind dat neutraliteit wel kan.
Speaker 2:Nou, daar zat ik dus ook een beetje mee van wat, wat, wat, wat, wat, wat vind ik hier dan van? Is dat dan, is dat inderdaad niet een beetje tam en een beetje navelstaarderig om lekker in naam van vrede 5000 fakkels aan te steken, rondje om de kerk te lopen en je daar heel goed over te voelen. Terwijl die oorlogen, ja, die hebben daar natuurlijk helemaal niks aan. Dus ja, nou oké. Aan de andere kant dacht ik ja, moet je dan bepaalde gebruiken?
Speaker 3:Dat is natuurlijk ook alweer een stellingname, van die hebben daar niks aan. Die organisatoren die zijn van mening dat dat dus wel verschil maakt. Maar waarom zou het anders doen, toch? Weet je wel?
Speaker 2:Je zou kunnen zeggen voor jezelf, om jezelf daar goed over te voelen. Om zelf in dat dorp of in die stad, sorry Eindhoven, om daar zeg maar onderling tussen alle deelnemers een bepaalde verbondenheid en vrede te ervaren tijdens het lopen in die tocht.
Speaker 3:Ja, zo goed trouwens even dat je die Eindhoven doet. Want mijn zwager die zegt altijd het is na de grote 4 is Eindhoven de grootste stad van Nederland.
Speaker 2:Ja. Ik werk veel voor de G4 en de G5 is dan inclusief.
Speaker 3:Ja precies, dus die mogen we echt niet verwarren met het dorp. Nee, maar ja, klopt. Maar kijk aan de ene kant waar we nu naartoe willen is dat je vrede is natuurlijk vrij containerbegrip achtig. Ja. Dus ik krijg er ook altijd wel van dat soort termen als van, heb je in een normale leven wel de neiging toe om te vragen van ja, wat bedoel je dan precies?
Speaker 3:Want het is zo'n groot begrip. Maar op 1 of andere manier vond ik het dan in zo'n vredesmars heb ik dan weer, merk dan weer geen moeite om het dan zo groot te houden. Omdat ik dan denk van ja, recht heb je dan. Maar het is wel intrigerend waarom ik het dan de ene keer vind dat het inderdaad te flauw is van ja vrede, vrede. Ja bedoel je dat je je kinderen niet mag slaan.
Speaker 3:Is dat vrede of bedoel je vrede als in iedereen huppelt door de wei ofzo?
Speaker 2:Dan heb je dus eigenlijk wel behoefte aan meer inkleuring?
Speaker 3:Ja, normaal wel. Maar nu dacht ik gewoon van ja, maar eigenlijk die mannen die hebben gewoon gelijk prima als iedereen daar een verschillende Dus ik was ook wel een beetje geïntegreerd door het artikel waarom dat bij mij ook een beetje die gemengde gevoelens opriep.
Speaker 2:Ja, eerste reactie was ook wel een beetje die verontwaardiging. Dat ik dacht ja, dit is gewoon een mooi gebruik. Al die 5000 mensen hadden ook thuis kunnen blijven, weet je wel. Maar die komen allemaal uit de stoel, staan op, lopen mee in die tocht. Om uiteenlopende redenen en motivaties ongetwijfeld.
Speaker 2:Maar ze zijn allemaal verenigd in die in die tocht. En daar moet het dan dermate veel betekenis, actuele concrete betekenis aan toegekend worden. Dat je daarmee, dat wordt zeg maar, zo zien we dan nu, dat wordt zover op de spits gedreven dat men dan de stekker eruit trekt. Ja. Mijn eerste reactie is wel ja, is wel zonde.
Speaker 2:Dat is gewoon zonde. Want nu is het er niet meer.
Speaker 3:Ja, precies. Nu is helemaal niks.
Speaker 2:Nu is er helemaal niks.
Speaker 3:Ja, maar aan de andere kant komt dan wel die vraag naar boven van ja, is was het inderdaad, kan dat dus wel? Kun je wel zo nut? Moet je niet positie innemen? Want er zijn toch mensonterende dingen en moeten we daar niet gewoon, moet je daar niet gewoon wat feller voor staan? Ik om maar eens heel actueel te noemen, moet je niet wat meer anti-Israël zijn en wat meer pro Palestijn?
Speaker 3:Ja. Ik noem maar wat, weet je wel. Omdat je dan denkt van dit duurt zo lang, die oorlog dus. Volgens mij heeft Israël nu wel zijn krediet verspeeld of iets dergelijks. Maar ja, terwijl je dat dan zo aan het uitspreken bent, denk je ja, dan ga ik dus weer in een kamp zitten.
Speaker 3:Dan doe je dus mee. En dat het woord 'polarisatie' 1 van die begrippen. Dan denk je, terwijl je dit probeert te formuleren merk je dus: Oké, ik snap ze wel een beetje, want nu ga ik meteen in kamp A zitten en dan zit ik dus automatisch niet in kamp B.
Speaker 2:Ja, maar de vraag is Toen we net zeiden van nu heb je niks. De vraag is dan ja, hoe erg is dat? Is het dan meteen helemaal over of kan je het dan zeg maar nog boetseren tot iets anders? Ik bedoel, er is kennelijk een behoefte om al jaren, er is een bepaald gebruik in die stad, om die vredesmars te lopen. Je zou van mij niet te horen krijgen dat je er meer betekenissen aan moet toe kennen.
Speaker 3:Nee, het is wel de vraag als je iets nieuws organiseert, of je dit dan wel in dezelfde mate hebt. Stel je voor dat je dan dus wel dat gaat inkleuren, dan vraag ik me af of die 5000 man dan wel op de been komt. Ik denk dat het met Nee,
Speaker 2:ik denk het niet.
Speaker 3:Ik denk dus wel dat dit, dit is niet iets unieks is, maar wel recht heeft van bestaan omdat het juist breedte wel voldoet aan die vraag van mensen.
Speaker 2:Ja, vind ik wel een goed punt. Inderdaad, juist doordat het neutraal blijft spreekt het een hele brede groep mensen aan. 5000 mensen is geen laffe groep. Die doen ongetwijfeld nogmaals uit allerlei uiteenlopende motivaties mee aan zo'n vredessport.
Speaker 3:Hoef je ook niet te vertellen waarom je daarom
Speaker 2:Die mag je delen. Dat hoef je niet te doen. Je mag het in ieder geval niet op het podium doen. Dat dat is dan wel duidelijk. Dus de de kracht van die Marse is dat het zo breed gedragen wordt, denk ik.
Speaker 2:En door ja, kleur te bekennen welke kant dan ook op. Zoals jij net al schetste. Raak je die brede basis kwijt. De vraag is, is dat dan erg? Is dat erger dan een soort lege tocht?
Speaker 2:Ja, ik zeg het nu heel onontbiedig hoor, maar een soort lege Nou ja,
Speaker 3:kijk het is natuurlijk heel interessant terrein. Kijk, wij maken natuurlijk een podcast over geloof, religie en over kerk. En in de kerk heb je dit natuurlijk ook. Dat je van ja, hoe breed wil je die boodschap maken? Wat is het de kerk waarin zeg maar iedereen welkom is?
Speaker 3:En is dit soort paraplu waar iedereen om mag hangen? En daar zit je ook altijd mee. Van ja, op een gegeven moment merk je wel dat je een beetje aan grenzen komt. Dat je denkt, ja zo breed zijn we dan ook niet. Dus je hebt ergens altijd toch de neiging om dan strepen te gaan zetten.
Speaker 3:Maar waar zet je die dan?
Speaker 2:Ja, kan je eens een voorbeeld noemen in kerkelijke context, waar dat over zou kunnen gaan?
Speaker 3:Nou, in zekere zin zeggen we dat iedereen is welkom. Maar sommige kerken zijn bijvoorbeeld heel erg pro LHBTQ plus Ik weet niet eens meer wat tegenwoordig dit lint aan letters is. Maar gaat me toch niet als mensen zeg maar heel erg dat tegengeluid gaan doen. Want we kennen natuurlijk uit de kerk ook genoeg mensen die heel erg anti-dat zijn. Die die man-vrouw verhouding gewoon zien als de norm.
Speaker 3:Dan vraag je je toch af, hoor je dan helemaal wel thuis in deze kerk? Als wij daar heel erg pro zijn en we hebben die regenboogvlag. Is daar ook ruimte voor die andere stemmen? Ja, misschien zou je op papier zeggen van wel, maar werkt dat dan ook in de praktijk zo?
Speaker 2:Dus er is wat voor te zeggen om daar duidelijkheid over te geven op voorhand?
Speaker 3:Ja, dan heb ik nu heb ik het nu heel erg over maatschappelijke thema's, je zou het ook over kunnen hebben. Ja, wij zijn een keer bij zo'n antroposofische kerkgenoot. Nee, niet antroposofisch, apostolisch.
Speaker 2:Ja, wou zeggen, wordt nu heel moeilijk.
Speaker 3:Ja, weet je, waarin je gewoon veel meer God wordt omschreven als een soort natuurkracht. De Bijbel ook maar gewoon iets is waar je uit put. Ja, daar zul je ook in veel kerken dat ze ook zeggen van 'Nou, we zijn best wel voor de breedte hoor en we willen best wel een paraplu zijn voor heel veel verschillende meningen. Maar hier houdt het op. Ja, dat merk je dus ook een beetje bij zo'n containerbegrip als vrede.
Speaker 3:Er zitten daar ook die gewoon grenzen aan. Moet je dan op een gegeven moment ook niet toch ergens zeggen van 'Nou oké, die mee wil doen. Is het dan niet beetje laf als je dan gewoon dat dan helemaal niet op tafel legt?
Speaker 2:Ja, nou het zijn wel interessante vragen en ik denk dat het tijd is om Lennard eens even in te bellen.
Speaker 3:Ja, want die Deze vragen hierop antwoord op
Speaker 2:Jawel, die gaat hij allemaal beantwoorden. Ja, zeker. Ja, jawel, jawel. Dat doet hij altijd. Het leuke is ook altijd dat je Lennet dus gewoon kan inbellen en totaal kan verrassen.
Speaker 2:Hoop natuurlijk dat het opnemen allemaal weer goed gaat. Het inbellen en zo. Nou, daar gaat Ja, Lennard kan je altijd overal voor inbellen. Ja. Denk ik.
Speaker 3:Ik weet niet. Of of hij laat het achteraf weten, dat horen de luisteraars niet. Dat het echt verschrikkelijk was.
Speaker 4:Goeiedag met Lennard.
Speaker 2:Hé, Lennard jongen, goeiemorgen.
Speaker 4:Goedemorgen. Ja. Ja, ik denk ik zeg goeiedag, want dan kan de luisteraar die dit op elk willekeurig moment luistert niet.
Speaker 3:Ja. Hier spreek ervaring uit hé.
Speaker 2:Ja, keurig hoor.
Speaker 4:Zelfs naar 100 podcasts, jongens. Kom op.
Speaker 2:Wat een binnenkomen, Lennne. Je maakt jezelf meteen al sterfelijk. Heel erg leuk dat we jou mogen bellen en dat we jou ook mogen bellen en mogen verrassen tegelijk.
Speaker 4:Nou. Ben heel benieuwd.
Speaker 2:Ja toch? Want ik heb ik heb gewoon gevraagd joh, je zin om even in de podcast te komen? En toen zei je ja en ik heb niet erbij verteld wat we gingen Nee,
Speaker 4:klopt.
Speaker 2:Nou, wij zitten al even te bakkeleien, Dick en ik. Dus we zijn erg benieuwd naar jouw perspectief. Ik ben
Speaker 3:nu ook heel flauw, zo'n heel moeilijk onderwerp nu.
Speaker 2:Ja, zo'n woord dat je weet niet uit kan. Nee, het valt mee. Ja, ik weet nog wel dat we een keer een een aflevering hebben opgenomen. Was ook met volgens mij. En toen gingen we het over determinisme hebben.
Speaker 2:Ja. Dat was wel leuk. Dat was dat was even bruggetje te ver.
Speaker 3:Ja, dat zullen we nu niet doen.
Speaker 4:Oké. Hey, maar op.
Speaker 2:Oké, het is dus eigenlijk eenvoudig. In de stad Eindhoven, je kent het wel. Mhmm. Wordt al 25 jaar lang rond kerst een vredesmars georganiseerd. Mhmm.
Speaker 2:Er lopen 5000 mensen met vuurtjes of fakkeltjes in de stad. Als teken van ja, de onderlinge verbondenheid en een vredesgevoel. Nou, die vredesmars ging dit jaar voor het eerst in al die jaren niet door.
Speaker 4:Oké.
Speaker 2:En dat was omdat de organisatoren van die vredesmars na al die jaren, afgelopen jaren al ervaren hebben dat er allerlei maatschappelijke belangenverenigingen zijn die die zich, die willen eigenlijk dat die organisatoren van die vredesmars, dat die zich meer uitspreken over bijvoorbeeld oorlogen die gaande zijn.
Speaker 4:Dus
Speaker 2:je zegt aan de ene kant hè, we hebben een vredesmars, maar je spreekt je niet uit over oorlogen die gewoon ja, relatief dichtbij ook nog eens zich afspelen. Ja. En die organisatoren die wilden dat heel bewust niet. Die wilden dat dat een neutrale, om het maar dat woord maar te gebruiken, een neutrale vredestocht zou blijven die zich niet in het bijzonder uitspreekt. Of naar links of naar rechts of naar voren of naar achter over welk concreet huidig thema of oorlog dan ook.
Speaker 4:Ja. Ja.
Speaker 2:Nou, de vraag aan jou, Leon. Vind jij dat het anno nu prima is om juist in de breedte zo'n vredesmars te organiseren om dat gevoel van vrede zo breed mogelijk te definiëren? Dat is eigenlijk de optie A. Dat is eigenlijk de optie die de organisatoren van die vredesmarsen zeg maar nastreven. En optie b is dat je zegt nou, als je het woord vrede wilt claimen, dan zul je ook iets moeten zeggen over daar waar het tegenovergestelde gebeurt.
Speaker 4:En
Speaker 2:je hebt dus eigenlijk geen keus dan nader kleur te bekennen op onderwerpen. Wat vind jij?
Speaker 4:Nou, ik heb dus niet meer informatie dan jij me nu verteld hebt. En op basis daarvan zou ik, vind ik, ben ik het eens met de organisatoren, zou ik zeggen. Oké. Ik vind Ja?
Speaker 2:Nou ja, ik wou zeggen, interessant. Kun je dat toelichten waarom je dat vindt?
Speaker 4:Omdat ik heel erg geloof in dat je een Dat als je iets doet, dat je dat doet vanuit een bepaalde visie en dat het een heel sterk concept is. En in dit geval is het sterke concept is hè, die mars, daar staan we voor. We zijn niet politiek. We gaan ons niet mengen in dat soort dingen. En wat er ook gebeurt in de hele wereld om ons heen, wij lopen die mars rondom kerst.
Speaker 4:Ja. En dat vind ik een heel sterk concept. En op het moment dat je moet gaan nadenken over: hé, gaan we hier wel of niet wat van zeggen? Dan vertroebelt dat. Vind ik het concept minder sterk worden.
Speaker 2:Maar wat vind je dan sterk aan het concept? Waarom is dit zo'n goed plan?
Speaker 4:Nou, wat me niet helemaal helder is, is het een vredesmars waarin ze vóór vrede zijn of is het een vredesmars waarin ze tegen oorlog zijn? Snap je het verschil?
Speaker 2:Ja, ik denk meer dat het het eerste is.
Speaker 4:Nou ja, dan vind ik het sterk. Want als je tegen oorlog bent, dan denk ik, ja dan moet je ook, dan zou je daar misschien iets duidelijker over moeten zijn. Tegen welke oorlogen allemaal? En en kies je dan partijen? Of kies je ben je altijd partijloos?
Speaker 4:Of enzovoort?
Speaker 3:Ja. Kun je Nou en er werd ook nog wel verteld dat er allemaal mensen met omgekeerde Nederlandse vlaggen kwamen. Dus dan hebben we het eigenlijk helemaal niet over oorlog, maar dan heb je het gewoon over andere dingen waar je
Speaker 4:Ja, het is.
Speaker 3:Waar je onvrede mee hebt.
Speaker 2:Ja, maatschappelijke onvrede. Ja,
Speaker 4:Ja, dat vind ik dan dan niet. Dat vind ik minder sterk eigenlijk. Want kijk, wat ik een sterk concept zou vinden, dat je het dus is dat je het heel positief houdt. Dus dan vind ik dat je dan zou je doel moeten zijn verbinding. Dat woord viel ook een keer in in de inleiding volgens mij.
Speaker 4:Dat het een moment van verbinding is en ik vind het niet heel verbindend als je ook nog uit gaat spreken tegen ja, weet ik veel het beleid in dit land of zo, zeg maar. Dat vind ik eerder polariserend.
Speaker 2:Oké, Marlene, wat hebben die, wat hebben al die mensen die geen vrede ervaren eraan dat 5000 mensen in Eindhoven het heel goed met elkaar hebben en een betekenisvolle tocht lopen?
Speaker 4:Ja, dat is een goede vraag. Wat is het nut ervan?
Speaker 2:Ja, nee, dat is natuurlijk wat die organisatoren eigenlijk tegengeworpen krijgen. Je kunt zeggen ja, hebben het heel fijn met elkaar. We hebben heel fijn weer gelopen en heel fijn die vrede ervaren. Ja, in Eindhoven. Ja, oké.
Speaker 4:Ja, ja, ja. Ja, ik moet zeggen, ik zou ook nooit meelopen, trouwens. Als ik dit zo hoor.
Speaker 2:Waarom niet dan? Ik vond het toch een heel sterk concept, Lennet. Dan ga je niet mee?
Speaker 4:Nee, luister. Ik geloof in sterke concepten. Dat is is ook een beetje deel van mijn werk. Ik moet nu ik heb nu de opdracht gekregen om mee te volgend jaar is de vrijheid bestaat 80 jaar. Nederland is 80 jaar vrij.
Speaker 3:Mhmm.
Speaker 4:En wij zijn vanuit Rocket Boys gevraagd om mee te denken over een campagne hoe we jongeren kunnen bereiken Om hun mee te nemen in Hey, hoe herdenken we dat, zeg maar? Oké. En als ik dan aan de brainstormstafel zit met allerlei partijen. Er zit een 4, 5 mei comité en een gemeente en jongerenwerkers en weet ik wat allemaal. Dan is mijn rol vooral jongens, laten we 1 hele sterke boodschap hebben en niet te compleet willen zijn.
Speaker 4:Snap je?
Speaker 2:Oké.
Speaker 4:Want als je heel compleet wil zijn, dan draag je uiteindelijk niks uit. Of dan bereik je uiteindelijk niemand. Dus in in zoverre geloof ik in dat als je een heel sterk concept hebt, dat dat iets teweeg kan brengen. Ja. Maar als jij inderdaad nu aan mij vraagt van joh, maar 5000 man lopen daar 1 keer in het jaar.
Speaker 4:Wat wat wat wat voegt het nou eigenlijk toe? Ja, dan sta ik ook heel eventjes met mijn mond vol tanden. Dan ik: Ja, wat voegt dat inderdaad eigenlijk toe?
Speaker 2:Nou ja, kijk. Je kunt een tocht organiseren en zeggen: Joh, we organiseren een hele gezellige tocht. En dan doe je allemaal mee. Dan heb je het ook heel gezellig. En dan is het doel gehaald.
Speaker 2:Als je zegt ja, wij organiseren een vredestocht. Wij zijn voor vrede. Dan kan je dat allemaal uitdragen met een fakkel in je hand. En dan ga je allemaal weer naar huis. De vraag is of dan de vrede daarmee gediend is.
Speaker 2:Maar ik snap wel dat.
Speaker 3:Nou, dat vind ik. Dan mag ik ook wel een klein beetje. Dat is natuurlijk ook wel, gaan we nu heel erg vanuit het nut en cynisch doen. Precies. Bedoel je kunt ook zeggen, waar moet altijd een nut Ja?
Speaker 4:Nou ja, wat is het effect van die voor die 5000 mensen? En heeft dat bij misschien 1 procent of 10 procent wel een bepaald positief effect? Wat is het effect op de mensen die dat voorbij zien komen? Heeft dat? Snap je?
Speaker 4:Je weet het natuurlijk niet precies. Wat het effect daarvan is. Het zou nog een sterker concept zijn als het niet alleen in Eindhoven gebeurt, maar in elke stad op dezelfde avond. Dan heeft het alweer meer Wat het effect precies is? Ik kan me voorstellen dat als je in Oekraïne woont en je hoort dat en jij zit in je schuilkelder, dat je denkt: Ja, wat heb ik hier precies aan?
Speaker 4:Daar kan ik me iets bij voorstellen, ja. Maar heb je er wel wat aan als ze zich gaan uitspreken tegen bepaalde oorlogen? Snap je? Wat is daar het effect dan van?
Speaker 2:Nou ja, daar zou het effect van kunnen zijn dat mensen die dan dat die meer aan het denken gezet worden om om ook meer te doen. Ja, ik weet niet wat je precies dan of je wel met je vrachtwagen naar Oekraïne moet rijden of zo. Ja, ja. Ja, ik ik ik stel deze vraag niet omdat het alle per se mijn standpunten zijn, maar probeer een beetje de geest van dat artikel zeg maar ook in deze vraagstelling te leggen. Het heeft iets navelstaderig zou je kunnen zeggen als je je dus verbindt aan zo'n groot thema, maar dan verder geen kleur bekend.
Speaker 2:Maar ja, Dick zei al eerder en toen hadden we jou nog niet gebeld, Ellen? Die zei ja, de kracht is juist ook dat het heel breed gedragen wordt, doordat je het niet inkleurt en concreet maakt.
Speaker 3:Ja. En achter de schermen zijn bijvoorbeeld kerken en allemaal andere organisaties er wel aan verbonden, zonder dat ze daar dan kleur hoeven te bekennen of dat er staat van deze mars wordt mede mogelijk gemaakt door. Maar dat werd in het artikel ook wel verteld dat de gemeente, bijvoorbeeld gemeente Eindhoven, vinden het ook een mooi initiatief. En wat ik al zei, de kerken. Dus op de achtergrond zijn er wel allemaal mensen die hier wel hun goedkeuring aan geven.
Speaker 3:Als in, vinden daar dus ook al, en dat vind
Speaker 2:ik dan wel, als ik
Speaker 3:dat dan weet, op 1 of andere manier vind ik dat dus weer belangrijk.
Speaker 2:Dat het breed gedragen wordt.
Speaker 3:Dat het breed gedragen wordt. Ja, en dat dus, dat het niet louter, toch niet louter symboliek is op die manier ofzo?
Speaker 4:Ja, ja precies.
Speaker 2:En en je
Speaker 4:Ga je gang. Nou en jij bent het jij, jij, jij, jij bent daar wat sceptischer over, Henko?
Speaker 2:Nou, eerste reactie was eigenlijk vergelijkbaar aan die van jullie. Ik dacht ja, waarom moet je die actuele betekenis zo opdringen aan wat ik een soort ritueel noem? Het is eigenlijk een grootschalig terugkerend ritueel. Door daar zoveel betekenis aan op te dringen, ontmantel je het. En dan kan je zeggen ja, doe dat nou niet.
Speaker 2:Want dan hebben we niet meer wat we hadden.
Speaker 3:Het was best wel gaaf wat we hadden.
Speaker 2:Dus dat was mijn eerste reactie. En toen kwam ik er ook over in gesprek met anderen. Toen dacht ik later wel ja, als je het een keer ontmaskert, gebruik ik even bewust dat woord ontmaskert voor iets wat juist doordat het heel breed is, wat hol kan zijn van binnen. Ontstaat er misschien ook ruimte om het te herdefiniëren tot iets wat wel weer beter past bij deze tijdsgeest. Je hoeft niet per se natuurlijk altijd te blijven doen wat je 25 jaar geleden ook deed.
Speaker 2:Dus dat je op een gegeven moment dingen weer opnieuw laat, schept ook weer mogelijkheid om meer aansluiting te vinden. Alhoewel je zou kunnen zeggen ja, met 5000 deelnemers was die behoefte naar meer aansluiting er misschien wel helemaal niet. Het loopt gewoon goed. Waarom het veranderen? Nou ja.
Speaker 4:Ja. Je, je kan er natuurlijk niet op tegen zijn dat 5000 mensen willen laten weten dat ze vrede heel belangrijk vinden. Toch? Dat is is fijn dat mensen daar een statement over willen maken.
Speaker 2:Ja, oké. Ik zou dan zeggen ja, komma
Speaker 4:Ja, ben ik met je eens. Want ook, dan ga ik even terug naar die opdracht die wij dan hebben voor dat vrijheid, 80 jaar bestaan. Dan is dat een campagne. Maar in die campagne gaan we vooral bezig met Hoe kijken we jongeren naar de programma onderdelen? Want er komt een debatavond en er komt, weet je wel.
Speaker 4:Dus er zijn allerlei inhoudelijke onderdelen waar je naartoe verwijst. Dus je maakt eigenlijk een statement vanuit dat statement wil je mensen verder brengen naar een stukje inhoud. Dat mist dan wellicht hier een beetje. Daar kan ik me iets bij voorstellen, ja. Dat het sterk zou zijn om dan ook op die dag in de schouwburg Eindhoven een goed theaterstuk te hebben.
Speaker 4:En in de bioscoop misschien wel weer een goede film. Bedenk het maar allemaal.
Speaker 2:Ja, dan probeer je eigenlijk een combinatie te maken tussen een brede algemene basis waar veel mensen zich in aangesproken voelen. En dan mag je daarna, kun je wat shoppen, om het maar zo te zeggen, om meer de inhoudelijke, concrete invulling te ervaren of te bediscussiëren binnen bepaalde
Speaker 4:Ja, dat zou mijn voorkeur hebben, maar dan wordt het dus ingewikkeld in hoe doe je dat zonder heel erg kleur te bekennen. Zet je dan iemand uit uit Rusland op het podium of uit Oekraïne? Of nog ingewikkelder, iemand uit Israël of Palestina, zeg maar.
Speaker 2:Ja. Maar is het Ja, dus die moeilijkheid die ervaar ik ook meteen. Maar dat zit ook dat woord polarisatie achter denk ik. Dat je meteen dan al zo in een bepaald kamp wordt gezet. Weet je wel, als je die wel uitnodigt en die niet.
Speaker 2:Ik bedoel, je bent meteen Het is heel moeilijk om daar, ja hoe integer je dat ook probeert te doen. Het is heel moeilijk om daar staande te blijven, denk ik, in dat soort is wel
Speaker 4:Nee, zeker. Ja en en nu en en Israël en en Oekraïne, dat zien we volop op het nieuws. Maar dat zijn natuurlijk tig oorlogen waar we helemaal niet van horen. Die ook bezig zijn. Hè, dus ja, is ingewikkeld inderdaad.
Speaker 2:Dus Dick, als het ingewikkeld is, houden we het breed? Is dat voor jou zeggen?
Speaker 3:Precies. Ik, ja, ik denk, er is nog heel veel over te zeggen. Daar moeten we misschien zo meteen even over verder kletsen, want dit roept allemaal weer andere vragen op. Ik denk altijd van ja, maar waarom ook niet gewoon bijvoorbeeld de boodschap gewoon houden voor wat hij is en waarom altijd wel ingewikkelde dingen bij halen. Dat doen we in de kerk ook vaak genoeg van ja, die bijbelse boodschap is wel mooi, maar er moet eigenlijk ook alweer een, ja er moet nog wel weer een presdienst achteraan en en nog weer en we hebben nog even een dagboekje voor thuis.
Speaker 3:En dan ik, ja voel je, waarom is niet gewoon altijd gewoon die boodschap an sich, is toch ook gewoon prima hè? Waarom moet ik dan daarna ook weer naar een theatergroep en moet er weer langer over nadenken? Waarom kan het niet gewoon? Soms is gewoon simpel vrede zijn of gewoon
Speaker 2:Gewoon meelopen en daarna weer naar huis. Ja, punt.
Speaker 3:Exact. Omdat we volgens mij vaak de neiging hebben om het heel ingewikkeld te gaan maken. Want we moeten en jongeren inspireren om eventjes bij Lennaert zijn voorbeeld aan te haken en inspireren en in beweging zetten. We maken dat zo'n multitude de opdrachten. Dat ik denk van: Is het soms gewoon niet prima als het gewoon 1 ding is?
Speaker 3:We moeten al zoveel? Is het gewoon niet
Speaker 2:Dat was hem weer een beetje.
Speaker 4:Dan ik dat dat ene ding iets in zich moet hebben, waardoor Ik zeg net, je maakt het heel sterk statement, dan moet dat ook een goed statement zijn, vind ik. Snap je? Maar vrede is geen goed Hoe zei je?
Speaker 3:Vrede is geen goed statement.
Speaker 4:Jawel, vrede is een heel goed statement. Daar hoeft het toch niet meer omheen? Nee, precies.
Speaker 3:Flauw, maar ja. Ja, maar dat
Speaker 2:is natuurlijk de angel van dit
Speaker 3:Ja, en de moeilijkheid dus.
Speaker 2:Ja, is dit niet genoeg om dan te zeggen alleen vrede, punt. En daarvoor ben ik hier.
Speaker 4:Ja. Nou ja, wij komen er ook
Speaker 3:niet uitlenen hoor. Dus ja, daarom hebben we jou nodig.
Speaker 4:Ga je meelopen Dick of niet?
Speaker 3:Nou, heb een beetje hetzelfde als jij. Ik denk daar ook niet zo snel dat ik mijn huis uit zou gaan. Nick, koud en zo. Ja, dan zeg je, maar het is voor vrede. Ja,
Speaker 2:Ja, dik, lekker. Gewoon een eenvoudige boodschap. Hoef je niet verder niet te
Speaker 3:veel Nee, maar zie je, als je me dan dus zeg maar weer dwingt tot een soort persoonlijke keuze, dan denk ik ja, net in mijn grootspraak zeg ik dat allemaal wat moet genoeg zijn. Maar dat ik me ook wel afvraag of ik daarvoor van de bank af kom.
Speaker 2:Ja, omdat het ook wel weer algemeen is bedoel je dan. Ja, precies. Zo komen we er nooit
Speaker 3:uit. Nee.
Speaker 2:Maar Lennard, we hebben wel jouw perspectief erg gewaardeerd.
Speaker 4:Dat is hartstikke lief en fijn om te horen zeg. Ook goed begin van de dag. Klopt het nou dat dit jullie honderdste aflevering is of niet?
Speaker 2:Nee, we hebben het even omgedraaid. Dus jij bent Ja, sorry. Ik heb je gelokt met aflevering 100, maar je zit in aflevering 99.
Speaker 4:Joh. Want ik begin daarmee, Met de honderdste aflevering.
Speaker 2:Dat maakt niks uit.
Speaker 4:Oké, ja. Dan moet je toch een keertje editen in deze podcast.
Speaker 2:Nee, Het laat het er gewoon in. Goed.
Speaker 4:Ja, is mooi. We zijn lekker lekker informeel, hè.
Speaker 2:Zo is dat. Hé Lenn, ik wens jou heel veel succes bij de Rockertboys met die prachtige herdenkingsopdracht. En we gaan natuurlijk later nog eens reflecteren over wat er van terecht is gekomen.
Speaker 4:Dat ben ik heel Ja, dat is leuk. Hartstikke goed. Leuk.
Speaker 2:Leuk dat je er was, Lenn, en mooie dag nog.
Speaker 4:Yes, jullie ook mannen. Doei doei. Doei Ja,
Speaker 2:het is ook niet per se de insteek van dit onderwerp geweest, maar je komt er ook niet echt uit, hè? Ik vind wel dat er voor allebei wel wat te zeggen is. Ik proef dat bij jou ook wel hè?
Speaker 3:Ja, het was wel op een gegeven moment. Ik was er op een gegeven moment dacht ik wel over we zitten op een goed spoor. Maar toen ellende met die campagne begon en die zei ja, dan wil ik de jongeren ook weer daarheen brengen. Toen dacht ik oeh man, klinkt allemaal wel weer. Ja, wordt allemaal weer zo ingewikkeld en weer zo groot gemaakt.
Speaker 3:Ja. En ik was ook een boek aan het lezen van Wacht op God, waarin dan ook werd gezegd dat vooral de kerk in crisis en in krimp, waarvan we vaak zeggen dat we in zitten, dat we dan vaak in die angst om wat we daar dan zien, dat kerken dan heel vaak allemaal commissies gaan optuigen en allemaal dingen gaan organiseren om dat maar tegen te gaan. Terwijl hij in zijn boek bijvoorbeeld bepleit om te gaan wachten. Niet meteen in die actiestand. Weet je, doe nou eens gewoon, wacht nou eens.
Speaker 3:En omdat dan heel christelijk dan zo te zeggen van ja, dan eens op God. Wacht dan eens, laat eens een keer gewoon eventjes dat rusten zonder meteen te denken van: dat is een probleem en daar moeten we wat aan doen'. Echt zo'n pleidooi om het eens wat simpeler te houden, in plaats van meteen in die actiestand te gaan. En toen merkte ik dus gewoon net toen we het over die vrede hadden, toen dacht ik: nee, we moeten meteen, dit concept is goed, maar dat moeten we meteen uitbouwen. En dan gaan we dan weer een of ander PR bureau bij roepen waarschijnlijk.
Speaker 3:Rocketboys. Rocketboys. Maar dan kom je automatisch bijvoorbeeld, stel je voor, je dan gaat uitbreiden. Dan kom je op sponsoring. Sponsoring is altijd weer gekleurd, want welke partij mag dan wel sponsoren?
Speaker 3:Toen dacht ik, kijk dan kom je, dan raakt op een gegeven moment dat hele concept. Waarschijnlijk heb je op een gegeven moment na 6 jaar heb je een prachtige met bioscopen zo erbij. Maar dan zal waarschijnlijk dat idee, dat dat sterke concept wat Lennart over heeft, die zal helemaal ondergesneeuwd zijn. Want er zijn 100 andere dingen uit voortgekomen die misschien allemaal ook prima hun ding doen. Met dat ene simpele gegeven.
Speaker 3:En daar, dat was gewoon, dat heeft Lennart dan een beetje opgewekt. Dat bekroop mij op een moment. Dat ik dacht, ja, waarom is het dan ook niet gewoon goed genoeg?
Speaker 2:Het lijkt ook een beetje een impopulair standpunt te zijn er bijna, hè. Door te stellen, je kunt er dan veel meer over zeggen. Dat zijn we eens. Doen we niet. We houden het hierbij.
Speaker 2:En we laten de verdere inkleuring aan de individuen die meelopen.
Speaker 3:Maar ik denk dat dat wel mooi punt dat je daar aansnijdt. Want ik denk dat we dat wel meer hebben. We hebben We hadden natuurlijk toen we onze eindejaarslijstjes aan het bespreken waren, hadden we het over dat dat artikel wat ik gelezen die podcast. Dat mensen dus die, of nee podcast, die iPad weer gingen opschrapen. Omdat je gewoon merkt dat je aan die aan die veelheid aan keuzes, dat gewoon een simpel 1 ding per keer, ook dat daar heel veel mensen heel veel behoefte hebben, omdat het altijd zo groot is.
Speaker 3:Je hebt een e-reader met 1000 boeken. Doe maar gewoon 1 boek op je nachtkastje. En waarom niet gewoon dus 1 concept, 1 idee voor,
Speaker 2:1
Speaker 3:boodschap, boodschap, zonder daar dan weer, want.
Speaker 2:Hoe algemeen dan ook.
Speaker 3:Ja, want we hebben echt altijd zitten er weer, hangt er weer van alles aan vast. Zoveel keuzes dat ik dan, dat ik denk van wat jij zo net zei van simpel. Ja, dat dat dan gewoon soms fijn is.
Speaker 2:Ik vind het een mooie afsluiter. Ja, ja, ik voeg er niks mee aan toe. Ik doe niks, doe er niks aan af. Ik vond het een interessante discussie.
Speaker 4:Ja, dank.
Speaker 3:Het voelt een beetje als ook zeg maar dat we niet echt met 2 kapot was. Was er gewoon bij eigenlijk.
Speaker 2:Ja. Hey, ja, dat was
Speaker 4:hem voor nu. Dank je
Speaker 2:wel en tot de volgende. En natuurlijk ook leuk dat jij er weer bij was als luisteraar bij deze eerste aflevering van 20 25 aflevering 99. Je kan ook de promofilmpjes kijken. Bekijk daarvoor ja Facebook, Instagram, volg ons, abonneer op de nieuwsbrief. Doe dit allemaal niet, blijf vooral luisteren.
Speaker 2:Wat je wil, tot over 2 weken.
