#90 Hoe te denken over Gods heiligheid? (met Dick en Almatine)
Hey, wat goed dat je weer luistert naar geloofsvoer gesprek aflevering 90 en tevens de laatste aflevering van dit vierde seizoen. Dus na deze aflevering is er een aantal weken, 2 maanden tijd gok ik. Geen geloofsvoergesprek, dan kan je lekker genieten van vakantie en wij ook. Trouwens jij kan even bij luisteren want je hebt vast wel eens een keer een aflevering geschipt. Hoe dan ook, nu dus aflevering 90 en in deze aflevering gaan Dick en ik in gesprek met een nou ik denk wel onze aller bekendste gast tot nu toe.
Speaker 1:Je zou kunnen zeggen dat veel van onze andere gasten helemaal geen bekendheid genieten. Tenminste totdat ze in onze podcast kwamen natuurlijk, maar in deze aflevering hebben we echt een bekende gast te gast en dat ga ik nog verder niet vertellen wie dat is. Daarvoor moet je echt luisteren maar je kan haar kennen van andere podcasts en radio en misschien wel tv. Ze is dominee bij een kerk in de buurt van ons en dat is in de buurt van Zwolle. Nou, jullie hebben het volgens mij al heel veel eens weggegeven.
Speaker 1:We gaan in gesprek met haar over de heiligheid van God. Moeten we nou die heiligheid van God wel echt blijven zien als een soort hoogspanningskabels waar je weg moet blijven? Of is er een andere manier om naar de heiligheid van God te kijken? Nou, het klinkt wel echt als een onderwerp wat je heel goed kan bespreken met een dominee en het was dan ook eigenlijk de inbreng van haarzelf. Wij vonden het een leuk onderwerp om eens op in te gaan en ook een mooie afsluiter, een gave afsluiter van dit vierde seizoen van Geloofsvoer respect.
Speaker 1:Wil je niks missen? Meld je dan ook nog even aan voor de nieuwsbrief. Ga gewoon naar Geloofsvoer punt n l, meld je aan en dan komt het helemaal goed. Voor nu veel luister plezier gewenst met aflevering 90 van Geloofsvoer gesprek. Hey, leuk dat je weer luistert naar Geloofsvoer gesprek en ja, zoals elke week, 2 weken moet ik zeggen, die samenstelling weer anders uiteraard ben ik er, Remco.
Speaker 1:Begin maar bij mezelf. Links van mij zit
Speaker 2:Ja, Dick.
Speaker 1:Dick uiteraard ook en dan is natuurlijk de hamvraag wie zitten er dit keer bij ons aan tafel? Nou en dat is een, dat is een leuke verrassing, want vandaag zit aan tafel
Speaker 3:Al Martine.
Speaker 1:Al Martine. Ja, Al Martine lenen. En we zitten in, ja, in de kerk waar jij dominee bent.
Speaker 3:Ja, de Open Poort in Hattem.
Speaker 1:De Open Poort in Hattem. Nooit geweest, Dick. Jij wel?
Speaker 2:Ja, lang geleden. Mijn oom en tante zit hier in de kerk. Ik zat de video te kijken en we parkeerden net de auto. Het zei me eigenlijk niks.
Speaker 1:Dat is niet zo lang geleden. Komen er hele fijne anekdotes.
Speaker 2:Net zo indrukwekkend gebouwd trouwens, maar dat even terzijde. Ja,
Speaker 3:bijna 1000 of meer dan 1000 leden. Het is ook
Speaker 1:best grote gemeente wel.
Speaker 3:Best grote gemeente, groeiende gemeente. Dus dat is ook wel bijzonder in deze tijden. Ja,
Speaker 1:is wel noemen ze waardig.
Speaker 3:Nou, zeker.
Speaker 1:En Almettine, mensen kunnen jou ook kennen omdat jij theoloog des vaderlands bent geweest.
Speaker 3:Ja, in 20 20 21.
Speaker 1:Hoe was dat?
Speaker 3:Intensief. Dat woord heb ik zo even aan, maar ja klopt. Nee, het was supergaaf natuurlijk, want je krijgt hele leuke verzoeken en kansen van tentoonstellingen openen tot en met nationale nieuwjaarszege, die mocht ik doen en zo op televisie. Ja, dus heel gaaf, maar ook super intensief. Er komt echt zoveel op je af en ik denk dat ik nog steeds een beetje aan het herstellen ben.
Speaker 3:Ja, denk En
Speaker 2:ik ken je ook van de denkstoffilmpjes, maar dat lang geleden. Is lang geleden,
Speaker 1:Wat is dat?
Speaker 2:Nou, kijk, soms zoek ik gewoon, als jeugdwerker zoek ik dus onderwerpen en die denkstoffilmpjes heeft EO gemaakt. Heet dat in het begin ook al denkstof?
Speaker 3:Ja, volgens mij wel.
Speaker 2:Ja, je kunt het gewoon ook op YouTube vinden enzo, maar daar worden best wel leuke onderwerpen gedaan van 'ik word gepest' over de hel.
Speaker 1:De hel.
Speaker 3:Die heb ik gedaan. Maar
Speaker 2:echt, en dat is leuk, want dan staat Almatine volgens mij in
Speaker 3:een kas. Ja, waar het heel koud is, ja.
Speaker 2:Dat weet ik, want zo was ik, ken ik Almatine eigenlijk al
Speaker 3:in dat filmpje over rust op zondag. Dan lig ik in zo'n stoel met een cocktail. En ja, was heel leuk. Maar dat is echt wel ruim 12 jaar geleden of zo. Maar die doen het ook volgens mij nog steeds goed.
Speaker 2:Die doen
Speaker 3:het nog
Speaker 2:steeds goed.
Speaker 1:Theoloog des vaderlands zijn, heeft jou dat nou ook gelanceerd in de podcastwereld was dat al gaande? Want zo heb ik jou leren kennen, jouw stem althans.
Speaker 3:Ja, dat ging eigenlijk een beetje gelijk op. Ik weet, ik ben in 1 van de eerste afleveringen van de ongelooflijke ook ongelooflijke podcast, die natuurlijk ook is uitgegroeid tot een enorm populaire podcast geweest en ik weet dat ik volgens mij die afspraak, toen woonde ik nog in Zuid-Afrika, dus drieënhalf jaar geleden, dat David zei: joh, kom je dan in die podcast? En toen net bekend werd dat ik naar Nederland ging verhuizen, maar toen was volgens mij nog niet eens bekend dat ik Theoloog Swanenlandse zo zou worden. Dus dat ging Ja, ik was inderdaad nauwelijks uit het vliegtuig gestapt of ik rolde de podcastwereld in. Terwijl, en het duurde ook nog een hele tijd voordat ik toen ooit zelf een podcast had geluisterd.
Speaker 3:Dat ook wel mooi.
Speaker 1:En voor ons is dit hoop ik aan het begin dat we gewoon alle oud theologen des vaderlands moeten ook in geloofsvoergesprek. Het begint van een trend.
Speaker 2:Ja, en doen we dan ook de jonge theoloog des vaderlands? Bijvoorbeeld het Tsabita van Krimpen hebben we natuurlijk een keer gezien.
Speaker 1:Ja, een hele goede presentatie. Maar leuk dat je er bent. Of eigenlijk leuk dat wij er zijn, want we zijn eigenlijk bij jou op bezoek zou je kunnen zeggen.
Speaker 3:Nou ja, leuk.
Speaker 1:Dus ja, en zoals gebruikelijk is in onze podcast vragen we ook aan de gasten waar wil je dan over podcasten? Ja. En dan sommige gasten zeggen nou dat dat dat bedenken jullie toch? Ja. Da's ook prima.
Speaker 1:Maar goed, als je dat dan een dominee vraagt dan dan krijg je natuurlijk een antwoord. Dus we hebben we hebben allebei van de week een halve dag vrij moeten nemen om het huiswerk. Nee, dat is natuurlijk lekker.
Speaker 3:Maar Netjes hoor.
Speaker 1:Je hebt wel een onderwerp, daar kwam je eigenlijk vrij snel mee. Dat was het onderwerp heiligheid. Maar misschien kan je even de luisteraars meenemen in waarom dit voor jou een interessant onderwerp was om het hierover te hebben met ons.
Speaker 3:Nou, heb er, niet geheel toevallig, de laatste 2 maanden ook over gepreekt, maar het is een onderwerp wat mij al wel langer bezighoudt en eigenlijk een beetje sinds coronatijd wel, omdat je in die tijd wel, had ik het idee, merkte dat ook wat heilig is, wat wij heilig vinden, of het nou onze mening is of wat we wel of niet kunnen doen en dat soort dingen, dat toen ook wel heel duidelijk naar voren kwam. Wel vaccineren, niet vaccineren, kunnen afspreken met vrienden, niet naar de kerk kunnen gaan, niet de heilige plekken opzoeken. Hoe geef je er dan vorm aan? In Zuid-Afrika maakte ik iets mee waardoor ik ook heel anders over heiligheid ben gaan denken En dat is denk ik nu al wel een jaar of ja, wij wonen nu drieëneenhalf jaar in Nederland en dat gebeurde denk ik 6 jaar geleden ongeveer.
Speaker 2:Oké.
Speaker 3:En dat kan ik zo wel even vertellen en dat maakte ook dat mijn visie op heiligheid echt wel veranderde.
Speaker 1:En je geeft aan dat je ook het onderwerp ook, dat je er ook aantal keer over gepreekt hebt. We hebben ook deel daarvan ook in voorbereiding op deze podcast geluisterd, want we zijn geen lid van jouw gemeente, dus van jullie, van deze gemeente.
Speaker 3:Helaas.
Speaker 1:Ja, wat niet is kan nog komen.
Speaker 3:Welkom welkom.
Speaker 2:Maar je kunt ook gewoon parallel naast elkaar hé. Je kunt gewoon je eigen diensten volgen en dan uitzending gemist. Dan moet je hoeft geen lid te worden, maar dan ben je wel op die manier bij.
Speaker 1:Ja, maar als ik
Speaker 3:lekker shoppen.
Speaker 2:Ja, precies.
Speaker 1:Als ik dan het wil horen wil ik het ook live horen hé. Dat wil ik niet die die livestream.
Speaker 2:Nou, dan moeten we maar een keer naar zondagochtend.
Speaker 1:Ja, nou dat kunnen we doen, want wij wonen in Zwolle en Hattem is natuurlijk om de hoek. Dat is ook even de reden dat we jou opvraagt hebben, omdat het logistiek gezien ook gewoon vrij makkelijk te plannen was. Al moesten we wel een half jaar van tevoren plannen volgens mij, maar dat is allemaal prima. Mijn vraag is, je hebt kennelijk iets meegemaakt waardoor dit onderwerp voor jou op de voorgrond kwam, maar waarom dan nu daarover breken? Waarom niet 3 jaar geleden en waarom niet over 5 jaar?
Speaker 1:Waarom nu?
Speaker 3:Nou ja, en niet alleen nu, want dat heb ik ook wel in de afgelopen jaren wat gedaan, maar niet zo helemaal ingezoomd specifiek op die heiligheid. Meer, want dat heeft ook te maken met toen 6 jaar geleden, meer op dat ik mijn verstaan van kerst veranderde dat in eerste instantie, want dat gebeuren gebeurde ook vlak voor kerst. En ik moest in Zuid-Afrika, dat was deel van mijn werk, regelmatig naar een soort tehuis toe waar zieke, arme mensen woonden, gehandicapte mensen, jong, oud, heel verschillend en daar moest ik dan 1 keer in de 2 weken een dagopening houden en de setting was ook altijd wel zo dat je door een microfoon moest spreken, want dan op de kamers, de mensen die niet naar die woonkamer toe konden komen, konden het dan ook volgen terwijl er ongeveer 3 mensen voor je zaten, waarvan de 1 sliep en de ander ook niet helemaal gefocust was.
Speaker 1:Niet het meest makkelijke publiek zou je kunnen zeggen.
Speaker 3:Nee, maar het is wel een publiek wat mij heel veel heeft geleerd eigenlijk juist over het evangelie. Want in het begin vroeg ik me wel eens af wat doe ik hier? Kan beter naar een bruisende jeugdgroep ofzo toegaan. Dat heeft me dus juist geholpen onder andere toen er een avondmaalviering was, want 1 keer in de zoveel tijd vierden we daar ook het avondmaal en op het meest heilige moment zou je kunnen zeggen wat wat je brood en wijn gaat uitdelen, die tekenen uitspreekt, van dit is mijn lichaam voor jullie en nou dat soort dingen, grote woorden, bijzonder moment, Toen zei ineens een mevrouw uit het publiek, toen waren er wel iets meer mensen, laten we zeggen een stuk of 10, die ineens zei 'Ik moet naar de wc'. Wat er gebeurde en ik stopte even de viering, ik zei joh even verpleegster die nam maar mee naar het toilet, maar dus op het meest heilige moment zou je kunnen zeggen was het meest onheilige naar het toilet moeten, kwam er doorheen
Speaker 1:moest die schotje, moest je ook een lach onderdrukken dan of of dat niet?
Speaker 3:Ja, ja. Nee, nee, ik vond het nou ja, het het was dus een gebeurtenis die zo apart was, wat je gewoon niet ziet aankomen, niet verwacht, dat ik daar heel erg op ben gaan reflecteren van wat gebeurde hier nou en ik
Speaker 2:ben ook echt nieuwsgierig van wat heeft
Speaker 3:dit En wat er dus uitkwam, het was vlak voor kerst, ik dacht dit is kerst. Dit is kerst, Gods grote heilige, de zoon van God komt naar deze aarde in een stal waar de schapen schijten, het stinkt, waar het heel onheilig zeg maar is. Daar precies, daar komt niet het paleis, de schone, daar komt Jezus. Dus toen bedacht ik dit hielp mijn begrijpen dat God in het alledaagse is en op de meest onheilige plekken het liefste komt en dat heeft ook implicaties voor waar ik dan ben zeg maar dus het is uiteindelijk ook heel praktisch.
Speaker 1:-Wat bedoel je daarmee? Dat heeft implicaties voor waar ik dan ben?
Speaker 3:-Nou de heilige zoon van God, als Maria hoort dat ze zwanger zal worden ook van Jezus dan wordt hij ook de heilige genoemd, die komt naar deze aarde en waar vind je hem? Nou ja allereerst dus in die stal al bij de geboorte maar vervolgens ook dus raakt hij mensen aan die onheilig zijn, onrein, die 2 hangen natuurlijk met elkaar samen.
Speaker 1:Het oude testament voor de duidelijkheid staat natuurlijk vol met allerlei voorschriften en regels om die reinheid te bewaken zeker als je naar de tempel wilde ofzo.
Speaker 3:Je kon niet zomaar in dat heilige der heilig, dat ze in de tabernakel of in de tempel komen, allerlei rituelen en Jezus die komt dus juist bij die mensen die zeg maar het meest onheilig zijn of het meest onrein zijn, daar is die te vinden. Dus dat stelde voor mijzelf de vraag persoonlijk, maar ook voor de kerk, waar zijn wij? Op welke plekken? En dat ik dus juist dat daar ontdekte, hield mij ook om te beseffen: ik denk dat Jezus ook naar dit tehuis toe was gegaan, zeg maar. Terwijl ik als mens liever dus ben daar waar het een soort van allemaal op orde is en allemaal
Speaker 1:Ja, waar je misschien ook wel denkt dat je daar meer van toegevoegde waarde, meer van betekenis zou kunnen zijn. Een grote bruisende gemeente met allemaal jongeren hangen misschien meer aan je lippen dan een verzorgingshuis met 10 mensen waarvan er 2 slapers zoals je net al zelf zei. En als je zegt 'waar zijn wij', dan bedoel je dus mee 'waar zijn wij als kerk, waar bevinden wij ons in de maatschappij bijvoorbeeld? Zitten we allemaal op zondagochtend keurig in ons kerkgebouw? Dan hebben we daar een fijne dienst met elkaar.
Speaker 1:Ik ben zelf ouderling en dan bid ik ook wel eens voordat de dienst begint. Met dominee en andere ouderlingen. En dan probeer ik, daar ben ik echt mee bezig, probeer ik weg te blijven bij God geef ons een fijne dienst. Omdat ik denk ja, dat is heel erg ja je zo van nou we zijn een heel leuk clubje met elkaar en we zijn weer bij elkaar en
Speaker 3:En als je dan in evangelische kerken komt, daar preek ik ook wel. Ik spreek redelijk breed, dan is het of bij conferenties of student verenigingen dan zijn de gebeden dat het ook hier en nu mag gebeuren, dat we aangeraakt worden, dat het op dit moment van die dienst, terwijl ik dus in Zuid-Afrika met name ook heb geleerd dat het juist daar waar Jezus was, de randen van de samenleving, de mensen die je niet verwacht, dat je daar godsontmoetingen kunt hebben, dat dat Jezus daarin op een verrassende manier aanwezig is en niet zozeer dus in dat ik dan wat geef, maar ik ontvang. En de vraag is ben ik wel open voor het ontvangen van Jezus in die ander dus ook een beetje Matteus 25, dat verhaal van schapen en de bokken dat Jezus zichzelf ook identificeert met de armen, de naakte en in Zuid-Afrika hadden we die heel veel, dus daar kwam ik ook voortdurend mee in aanraking, maar dat heeft ook echt dus Ja en dan die verbinding met dus die rauwe, heftige maatschappij ook van Zuid-Afrika en die mensen aan de randen van de samenleving en dan met de Heilige God. Ja, wauw.
Speaker 3:Die
Speaker 2:discrepantie blijf wel moeilijk vinden hoor, want ik vind het wel een mooi voorbeeld van dat naar de wc gaan tijdens het avondmaal. Maar ik vind het ook, voor mij is het ook heel belangrijk dat het avondmaal toch iets een apart gezet ritueel is, wat wel heilig is. Dus ergens vind ik het dus een mooi voorbeeld van hoe heiligheid dus niet als een soort doel moet hebben. Maar er zit voor mij Ik vind heiligheid dus ook wel belangrijk dat het dus wel apart staat van die andere. Dus aan de ene kant ben ik blij dat het dan naar beneden wordt gehaald, maar aan de andere kant heb ik het ook nodig dat het wat heilig betekent, dat het apart staat van
Speaker 3:de rest. Maar dat is ook denk ik een paradox. En daarom vind ik het ook, het komt dus bij elkaar en tegelijkertijd blijft het ook beide iets wat dus enorme afstand in zichzelf heeft.
Speaker 2:Ja, de wc-gang is praktisch en dat zou ook gewoon moeten kunnen. En toch zou ik ook, want ik merkte dus ook, en daar was ik dus wel nieuwsgierig, van dat ik toch denk, dit is voor mij ook het allerheiligste, dat ik ergens merk dat ik het gewoon stom vind dat je dat niet even had kunnen ophouden tot na dat moment, want elk ander moment daarna was gewoon prima geweest. En dat was 5 minuten verder ofzo.
Speaker 3:En in dit geval kan zo'n vrouw dat dus niet.
Speaker 2:Dat was
Speaker 3:natuurlijk Zij zit dus in een situatie waar het dus, wat ik zeg, echt aan de rand van de samenleving, waar mensen te oud, te arm, te gehandicapt, dus daar is dan ook de ruimte waar dat kan gebeuren. Terwijl we hier in de open poorten leren dat dat echt niet kan en dat het ook echt niet moet, Maar dat ik daardoor wel denk dat Gods heiligheid iets kan zijn wat dus onbereikbaar ook is en ver weg is.
Speaker 1:Ik wil zeggen dat mensen hebben, ook hier prefereerde daar wel aan, mensen hebben allerlei associaties bij het woord heiligheid. Ik heb, jij stelt de vraag. Ja, dan ga ns na voor jezelf welke associaties jij hebt. Dus ik er eens een paar opgeschreven. Dus ik ik kom dan op ontzag apart gezet.
Speaker 1:Wat jij net zei Dick. Ik heb opgeschreven boven natuurlijk. Alsof je dus ook niet Je kunt er wel naar streven, maar je zal het nooit bereiken. Onmogelijk. Onmogelijk.
Speaker 1:Eerbied, smetteloos, afstand. Zijn woorden die ik
Speaker 3:Perfectie.
Speaker 1:Ja, Ja, zonder zonde. Dat associeer ik met heiligheid. Dus als ik dan hoor dat die heiligheid eigenlijk heel dichtbij komt, schrikt die mij ook ergens wel af dan. Omdat ik denk ja, maar dit is vuur en water zeg maar hé. Hoe hoe hoe kan ik me dan ja, als die heiligheid dichterbij komt moet ik verder weglopen of zo omdat die 2 elkaar afstoten.
Speaker 1:Dus ja. Nou dat is waar jij net stelt hoe breng je die 2 werelden dan bij elkaar?
Speaker 3:Nou ja, ook als je het wel benadert vanuit die kant van hoe wij er ook tegenaan zouden moeten kijken, dan denk ik dat dat vooral iets zou moeten zijn waardoor wij ook worden aangetrokken. Dus dat is door de complexiteit denk ik ook van het kwaad, want dat zie je in de wereld ook gewoon terug. Waarom worden mensen toch uiteindelijk ook aangetrokken tot slechte dingen? Waarom houden we ons niet aan regels? Er zit dus toch iets in ons wat soort van verlangt ook naar dat kwaad of zo.
Speaker 3:Heel raar is dat natuurlijk, het is eigenlijk gewoon heel bizar dat je jezelf destructief bezig kunt zijn in relaties, in je eigen leven, in met je lichaam door te roken bijvoorbeeld. Het is echt bizar en ik denk dat dat ook met god's heiligheid zo is dat het heel snel voor ons dus dat goede, dat perfecte, schrikt af, want ja wij zijn dat niet dus dat ervaar je ook gelijk, maar eigenlijk zouden dus heel erg moeten aantrekken. Soort van wauw, en sterker nog, wij kunnen in die zin ook niet zonder Gods heiligheid. Zo ver wil ik ook wel gaan, we ons laten aanraken door Jezus, dus dat we ons laten aanraken door God en dat klinkt misschien wat vaag.
Speaker 2:Nee, maar dat is denk ik, ik benader het wel positiever dan dat Remco net formuleerde. Dus ik heb heilig echt als in van dat zorgt er nou voor dat het voor mij als de rest allemaal plat is, dat die heiligheid mij nou laat zien dat ik ergens anders word te zijn. Dus ik heb bij heilig bedoel ik eigenlijk heel positief. En ik vind het dus als het dan allemaal te veel plat wordt gemaakt, van alles is heilig of iets dergelijks, dan trekt dan is die aantrekkingskracht voor mij weer weg.
Speaker 3:Ja, dat gevaar is er.
Speaker 2:Dus dat is dan de complexiteit. Vond het ook gewoon dus een heel, daarom vond het ook wel leuk dat je erover preekte, maar ik vond het dus heel ingewikkeld. Ik dacht, als ik de heiligheid op het Godsbegrip doe, vind ik het prima, maar om het terug te brengen naar de wc-gang, vind ik het lastig.
Speaker 1:In de IAPE gebruik je 2 beelden. In lijn met de woorden die ik associeer met heiligheid, gebruik je het beeld van de hoogspanningskabels. Daar gaat heel veel energie doorheen. Maar je weet ook dat moet je niet aankomen. Want dan nou ja, ben je in
Speaker 3:dit. Ja, dan ben ik klos.
Speaker 1:Nee, En het en dus dat heeft die die die afstand zit daar heel erg in. En dat je dat dat dus niet elkaar verenigbaar is. Ik kan me niet vastgrijpen aan zo'n hoogspanningskabel. En daar zet jij het beeld tegenover van de zon. Waar je eigenlijk hetzelfde van zou kunnen zeggen.
Speaker 1:Die zon kan ik ook niet aanraken. Alleen die zon roept in ieder geval bij mij wel veel positievere associaties op. Want die zon maakt ook dat wij leven hebben op aarde. Dat
Speaker 3:is heerlijk om te voelen.
Speaker 1:Ja, precies. Die warmte.
Speaker 3:Als je niet te dichtbij komt.
Speaker 1:Ja, als je niet te dichtbij dichtbij komt. Dus ook daar voel ik heel duidelijk. Ik kan niet 1 worden met de zon, net zoals dat ik niet 1 kan worden met een hoogspanningskabel. Maar bij die hoogspanningskabel heb ik ook heel erg het gevoel dat wil ik ook niet.
Speaker 2:Nee.
Speaker 1:Want dat heeft toch slechte consequenties, dan ben ik de klos. Maar bij die zon denk ik wel ja, daar moet ik ook niet helemaal maar 1 mee worden, want dan verbrand ik. Maar toch gaat er vanuit die zon gaat er veel positiever beeld vanuit.
Speaker 3:Ja, die trekt aan ook als het goed is. Dus dat dat is die aantrekkingskracht die dus ja, dat heb ik ook toen gezegd. Ik ik hoop echt dat met dat Gods heiligheid niet voor mensen betekent dat ze dus bij god vandaan gaan, dat het dus juist aantrekt en dat je er dus niet bang voor hoeft te zijn omdat Jezus laat zien en ook de Heilige Geest die in ons woont, dat die heiligheid dus heel dichtbij kan komen en juist ook als wij ons het meest onheilig voelen. Dus dan is juist Gods heiligheid van groot belang en dat vind ik wel ook lastig, maar toch ook weer bijzonder dat dus de bijbel Petrus bijvoorbeeld mensen, christenen, wel heilig noemt en dat meer als een geschenk en er ook de opdracht wel is, wees heilig, want God is heilig en zo, dat soort dingen, maar dat wij dat ook heel snel dus moralistisch wel invullen van dan moet ik van alles doen, dan moet ik dus een heilig boontje zijn. We vullen dat dan ook een soort negatief, ook voor onszelf in.
Speaker 1:-Negatieve bijklank.
Speaker 3:Ja is een negatieve bijklank, terwijl ik denk van, ja maar allereerst is het soort van je bent het en dat dat vind ik ook wel heel ingewikkeld hoor, want natuurlijk zit er ook groei enzovoort in, maar soort van wow, dat is ook nog weer een tweede stap, maar dat heeft wel alles te maken met hoe je God ook ziet, ik, Gods heiligheid.
Speaker 1:Ja, want als we even de lijn van het Oude Testament naar het Nieuwe Testament, mensen zou ik zeggen in een paar zinnen de grote stap die die God daar naar ons toe maakt. Hij zegt nou, ik kom zelf naar die aarde, hè. Je refereerde al aan het kerstfeest. Jezus wordt geboren, dus God komt zelf naar ons toe en daarmee, en Jezus was juist te vinden bij zeg maar de verschoppelingen en de armen en de zieken. Dus daarmee laat Hij zien, nou ja, weet je al die Reinheidsregels, dat doorbreekt Hij eigenlijk allemaal.
Speaker 1:Maar dan even naar het anno nu zeg maar. Ik de vraag die net in mij opkwam toen we het hadden over dat die dat we dat de mens kennelijk tot in zichzelf ook heel destructief kan zijn. Ja, op allerlei verschillende manieren. En dat dat waar. En jij zegt van nou, maar die die hij.
Speaker 1:Die heiligheid is heel nabij. H die Het vraagt wel dat je die dan ook op dat soort momenten in die in dat destructieve gedrag dat je die heiligheid dan wilt aannemen. Terwijl als je dat het is natuurlijk heel lastig met elkaar te combineren. Want als je net met in wat voor manier dan ook destructief bezig bent. Dat klinkt een beetje vaag zo, maar laat laat ik dat anders zeggen.
Speaker 1:Je doet dingen waarvan je weet dat God het niet tof vindt. Ja. En op dat moment juist dan die heiligheid aannemen. Ik bedoel, je zou bijna eerder omdraaien dat je zegt nou juist die heiligheid die legitimeert bijna dat destructieve gedrag want dat is toch onhaalbaar.
Speaker 3:Ja. Ik kan dat
Speaker 1:ook nooit komen.
Speaker 3:Daarom dus dat dat bijzonder dat de bijbel zegt maar je bent heilig. De Heilige Geest woont in je en die werkt dan ook denk ik hé. Dus dat is niet alleen een woon dat als het goed is dan ook een werken om wel die heiligheid steeds meer zichtbaar te laten worden, maar waar je ook voor moet oppassen, vind ik dan dat je het ook heel erg individualistisch inkleurt en heel erg gericht op jezelf. En nu zie je juist ook in het Nieuwe Testament dat Jezus de schijnheiligheid van de farizeeën die juist heel erg bezig zijn met dat moralistische 'kijk mij is goed leven, kijk die ander', dus dat vergelijken, daar archeert Jezus heel erg tegen, dus dat keurt je heel erg af en daarom vond ik toch die ervaring ook weer met de wc onder het meest heiligste moment heel prettig in de zin van, dat stelde mij dus vraag, waar ben ik? Ben ik dus dan soort van heilig boontje in de kerk en doe ik me een beetje goed voor aan de buitenkant of ga ik juist dus naar die mensen toe aan de rand van de samenleving.
Speaker 3:Dus ga ik de zwerver op straat, loop ik daar omheen of ga ik daar naartoe en maak een praatje. Dat helpt mij ook wel weer. Ik hoop ook dat heiligheid als het gaat om onszelf, dat we dan niet te individualistisch en alleen maar met onszelf bezig gaan, want dan worden we het juist niet. Dan aanvaard je niet dat het een geschenk dat God het geeft en dat het tegelijkertijd die opdracht niet alleen maar dus met jouw morele perfectie of zo te maken heeft, maar juist met waar ga je heen?
Speaker 1:Ja, want dat is natuurlijk wel een interessante vraag. Dick, als jij een heilig persoon zou moeten omschrijven, wat typeert een heilig persoon?
Speaker 2:Lastig. Sowieso neig ik dan dus naar het verleden, dus dan ga ik allemaal bekende figuren opnoemen.
Speaker 3:Zoals? Wie zou je dan noemen?
Speaker 2:Nou, ik moest meteen Franciscus van Assici. Ik zat daar echt allemaal van dat soort echt mensen die dus helemaal anders lijken dan de gewone sterveling, wat waarschijnlijk zelf zullen ontkennen hoor trouwens.
Speaker 3:Maar,
Speaker 2:het is meer dat ik in de heiligheid, dat ik af en toe de heiligheid heb om, nodig heb om mezelf dus op te tillen, dat ik me dus afvraag als we met die, dus als we altijd heilig zijn. Er zit in die Pixar film 'Increditals' zit zo'n film van 'Iedereen is speciaal'. Zegt die vader tegen zijn kinderen. Maar dan zegt het zoontje zo terug. Ja, dus niemand is het.
Speaker 2:En dan denk ik als we dus allemaal heilig zijn, wat maakt het, wat tilt mij dan nog uit boven dat alledaags wat mij op 1 of andere manier ook die aantrekkingskracht heb ik echt ook wel nodig. Dus in de ene kant vind ik het dus prettig dat we heilig mogen zijn. En aan de andere kant, ook als het dan zeg maar te veel in het alledaagse ingebed is, hoe krijg ik dan de hele tijd die prikkel om toch te beseffen dat ik heilig ben? Zeg ik het een beetje logisch?
Speaker 3:Heb je daar een antwoord op?
Speaker 2:Nee, dat vind ik dus Ik vind dat dus gewoon heel lastig. Maar dat komt ook omdat ik dus Ik heb niet zo'n negatieve inkleuring van het woord heilig, want ik heb het dus heel vaak ook nu vandaag de dag heb ik het gewoon heel erg nodig om ervaringen te hebben die dan laten zien van: dit is speciaal of je wordt geconfronteerd met bepaalde gebeurtenissen die ervoor zorgen van dit is zou wel eens heilig kunnen zijn.
Speaker 3:Stilte of zo, dat vind ik ook wel iets dat je, dat zie ik ook in mijn eigen kerk, we hebben heel veel kinderen, heel veel jongeren, maar stilte, dat kennen we bijna niet meer. En dat vind ik ook een teken van dat je beseft, je bent op een heilige plek. Of zelfs al als je het podium af stapt dat mensen gelijk beginnen over weet ik veel ditjes en datjes, dat je denkt wacht even dit was toch een heilig moment. Dus inderdaad wel die heilige momenten creëren vind ik van groot belang, maar dan niet zeggen daar houdt het op. Nee, wat doe je ermee?
Speaker 2:Het moet inderdaad die prikkel zijn. Als je dit zo zegt, dan denk ik ook meteen ik wil nog een keer naar Taizei toe, in ieder geval met jongeren. En Taizei heeft eigenlijk ook niet zo heel veel bijzonders. Het is eigenlijk maar gewoon een kloostergemeenschap waar je ook gewoon je wc's moet doen en heel veel stilte en best wel lange diensten met hele repeterende, waarin dus heel veel ruimte wordt gegeven om iets te voelen zonder dat het opgelegd is. Dat klaarblijkelijk Ik las volgens mij ook nog Volgens mij was er nog een linkje in je ND-artikel over je ervaring in Zuid-Afrika.
Speaker 2:Daar stond onder ook iets over Tai Cha, dat de aantrekkingskracht groter werd voor jongeren. Dus omdat dan toch ook die heiligheid dus meer op te zoeken. Ik heb ook wel ook inderdaad, je hebt ook die plekken nodig om die heiligheid dan af en toe ook weer toch ook wel een beetje om je er bovenuit te tillen. Terwijl dat een andere momenten, als je te veel in die heiligheid gaat zitten en je gaat zeg maar het avondmaal waarin niks meer mag gebeuren en iedereen dat alleen maar uitzit, dat je dan ook niet moet vergeten dat je dus ook gewoon naar de wc mag.
Speaker 3:Ja, dus het is beide. Het is echt een paradox.
Speaker 2:Dat vind ik echt lastig. Ook omdat de heiligheid toch wel appelleert aan iets meer van het is een paradox, ik wil er ook wel wat mee. Dus de paradox voelt ook heel onbevredigend als antwoord.
Speaker 1:En die paradox, mag ik die dan samenvatten als dat aan de ene kant heiligheid afstoot en aan de andere kant aantrekt? Is dat de paradox waar jullie dan naar refereren?
Speaker 2:Hoe vind je dat zelf? Stel je voor dat je die heiligheid dan positiever inkleurt?
Speaker 1:Ik merkte tijdens het luisteren van die preek dat ik daar wel behoefte aan heb. Ik sloeg positief aan op dat beeld van zon. Heb ook wel dezelfde aarzeling. Een voorbeeld. Noemde op een gegeven moment ook iets over hoe dat er dan in ons dagelijks leven kan uitzien.
Speaker 1:Dat is in een andere preek. En dan heb jij het over offeren, dingen opofferen.
Speaker 3:Zoals de priesters, Want het wordt verbonden ook in Petrus aan het priestervolk. Dus een heilig priestervolk.
Speaker 1:Ja. Opofferen, Gods woorden spreken en
Speaker 2:zegenen. Dat zijn de
Speaker 1:3 dingen die jij noemde. Ik zegen eigenlijk nooit iemand. Nee? Dat doe ik nooit. Nee.
Speaker 3:Waarom niet?
Speaker 1:Ik, ik, ik heb helemaal dat. Ik ben daar niet mee grootgebracht. Dat is misschien niet de meest bevredigende antwoord, maar dat is wel het eerste antwoord wat ik geneigd ben te geven. Dus ik ben er ook verlegen mee denk ik. Ongemakkelijk.
Speaker 1:Is dat aan mij? Kan ik dat doen? Jij presenteert het vrij alledaags van nou, zijn de 3 dingen die je kan doen. En ja, terwijl ik en ook je zegt Gods woorden spreken. Maar ik dacht nou, misschien mijdt je hier het woord profiteren.
Speaker 1:Bewust omdat dat een andere lading heeft. Maar daar daar moest ik wel aan denken. En ik kan me dat bracht mij terug bij even de of over dat punt profiteren bracht mij terug bij een gesprek wat wij jaren geleden in onze eigen kerk gemeente hadden over profiteren. Er waren een aantal gemeden leden gemeenteleden die daar vol van waren en eigenlijk teleurgesteld waren dat dat nooit aandacht kregen in onze gemeente. Dus daar hadden we meerdere gesprekken over.
Speaker 1:En op een gegeven moment zei iemand van ja kijk eigenlijk profiteren we allemaal elke dag.
Speaker 3:Mhmm.
Speaker 2:Weet je wel,
Speaker 1:dat was een beetje de strekking. Ja, en en dat bleek ook een soort hoogst haalbare compromis te zijn. En ik dacht ja, je trekt de hele ziel eruit. Ja. Nu nu is het niks meer.
Speaker 1:Ja, in lijn met wat jij net zei, Dick. En dat heb ik ook wel als het gaat om om heiligheid. Dat ik denk ja, het het is is ook iets. Ik ik heb wel wat. Daar ben ik ook mee grootgebracht.
Speaker 1:Ik heb wel wat met eerbied voor God hebben. Hè? Dus we hebben ook wel wat over de zondagsdiensten vaker me meerdere keren opgenomen. En dan ben ik vast niet de enige, maar ik benadruk dan altijd wel van ja, het is ook een. Het is niet alleen een club mensen die bij elkaar komt.
Speaker 1:Hè, hebt daar een eredienst. Dat zit er helemaal in mij zeg maar. En dus ik heb die heiligheid ook eigenlijk nodig om dat overeind te houden. Ja. Hè, dus dat dat dat God daar als hoogverhevene boven ons, dat Hij daar bezongen wordt, dat we er iets over leren, iets over opsteken en dat we dan ook nog bij elkaar komen, vind ik een hele fraaie bijkomstigheid, maar in die volgorde zeg maar.
Speaker 3:Maar ja, zie je ook, wat dat betreft Jezus' hemelvaart laat dat eigenlijk ook al zien. Dan wordt Jezus de verhevene en in openbaring is de lofzang heilig, heilig, heilig. Heilig is het lam. Ja dan dan word je ook bezongen. Dus dat moet zeker ook gewoon samen opgaan.
Speaker 3:Ik denk niet dat als je zegt of je de vraag stelt, waar kom je dan? En dat betekent dat je God's heiligheid minder groot 8, integendeel. En ik denk als het gaat om zegenen, dat ik denk van ja dat is ook echt iets bijzonders wel om te doen en tegelijkertijd mag het ook dus wel weer wat normaler worden om dat bijzondere te doen, denk ik.
Speaker 1:Dat denk ik ook want nu doe ik het nooit.
Speaker 3:Nee en dat vind ik ook het bijzondere aan zegenen. Het is eigenlijk niet exclusief, maar het is wel echt iets christelijks. Het iets wat wij ook in deze cultuur, in deze tijd, ik sluit altijd al mijn, dat hebben jullie misschien wel zien, mijn mailtjes af met zegegroeten, dat is mijn standaard groet zeg maar.
Speaker 1:Ja, dat zag ik ja.
Speaker 3:En ik twijfel wel eens bij mensen die niet geloven, daar mail ik ook wel eens mee, om dat dan ook te doen. Laatst iemand hier van gemeente dat
Speaker 2:ik dacht
Speaker 3:van ja, doen zou ik het niet doen.
Speaker 1:De gemeente als in niet de
Speaker 3:Ja, niet de kerk, de gemeentelijke plaats had hem zeg maar en dat ik toen dacht ja, ik ga toch wel doen, want ja, zegen die mag ook, zeg maar, breder gaan. Dat is ook niet alleen dus iets om binnen de christelijke muren te houden, maar ik merk al wel dat onder christenen zelf dat ook al ingewikkeld is. Terwijl ik vind het als iemand jarig is, dan zeg jij gefeliciteerd ofzo. Ik vind eigenlijk dat niet kan ontbreken als christen om te zeggen, ik wens je gezegend nieuw jaar toe, weet je wel. Een zegen nieuwjaar ook met het nieuwe jaar, maar ook soort van een nieuw levensjaar.
Speaker 3:Zegen voor jou.
Speaker 2:Dat vond ik ook een mooi voorbeeld uit je tweede preek, noem ik dat maar even, waarin je dat brief voorleest van dat meisje uit Soucan, volgens mij. Uit Oeganda. En aanhef was ook een zin, ik weet niet, wat was het,
Speaker 3:gezegend en ze sloot er ook mee af en ze begon ermee.
Speaker 2:Ze begon ermee dat we ook een zuster in Jezus, als we iets dergelijks, begon ze ook mee dat ik dacht: ja, het zit hem ook allemaal in de woorden. Woorden die we te weinig gebruiken.
Speaker 3:Onze taal is dus ook heel plat hè, in Nederland ook gewoon.
Speaker 2:Onheiligd zou ik dan bijna zeggen.
Speaker 3:Ja echt ontheiligd, dus daarom wat ik ook in coronatijd toen ervaarde, dacht we hebben juist die heiligheid van God nodig om weer een stukje respect ook voor elkaar en wat we zeggen, onze taal helemaal mee eens van wat doen we ermee?
Speaker 2:Nou, is misschien ook wel in mijn werk met, zeg maar, ook om de jeugd aan te spreken, probeer elke keer weer nieuwe vormen uit en dan soms maak je het ook allemaal zo plat. Dan wordt het zeg maar activiteit bijna belangrijker dan datgene wat we willen zeggen. En dan merk ik soms wel eens dat ik mezelf aan het of de activiteit of wat dan ook aan het ontheiligen ben. Dus ik wil dan toch benadrukken dat we, zonder het dan dat heel belangrijk te laten zijn, dat we hier toch wel op een speciale plek met elkaar zijn.
Speaker 1:En zegen jij wel eens mensen, Dick?
Speaker 2:Ja, als ik voorga, maar niet zoals
Speaker 1:Zeker als in de eindzege aan het einde van de dienst.
Speaker 2:Ja, maar ik heb bijvoorbeeld ook geen preconcent en ik ben geen theoloog, dus ik doe dan ook nog netjes niet mijn handen Kerkoorlijk hoort dat, zeggen sommige mensen. Dat maakt allemaal niet uit, Dick. Ik dat normaal gewoon. Dus ook daarbij, ik voel wat stroom. De zegen wordt voor mij misschien wel, misschien wel een beetje in het kader van het avondmaal, of soms wel een beetje te heilig, waardoor ik misschien wel wat meer zou mogen denken.
Speaker 1:Er zit er ook iets in van je noemt een aantal dingen waar jij niet aan voldoet. Daarom vind ik dat meer zo, maar vanuit vroeger bezien zou jij dan niet die bepaalde vorm van die zegen kunnen uitspreken als je voorgaat in een dienst. Daar zit voor mij iets in wat ik ook ervaar zelf. Jij vraagt al, Martine, waarom? U heeft
Speaker 2:eerbied, Ja, je hoort gevoel dat
Speaker 1:het niet aan mij is.
Speaker 3:Nee, hè?
Speaker 1:Ja. En als ik jou dan dit zo maar ook in de preken hoor uitleggen, dan denk ik eigenlijk: ja.
Speaker 2:Daar ben ik het dus ook mee eens. Het is hem allebei, want ik snap Pleidooi ook. Dat snap ik ook heel goed. Terwijl ik aan de andere kant dus Worstel met eerbied is niet het goede woord, maar ik vind dat lastig.
Speaker 3:Is ook lastig, ja. Ik weet dat, daar moest ik ook laatst aan denken toen ik een kind was, dan schreef ik op een kaartje en ik was ook altijd wel veel met de kerk. Mijn man zegt ook: ja, ja, weet je, dat is wel een ander kind, dat moet je ook niet
Speaker 1:Ik was
Speaker 3:altijd al wel jong, dus gefascineerd door kerken en alles en dan schreef ik kaartjes naar mensen die bijvoorbeeld ziek waren of ofzo en dan schreef ik dus God zegen en mijn zegen.
Speaker 1:Dat is wel mooi.
Speaker 3:Ja, dus ik ik onderscheid wel een soort van ik ik mag Gods zegen wel geven, maar het is wel wat anders dan die van mij.
Speaker 1:En als jij nu een e-mail ondertekend, welke zegen krijg ik dan?
Speaker 3:Ja, de zegengroeten.
Speaker 1:Ja. Zijn die van Almatine dan?
Speaker 3:Ja, ja, daar staat mijn naam achter.
Speaker 1:Ja, ja. Nou, je hebt wel een dus een onderwerp aangesneden voor ons en ongetwijfeld voor meer mensen waar waar veel over te zeggen is, omdat het veel kanten heeft die op het eerste gevoel voor mij in ieder geval dus lastiger bij elkaar te brengen zijn.
Speaker 2:Ja, ik had op een gegeven moment gewoon letterlijk 10 tabbladen openstaan. Omdat ik het gewoon omdat ik het gewoon wilde Ik typ ook 'heiligheid van God' in en dacht ik kijken van wat levert het de Google op? Ik kwam echt op theologie punt nl en die staat allemaal gewoon zo van: ik snap het onderwerp, maar ik voel toch als ik hem niet helemaal goed te pakken heb.
Speaker 3:Maar daarom vind ik het ook leuk erover te praten, want dat gevoel heb ik ook. En ik ben dan ook altijd wel een beetje een theoloog en een predikant die dan ook altijd aan de andere kant gaat hangen hoor, van wat altijd de beelden zijn. En ook vanuit de Bijbel, want ik heb toen Hosea 11 gebruikt, super bijzonder hoofdstuk van Gods liefde als ouder voor zijn kind en Efraïm die alleen maar verder wegrent eigenlijk, God die roept en uiteindelijk lees je dan dus dat er staat de heilig is in uw midden, ook al daar vind je dat terug. Dan brult God als een soort leeuw, maar wat gebeurt er? Dat vind ik echt zo verrassend, als er een leeuw brult
Speaker 1:-Ja, maak je dat je wegkomt.
Speaker 3:-Dan maak je dat je wegkomt. Ik bedoel, dat is gevaar. Nee, dan zegt zegt 'Ze komen als vogeltje, als tangen vogeltjes komen ze terug. Dus die brullende leeuw, dus dat gevaar, heilige zou je kunnen zeggen, dat trekt aan.
Speaker 1:Maar daar zit precies die
Speaker 3:En ik denk dit is Hosea, dit is Oude Testament, de heiligheid van God die, ja dat vind ik prachtig, vind ik echt wel, dus dan denk ik ja in de Bijbel zien we dit dus hè en ik denk dat het dus veel meer over onszelf zegt dat we dat lastig vinden.
Speaker 2:Als je dit zo zegt, dan denk ik ook, dat heb ik ook bij Er was toen ook vaak bij mijn studie werd gezegd dat religie soms counter-intuïive, als in van we hebben onze intuïtie en dan soms is religie dan precies datgene waarvan we als mens geneigd zijn om dat te gaan doen, wordt een soort appèl gedaan op datgene wat dan Dus het voelt natuurlijk om iets te doen. En dan zegt soms religie van nou, nu moet je dan even daar stop tegen zeggen en dan moet je het tegenovergestelde gaan doen. Precies. En Jezus doet ook bijvoorbeeld allemaal dingen die zijn, zeg maar, apart, maar niet apart genoeg. Dus ook daarin zit een soort, daar zit weer dat counter-retuitive in, van hij kan op water lopen, maar hij had niet bijvoorbeeld een regel van 'ik ben er alleen op dinsdag en woensdag en op donderdag ben
Speaker 1:ik er'.
Speaker 3:Ik loop elke dag op het water.
Speaker 2:Nee, precies. Zit iets in van wat ervoor zorgt dat wij dan elke keer ook in dat aspect, ook misschien in die beeldspraak van die leeuw, dat we dan dus ook de hele tijd weer beseffen van we moeten niet zo doorgaan met wat we doen, maar we moeten misschien onszelf aanspreken op dat gedeelte wat misschien wat extra's van ons vraagt, namelijk tegen onze intuïtie ingaan.
Speaker 3:Ja, en ik denk ook met als het gaat om Gods heiligheid, ik ben altijd een beetje bang dat zie ik met heel veel dingen dat wij dan denken dat we God moeten beschermen of zo, dat wij Hem niet groot genoeg zien of dat en dat ik denk van 'ja maar dan missen we toch ergens ook dat punt van dat evangelie van goed nieuws, dat dat Jezus door leiden heen juist daar is in de diepste duisternis en juist door zichzelf aan het kruis laat nagelen. Jezus dat is God en dat moeten we ook niet scheiden, Gods heiligheid, nee Jezus is de Heilig, die laat zien wat God zijn heiligheid is.
Speaker 1:En die maakt het, die brengt het ook dichter bij huis zeg maar. Kijk, God is natuurlijk die bovennatuurlijke God zien we niet, hebben we nooit gezien. Jezus heeft op diezelfde aarde rondgelopen. Dus daarmee wordt dat begrip heiligheid al wel wat ontmanteld, zou je kunnen zeggen, zonder dat het aan kracht hoeft in te boeten. Maar het komt wel dichterbij.
Speaker 3:Want ik ben juist bang dat wij gaan voorschrijven hoe God moet zijn. Bijvoorbeeld of ver weg of dat hij nu iets moet doen, ik denk juist vanuit ook een stuk respect, God is god en die heeft echt geen verdediging van ons nodig ofzo, helpt mij dat wel om dan door te laten dringen dat die godheid dus heel dichtbij komt, dichterbij dan ik ooit zou willen of voelen of kunnen. We zijn heel snel, vind ik, in Nederland, gisteren om te zeggen, nee maar dat is, nou ja we maken het plat of het is cultuur of dat is hoe we het dan niet, terwijl ik denk oeh, hebben we dan wel in de gaten wat we aan het doen zijn of zo? Veel te veel God aan het beschermen of veel te veel dingen juist zo inkleuren vanuit traditie?
Speaker 2:Ja, of dus dingen misschien niet doen waar onze helpende hand juist heel erg nodig is, omdat we dat dan heilig of niet heilig vinden.
Speaker 1:We houden dit nog wel een tijdje vol, maar kijk eens met een schuin oog op de klok. Een afspraak.
Speaker 3:Ja, jullie wel.
Speaker 1:Dank je wel Almatine, leuk dat je wat tijd voor ons wilde maken. Ik denk dat deze podcast ongeveer grofweg net zoveel luisteraars heeft als Dit is de Bijbel.
Speaker 3:Ja, vast 100000 per maand.
Speaker 1:Ik vind het heel heel intimiderend getal dit.
Speaker 3:Ja, hè? Dat vind ik ook.
Speaker 1:Nee, maar dat is de leuke dat je ook in deze podcast hebt. Dat je ons een tijd wilde maken. Vond het leuk
Speaker 3:om ons in dit Lokaal, hè? Dat is belangrijk. Precies. Ja.
Speaker 1:Steun je lokale ondernemers. Zeker. Hey dank je wel en ja, we wonen, we zitten vlak bij elkaar, dus onze kerklevens kruisen elkaar zo nu en
Speaker 2:dan weer.
Speaker 3:We zitten in dezelfde regio.
Speaker 1:Dus ik durf te zeggen tot ziens.
Speaker 3:Precies. Zegen.
Speaker 1:Ja, en daarmee is niet alleen deze aflevering ten einde gekomen, maar ook het vierde seizoen van Geloofsvoergesprek. In het nieuwe seizoen gaan we het weer even anders doen en hoe dat eruit gaat zien dat gaan we je nog niet vertellen. Ik ga je dat ook nog niet vertellen op dit moment, maar in de eerste aflevering van het nieuwe seizoen uiteraard wel. We gaan het format wat aanpassen. We gaan ook wat nieuwe dingen introduceren.
Speaker 1:Daar zijn we nog voor een deel over aan het brainstormen, maar de grote lijnen staan. Dus ja, zo proberen we de geloofsvoer gesprek podcast ook elke keer weer een beetje te vernieuwen. Heb je nou nog ideeën? Stuur die dan vooral in via gesprek at geloofsvoer punt n l en uiteraard aan het eind van het seizoen past ook een woord van dank aan aan jou, aan de trouwe luisteraars die elke keer weer meeluisteren in het geniep of in het openbaar Daar wel wat over zeggen of daar nooit wat over zeggen. We vinden het mooi dat jullie blijven luisteren en hopelijk tot na de zomer.
