#92 Een ander en nieuw vijfde seizoen! (met Dick)

Speaker 1:

Hey, welkom en heel goed dat je weer luistert naar geloofsvoer gesprek aflevering 92. In de vorige aflevering keken Dick en ik terug op 4 seizoenen Geloofsvoergesprek. En in deze aflevering kijken we vooruit en delen we wat ideeën over hoe dit komende seizoen eruit gaat zien en wat er dan ook anders aan is in vergelijking met het vorige seizoen. En misschien nog wel leuker voor mij is terwijl ik deze intro opneem ben ik ook mijn spullen aan het verpakken omdat ik straks in de auto stap naar wederom het Loud and Proud festival in Duitsland. Een christelijk hard rock metal festival waar ik even heerlijk op kan gaan in hardere gitaren, schreeuwende boze mannen.

Speaker 1:

En daarom noem ik het hier, we gaan er ook weer een aflevering opnemen Net als vorig jaar. Dus die zie je vanzelf voorbij komen in je app. Voor nu veel plezier met deze aflevering. Hey Dick. Daar zijn jullie weer.

Speaker 2:

Ja, joh. We zitten op het stuur met het

Speaker 1:

licht, hè,

Speaker 2:

hier met

Speaker 1:

We moeten nog zoveel knopjes drukken tegenwoordig voordat we de opname kunnen starten.

Speaker 2:

Ja, want we denken dat we al zoveel moeite

Speaker 1:

hebben gehad om dit ooit, vooral jij, om om zeg

Speaker 2:

maar die opnamekwaliteit omhoog te krikken en nu hebben we onszelf nog moeilijker gemaakt, dus ook dat van beeldkwaliteit te eisen. Waarschijnlijk kijken we over 5 seizoenen ook terug en denk ik.

Speaker 1:

En waar begonnen we daar toen mee?

Speaker 2:

Ja, kwaliteit. En en ja, maar ook gewoon de kwaliteit. Dat je zo dacht weet je nog dat we zo zaten te klooien met het licht.

Speaker 1:

Een beetje hoe we de vorige afleveringen mee waren, terugkeken op onze eerste audio-opnames? Ja,

Speaker 2:

ik denk dat we dat dus later, hoop ik. Voor nu hebben we van alles gedaan, maar whatever.

Speaker 1:

We hebben weer aan allerlei instellingen gezeten waarvan we de betekenis eigenlijk niet doorgronden, in de hoop dat het probleem opgelost is.

Speaker 2:

Ja, en inhoudelijk eigenlijk helemaal niks toevoegt. Het is vooral vorm. Maar goed, we zijn naar Piet Lutten, dus we willen wel graag dat alles dan ook weer doet zoals het het liefst zou moeten.

Speaker 1:

Nou ja, als je dan de tijd en energie erin steekt, dan wil je ook dat het eindresultaat, dat het de lakmoesproef van laat ik dit aan mijn vrouw zien, kan doorstaan. Ja. Of denk je van nou, het ziet er toch wel erg kneuterig. Dat is een mooi eufemition voor amateuristisch.

Speaker 2:

Ja, we hadden natuurlijk wel over het woord hobby. Die hobby kan soms ook een beetje doorslaan.

Speaker 1:

Ja, ik heb daar dat risico loop ik zeker. Maar goed, hey we zijn er weer. De vorige aflevering hebben we natuurlijk achterom gekeken. Ja. Met de belofte dat we deze aflevering wat meer gingen vertellen over wat er gaat veranderen.

Speaker 1:

Wat we Het klinkt heel ingrijpend. Het blijft gewoon een podcast dus. Ja, maar een beetje ook

Speaker 2:

hoe we onszelf elke keer weer verbeteren of het in ieder geval ook plezierig maken voor onszelf. Ja, afwisselend. Ja, goede kanten waarvan wij denken in ieder geval dat het goede kanten zijn.

Speaker 1:

Ja, maar oké, om daar te beginnen, wat zijn voor ons goede kanten?

Speaker 2:

Nou, ik denk, we hadden natuurlijk met die gasten en daar ben jij ooit een keer mee begonnen, waarvan de credits, dat wij, omdat we dus elkaar zo goed kennen, dat we merkten dat we elkaar vaak, dat we dezelfde mening waren toegedaan en de gedachte was, als we nou eens een keer iemand van buitenaf laten komen, dan zorgen we ervoor dat in ieder geval een beetje die dynamiek wat verstoord wordt, in de hoop op ook betere gesprekken. Of althans misschien, ja, schuren hoeft natuurlijk niet altijd beter te zijn, maar dat hebben we wel bedacht door iemand van buitenaf binnen te laten komen. En volgens mij dat gedeelte willen we graag wel meenemen naar een nieuw seizoen. Ja. Zonder, en als er weer een nadeel van die gasten, dat dat heel erg onze agenda bepaalt, want dat hebben we ook alweer gemerkt als je 1 gast de keuze laat voor het onderwerp van die aflevering, dat dat dus ook zorgde dat we vaak met moeite dan buiten dat onderwerp kwamen, terwijl het soms ook heel interessant is.

Speaker 1:

Ja, ja, waaide wat minder snel uit, omdat je, ja, die gast, die is vaak niet gewend om in een podcast te zijn. Dus die heeft een soort, ja, is gewoon een bepaald deel waar die op voorbereid is. En ja, als jij in een keer ergens bij jou, ik durf jou zo van alles te vragen. Ja, Ik kom er wel mee weg bij een gast. Heb je meer het gevoel van ja, hebben ook de verantwoordelijkheid om het die gasten naar de zin te maken?

Speaker 2:

Ja, en en we wilden dat dan uitdiepen. Dus dat je niet die gast dat onderwerp in gebracht en dat we na 2 zinnen zeiden van nou, bedankt voor je input'. Dus je wilt diegene ook de ruimte geven om daar dan wat meer over te zeggen dan waarom die dat gekozen heeft.

Speaker 1:

Fijn trouwens, wij kozen ook wel eens. Als ze zelf niet wisten, dan zei ik ook nog wel eens van

Speaker 2:

Ja, maar in ieder geval we hoop Die

Speaker 1:

aflevering ging over de vriendelijkheid, ja, zal ik dan maar de discutabele eer nemen, die kwam uit mijn hoed.

Speaker 2:

Ja, ja, ja, die was toch wel weer ook wel weer leuk. Maar dan merk je dus dat het dan wel, je zou dan bijvoorbeeld zo'n onderwerp, zo'n kerkbezoek in Staphorst was dat volgens mij, je zou daar ook zomaar linksaf kunnen gaan, een heel ander onderwerp.

Speaker 1:

Ja, viel bij jij, hè? Ja, je wilde daar nog wel eigenlijk verder op in.

Speaker 2:

Ja, precies. En dat lukte toen niet zo goed. En wat ik ook gewoon prima vond, maar wij hopen in het nieuwe seizoen, om dat bruggetje maar weer te maken, door misschien gasten te laten inbellen, dus gewoon wat korter, dus de gasten zitten niet de hele tijd bij of misschien af en toe ook wel. Om dan die dynamiek waarin we onszelf uitdagen en wat andere mensen soms ook met meer kennis.

Speaker 1:

Ja, zeker.

Speaker 2:

We zijn de eerste 3 om dat toe te geven. Dat je, sommige dingen hebben we ook weinig kazen gegeten. Dat je hoopt dat iemand inbelt en dat dan

Speaker 1:

ook toevoegt. Ja inbelt even voor de duidelijkheid, het is niet dat je een of ander 900 nummer kan bellen straks en dat je dan live in die studio inbelt. Maar wij kunnen wel vanuit hier dan zelf iemand inbellen en informeren we dan natuurlijk voor de tijd even.

Speaker 2:

Maar ja, maar dan is het ook gewoon inbellen.

Speaker 1:

Ja, nee, maar ik dacht straks die luisteraar denkt nu van hé, we ze gaan een straks een aflevering maken over een bepaald onderwerp. Daar weet ik veel van. Hoe kan ik inbellen?

Speaker 2:

Zo, Dus het kan ook Ik moet zeggen, dat is helemaal geen slecht idee,

Speaker 1:

maar laten we dat inderdaad niet voor

Speaker 2:

het nieuwe seizoen doen. Het is wel heel fanatiek. Ja,

Speaker 1:

dan moet je eigenlijk, dan moet je ook live natuurlijk eigen podcast. Dat kan, hè? Ja, dan

Speaker 2:

moeten we dat meer communiceren dan. Ik denk dat de meeste mensen een podcast ook luisteren op het moment dat hen uitkomt.

Speaker 1:

Gewoon tijdens de afwas en zo en tijdens het hardlopen of wat dan ook. Ja, maar dus wat we willen vasthouden is die dynamiek, zeg maar, het perspectief van die gasten en ook de kennis.

Speaker 2:

Dus dat was een groot pluspunt van afgelopen seizoen.

Speaker 1:

Ja, dus die willen we vasthouden. Maar we merkten dus ook wel, 1 dat je wat niets kan uitwaaieren zoals je misschien zou willen en ook wel dat je soms dacht, ja, er was ook inhoudelijk nog wel veel meer over gezegd. Ja, dus niet zozeer in de breedte, maar ook in de diepte, in de lengte zullen we maar zeggen.

Speaker 2:

Ja, er is voor allebei wat ze zeggen. Kijk, uitwaaien heeft als nadeel dat het dan toch, dat je dan aan het eind denkt van ja goh, waar heb nou naar zitten luisteren, dus was het goed om het een beetje af te bakenen. Maar die afbakening zorgde er ook voor dat er soms heel weinig lucht zat. En we hadden het ook over van ja, dat minder ouwehoeren. Dus als je dan, als je bijvoorbeeld iets, dus dat is een ander plan voor het aankomend seizoen, als we het iets meer zouden uitsmeren, dan komt er misschien iets meer lucht in de, en daar bedoel ik dan mee, misschien iets meer ruimte om te lachen of om te, weet je, omdat we dan wat minder die hokjes hoeven af te vinken in die ene aflevering.

Speaker 1:

Ja, dus met uitsmeren bedoel jij, we gaan dan een onderwerp nemen, waar we in een half uur alleen maar over praten, maar dat we gewoon uitsmeren over meerdere opnames, meerdere afleveringen.

Speaker 2:

Ja, ja, dat je gewoon denkt van hier is best wel meer over te vertellen. Ik bedoel die, die aflevering die we dan opnemen, die wil ik wel gewoon beluisterbaar zijn op zichzelf. Dat je niet per se verplicht bent om Of dat je die tweede aan het opnemen bent, die heeft alleen maar zin als je die eerste hebt geluisterd. Dus ik denk dat we onszelf dat wel moeten volhouden. Maar het zou mooi zijn als je het gevoel hebt van hier valt nog wel wat meer over te zeggen en een half uur is te kort.

Speaker 2:

Dan doen we dat. En daar kan bijvoorbeeld een, er ligt hier een mooi boekje van Graceland Festival, dat ik dan eigenlijk gewoon heel nieuwsgierig ben omdat ik daar ook naartoe had gewild van vertel er eens over. En dat jij zomaar eens het perspectief kan nemen van, ik was even een neutrale bezoeker en dan vraag ik aan iemand anders die hier geweest is en dan uiteindelijk misschien de meerwaarde van christelijke festivals te bespreken. Zo zou je gewoon eventjes een drieluik kunnen hebben met als uitgangspunt een Graceent festival om dan ja, daar wat over te zeggen. Waar ik dan daadwerkelijk nieuwsgierig naar ben.

Speaker 1:

Oké, dus verandering 1 is minder gasten en niet per se allemaal de hele aflevering in de aflevering, maar dan gewoon ingebeld. Ja. Maar we houden ook de vrijheid om af en toe wel gewoon 1 aflevering helemaal met een gast te maken. Want in de vorige aflevering zei je het al, het moet ook gewoon voor ons een leuke hobby blijven en we zijn er dan wel gevoelig voor dat als we teveel dat afkaderen dat het dan weer loop je het risico dat het als een als werk op werk gaat lijken. Ja ja ja.

Speaker 1:

Want dat is ook wat we niet willen. Dus ik heb zometeen ook nog een anekdote die ik gaat over toen ik boodschappen deed bij de Albert Heijn. Ik vind dat dat ook gewoon moest kunnen. Ja weet je wel. Dat terug van weggeweest.

Speaker 1:

De de het onzinnige nieuws.

Speaker 2:

Ja, maar het is ook echt waar.

Speaker 1:

Da's echt waar. Ik ik heb een leuk ander. Ik stelde hem aan iemand en die vond hem zeer vermakelijk. Toen dacht ik, hè, dit is misschien wel eentje om nog eens in de

Speaker 2:

podcast te ja, zo'n hergebruikte grap. Nou goed, laat maar

Speaker 1:

zitten dan. Prima, joh. Beste luisteraar, het gaat aan je voorbij.

Speaker 2:

Ik denk dat de luisteraar nu juist in anticipatie zitten. Hoe is het?

Speaker 1:

Nee, maar dat heb jij nu in de grond getrapt. Nee, dat doen straks wel

Speaker 2:

even aan het einde van aflevering.

Speaker 1:

Nou ja, de bonus. De bonus van de vooruitblik of zo.

Speaker 2:

Oké, de Albert Heijn grap.

Speaker 1:

Ja, oké, maar en de grote verandering is natuurlijk ook dat we met video zijn begonnen. Daar hebben we de vorige aflevering natuurlijk al wat over gezegd. Ja, trouwens en nu ook met al die knopjes waar we aan moeten zitten.

Speaker 2:

Ja, ik zie ook dat er bij mij nu staat in 1 keer vervang de accu, dat is ook jammer.

Speaker 1:

Is die ook uitgegaan al?

Speaker 2:

Ja, ik zie alleen een lege batterij.

Speaker 1:

Oké, nou dat is wel aardig want mijn camera doet het nog wel.

Speaker 2:

Ja, dus dan mogen jullie het doen met zwart beeld en met

Speaker 1:

We kunnen hem ook heel even op pauze zetten. Ik heb nog 1 accu, die kan ik even erin doen en dan zetten we hem weer aan.

Speaker 2:

Oké.

Speaker 1:

Ja joh, en dan in 1 keer zit er een nieuwe batterij in en dan drukken we alle knopjes weer opnieuw in en dan gaan we weer, toch?

Speaker 2:

Een soort pitstop met de formule 1. Ging best wel snel.

Speaker 1:

Ja, dat

Speaker 2:

weet de luisteraar niet. Dat zou voor hen gewoon, die weet het niet. Had ook een uur kunnen.

Speaker 1:

Ik heb wel vaker mezelf voorgesteld als een luie editor, dus ik denk, ik denk dus nu vooral shit, dat moet allemaal aan elkaar zetten.

Speaker 2:

Ja, of je laat het gewoon.

Speaker 1:

Ja, we kunnen jouw rotkop wel missen.

Speaker 2:

Ja, ik weet niet eens hoe lang die alle, ik zat niet eerder naar mezelf te kijken, dus misschien zat die al wel 10 minuten lang.

Speaker 1:

Ik je al een paar keer je locker goed zien doen, moet je daar shit, ben nu wel

Speaker 2:

in beeld. Klopt. Ja,

Speaker 1:

oké. Maar goed, kortom de breaking. De gasten gaan dus veranderen. We gaan met video werken. We gaan dus inbellen.

Speaker 1:

Dus wij bellen dan de gasten in. Dat is dus ook niet iets wat dan de hele aflevering duurt. We gaan ook onderwerpen dus meer uitsmeren. Dus ja over meerdere afleveringen. Ja.

Speaker 1:

Die dan, dat vond ik wel een goeie toevoeging van je, die wel op zichzelf luisterbaar moeten blijven. Ja. Dus dat je niet als je per ongeluk eens wat gemist hebt hè, het zou je vergeven, maar dan dat je niet de tweede aflevering luistert en dan als eerste teruggeredigeerd wordt naar de eerste uit dat.

Speaker 2:

Ja, nou, ik, ik, ik heb daar zelf bijvoorbeeld dan, dan heb je daar Pasen en dan je allemaal van die cirkies die je moet kijken. En dan op gegeven moment heb ik die eerste dan gemist. En op een gegeven moment dan stapelt zich op en dan moet ik 6 afleveringen terugluisteren, want anders heeft hij eigenlijk geen zin meer. Dan wordt dan zo'n berg waar ik dan gewoon helemaal, die wordt op een gegeven moment zo groot dat je die niet meer doet. Dus ik ben ook een beetje bang dat dat, als je dan mensen gaat zeggen van ja, dan moet die ook luisteren, dat ze dan eerder afhaken omdat ze denken van nou ja, weet je, dat is 2 keer 30, 40 minuten, weet je wel.

Speaker 1:

Ja, ja, precies. Ja, dus het moet op zichzelf luisterbaar blijven, maar dan wel als je het, als je het dan een interessant onderwerp vindt, dan zul je waarschijnlijk ook die andere graag willen luisteren, omdat het dan nog wat meer uitdiepen in de, verbreden.

Speaker 2:

Ja, exact. Ja, dat is dan gewoon meer een logisch, Ja, Ik denk nog

Speaker 1:

wel als behapbare verandering toch. Voor mij voelt het best wel als echt wel een nieuwe insteek. Maar als ik het zo onszelf hoor opsommen, dan denk ik nou, ja,

Speaker 2:

dat valt ook mee. En ik denk, maar dat is ook meer hoe wij het voor ons, niet zozeer voor de luisteraar, maar ook voor onszelf. Dus we willen het ook, wij moeten dit ook maken natuurlijk, dus dat zien de luisteraars natuurlijk altijd, maar ook om te proberen een beetje de agenda zo te sturen en zo. Dus wat past ook op dit moment goed bij onze levens die we hebben.

Speaker 1:

Ja, en het werk, het werkritme, ja.

Speaker 2:

En wanneer en hoe en hoe vaak. En daar heeft de luisteraar niet zoveel mee te maken, maar zo maken we denk ik voor onszelf ook wat flexibeler.

Speaker 1:

Precies, ja, nu moet ik aan denken aan die, we hebben het ook al vaker over gehad, die ongelooflijke podcast, dat die in die David Bogerd die interviewt dan allerlei gasten. Die heeft ook een enorme, ja, of hij heeft gewoon een beer van een geheugen, maar een beer van een geheugen. Hij is echt goed voorbereid.

Speaker 2:

Ja, maar ik denk ook echt dat hij bijvoorbeeld als er komt een gast met die net een nieuw boek of zo uit heeft, hij dat ook echt als huiswerk dan gaat lezen. Ja. En wat ook wel moet.

Speaker 1:

Ja, en dat is ook zijn werk natuurlijk. Hij kan daar wel af en toe wat jaloers naar luisteren. Dan denk ik van ja, dit is wel echt hoe je iemand interviewt. Je hebt echt verdiept in iemands leven als het een schrijver is, meerdere boeken, de onderwerpen die daarin ter sprake komen. Hij heeft dingen gearceerd die hij even opleest.

Speaker 1:

Daarvan denk je: kom op, dit is voor jou gewoon een soort hobbyproject. Productiewaarde ga je nooit en ook die voorbereiding, dat lukt niet.

Speaker 2:

Nee, want ze bedanken ook altijd wel 4, 5 mensen, zeg maar na die tijd. Er zijn natuurlijk ook wel, vooral het technisch gedeelte wat jij ook vaak op je neemt, ja ik kan me voorstellen dat als je denkt van ik ben de helft van de tijd bezig met de set-up van alles wat we, hoe we dit willen opnemen, dat je dan denkt van ja, dat is tijd die je David dan gebruikt om een boek te lezen.

Speaker 1:

Fair not. Ja, dat is wel waar ja. Maar goed, dus ja, ja, dus die die voorbereidingen, die hoeft er bij ons, hoeft er ook niet in. Het zou wel leuk zijn als er een paar mensen zijn die gewoon aangeven joh, weet je, ik wil wel gebeld worden af en toe. Ja.

Speaker 1:

We gaan natuurlijk zelf ook wel mensen benaderen, maar bij deze ook als je luistert en je denkt nou, ik zou best wel leuk vinden om over een bepaald onderwerp even in te bellen. Hoeft allemaal niet zo spannend te zijn.

Speaker 2:

Nee, maar jij vertelt net over huiswerk, maar we hebben onszelf wel voorgenomen, ja of het gaan waarmaken zeg een tweede, dat wij voor onszelf, of de luisteraar daar nog wat van merkt of niet, dat we misschien wat meer huiswerk gaan doen. Jij wilt bijvoorbeeld nog wat, ja, had het pas over atheïsme, dat je dan even je daarin verdiept. Dan heb je misschien even wat lichte kennis voorsprong omdat je dus daadwerkelijk, à la David, je daarin verdiept hebt.

Speaker 1:

Ja, dus niet rondom een gast, maar wel rondom een onderwerp. Ja, de inhoud, ja exact. Dus we willen.

Speaker 2:

Dus dat we dat wel onszelf, ja, we hopen dat dat de kwaliteit van de aflevering natuurlijk ook beter wordt. Betere, niet de spontaniteit in de weg te laten zitten, maar ook de inhoud wat verbeteren.

Speaker 1:

Ja, we willen wel echt al die fraaie dingen met elkaar mixen. Ja, ja,

Speaker 2:

dat wil ik wel graag.

Speaker 1:

Ja, ja, ik vind dat ook een leuke uitdaging. Maar je, ja, wat je ook al opnoemde van onze privélevens, de technische kant ervan, de voorbereidingskant, de spontaniteit, de rol van de gasten voor het wisselende perspectief. We hebben best wel veel ingrediënten. En daar ben je eigenlijk helemaal niet zo van bewust, totdat je dus een zomervakantie hebt, waarbij alle afleveringen even klaar zijn. Ja.

Speaker 1:

En dan heel, in alle rust met een pilsje erbij kan denken van: hey, wat willen we nou eigenlijk? En dan merk je hoeveel ingrediënten er toch in zo'n podcast zitten.

Speaker 2:

Ja, ik had, gisteren, we hadden wisten natuurlijk dat wat we vandaag gingen bespreken. Dus ik heb gisteravond kom ik gewoon laat terug en toen dacht ik in 1 keer, wacht even, ik moet nog voorbereiding doen. Dus dat was heel grappig dat ik dat zo op die manier zag. Want het, nou ergens voelt het ook weer niet zo. Het is nog licht genoeg om dat zo te noemen, maar ik ben toch denk wel eventjes, even ervoor gaan zitten.

Speaker 2:

Ik dacht, laat ik dan even hier even wat tijd aan besteden. En dat is dan precies datgene waarvan we hopen dat we onszelf daar enigszins toe kunnen zetten. Misschien moet je je af en toe toe zetten, maar ja. Dat maakt ook dat we, we hebben het heel vaak hobby genoemd, maar het is wel een serieuze hobby.

Speaker 1:

Schuift al iets op.

Speaker 2:

Ja, het schuift

Speaker 1:

al iets over. Is erg gedefinieerd hier.

Speaker 2:

Nou, kijk, we zouden, ik wil niemand opdragen om dus te gaan doen als we ons goed voorbereiden dat zij dezelfde voorbereiding doen. Maar de voorbereiding voor de eerstvolgende podcast, toen had jij wat voorgesteld en zei heb ik heel ruiterlijk gezegd: ja, doe ik. Niet wetende wat ik allemaal mezelf op de hals heb gehaald, om dit maar even allemaal heel geheimzinnig te maken.

Speaker 1:

Zonder de inhoud te verklappen, het was wel, we willen wat inlezen op onderwerpen, hè. Dus om, om dus wat, dat is dat huis ook waar je net eerder naar refereerde. En er waren redelijk recent 2 boeken uitgekomen.

Speaker 2:

Ja, vlak voor de zomervakantie volgens mij.

Speaker 1:

Ja, met onder, met onderwerpen die wel zich daartoe leende, denk ik voor de podcast.

Speaker 2:

Zelfs dat wist ik niet, want ik heb hier gewoon helemaal, ik heb serieus gewoon ingestemd met gewoon, jij zei dit lijkt me wel wat, en heb ik gewoon ja gezegd zonder dat ik.

Speaker 1:

Oké, nou, dat nou, dat is, dat is natuurlijk enerzijds fijn om te horen dat je al het vertrouwen in mij, maar later bleek wel toen ik 1 van de 2, jij vroeg volgens mij wat heb je dan voorkeur of zo? Toen zei ik, nou, heb die heb ik wel. Ik heb een voorkeur voor dit. En toen bleek dat

Speaker 2:

het ook het goedkopere boek en zo te zijn.

Speaker 1:

En de dunste pagina's. Dus jij was, je had ja gezegd zonder dat je, ik had je eigenlijk ook nog in het pak genaaid, want je had ook nog

Speaker 2:

het duurdere en het dikkere boek.

Speaker 1:

Ja, ja. Nee, ik geloof wel op je blauwe ogen dat je zei van dit hebben, dit was niet met vooraf de dag te raden. Nee, dat was het ook echt niet. Maar ik, ik, ik, ja, ja, ik vond het niet erg dat dat het kwartje die kant op viel. Nee, nee, maar het was dus wel wel leuk.

Speaker 2:

Maar ik, ik merkte gewoon dus gisteren dat ik, ja, daar hebben we al die voorbereidingen gedaan, dan moet je daar ook wat mee doen. Dus dat, dat is de consequentie van wat we ons nu hebben voorgenomen. Ja. Je verdiepen is ook gewoon serieus verdiepen en wij hopen dat dan hopelijk ook een beetje goed voor het voetlicht te kunnen brengen.

Speaker 1:

Precies, ja. Dus dat je er ook nog wat van kan opsteken, aan het denken gezet wordt. Maar de kern blijft het gesprek wat we erover willen hebben met wij, met elkaar, met ingebelde dan wel fysiek aanwezige gasten. Dat verandert eigenlijk allemaal niet.

Speaker 2:

Ik moest ook zeggen, want jij maakte net in de vorige aflevering, had je het over Job die opmerkt dat we af en toe een sneer richting de evangelische kant maken.

Speaker 1:

Ja, zei vooral dat jij dat doet. Ja, dat klopt.

Speaker 2:

Dat ook wel waar.

Speaker 1:

Is niet gelogen hoor. Ja, is

Speaker 2:

ook wel waar. Kijk, je zou ook zo'n opmerking gewoon kunnen pakken en daar dan zeggen wij dat ook dat kan spontaan natuurlijk.

Speaker 1:

Als vragen of we min mogen bellen, hij dat wel leuk vindt.

Speaker 2:

Ja, noem eens even wat voorbeelden. En hebben we niet gewoon gelijk.

Speaker 1:

Ja, hoezo is dat onwaar dan?

Speaker 2:

Ja, precies. Hoezo zou dat sneren? Waarom is dat niet gewoon een feitelijke constatering, Job?

Speaker 1:

Waarom? Hij luistert dit, weet ik. Dus hij voelt zich ongetwijfeld uitgenodigd. En het grappige is natuurlijk dat wij nu over Job kunnen praten. En ja, hij zit er niet bij, dus hij luistert dit nu.

Speaker 1:

Lennard heeft dat ook wel eens een keer gezegd, Die natuurlijk ook vaak in de podcast is geweest. Dat je dan zit te luisteren en dat je dan eigenlijk denkt van ja, dat je ook misschien wel een beetje geïrriteerd raakt of zo. Of in ieder geval je bent wel betrokken denk ik dan hè? Ja, links of rechtsom, dat je eigenlijk zou willen reageren, maar dat lukt dan dus niet. Dus dat zie ik maar als een teaser om dan opgebeld te worden.

Speaker 1:

Kan je wel

Speaker 2:

Exact, hè, we gaan proberen dat ook een plek te geven. Dat zou leuk zijn. Dus

Speaker 1:

Wij willen wel een hoop dingen een plek geven, weet ik.

Speaker 2:

Ja, nou ja, weet je wel.

Speaker 1:

We zien wel wat er van komt.

Speaker 2:

Ja, Misschien ook weer jargon. Je vervalt er altijd een jargon.

Speaker 1:

Oké, maar als we in de modus zitten van tipje van de sluier, kunnen we, we hebben ook al dus rondom die boeken, we hebben ons, we hebben al 2 onderwerpen gekozen waar we in ieder geval in het komende seizoen is een aantal afleveringen over willen hebben. Ja. Je moet, je moet ook vind ik wel als je meerdere afleveringen over 1 onderwerp wilt hebben, moet je het ook wel echt beter voorbereiden en dan moet je het ook wat structureren, zodat het ook op zichzelf luisterbaar afleveringen worden en Dus die tijd en moeite steken we er graag in. Omdat we er zelf wat van opsteken, het zelf interessant vinden, dat staat op 1 en hopelijk ook leuke afleveringen oplevert. En de 2 onderwerpen die we voor nu eerst gekozen hebben, dat zijn enerzijds atheïsme.

Speaker 1:

Ja. En anderzijds, ja die, die moet, vergt wat meer, er zit wat meer jargon in. Maar hoe, hoe brengen we als Christenen, jij kan het beter zeggen. Ik zie jou wat je ogen draaien, je gaat het helemaal verhaspelen.

Speaker 2:

Nee, nee, nee, dat niet. Maar kijk, er komt een heel moeilijk woord voorbij. Hell. Ja, waarvan ik denk van oeh, dat nodigt volgens mij niet per se uit om te luisteren. Maar het gaat er meer om van hoe kunnen we zeg maar de boodschap van de kerk en van Jezus nu in deze wereld nog vertellen, zodat het ook nog mensen in beweging zet.

Speaker 2:

Zodat mensen ook nog denken van dat is nog wel een goede boodschap, want we zien gewoon om ons heen steeds meer mensen onverschillig zijn voor de christelijke boodschap.

Speaker 1:

Maar bij dat atheïsme.

Speaker 2:

Ja, hoe mooi dat ook is met over vrede en verzoening, maar heel veel mensen denken prima, maar dat vinden we ergens anders wel. En hoe kan het dat we nou eeuwenlang dat allemaal gewoon wel konden en waar we nu in zo'n rap tempo daar compleet de voedingsbodemfok zijn kwijtgeraakt, dat heel veel mensen het wel aanhoren en me denken nou dit heeft echt werkelijk waar geen enkele impact op mijn leven.

Speaker 1:

Dan gaat het eerst, zou je nog kunnen zeggen, die is nog wel betrokken op God, in de zin dat die het belangrijk genoeg vindt om het bestaan van God niet te onderschrijven, maar sterker nog te ontkennen, te ontkrachten. Er zijn natuurlijk heel veel mensen die Godsvraag überhaupt irrelevant vinden, op geen enkele manier interessant vinden. Ik had ook kunnen vragen van nou hou je van een zinken dakgoten of van plastic. Ik zeg ja, het maakt me echt niet uit. En ja, denk dat God bestaat.

Speaker 1:

Ja, het maakt me echt niet uit.

Speaker 2:

Nee, volgens mij wordt in het boek zoiets gedaan van cricket of zo, je wel, van dat je je weet dat die sport bestaat. Ik vind het leuk dat mensen het uitvoeren, maar heb je er heel veel zin in om je erin te gaan verdiepen? Nee, niet echt. Nou ja, op die manier.

Speaker 1:

En hoe kan het dan dat God, waarbij dat historisch was, dat er een heel duidelijk onderscheid tussen de tussen God en cricket En waar we bij het is anno nu eigenlijk God zo in diezelfde opsomming zouden kunnen zetten.

Speaker 2:

Mooi, mooi samengevat. En hoe kan het dat we zeg maar een paar jaar geleden nog 80 procent zichzelf nog gelovig noemt? Toen zijn we nu in een rap tempo, zitten we nu onder de 50 procent En dan noemt een heel groot gedeelte zich van die gelovigen ook nog iets is of zoiets dergelijks. Dus eigenlijk eigenlijk de groep waar wij het over praten, zeg maar de protestanten, hoe kan dat zo snel? En hoe kan het, ja, hoe kan die hele boodschap nu, hè, wat wat is daar gebeurd?

Speaker 1:

Ja, en is er dan ook nog wel wat te redden? Want ja, exact. Dat is toch wel de vraag die je krijgt. Want als je die lijn doortrekt, dan is straks, zijn we totaal irrelevant. Je kunt dan natuurlijk nog zeggen, als gelovige onderling voel je dat misschien niet zo, maar puur naar buiten kijkend, we zitten gewoon in de maatschappij.

Speaker 1:

Ik zit met de buurman op een verjaardag en met mijn vrienden. En ook in die groep zitten een hele hoop mensen die de vraag of God bestaat, laat staan wat het betekent om in Hem te geloven, ook niet interessant vinden. Ook niet, het leeft niet. En dat zeg ik niet met een verwijt, maar dat is meer om te illustreren dat dat gewoon heel dichtbij komt.

Speaker 2:

Ja, precies.

Speaker 1:

Daar kan je gewoon omheen.

Speaker 2:

Ik denk niet dat mensen echt zo denken van nou, wat is nou de meerwaarde? Maar dat is wel een beetje het woord wat dan ook als jij nu ook beschrijft, dan ook wel een beetje boven de markt hangt. Van ja, wat nou hier de meerwaarde hiervan? Wat is leuk dat je deze dit en dit doet, maar wat maakt het nou

Speaker 1:

Overtuig mij eens, beargumenteer dan is

Speaker 2:

Ja, en als jullie het dus ook nog hebben over het hel, dus het zou mij ook nog ergens van redden, Het zou mij ook nog ergens Helemaal spannend. Waarom zou dit mij dan redden waarvan? Nou ja, weet je, gaat het boek over. Van dat dat, nou ja, er wordt een poging gedaan om daar een antwoord op te geven.

Speaker 1:

Nou, heb wel het idee dat we niet heel bescheiden beginnen. Bescheiden in de zin van wat we proberen te Nee,

Speaker 2:

ik denk dat je beide onderwerpen ook wel, kijk, klinkt alsof het zeg maar hele hoogdravende onderwerpen zijn, maar je kunt ze heel, ik, tot alledaagse dingen terugbrengen. Ja, ik denk dat ze allebei te maken hebben met dingen die we gewoon op dagelijkse basis letterlijk tegenkomen.

Speaker 1:

Maar dat wordt onze uitdaging dan ook hè, om het niet alleen maar.

Speaker 2:

Ja, zeker bij een

Speaker 1:

plaats te zeggen. Was dit de 82? Las ik dit?

Speaker 2:

Nee, vind het ook inderdaad echt, ik wil, ik wil, dat moeten we echt voorkomen dat we gaan zeggen van je moet dit boek gelezen hebben of nee, we zijn geen boekenclub.

Speaker 1:

Precies, maar het zijn wel onderwerpen die voor ons relevant zijn, interessant zijn en ik denk ook voor luisteraars van deze podcast. Ja, het leuke wat we daar hebben

Speaker 2:

niet bij verteld is dat eigenlijk we willen bijna die andere de opdracht geven om het boek niet te lezen, zodat je dan ook een beetje zo'n ongelijkheid hebt met kennis, wat dan leuk maakt, want dan zit die eigenlijk degene die de hele tijd de vragen stelt aan diegene die kennis heeft, zit eigenlijk in de stoel van de luisteraar. Ja, van 'maar ik snap dit niet, kun je het nog even wat beter toelichten?' En dan is het echt diegene die.

Speaker 1:

Dus degene die dan die aflevering en de voorbereidende rol op zich heeft, die kan het, die krijgt het zwaar. Ja. Puur aan de schenen gelegd.

Speaker 2:

Wel een beetje, ja. Zo hopen we het ook een leuk

Speaker 1:

voorbeeld Zelfde we dan uit aan een ingebelde gast, weet je wel, kan ook nog.

Speaker 2:

Ja, is ook serieus. Dat vertelde jij pas ook, dat vond ik een goed idee, dat je echt iemand die echt gewoon veel meer kennis heeft, dat die, dan hebben wij misschien een tijdje geduld en dan zeggen we tegen diegene van klopt het wat we zeggen? Die zegt dan, nou jongens, dit, maak deze aflevering maar opnieuw.

Speaker 1:

Ja, ja,

Speaker 2:

ja, ja, ja, ja.

Speaker 1:

Nou, ik, ik heb er zin in. Ik lijkt het leuk om met deze nieuwe kaders, zullen we maar zeggen, deze nieuwe insteken weer afleveringen te maken met je. Ja. En ja, achter de schermen is er nog 1 andere verandering, die is niet zo heel boeiend. We hebben dat al eerder ruiterlijk toegegeven.

Speaker 1:

Wij nemen straks 2 afleveringen per keer op. Ja. Dus dat betekent, wij kletsen gewoon gezellig door en er zitten alleen 2 weken tussen het moment van online komen. Dat, ik denk dat, ik noem dat omdat een luisteraar dat ook zou kunnen opmerken. Ja.

Speaker 1:

Ik vind het ook geen geheim. Dus ja, er viel een apparaat uit weer, want er is nu een andere accu leeg. Ja. Van de belichting. Dus jij wordt nu niet meer belicht.

Speaker 2:

Nee, maar ik denk dat we, we hadden ook bedacht dat we dit gewoon moesten afronden toch? Dus laten we dat doen.

Speaker 1:

Is goed. Nee, ik begrijp dat mijn anekdote van de Albert Heijn.

Speaker 2:

Ja, nee, die wil ik heel graag. Nee, doe maar.

Speaker 1:

Ja? Ja. Oké. Ik ben met Albert Heijn, hè.

Speaker 2:

Vanochtend?

Speaker 1:

Nee, nee, vorige week. Ja. En ik wilde tandenborstels halen voor op de elektrische tandenborstels. Ja. Van die, ik noem dat opzetstukken.

Speaker 1:

Ik weet niet hoe je dat moet noemen. Borstel, opzetborstels voor de, ja? Ja, die waren in de aanbieding, zijn niet goedkoop. Maar 1 plus 1. Ik dacht nou prima, even naar de Jumbo, ik haal die dingen al op.

Speaker 1:

Dus ik sta dat schap helemaal uit de kammen, kan ze nergens vinden. Dus ik loop naar, ik ga onverrichter zake met de rest van de spullen naar de kassa omdat ik dacht nou die, die borstels zijn natuurlijk duur, die worden natuurlijk gejat. Dus die liggen er waarschijnlijk, weet ik veel,

Speaker 2:

bij de servicebalie.

Speaker 1:

Bij de sigaretten ook, weet je wel. Dus ik reken de boodschappen af en ik vraag aan de caissière van hey, die opzetstukken, waar vind ik die? Wat zoekt u? Ik zeg van die opzetborstels voor de elektrische tandenborstel. Oké, ik zal het even vragen.

Speaker 1:

Even zo'n ding op, je dan gewoon aan collega's kan vragen. Het begint. Wat zocht u ook alweer? Ja, nog een keer. Opzetborstels voor de elektrische tandenborstel.

Speaker 1:

Ja, dus zij herhaalt mij letterlijk, daarbij kan opmaken dat ze nog steeds geen totaal geen idee had wat ik nou eigenlijk bedoelde. Oké, ja, die liggen bij de tandenborstels. Daar kom ik net vandaan. Daar kan ik ze echt niet vinden. Ja nee, daar moeten ze liggen.

Speaker 1:

Als we ze hebben, nee ze liggen daar. Ze liggen daar zeker weten. Oké, prima. Dus ik een beetje theatraal weer terug naar die tandenborstels. Ik geen, ik tref die dingen daar natuurlijk niet aan, want ik ben niet achterlijk.

Speaker 1:

Maar ik moet toegeven, ik vond wel van die van die kaartjes, weet je wel, dat is zo'n afbeelding eigenlijk van het product met een staafjescode. Ja, van die Ja. Dus ik pak 2 van die kaartjes.

Speaker 2:

Maar wat hebben die diefstal, dat was jouw hypothetisch. Je weet niet of dat de echte reden was dat ze daar niet lagen toch?

Speaker 1:

Ja, wij hadden, ik weet dat ze die voor voortdurende producten doen, hadden van die kaartjes en die wisten dan bij de kassa om voor daadwerkelijk. Dus ik had 2 van die kaartjes uitgezocht, dus ik ben binnen no time weer terug bij diezelfde kassière en ik leg die 2 kaartjes op de band en zij bliep die 2 dingen. Nou inderdaad, 1 plus 1 gaat, dat is hartstikke mooi. En zij kijkt me aan van nou, wil je pinnen of wil wil je contant betalen? Ik zeg nou, ik wil wel graag de producten hebben.

Speaker 1:

Wat bedoel je? Ik zeg ja, deze dingen, die kaarten, daar staat een plaatje op.

Speaker 2:

En die kan ik moeilijk op de tandenborstel zetten.

Speaker 1:

Ja. Kijk maar aan. Zo, ik heb echt geen flauw idee waar je het over hebt. Dus ik moest het echt meerdere keren uitleggen. Vervolgens zei ze nou, ga het wel aan een collega vragen.

Speaker 1:

Dus die belt de collega op. Ja, hoe, hoe, hoe moet ik dit doen? Ik heb hier 2 carr. Oeral, Oeral be, Oeral B. Hoe werkt dat?

Speaker 1:

Nou, collega erbij. Of nee, telefoon erbij. Weer bellen. Ja, kwam geen antwoord op. Heel lang wachten.

Speaker 1:

Ik was intussen behoorlijk geïrriteerd. Dat kan ik je vertellen.

Speaker 2:

En hoe lang duurde dit ook

Speaker 1:

Ja, het duurde echt lang al. Vervolgens de hele tijd stilte. Op een moment had ze een antwoord. Ze hing weer op. Nee, die hebben we niet.

Speaker 1:

Ik was helemaal geïrriteerd al en toen zei jij, jij hebt toch die staat in de, ze zijn in de aanbieding, ze staan in de folder. Dat noem ik nog zo, de folder vroeger. Ja, ja, Je hebt deze kaarten daar allemaal in het schap hangen, bij de andere tandenborstels. Ik zit dan, ze liggen dus gewoon ergens anders. Nee, we hebben het niet.

Speaker 1:

We hebben het dus gewoon helemaal niet. Ja, ik dacht onzin. Je hebt ze wel, alleen je weet 1 niet nog steeds volgens mij niet waar ik het over heb en 2 je vindt het volgens mij ook te veel moeite om uit te zoeken waar ze liggen of niemand van jouw collega's weet daadwerkelijk waar ze liggen.

Speaker 2:

Ja, en vooral die tweede die zegt heel veel steen.

Speaker 1:

Ja, het was echt, ja, ze straalde ook gewoon uit van ja, reproduceer gewoon het antwoord van mijn collega. Verwacht vooral niet van mij dat ik

Speaker 2:

nog eventjes onder de balie ga kijken of ze daar misschien

Speaker 1:

Nee, stel je voor. Dus ik ben gewoon zwaar geïrriteerd.

Speaker 2:

En welke winkel was dit?

Speaker 1:

Dat was gewoon met de Jumbo.

Speaker 2:

Ja, oké, dat we dat even. Shoutout.

Speaker 1:

Nou ja, of die zo vermakelijk is, deze anekdote weet ik niet,

Speaker 2:

maar ik Ik ben wel benieuwd of je de volgende dag wel terug bent gegaan om dit te testen op iemand anders. Diep die dan zegt nee, tuurlijk en die trekt die lade open en dan

Speaker 1:

Ja, dat is eigenlijk wel een goed idee ja. Want het voelt wel onbevreden. Ik wil nog steeds die tandenwortels wel kopen, maar ja, ik ik ben nu zo Ja, maar

Speaker 2:

ook omdat je zegt van je hebt je hebt ook weer de kosten gedaan en die kosten die blijven nog steeds zo laag. Dus dan zou je die moeite zou en je was ook al je je hem nog steeds bij de stomerij. Ik

Speaker 1:

net ook een kleine ophanging. Win dat ik nog wel even die kant op kan. Beste mensen, op dit hoogtepunt moeten we ook eindigen denk ik.

Speaker 2:

Dit is niet voor de rest van het seizoen of wel?

Speaker 1:

Ja, ja, maar in ieder geval leuk dat je weer luisterde. Wij hebben zin in dit nieuw seizoen en we hopen ook natuurlijk dat jij als luisteraar weer aanraakt en ja, tot over 2 weken. Ja, ja en dat was aflevering 92 en je hebt meteen je nieuwe toon gehoord, Want je kunt nu gewoon eindeloos mekkeren over tandenborstels in geloofskoersen. Kijk nou, dit is eigenlijk ongekend. Ik moet er nog aan toevoegen dat ik dit advies heb opgevolgd.

Speaker 1:

Ik ben gewoon nog een keer naar dezelfde Jumbo gegaan. Heb gewoon weer die kaartjes uit het schap gehaald. Bij de kassa kreeg ik keurig de tandenborstels mee. Inderdaad die lagen gewoon in een laad 2 meter verderop. Dick, dank je wel hè.

Speaker 1:

Ontzettend fijn. Ik had graag schone tanden en nou ik ben maar helemaal gered joh. En jij luisteraar, dank je wel en hopelijk tot over 2 weken. Ja, en dat kan dus een aflevering zijn live opgenomen, beneden altijd live, maar goed, tijdens Lauder Brown. Heet dat?

Makers en gasten

Dick
Host
Dick
Podcaster en schrijver voor geloofsvoer.nl
Renco
Host
Renco
Podcaster en schrijver voor geloofsvoer.nl
#92 Een ander en nieuw vijfde seizoen! (met Dick)
Uitgezonden door