#69 Loud & Proud festival (met Derk en Gerjan)
Hey welkom, goed dat je weer luistert naar Geloofs Boer gesprek aflevering 69. En deze aflevering is echt anders dan alle afleveringen. Want deze aflevering is niet opgenomen in Nederland maar gewoon in Duitsland. Ik bezocht daar samen met mijn broer Gerjan en vriend Dirk het muziekfestival Loud and Proud. En wat dat nou precies is en wat ons er al jaren toe drijft om regelmatig naar Duitsland te vertrekken voor muziek.
Speaker 1:Ja, dat bespreken we in deze podcast. En we beginnen ook direct gewoon. Weinig introductie. Gelukkig doet Gerald mijn broer nog even een poging om het een beetje op de rails te zetten, maar je moet in ieder geval weten dat we alle 3 liefhebbers zijn van het hardere muzikale genre. In de volksmond gewoon metal.
Speaker 1:Wij menen dat daar nog allerlei subsmaken zijn. Daar kunnen we eindeloos over discussiëren. Maar wat is nou de overeenkomst tussen zo'n Christelijk Metal Festivalletje bezoeken en een kerkdienst? Wat zijn overeenkomsten? Wat raakt ons als we dergelijke concerten, optredens bezoeken?
Speaker 1:Nou, je gaat het allemaal horen in deze opname. We namen die op na dag 1. Het is een tweedaags festival dus tussen de eerste avond en de tweede avond is dit opgenomen en ik wens je veel luisterplezier.
Speaker 2:Goed, zit hier in Duitsland en ik zit hier niet alleen. Ik zit hier met mijn broeders. Ja, eentje trouwens. Dit is mijn echte broeder, Geyon. Ja, ja.
Speaker 2:Ja, welkom Geyon in de podcast.
Speaker 3:Ja, dank je wel.
Speaker 2:Ja, en aan de rechterkant van mij zit Dirk. Welkom. Dank je.
Speaker 4:We gaan het zien.
Speaker 2:Ik heb jullie aardig moeten overhalen, maar volgens mij vinden jullie het ook wel leuk, toch?
Speaker 4:Ik vind het heel spannend.
Speaker 3:De verwachtingen heb je zo hoog gemaakt, we allebei een beetje zijn geworden. Een beetje?
Speaker 2:Wij zijn hier in Duitsland, dus eigenlijk is dit een soort live verslag van de situatie ter plaatse. Dirk, waar zijn we beland? Wij
Speaker 4:zijn beland in het pittoreske dorpje Betsdorff.
Speaker 2:Wat komen we dan in vredesnaam hier doen?
Speaker 4:Wij zijn hier voor een leuk festival, Laude en Proud. Voor mij de derde keer hier. Een hoop bak herrie en leuke mensen, een biertje af en toe en gewoon goed gezelschap.
Speaker 2:Dat laatste is natuurlijk zonder meer waar. We zitten hier in een hotel, het draagt de naam hotel maar het draagt ook de naam Bierhouse. Het is niet een hotel in de zin als ik in Nederland in een hotel slaap. Maar we zitten hier op een heel pittoresk kamertje allemaal strak in een rieten stoel gedrukt. Als we gaan staan dat de rieten stoel ook mee omhoog komt.
Speaker 2:Maar leuk dat we een mobiel podcasten wij komen inderdaad al een aantal jaren in Duitsland voor niet alleen dit festival, daarvoor gingen we naar Christmas Rocknight in Anerthal. Maar ja, die bestaat niet meer. Marjan, wat bracht jou eigenlijk bij Christmas Rocknight? Bij Christmas Rocknight?
Speaker 4:Ja, Waar ging je daarheen?
Speaker 3:Nou, toen ik nog wat jonger was hadden we in Nederland al een aantal alternatieven. Misschien goed om te noemen, we hebben het hier over een muziekfestival. We gaan naar Harry als in harde muziek, metal core, metal. Onwetende luisteraars, dacht ik, goed om het nog even
Speaker 2:te noemen. Heel goed, ja.
Speaker 3:En festivals kwamen een beetje zo te vervallen.
Speaker 2:In Nederland bedoel je?
Speaker 3:Ja, in Nederland. Toen rolde ik in die leeftijd een beetje zo die muziekwereld in. Het startte een beetje met wat voor jou Project 1 SIC was voor mij POD en zo startte dat en toen zijn wij met zijn allen naar wat concerten gegaan met name jij en ik, Renco, en nog wat andere gasten uit onze kringen in die jaren en Toen is ergens een keer, Krisma ZockNight, in het vizier gekomen. Dat kan ik me niet meer precies herinneren hoe dat was, maar ik weet wel dat wij daar zijn geweest, ook met Lennard een keer, misschien wel meerdere keren.
Speaker 2:Onze zwager kan ik zeggen.
Speaker 3:Dat was eigenlijk altijd heel mooi en ja die die Duitse muziekscene die is sterker dan in Nederlands alleen die Duitsers die praten allemaal geen Engels of in ieder geval in die jaren niet dus wat altijd wel heel leuk was wat altijd wel een sterke aantrekkingskracht op mij had ten opzichte van gewoon naar Nederland naar een concert gaan is dat je daar die gasten gewoon na de tijd bij de merge tafel waar je je shirtje en je cd'tje kan kopen kom je die bands gewoon tegen en dan kom je er achter dat er eigenlijk geen hond daar spreekt fatsoenlijk Engels dus dan kun je gewoon prima met die bandlui een avondje hoeren. Een aantal keer gehad dat we dan vanaf die merchetafel uiteindelijk in de kroeg belanden. Daar ben ik nog een keer bij geweest.
Speaker 2:Het is vaak ook in die pittoreske dorpjes dus ja je hebt niet zo heel veel plekken waar je kan slapen. Je hebt ook niet zo heel veel plekken waar je avonds nog gezellig na afloop een biertje kan drinken. Dus je komt elkaar dan heel snel tegen.
Speaker 3:Ja, dus dat is die aantrekkingskracht die mij eigenlijk ook elke keer wel weer terugbrengt. En dat was tot nu toe vooral ook Kuston Wock Night en nu begint Laudern Proud.
Speaker 2:Je neemt het eigenlijk over. Christmas Rock Night bestaat niet meer. Dit kennen wij eigenlijk nog maar een paar jaar. Bestaat overigens ook al meer dan 10 jaar begreep ik. Dat hebben wij al die jaren dan gemist.
Speaker 2:Waarschijnlijk omdat we toch al naar Christmas Rock Night gingen. En 2 is ook een beetje veel van het goede.
Speaker 4:Het was vaak de keus. Of Laudron Proud of Christmas Rocknight.
Speaker 3:Nou ik kan me nog wel herinneren dat we hadden bij Christmas Rocknight op een moment zo'n hele grote bak staan met allemaal drumstokken erin. Je kunt natuurlijk zelf drummer en daar stond al van welke edities en welke bands enzo en daar lag ook een bak naast. Die organisaties die elkaar denk ik goed kennen. Ook van Laurent Proud en dat kan ik me nog herinneren dat dat toen zo'n festival was voor mij, ik was nog een paar jaar jonger, zo van dat ver weg en anders. Uiteindelijk blijkt dat gewoon 3 uur bijna dezelfde kant op te zijn en kom je bij een equivalent terecht.
Speaker 3:Daardoor wist ik al wel dat het bestond.
Speaker 2:Grappig dat als je tegen mensen zegt dat je naar een festival gaat, hebben de mensen allerlei associaties bij. Maar dan tempo dat meteen. Dan zeg ik ja, het is een soort wijkcentrum waar je dan in belandt. Dorpshuis. Dorpshuis ja, waar ze dan 2 avonden bands programmeren.
Speaker 2:Of eigenlijk begint het dan aan het eind van de middag met vaak een lokale band, onbekende Duitse bands. Dan na gelang de avond vordert, kom je dan naar de headliner en dan rond een uur of 12, 1 is het dan ook afgelopen. We zijn wat ouder aan het worden natuurlijk, dus zijn we ook zo gaar van al dat staan dat we gewoon direct naar de hotelkamer terugstrompelen. Maar wat misschien ook nog goed te noemen is, is dat we gaan Het is ook echt een Christelijk Muziek Metal Festival. Dat was Christmas Rocknight en dat is Lauder Proud ook.
Speaker 2:Wat, Je kunt talloze muziekfestivals, veel groter en met een veel indrukwekkender line-up dan hier. Toch belanden wij hier. Wat is dat dan?
Speaker 4:Ja, ik vind de bands gewoon spreken mij het meeste aan en toch wel de kneuterigheid is niet het goede woord, maar wel de gezelligheid. Het is gewoon overzichtelijk. Je staat daar niet in een mega veld met duizenden mensen te hossen. En als ik dan zie hoe het gisteravond was, dan vind ik dit een leuke opzet. Leuk aantal mensen die er staan en iedereen gaat gewoon mee.
Speaker 4:Sfeer is gewoon super goed, gezellig, geen gedoe.
Speaker 1:Er zijn ongetwijfeld veel christenen op dit festival afkomen.
Speaker 2:Niet exclusief misschien, maar wel meer een deel. Er zijn ook een aantal bands die zijn uitgesproken christelijk, toch? Ik bedoel gisteravond hebben we gezien.
Speaker 4:Theocrisy. Dat was gewoon eigenlijk de muziek. Maar als je kijkt naar de Woolster the Gate, een vette show trouwens. Dat zij daar toch een moment nemen tussen alle herrie en gespring en de Circle Pit, dat ze dan toch even een moment nemen om een getuigenis te geven en te vertellen waarom ze hier eigenlijk staan. Dat vind ik heel indrukwekkend, je, en dat leg ik dan mensen ook wel eens uit, die dus niet snappen wat christelijk of is, hoe dat dan gaat.
Speaker 4:Je hebt daar gewoon een optreden van een uur en daar wordt geblaird, er wordt geschreeuwd, harde muziek mensen gaan gewoon lekker aan het springen, mee aan het blèren. Op een gegeven moment dan staat het stil en dan is de zaal ook gewoon muisstil en die luistert gewoon naar wat dus in dit geval de zanger te vertellen heeft. En dan ben je wel even stil. Dan denk je van ja, dit is ook een reden dat ik hier ben en dat ik hiervoor kies. In plaats van een heel groot evenement of show of wat dan ook, omdat je hier ook een stukje geloof vindt en dat vond ik heel bijzonder.
Speaker 2:Biedt het dan ons iets wat wij misschien niet zo vinden in een kerkdienst, maar anderen misschien wel daar. Is dat wat wij dan hier vinden, lijkt het daarop?
Speaker 4:Ik kan me daar wel in vinden. Ik heb meer aan bijvoorbeeld zoiets als gisteravond en een optreden zoals de band Petra. Dat wil ik trouwens nog wel even aanstippen. Een band van 50 jaar oud, zanger en gitarist zijn 70. Die gasten die zetten een show neer, dat is gewoon super indrukwekkend, voor mij in ieder geval.
Speaker 4:Tiener ben ik daarmee in aanraking gekomen. Maar dat geeft zo'n getuigenis, dat geeft zoveel bewustwording waar je in gelooft. Dat vond ik heel mooi. Als je dan een nummer hebt zoals 'Creet', zoek het maar eens op de band Petra en het nummer 'Creet'. Dat is iets wat gewoon niet zou misstaan in wat voor kerkdienst dan ook.
Speaker 4:Het is gewoon een getuigenis. Ik vond zeker dat
Speaker 2:bij Petroa waren dat ik dacht dit had ook wel in de kerkdienst gepast. Het is ook wat minder harde muziek, dat helpt natuurlijk ook. En wat jij hebt met beleving van Petroa muziek als tiener, Dat hebben geël, jij en ik ook. Wij zijn iets jonger. Maar wij hebben ook die bands.
Speaker 2:Ja, voor jou is dat dan Wolfs uit de Gate vertelde je. Dat je die al wel luisterde.
Speaker 3:Ja, ja zeker. Van de bands die gisteren speelde was dat dan Wolfs uit de Gate. Waar ik nog even op aan wil haken is dat wat mij ook wel opviel want die kende Petro natuurlijk helemaal niet omdat ik heel sterk het gevoel kreeg dat ze ook wel een soort van grondlegger baanbreker zijn geweest voor misschien wat meer vrijheid in de kerk rondom muziek. Ze hebben dat pad een beetje ontgonnen.
Speaker 4:In de jaren 90 is die band begonnen. 'tweeënzeventig zelfs. Toen was het gewoon klein en ik weet gewoon dat in die jaren daarna, zoals een Bandon Patraham, een white cross, een striper, dat die gewoon heel veel gedaan hebben binnen de christelijke scene om het toch even anders te doen met een hardere muziek. Op dat moment was natuurlijk de hard rock, de heavy metal, vooral binnen de christelijke wereld best wel een openbaring en iets anders dan wat mensen gewend zijn.
Speaker 2:Dat Selderijtje hoort denk ik ook nog wel de band Living Sacqivice. Dat bestaat ook al heel lang. Hebben wij ook live gezien in Apeldoorn een paar jaar geleden.
Speaker 3:Maar wel weer een heel ander genre dan de 3 bands die
Speaker 4:je in elkaar stipte. Dit is een beetje een instapper. Een instappermodel.
Speaker 2:Ook wel uitgesprokener Christelijk. Ja. Wossert Gate is ook wel echt een uitgesproken christelijke band. Vanavond zien we ook bijvoorbeeld Decijple. Wat ook echt een uitgesproken christelijke hardrock band is.
Speaker 2:White Frost noemde je al, die gaan we vanavond ook zien. Maar hebben ook nog de Coming the Arctype, wat ook wel uitgesproken christelijke band is. Maar we luisteren ook bands die daar dicht tegenaan zitten, die veel minder uitgesproken zijn.
Speaker 3:Stelde net die vraag aan mij. Ik merk dat het voor mij op dit soort concerten en festivals wat minder in het moment bij elkaar komt. Als je het dan hebt over dat ik daar qua geloof in het moment vanuit de muziek veel uithaal. Maar ik vind het wel, die wereld die is klein, daar voel ik me comfortabel in. Ken een
Speaker 2:fijne plek om te zijn.
Speaker 3:Ja, het past ook in het plaatje en het beschermt je ook een beetje in die kring van muziek die allemaal op je pad komt. We luisteren naar een bult geschreeuw, Kunt niet altijd verstaan. Nou ja, ergens voelt het wel comfortabel dat ik denk nou wordt in ieder geval niet vanuit de verkeerde invloeden allerlei dingen gevoerd zeg maar.
Speaker 2:Altijd
Speaker 3:even een kleine onderbreking door
Speaker 2:een batterij.
Speaker 3:Ja, batterij
Speaker 2:gisteravond wel.
Speaker 3:Ik moet even weer terug krijgen. We hadden het over eigenlijk een beetje zo'n bubbel en ik merkte dat ondanks dat ik niet een hele actieve kerkganger ben wel steeds heel prettig vind. Ik denk dan misschien ergens ga ik wel weer wat meer aanhaken op geloof in de toekomst. Ik kan wel niet helemaal overzien, maar ik merk dat de terugkeer naar dit soort festivals en concerten met jullie en ook wel andere vrienden die daar in het verleden ook wel bij zijn aangehaakt en misschien ook wel zullen aanhaken. Geeft me wel een comfortabel gevoel en een veilig gevoel.
Speaker 2:Dat is ook een lijntje waarmee je daar nog contact hebt en houdt.
Speaker 3:Ja, en ik heb ook wel wat meer kwetsbare momenten. Je weet ook wel, ons ma en pa speelt bij ons bij allebei best wel veel. Ja, dat ik dan op bepaalde momenten daar vandaan kom en bepaalde muziek aanzetten, dan gaan de tranen open zeg maar, weet je, dus dat gebeurt dan wel met die muziek en ook wel met die muziek weet je.
Speaker 2:Dat hebben wij er wel alle 3 gemeen en dat die muziek een soort ingang is om op een plek van over het algemeen is het niet positief in de zin dus verdriet, pijn waar je er eigenlijk zelf niet goed bij komt waarvan je wel weet dat het er is en dan zet je die muziek aan en dat is dan voor ons alle 3 verschillend in wat we dan precies aanzetten. Maar die ervaring die hebben we wel alle 3 volgens mij. Voor mij persoonlijk lukt dat in de kerk ook wel eens, maar de succes rate bij mijn eigen muziek genre is veel groter, omdat je daar de historie veel meer mee hebt. Kan me nog herinneren, Derk, vorig jaar waren we hier ook en toen speelde Patra voor het eerst. Die hadden toen in 50 jaar nog nooit in Europa een show gegeven.
Speaker 2:Het was afgeladen vol en jouw hele jeugd repertoire kwam voorbij. Dat was gewoon emotioneel. Ik heb ook wel eens op concerten dat ik dat zo voel. Moet je gewoon teruggebracht worden. Het is een soort entree naar een gevoelsdementie waar we misschien dan ook maar lastig bij komen.
Speaker 2:Is dat moeilijk?
Speaker 4:-Nou kijk, terugkijk op vorig jaar petra. Daar ga je dan heen en dan ben je een beetje. Wat Renco ook zei, het is een stelletje oude kerels. Ik had er niet zoveel verwachtingen van, maar op een gegeven moment begonnen ze te spelen. Ik denk het tweede nummer die pakte me en die raakte me en ik had kippenvel.
Speaker 4:Ik bleurde gewoon mee. Die muziek heb ik 30 jaar niet geluisterd.
Speaker 2:Je wordt gewoon getapt op een vaatje in jou. Die je kwijt was.
Speaker 4:Of die je kwijt was? Voelde me weer die onzekere puber van 14 op die zolderkamer in Bult Schutsloot. En dat is iets zo bijzonders. En op een gegeven moment sta je gewoon die jankaze malle daar en mee te blèren. Het is oké, niemand vindt het raar.
Speaker 2:Dat is misschien wel goed om even op in te zoomen. Die sfeer die er dan heerst Mensen weten natuurlijk niet wat een circle pit is, dat is dat iedereen keihard gaat rondrennen en elkaar beukt. Is een soort dansen waar mensen vaak raar naar kijken. Kan ik ook iets voorstellen? Kan je me iets bij voorstellen.
Speaker 2:Maar voor ons is dat normaal. Dat is wat er totaal bij hoort als je naar zo'n optreden gaat. Als je vanaf de buitenkant naar binnen kijkt, is het nogal heftige bedoeling. Je denkt van: ik kom hier zwaar gewond vandaan. Dat gebeurt eigenlijk nooit.
Speaker 2:Als er iemand valt, hup, dan zijn er meteen 6 mensen die diegene even weer Dat hebben we ook allemaal wel eens meegemaakt al.
Speaker 3:Meer dan eens.
Speaker 2:Meer dan eens. Ja precies. Die pitten is toch wel een beetje roerig. Ik heel prettig vind is die sfeer. Je kunt met iedereen als je dat wil kan je een praatje maken.
Speaker 2:Je kunt helemaal die muziek meebeleven op een manier waar jij op dat moment zin in hebt. Als jij zin hebt om mee te zingen, zing je mee. Wil je mee dansen, spring je alleen, ga je meeklappen, ga je chanken. Het maakt eigenlijk allemaal niet uit. Ik vind het een hele open sfeer.
Speaker 2:Je komt bijeen rondom die muziek, die verenigd al en alle rest is eigenlijk bijzaak.
Speaker 4:En je mag er zijn wie je bent. Of je nou in het zwart bent of je hebt een mooi bloesje aan.
Speaker 2:Maar
Speaker 4:je hebt gewoon mooie mensen daar en de sfeer is gewoon top.
Speaker 2:Maar waarom zou u dit zelden niet van een kerk kunnen zeggen dan? Wat is dan het verschil?
Speaker 4:Wat is het verschil?
Speaker 3:Nou ja, ik merk aan mezelf maar ook aan anderen om me heen als ik in de kerk zit en dan gaat de hand omhoog zeg maar afhankelijk van welke kerk je bent tijdens een daar voel ik de dingen bij. Niet ten opzichte van die persoon maar moet ik die dan ook doen of is het normaal hier of doen we dit al 10 jaar of daar gebeurt van alles in mijn hoofd en dan vul ik ook in dat het in een allerlei andere hoofden gebeurt en dat trekt alleen al een drempel op. Er zit nog niet eens een waardeoordeel in en hier heb ik dat helemaal niet. Dat komt misschien ook wel een beetje vanuit de paplepel. Kijk, vroeger zat je gewoon in de bank en dan ging je voor de prik naar de zondagsschool 3 peert muntjes het hele retemet uit en dat is gewoon heel anders.
Speaker 3:Hier ben ik gewoon veel meer in Dat past gewoon beter bij mij. Is ook wat wat vrijblijvender. Er zit geen juk op.
Speaker 2:We nemen ook niet echt geloofsovertuigingen mee misschien, maar die zijn natuurlijk niet op de voorgrond aanwezig. Geloven allemaal in een God en we geloven ook denk ik allemaal in Jezus als zijn zoon en ook dat Jezus gestorven is. Dat wordt in ieder geval uitgebreid door sommige mensen onder woorden gebracht, beleden, getuigenissen over afgelegd. Ik heb ook wel eerlijk gezegd een fase gehad waarbij ik me daaraan irriteerde, omdat ik dan ook soms het gevoel had dat het niet oprecht was. Daar ben ik ook alweer vanaf, ik wel, zoals gisteravond, ik wel het gevoel dat het oprecht is.
Speaker 2:Ik heb nu het gevoel dat iemand dat doet, Ja, omdat het erbij hoort omdat je eenmaal al een christelijke afzetmarkt hebt zeg maar waarbij je af en toe ook eens moet laten zien dat je christelijk bent bij zo'n band als Wolfsettergate weet ik gewoon dat ik ze al weet ik veel 15 jaar luister. Gisteravond beweerde ik nog 20, maar dat kan helemaal 15 jaar luisteren weet je gewoon, kijk dit is wie zij zijn en dan hoort dat er ook bij in zo'n optreden.
Speaker 3:Ja, maar er zit nog wel een verschil in alsof dat hier in deze setting gebeurt of met een unroad in een uitverkochte melkweg. Is want ik heb hetzelfde.
Speaker 2:Ja, hier hoort het. Hier hoort het erbij omdat het je verwacht het ook. Je zoekt. Ik zoek het ook eigenlijk wel. Ik hoop het ook eigenlijk wel te krijgen en te vinden hier.
Speaker 2:Terwijl inderdaad als je gewoon naar Hunner Road gaat in de Melkweg. Dan. Ja, is toch ga je vooral voor de muziek ofzo?
Speaker 3:Ja, dat het verschil? Geloofwaardigheid in het moment ook. Soms is het gewoon een beetje theatraal en dan denk je ja morgen sta jij in de volgende zaal weer hetzelfde te doen en dan komt het gewoon niet binnen. Dus ik denk dat het met die connectie te maken heeft. Ik denk dat je ook nooit zeker kan weten of het oprecht is of dat iemand weer een plaatje aan het draaien is.
Speaker 3:Dat risico heb je denk ik altijd. We kennen die wereld onvoldoende denk ik omdat wij daar niet in zitten als muzikant. Dus ja, ik heb dat maar net als jij ook maar gewoon geaccepteerd en soms omarm je het en soms laat gaat het weer langs je heen.
Speaker 4:Ik vind de openheid en de kwetsbaarheid soms die ze neerleggen gewoon bijzonder. Je hebt dan een optreden wel, en dat moet ik even teruggrijpen naar vorig jaar, er op een gegeven moment
Speaker 2:-Dat was echt beter hè, vorig jaar?
Speaker 4:We moeten vandaag nog, dus eigenlijk hadden we deze podcast morgen moeten doen. Maar goed. Dat er ook onderwerpen besproken worden waar vaak toch een taboe op is. Depressie, suicide, mensen die gewoon met donkere gedachtes in hun hoofd lopen. Dat was vorig jaar wel heel erg mooi dat dat gewoon bespreekbaar werd en dat de zanger ook gewoon aangaf van: joh luister, ik kom ook uit een diep zwart gat en ik heb via God toch mijn weg weer een beetje omhoog gevonden.
Speaker 4:Dat is iets wat mij wel bijbleef. Ja, dat is de vrijheid die je dan ook ziet en die je dus bijvoorbeeld in een kerk niet ziet. Kijk, in een kerk bespreek je vaak een psalm en een preek en als een hele goede voorganger hebt, die pakt dat uit en die brengt het terug naar deze tijd en heb je gewoon een hele mooie dienst. Maar wat ik lastig vind is dat je vaak toch een psalm hebt of een bijbelgedeelte en dat wordt dan besproken en that's it. Dat luister je maar dat komt niet binnen.
Speaker 4:En dat vind ik dus met dit soort weekenden, als je dus gewoon ook meer gaat voor dan alleen maar de muziek, dan komen dat soort dingen wel binnen. Dan vind ik het heel mooi dat het ook openingen biedt voor mensen van hey ik ben hier niet alleen in, ik sta hier niet alleen in. En dat geeft ruimte om in gesprek te
Speaker 2:Ja, zou zeggen dat in dit machiegenre wat wij luisteren dat daar juist bovengemiddeld veel aandacht voor is. Ik heb het gevoel dat er in dit genre mensen zich verenigen rondom bands en rondom een genre, maar specifiek dan bands, die allemaal, niet dat mensen die niet naar deze muziek luisteren dat niet kunnen hebben of zo, maar ik heb het gevoel dat dat we wel, dat het nu gemeenschappelijkheid niet alleen zit dat we een band gaaf vinden, dat het er ook in zit dat we veelal christelijk zijn. Daar ook iets zoeken of hopen te vinden. Een derde punt zou ook nog kunnen zijn dat we allemaal, gewond zijn of zo. Weet je wel, dat er iets in zit van dat je gewoon moeilijke dingen hebt.
Speaker 2:En nogmaals, daar zullen mensen die alleen maar dubstep luisteren of jazz die zullen ook moeilijke dingen hebben. Daar gaat het niet om. Maar ik heb het idee dat in deze music scene zeg maar dat heel erg gebruikelijk is om dat ook allemaal mee te brengen en ook een plek te geven en te benoemen.
Speaker 4:Ja, je
Speaker 3:kunt het kwijt.
Speaker 2:Ja, ik heb heel erg het gevoel dat mag er zijn.
Speaker 4:Maar er rust ook geen taboe op. Het totaal mag er gewoon over gesproken worden.
Speaker 3:Het moet ook wel een beetje prettig gestoord zijn om van deze muziek te houden toch? Ik zit er al even bovenop, ik denk
Speaker 2:laat ik hem maar in een
Speaker 3:ring gooien.
Speaker 2:Ja, ja, is wel een beetje gemankeerd als je deze muziek luistert.
Speaker 4:Je hebt al een cadeautje.
Speaker 3:Ik was wel benieuwd, want je stipt er net aan. Ik vind het wel Wat me een beetje bekroop is dat ik denk, ja, er zijn eigenlijk in zo'n heel 2, 3, hooguit 4 momenten van een minuut hebben we het dan eigenlijk over waarin dit dan voorbij komt. Ik vind het wel mooi om te horen, maar het is ook wel misschien een beetje een vraag in of een verwondering, van daar haal je meer uit en heb je meer aan dan de meest doorgaande, berekende kerk.
Speaker 4:Ja. Dat vind ik wel cool. Maar dat heb ik ook gewoon als ik op straat loop en ik een nummer luister van Living Sacrifice. Dan loop ik daar en dan heb ik kippenvel op mijn Dan kijk ik naar boven en denk ik, ja oké, daar heb ik geen kerkdienst voor nodig. Dan kan een nummer zo raken dat je daar weer een tijd op kunt teren.
Speaker 4:Ik heb nu een beetje de gewoonte om mijn hele speellijst op shuffle te zetten. Dan heb ik al mijn muziek en komt er van alles voorbij. Wat ik wel mooi vind, is dat op het dat het gewoon klote gaat je dan in een keer een nummer voor je kiezen krijgt en dan denk je ja, nee dit is niet toevallig, dit is gewoon op dat moment ook oké. Dan mag je ook gewoon daarvan genieten en ook het vertrouwen hebben dat God voor je zorgt, ook al is het gewoon even niet oké en baal je. Of Ook andersom, dat je gewoon even een heerlijk blender krijgt van een bak herrie met een mooie tekst erin.
Speaker 4:Dat is ook goed, maar goed, je hoopt gewoon, nee, laat ik het zo zeggen. Ik geloof dat God werkt door deze muziek. En of dat voor mij is of voor andere mensen. En dat kan ook met orgelmuziek zijn, laten we duidelijk zijn. Kijk, sommige mensen, kijk naar mijn ouders, die kunnen daarvan genieten en die snappen totaal niet wat ik heb in deze muziek.
Speaker 4:Ik heb ook
Speaker 2:wel het gevoel dat mensen onderschatten wat die muziek dan, in mijn geval voor mij, betekent. Juist als het moeilijk is, als ik verdriet heb, dan grijp ik eigenlijk altijd terug op muziek.
Speaker 3:Ik ken het wel.
Speaker 2:Omdat je ook ergens dan misschien het gevoel hebt van hey, ik kom nu bij iets moeilijk is. Gebeurt dan niet zo heel vaak. Het is zelfs een barbecue waar je dan nog even wat kolen bij oplegt. Je voelt al dat dit me doet en is goed dat ik dit voel. Dan gaat die muziek aan en dan lukt het beter om dat te doorvoelen.
Speaker 2:Die verbinding met hoe je je voelt en waar je naar luistert is voor mij heel direct. Wat jij zegt, in mijn woorden, ik herken dat wel heel erg.
Speaker 4:Als je heel moeilijk bij je gevoel kunt komen, en dat is mijn kwestie echt wel, dan kun je muziek ook gebruiken om dat even open te krabben, om het zo maar te zeggen. Dan gaat het stromen en dan voel je gewoon wel van, hé, ja, die emotie is er wel. Alleen die zit gewoon diep. Soms heb je dan even muziek nodig en niet een gesprek of een preek van iemand anders. Nee, dan kun je juist die muziek gewoon even neerleggen en gewoon voelen van, hé, het is oké.
Speaker 2:Hoe is dat voor jou, Herken je dat of beleef je dat niet zo?
Speaker 3:Alle momenten zijn wel spaarzamer. Ik ken jou daar geen iets beter in, Remco, dan naar jou Dirk. Ik heb dat wel af en toe, maar ik denk dat het eerder samenvalt met als er gewoon iets intens gebeurt dat ik dan nou ja momenten dan samenvallen dat ik in de auto stap of dat ik dan toch een moment heb dat ik weer ergens vandaan kom en dan muziek aanzet. Daar kies je
Speaker 2:dus wel heel bewust voor?
Speaker 3:Ja dat is dan even de vraag. Dat weet ik niet zo goed. Het is niet dat ik als ik mij thuis weet ik veel momenten slecht voel dat ik dan een koptelefoon opzet en muziek aanzet. Het is best wel auto gebonden bij mij muziek thuis. Ja, het
Speaker 2:werkt voor jezelf dan. In de zin dat je dan alleen over het algemeen. Tenminste, hebt er gewoon eens je gezin bij natuurlijk.
Speaker 3:Ja, thuis wordt het ook niet zo getolereerd.
Speaker 2:Dat hebben we ook alle 3 mee te maken. Dat we natuurlijk een hele luisteraar die niet echt verteerd wordt of niet gedragen wordt door de rest van het gezin.
Speaker 3:Vanochtend zaten we hier aan de ontbijttafel even voor het beeld. We zitten dus in dat hotel hier. Dat heeft denk ik een kamer of 8 à 10 en er zitten uitsluitend op dit moment mensen die ook naar Lauder & Proud gaan en we zaten vanochtend aan de ontbijttafel met een gezin of een deel daarvan. Die mensen gingen al vanaf dat hun kinderen een paar maanden waren namen ze ze altijd mee naar dit soort muziekconcerten en festivals en ja, toen zat ik van binnen al een beetje te lachen.
Speaker 2:Ik kan wel beetje jaloers zijn zelfs. Ja, ja, ja, zei ja, ik kan ze
Speaker 3:ook wel meenemen, dan heb ik de zorg alleen maar in mijn eentje weet je. Mijn vraag is of ik dan allemaal naar een festival aan het gaan ben of nee,
Speaker 2:dat weet niet wat.
Speaker 3:Nee, nee. Dus ik heb dat wat minder sterk, maar die momenten zijn er
Speaker 2:wel. Wij ook wel eens doen, Dirk, af en toe is als we dan des avonds een keer afspreken om even bij te kletsen. Dan hebben we ook wel eens van die momenten dat we dan eigenlijk zelf gegeven moment wat meer de klep houden en dan zetten we gewoon muziek aan. We hebben allebei ons repertoire aan nummers en dan dan zitten we zo met een whisky op de bank en dan wordt er eigenlijk niet zoveel meer gepraat en dan zetten we gewoon muziek aan en dan laten we dat gewoon
Speaker 4:En dan komen de mooiste pareltjes voorbij dan aan bakherrie.
Speaker 2:Er zijn al echt nummers waarbij een ander misschien zal zeggen joh psalm 112 is voor mij echt. Ja, dan probeer ik dan maar te denken. Nou, dat is dan voor mij een nummer van Deman Hunter. Weet je wel? Ja, dat is dan hetzelfde.
Speaker 2:De betekenis is hetzelfde, alleen als je het allebei aanzet is het ene is veel meer geaccepteerd. Volstrekt religieus geduid, een psalm. Prima, komt ook uit de Bijbel. Dus check. En wij zetten metal aan met een man die heel hard schreeuwt en een drummer die helemaal los gaat en geen gitaren.
Speaker 2:Voelt je dan toch in het dagelijks leven, voel ik me daar wel wat minder begrepen in. Terwijl juist als ik hier kom, dan weet vanaf moment 1 dat je met allemaal gelijkgestemden bent. Dat vind ik heerlijk.
Speaker 4:Ja absoluut. Eigenlijk een soort warm bad soms. Je wordt gewoon geaccepteerd in wat voor jou heel belangrijk is en wat in het normale leven als je weer thuis bent gewoon niet begrepen wordt. Als ik in mijn gezin kijk, mijn vrouw vindt het verschrikkelijk, maar vindt het fantastisch dat ik daarvan geniet. Ik heb gelukkig 2 kids die dus met mij meegaan en die dus ook dezelfde muziek waarderen.
Speaker 4:Dat vind ik fantastisch leuk.
Speaker 2:Wij vermoeden indoctrinatie hoor.
Speaker 4:Nee, dat valt wel mee. Ik laat ze de keus zelf. Maar ik vind het soms zorgelijk als mijn zoon naar me toe komt van 13. Papa, kijk dit nummer vind ik zo vet. Impending Nou mensen, Impending Doom is denk ik een van de zwaardere bands die er zijn.
Speaker 4:Moet ik wel lachen, dan denk ik ja oké.
Speaker 2:Dan geef ik een traantje weg dat jouw zoon
Speaker 4:dat waarderen. Ja, dat mijn zoon het kan waarderen en mijn vrouw die snapt er geen barst van. Maar ik laat hem gewoon en hij mag zelf ontdekken wat hij leuk vindt. Zolang er maar geen in onstalige bral muziek is vind ik alles prima.
Speaker 3:Dan heb jij in ieder geval nog een vrouw die ook nog blij voor jou is.
Speaker 4:Zij vindt het fijn dat ik er 4 keer heen ben.
Speaker 3:Belde me net, ik ga hem luisteren, de podcast. Dus ik denk, nou ja, dan moet ik het op zijn minst even aanstippen, toch? Nee,
Speaker 4:weet je, ik denk dat ieder zijn ding heeft. Ik kan niet van mijn meisje verwachten dat ze dit mooi vindt. Ik heb dat al opgegeven en soms komt er een heel licht en rustig nummer naar voren.
Speaker 2:Die zijn er gelukkig ook.
Speaker 4:Maar dan is dat toch alweer een beetje te. Maar dat is prima, dat mag.
Speaker 2:Daar verschil je dan gewoon in.
Speaker 4:Ja, dat is mooi.
Speaker 2:Het is in ieder geval een wereld wat veel betekent voor ons. Waar we op teruggrijpen, waarbij dit dan een soort hoogtepunt is. Daarnaast is het gewoon gezellig om met elkaar een weekendje weg te zijn, toch?
Speaker 3:Zeker, we tikken met zijn allen ook een x aantal halve liter Schweitzer weg. Vandaag Leuk element.
Speaker 2:Het is gewoon gezellig. Ja, dat is ook wel een leuke combinatie. We houden van een biertje drinken, we houden van een whisky drinken. Dat kan allemaal niet op het festival zelf gecombineerd worden. Omdat het aan alle leeftijden festival is, vind ik het dan wel weer gaaf dat er allerlei kinderen bij zijn.
Speaker 2:Daardoor wordt er geen alcohol geschonken, dan stappen we even 20 meter verder de kroeg binnen die er tegenover ligt en dan bestellen we daar een biertje.
Speaker 4:Het mooie is dat wij daar komen en vorig jaar was het zo, na een paar keer, dat ze het doorhadden dat de Weizen halve liters alweer klaarstonden voor ons. Dus ik ben benieuwd hoe ze dat vandaag ook door hebben.
Speaker 2:Ja, moesten we wel elke keer uitleggen waarom
Speaker 4:het Maar goed, stukje sightseeing zo. Die vrouw
Speaker 3:wou graag elke keer expliciet horen wat de bestelling was. Terwijl ik denk,
Speaker 2:de bestelling was elke keer precies hetzelfde.
Speaker 3:Je weet het toch?
Speaker 2:Precies. Tot slot, we gaan inderdaad nog even in Auto zo meteen een leuk Duits slot bezoeken. Te veel geld uitgeven aan souvenirs en dan maken we ons op voor de tweede ronde.
Speaker 4:Top om,
Speaker 3:kom heb er zin in.
Speaker 2:Mannen, gaaf dat jullie dit met mij wilden doen een keer in de podcast. Leuk om hierover te praten. Iets wat voor mij persoonlijk belangrijk is en waarvan ik weet dat dat voor jullie ook zo is. Dus ik hoop dat mensen die niet zo thuis zijn in dit muziekgenre nu, als ze helemaal afgeluisterd hebben, beetje beter begrepen hebben wat we nou
Speaker 4:eigenlijk ons beweegt.
Speaker 3:Mooie eerste aanzet. Mannen, kom later.
Speaker 1:Geef toe, dat was toch een ander soort podcast opname dan je gewend bent. Ik ben ook wel benieuwd wat je ervan vond. Laat het weten, stuur een mailtje naar gesprekgeloofsvoer punt nl of laat een bericht achter onder de podcast op de website geloofsvoer punt nl Dank nogmaals aan de beide heren. Ook de tweede avond was echt ijzersterk. Ontzettend genoten.
Speaker 1:De volgende ochtend weer richting Nederland. Het waren heel wat kilometers over het Duitse asfalt maar het was het allemaal dubbel en dwars waard. Ik denk dat we volgend jaar er gewoon weer staan. En ik hoop dat jij over 2 weken gewoon weer meeluistert naar Geloofsschoolgesprek. Tot dan.
