#66 Met Danielle naar de kerk
Hey, welkom. Leuk dat je weer luistert naar geloofsvoergesprek. Je bent beland in aflevering 66, waarin ik met vaste gast Dick praat met Danielle. En Danielle die zou je kunnen kennen van aflevering 61. Luister die vooral.
Speaker 1:Het was een heel interessant gesprek. En Danielle had het, toen heb het al aangekondigd trouwens, dat we nog met haar een kerkdienst zouden bezoeken en die bespreken we in deze aflevering met haar. Danielle komt normaal gesproken niet in een kerk. Hoe komt dat op haar over? Wat voor indruk geeft dat?
Speaker 1:Ja, dat ga je allemaal horen in deze aflevering. Sowieso bracht de aflevering met Danielle het nodige teweeg. Want ook in aflevering 63 met Bert praten we eigenlijk nog over dit onderwerp door. Dus Danielle, we hopen dat je nog eens vaker wilt terugkomen als gast in de podcast, want dat geeft stof tot nadenken. En hopelijk vinden jullie, luisteraars, dit ook een leuk experiment, als ik het zo mag noemen.
Speaker 1:Eerst een dienst bezoeken en een paar dagen later daarover een podcast opnemen. En wees gerust, dit wordt niet de nieuwe standaard podcast lengte. Deze is wel erg lang geworden, maar we hebben toch besloten als afsluiter van het derde seizoen om hem niet op te delen of verder in te, hoe zeg je dat, te editen, dat hij korter wordt. Dit is gewoon hoe die is. Veel plezier!
Speaker 1:Ja, welkom in deze aflevering waar ik de titel boven ga zetten naar de kerk met Danielle. Dat heb ik al bedacht.
Speaker 2:Kijk, ik kon een boek lezen.
Speaker 1:Ja, ja dit is dus Danielle, leuk dat je er weer bent.
Speaker 2:Eens. Lekker kort. Ja, ja, nee ik vind het ook leuk. Ja.
Speaker 1:Het was een soort package deal hé? 1 aflevering huppeldepup was je er
Speaker 3:ook. Mhmm.
Speaker 1:En nou we gaan het vandaag hebben over de kerkdienst die wij afgelopen zondag bezocht hebben, maar dat doen we niet zonder
Speaker 3:Dick. Ja, want ik zou eigenlijk ook meegaan, maar toen bleek dat ik eigenlijk naar een festival was, dus dat was een beetje klungelig. Dus vandaar dat ook inderdaad kerkgang met Danielle, want dat had eigenlijk nog en Dick moeten zijn. Maar ik was er niet. Maar ik heb hem teruggekeken online, dus ik kan wel wat over de inhoud zeggen, de vorm Ik
Speaker 1:moet zeggen, ik vind het wel sportief dat je dan de moeite hebt genomen om even hem te kijken, want dan ben je, dan kan je toch meer aanhaken op de dienst zelf als het daarover gaat.
Speaker 3:Ja, want anders was het ook een heel raar gesprek geweest denk ik.
Speaker 1:Ja ja dat is vaker wel, maar
Speaker 3:ja, oké. Gaan we zo beginnen. Ik weet niet of er wel een volgend seizoen komt, maar goed. Of alleen met Danielle, kan ook nog.
Speaker 1:Dan moet je wel ook zelf de knopjes bedienen.
Speaker 3:Ja, exact.
Speaker 1:Maar goed, Danielle, wij zijn dus afgelopen zondag samen naar de kerk geweest. Voor mij is dat wat gebruikelijker op zondag om te doen dan voor jou. Zeker. Ik heb jou meegenomen of jij hebt ingestemd na lang aandringen. Nee, we zijn samen naar de verrijzenis kerk geweest in Zwolle.
Speaker 1:Een ja, een kerk eigenlijk waar die waar jij ook naartoe wel eens naartoe gaat toch Dick? Ik ben volgens mij, je hebt 1 van 1 of meerdere kinderen daar laten dopen, ik ben wel eens naar een doopdienst geweest daar.
Speaker 3:Ja, maar het valt onder de Christelijk gereformeerden. Vroeger ging wat naar de Noorderkerk, maar deze kerk is een paar jaar geleden aangekocht en hij zit eigenlijk gewoon wat dichter bij ons huis. Je ziet nu wel verschillen, omdat naast een Vinex wijk zit, is dit een wat jongere gemeente wat op dit moment ook wat meer aanspreekt dan die andere 2 kerkgebouwen, waarin de demografie wat ouder is.
Speaker 1:Nou, Danielle Ja.
Speaker 2:Moet zeggen jou even Nou dat was ja, hè. Want dat was dus wel grappig, want ik zei van tevoren zei ik thuis tegen mijn vriend, wat moet ik eigenlijk aan?
Speaker 3:Mhmm. Ja je moet even ja dat is wel goed dat je zo die intro ook Mhmm. Want ik ben ook benieuwd hoe zeg maar het aanvangstijdstip en zo dat ze ook allemaal
Speaker 2:Nou had ik ook geen idee van. Heb ik ook aan mijn vriend eerst gevraagd. Hoe laat begint dat ongeveer? Echt geen idee hè?
Speaker 1:Wat doe je dus aan?
Speaker 2:En wat doe ik aan? Ja. Hoe ben Hij zegt aan wat voor kerk ga je? Weet ik niet. Goederen.
Speaker 3:En waar waarom zou je vriend het wel weten?
Speaker 2:Ja hij is, hij is wel daarmee opgegroeid ook. Ja ja. Oké. Hij komt uit omgeving Ede. Veel in de familie die wel
Speaker 3:Maar je was weer stemig zwart begreep ik. Ik was stemig zwart, lange rok,
Speaker 2:speciaal gekocht.
Speaker 3:Ja je moet ook een hoedje op. Ja wel duidelijk.
Speaker 2:Het het
Speaker 3:zal allemaal wel.
Speaker 2:Renk herkende mij eerst niet, maar goed.
Speaker 1:Hij staat toch op me oprit weet je
Speaker 3:wat ik
Speaker 1:bedoel ja het zal er toch wel zijn.
Speaker 2:Ja. Maar? Maar toen toen kwam ik daar en toen was denk ik het eerste wat ik zei was wat een hippe mensen hier. Ja ik had werkelijk wel alles aan kunnen trekken denk ik, dat had
Speaker 3:Ja je
Speaker 1:zei op een gegeven mijn hele garderobe had gewoon gekund.
Speaker 3:Ja, ja. Maar dat vind ik ook wel interessant, want daaronder ligt dus je had wel een bepaald type daar Ja. Binnen dat dat dat vooroordeel had je alle
Speaker 2:Ja ja het was wat dat ik bij mezelf ook dacht ik heb daar kennelijk wel echt een heel erg vooroordeel over en het was ook het eerste besef van mijn beeld er gaat een bredere doelgroep naar de kerk dan ik denk. Ja, nou daar hadden wij het achteraf ook nog wel even over dat ja dat ik waarschijnlijk toch in een in een groepje mensen me begeef daarvan gaat, nee ik ken 1 iemand die naar de kerk gaat van alle mensen in mijn netwerk. Ja. Maar dat is niet heel veel.
Speaker 1:Nee dat
Speaker 2:niet heel Nee dat is ook wel mijn beeld van ver van bed show dan. Nou 2 mensen trouwens, ik ken jou natuurlijk ook.
Speaker 1:Ja ja. Ja ik vond dat was een leuke start zo dat je, ik vond het wel een leuke om te merken aan je dat je dacht wow oké.
Speaker 2:Ja ja echt jonge gezinnen ja.
Speaker 1:Hé het is trouwens een leuk moment hè? Want we hebben ook voor die tijd heb ik jou nog als een soort halve RTL verslaggever heb ik
Speaker 2:jou super.
Speaker 1:Op een tochtig hoekje Bij
Speaker 2:de fontein.
Speaker 1:Heb ik jou nog een paar vragen gesteld. Toen we ik had dat mobiele
Speaker 3:ja tuurlijk ik dacht daar kun je weer, had je weer een momentje om Precies.
Speaker 1:Dus
Speaker 3:Heb je een before en after gedaan?
Speaker 1:Ja, die after had ik geen zin meer in, maar die before hebben we wel gedaan. Dus die knip ik nu doen we alsof
Speaker 2:Oké. Wij
Speaker 1:dat ook gaan meeluisteren, die knip ik er nu in. Ja, de opname loopt en ik sta hier samen met Danielle en ik voel me echt een reporter voor RTL Nieuws. Met de microfoon in mijn hand. Ja, Danielle, hebt een tijdje geleden in de podcast je over laten halen om met mij, of eigenlijk met ons, maar Dick heeft ze afgehaakt, naar een kerkdienst te gaan. Nu is dat moment daar.
Speaker 1:Hoe voelt dat?
Speaker 2:Nou misschien een beetje, waarom? Waarom deed ik dit?
Speaker 1:Is dat een vraag die je nu stelt? Waarom heb ik hier eigenlijk ja op gezegd?
Speaker 2:Nu dat ik de kerk in zicht heb denk ik goh, op welk moment vond ik dit echt een goed idee? Maar laten we ervoor gaan. Ja, ik ben benieuwd.
Speaker 1:Je zei net, het viel, het valt op dat er allemaal hippe mensen hier naar de kerk gaan. Dat zegt iets over jouw aanname?
Speaker 2:Mijn eerste vooroordeel wordt al ontkracht. Er gaan allemaal hippe mensen de kerk. Mijn vraag vanochtend was ook wat mag ik aan naar de kerk? Nou nu denk ik alles.
Speaker 1:Je had je hele gat erop, dat had allemaal gekund.
Speaker 2:Het had allemaal gekund. Het is
Speaker 1:meevaller nummer 1.
Speaker 2:Ja precies. Doe de rest nog.
Speaker 1:Zo lopen we die kerk in en dan gaat iedereen veronderstellen dat jij en ik al jaren een fijn huwelijk hebben, 3 kinderen hebben, die hebben dan misschien even thuis gelaten. Laat het allemaal maar gewoon gebeuren.
Speaker 2:Oké.
Speaker 1:Ja, als je wel een uitgebreide uitleg gaat geven, geef even een seintje dan neem ik hem op. Goed. We gaan naar binnen. Zo dus nu hebben jullie de prep talk voor de tijd. Nee dat was het niet, het was goed bedoeld.
Speaker 1:Een soort voorinterviewtje.
Speaker 2:Even een warm maaktje.
Speaker 1:Ja, ik weet niet of ik erin geslaagd ben, maar
Speaker 2:Tuurlijk.
Speaker 1:Maar wat wat dus los van de de verrassende demografie hé, dus de hippe jonge mensen. Wat wat vul je nog meer op? Ben ik daar benieuwd naar, je komt zo'n gebouw binnen, je loopt daar naartoe, iedereen parkeert zijn fiets. Het was best wel druk, er kwamen best wel veel mensen.
Speaker 2:Het was gigantisch.
Speaker 1:De kerk was gigantisch?
Speaker 2:Ik vond het echt groot, ik vond het veel mensen, er was een band, dat vond ik ook heel bijzonder.
Speaker 1:Wat had je verwacht?
Speaker 2:Ja, de weet ik een orgel? Ja, weet het niet. Ja, denk dat denk ik.
Speaker 1:Is niet raar hoor.
Speaker 3:Ja. Er staat er ook hè? Er staat een orgel boven. Die wordt alleen niet gebruikt. Ja.
Speaker 3:Ik
Speaker 2:sta voor de sier.
Speaker 3:Ja. Ja, het was een katholieke kerk, maar daar kwam er kwam geen katholiek meer. Dus toen hebben ze het
Speaker 2:aangekocht. Oké.
Speaker 1:Oké, dat wist ik helemaal niet.
Speaker 3:Ja, mijn vader heeft nog meegeholpen met dat overnameproces.
Speaker 1:Oké, dus dat
Speaker 2:is qua stukje denk ik meer het uiterlijk dan?
Speaker 3:Ja, precies. Wat me opviel.
Speaker 1:Ja en toen de predikant spreker naar het woord nam, wat dacht je toen toen hij opkwam was dat een beetje wat je verwacht had.
Speaker 2:Ja, Was
Speaker 1:een wat oudere predikant. Maar het was Dik jij kent hem?
Speaker 2:Ja. Zo oud toch?
Speaker 3:Nee het valt wel, ik denk dat die 50 misschien eind 40 is of zo?
Speaker 2:Nee joh.
Speaker 3:Nee ouder?
Speaker 2:Toch wel iets ouder.
Speaker 3:Ik weet wel dat hij, hij is geen vast iemand. Hij hij wordt af en toe ingevlogen en hij is docent ook. Dus dat dat weet ik wel van hem. Maar voor de rest ken ik niet zo, ik weet niet precies wie die is.
Speaker 2:Verbaast me niks, het was ook wel een beetje zo'n docent.
Speaker 1:Ja, ja,
Speaker 2:was wel heel en dat is ook 1 van de dingen die ik heb opgeschreven, het is wel echt zenden zo'n dienst.
Speaker 1:In zijn geheel of bedoel je de preek in het bijzonder of had je dat bij het hele?
Speaker 2:Nou dat had ik eigenlijk bij het hele, ja tuurlijk iedereen gaat ook zingen maar ook dat is eigenlijk een opgelegd iets, is niet, een kerkdienst heeft eigenlijk geen interactie.
Speaker 1:Ook dat zingen is dialoog tussen mensen onderling natuurlijk. Af toen een keer dat ik misschien zat te mopperen over dat we zoveel opwekking zoenen?
Speaker 2:Dat gemompel opzij bedoel je?
Speaker 1:Dat was ik toen ik
Speaker 2:aan het zien Oké ja.
Speaker 3:Maar dan, maar ik bedoel een lezing of een college is ook zender toch? Ja, op zich zou je zou ik daar nog wel kunnen denken van nou swa weet je wel misschien
Speaker 2:Dat hoeft ook niet erg te zijn maar
Speaker 1:Had je anders verwacht?
Speaker 2:Nee nee maar misschien is dat wel en het komt ook het was wel een thema wat ik wel zelf wel heel interessant vind. Dus Dat het bij mij ook de behoefte oproept om erover te praten in gesprek te gaan.
Speaker 3:Dat vond
Speaker 2:ik er ook positief aan, dat vond ik ook mooi aan zo'n dienst. Maar daar daar natuurlijk niet ja zou je daarna napraten misschien maar.
Speaker 1:Ja maar daar hadden we al min of meer vooraf over afgesproken dat we niet zouden blijven hangen voor de buurt.
Speaker 2:Nee nee nee dat was ook heel oké.
Speaker 1:Vond ik overigens ook hoor. Ja. Nog even trouwens over dat zingen. Ik heb wel bekend dat ik zelf ook, dat ik dacht van ja, wat doe ik dan nu met dat zingen weet je wel. Ik ben niet zo'n getalenteerd zingen, dat ten eerste.
Speaker 1:Ik zing als ik naar de kerk ga, ik zing ook niet alle liederen mee. Ik vind sommige liederen stom of ik vind ze te moeilijk en dan denk ik gewoon nou weet je ik luister gewoon en dat vind ik prima oké. Dus dat heb ik nu ook gewoon gedaan, maar ik merkte wel als je dan in de kerk bent met iemand die ik dacht ik heb jou echt uitgenodigd, we hebben dat gepland en dan ga je samen en ik denk het het werd ook niet gestimuleerd om mee te zingen in die zin dat er geen noten stonden dus ja, je kent of de melodie hè en dan doe je uit volle borst mee dus het is wel echt gericht op die kerkgangen dus ik had zo ingeschat dat Danielle niet zou meezingen. Toen dacht ik ja wat doe ik dan? Maar goed ik heb een paar liederen wel gewoon meegezongen, ik ik moet zeggen ik voelde me er wel oké over, maar dacht er van tevoren wel over na van is dat niet is dat niet awkward?
Speaker 2:Ja, maar wat maakt het dan awkward?
Speaker 1:Nou omdat ik nooit zing waar jij bij bent.
Speaker 2:Maar gaat het dan alleen om om jouw zangkunst kwaliteit of gaat het ook om
Speaker 1:Nee nee, daar is waarvan zei je eigenlijk direct dat het merendeel waarschijnlijk niet goed kan zingen en dus dat relativeert wel. Ik denk dat het, dat is misschien een bruggetje naar waarvan ik vermoed dat jij ook op hebt geschreven, wat we zingen.
Speaker 2:Ja, ja.
Speaker 1:Het is wel natuurlijk kerktaal om het maar zo te zeggen. Het is een soort traditie die natuurlijk al super lang bestaat Dick, je hebt de dienst terug geluisterd, het waren eigenlijk alleen maar opwekkingslieden en en Sela zat er tussen?
Speaker 3:Ja, we hadden wel die psalm 103 want daar ging de lezing volgens mij over.
Speaker 1:Heeft die ook echt op de psalm manier gezongen?
Speaker 3:Nee, wel op een variant ervan. Maar hij noemde nog speciaal van toen hij dat Keti Koti, want die moest ook wat over thema vertellen natuurlijk, Want voor die diegene die er niet bij was, refereerde hij wel naar het nummer. Volgens mij hebben we de tekst van die psalm, die al heel lang teruggaat, die hebben we in ieder geval wel gezongen. Maar inderdaad, het is nooit op de oude manier. Maar dat is in deze kerk gewoon maar voor die oude ga je naar die andere 2 gebouwen waar ik over vertelde.
Speaker 1:Ja, ja. Maar voor mij was het wel de de het besef zo van er zit iemand die dit zoals mijn schoonvader wel eens zegt de talen Kanaans.
Speaker 3:Ja, is dan, ja maar dat is heel oud.
Speaker 1:Heb je ook de bel rinkelen natuurlijk. Ja. De talen, ja dat wordt dan het het is het beloofde land voor het volk Israël. Daar staan heel veel verhalen over in de Bijbel, maar dat neemt moet je maar even voor waar aannemen. Het land Kanan en de talen Kanan als dat ja dat dat refereert eigenlijk naar een soort archaïsche oude kerkelijke taal die niet heel veel mensen meer begrijpen, maar als je tot een ja tot die groep gelovigen hoort of misschien zelfs tot een selecte groep gelovigen uit bepaalde stroming, die verstaan dat nog.
Speaker 1:Ouderwetse taal, een klein grapje tussendoor. Ik denk niet dat het echt als een grapje wordt opgevallen door de luisteraar, maar goed. De talenkamer Hans.
Speaker 3:Het is gewoon, het is gewoon jargon zouden we gewoon niet zeggen.
Speaker 2:Ja, maar goed dat geldt toch voor alles wat daar gebeurt en en
Speaker 3:dan Ja,
Speaker 1:maar dat is dus waar ik dan wel over nadenk want ik neem iemand mee die intro eigenlijk neem ik je wel mee in in mijn wereld zou je kunnen zeggen, in mijn geloofswereld met de taal en alles wat daarbij hoort en je zit er als een soort vreemde, je neemt de moeite om daar mee naartoe te gaan, maar ik denk ik ook wel al van tevoren, jij gaat je verwonderen.
Speaker 2:Zonder meer, ja maar of dat speciaal over de liederen gaat dat het minst nog denk ik.
Speaker 3:Ja maar dat is zingen ik denk ook gewoon, ik heb jarenlang een seizoenkaart gehad voor toen heet dat nog FC Zwolle, Ik bedoel er zijn ook mannen die zouden zeggen van ik kan echt niet zingen, maar die staan in het stadion staan ze wel dat is ook niet veel intelligenter. Maar weet je daar gaan ze er ook allemaal volle bak voor. Dat ik bedoel daar voelde ik toentertijd toen was ik veel jonger. Voel ik echt geen enkele gêne, terwijl je als je me op school had gevraagd van ik wil je nu een nummer zingen, dan had ik gezegd dat wil ik niet, maar stop je mij in zo'n stadion. Dat zou ik ook zeggen in zo'n dienst.
Speaker 3:Ik zou me daar met gemak, van Daniëlle, zou ik me daar denk ik makkelijker overheen kunnen zetten, los van de taal. Dat gaat over Lam Gods en weet ik veel wat, allemaal dat soort dingen. Kijk, daar ben ik wel bewust van. Maar of ik me nou dan in houd met zingen. Als jeugdwerker zit ik heel vaak in een groep waarin al die tieners zich zo beschroomd voelen.
Speaker 3:Dus dan zitten ze allemaal wel een beetje te kijken of de wat volwassenere personen het voorheffing willen nemen. Dus ik moet het eigenlijk meer doen om die groep mee te nemen. Dus ik moet dat dan vaker inzetten dan mijn lief is ook, moet ik heel eerlijk zeggen.
Speaker 2:Maar dat klinkt alsof er bij jou ook ergens een ongemak zit?
Speaker 3:Nou ja, ook omdat ik zing in mijn dagelijks leven dus niet. Dus ik doe dat wel daar in dien. Maar ik vind het wel mooi. Dat heb ik leren waarderen. Dat woord aanbidding, wel doet met zijn allen.
Speaker 3:Vind ik ook mooi daar.
Speaker 1:Maar wat is dat dan dik, aanbidding?
Speaker 3:Dan zeggen we eigenlijk dat je met die liederen over God of over Jezus, waar je je hele leven dan in dienst stelt, door middel van die nummers geven dat letterlijk woorden en dan op muziek. Door de week spreek je het misschien niet zoveel uit, maar in de Kerk maak je het eventjes concreet. Dat is zoals ik het altijd vertaald heb. Doordeweeks ben ik allemaal andere dingen aan het doen, maar daarom heb ik even een uur lang waarin ik eventjes dat even uit op die manier. Daar zijn heel veel verschillende vormen van, maar zingen is er dus 1 van.
Speaker 3:Ja.
Speaker 1:En kijk, die is best ook wel een dominante, toch? De grote ingrediënten zijn denk ik de preek, als je naar de tijd kijkt, de preek en het zingen.
Speaker 3:Ja. Maar het is gewoon wel, wel, ik vind het wel grappig dat we daar nu hebben, want ik denk wat is wel 1 van de weinigen. Naast dat voetbalstadion kan ik me weinig plekken herinneren waar waar je dan wordt gevraagd of je mee wil zingen, los van een concert van je lievelingsartiest of wat dan ook. Denk ik van ja waar doe je dat nou nog,
Speaker 1:Maar wat deed dat met jou daniëlle, dat gezin?
Speaker 2:Dat gezin, nou dat maakt het mij wel ongemakkelijk. Maar ik moet zeggen dat heeft niet zozeer te maken met het zingen zelf.
Speaker 3:Ik
Speaker 2:hou van zingen, hou van muziek, ik vind het mooie eraan, geeft wel een soort groepsgevoel. Dat voelde ik wel daar. Maar ik vond de inhoud, misschien wat, ja ik wil daar niemand mee voor het zero beenstoot of zo of iemand afvallen maar ik vond de inhoud best wat zwaarder dan ik misschien had gedacht
Speaker 3:ja heb je voorbeelden
Speaker 2:nou het gaat inderdaad heel erg over ja en dat heb ik, ik heb het lied niet opgeschreven of de liederen, dat zegt mij ook te weinig, het staat allemaal heel erg loof de heer, bedank de heer, ode aan, nou en dat, ze schrok ik eigenlijk wel een beetje van misschien zelfs. Dat het toch heel erg gaat over daarop gericht. Ik had misschien in mijn hoofd dat het iets meer ook over jezelf zou gaan. En voor mijn gevoel ging het dus daarmee heel veel gericht op, dat weet ik eigenlijk niet zo goed, is het een god of Jezus of allebei, dat weet ik eigenlijk niet.
Speaker 1:Ja, daar zijn we ook soms wel vaag in, vind ik in het taalgebruik, maar Jezus, we zeggen dan dat God 3 verschijningsvormen heeft en die heb je allemaal voorbij horen komen in die kerkdienst, maar misschien niet opgemerkt en dat zou ook logisch zijn, maar we zeggen God, de Vader, Jezus, zijn Zoon en de Heilige Geest. Die heb je alvast wel eens voorbij. Ook als je naar een rooms-katholieke kerk gaat, heb je natuurlijk ook dat teken. Dat is de drie-enige God, zeg maar. Dus als we het hebben over die liederen, dan worden denk ik ook die 3 verschijningsvormen van god bezongen.
Speaker 1:Je kunt ze ook alle 3 denk ik door elkaar tegenkomen. Dus ik kan me voorstellen dat dat ook wat vaag kan of verwarrend kan overkomen van ja waar gaat dit nu precies over? Is een vraag meer eigenlijk van is doordat dat zo door mekaar loopt. Wij zeggen nou dat is 3 is 1, weet je wel, dus dat is prima, maar als je die bagage niet meeneemt, dan kan zo'n lead best wel verwarrend zijn.
Speaker 2:Dat is dan best ja abstract.
Speaker 3:Ja. Ja. Nou ik denk ik zit ook daar bij te denken van die liederen en wat je dan verwacht denk ik dacht ik van kan het ook anders? Dacht ik Ik nee, ik denk niet dat het anders kan. Als je zegt dat het meer over mij zou gaan.
Speaker 3:Ik denk dat het voor mensen wordt als ze wat langer in die traditie zitten. Dan denken ze van: dit nummer gaat over mij. Vooral die oude nummers, de psalmen worden wel eens genoemd omdat gedichten zijn die over diepe dalen gaan. 50, verdriet, alles waar een mens doorheen gaat, ook ten opzichte van God. Waar bent U nou?
Speaker 3:Wat is dit voor een ellende? Waarom laat U zich niet zien? Die zijn vaak heel vaak op liedvorm gezet. Heel veel mensen zouden ook, vooral als je wat oudere mensen tegenkomt, die noemen zo'n paar psalmen op die hen door hele moeilijke periodes heen gebracht, waarbij dus dat lied eigenlijk jezelf ook overstijgt en dat dat dan ook precies de bedoeling is. Dat je daar nou niet in die kerkdienst zit voor jezelf, maar juist voor dat grotere geheel wat dan de gemeenschap is of God of wat dan ook.
Speaker 2:Ja, nou ja misschien is dat want dat weet ik natuurlijk ook niet. Ik heb dan alleen deze liederen gehoord en Ja. Blijft dit wel een speciale categorie. Ja. Maar eigenlijk gingen ze in mijn herinnering alleen maar over loof de heer.
Speaker 3:Ja, ik denk dat opwekking wat je dan zingt wel dat zeg maar het midden dat noemen we meer de charismatische of evangelische kant wel meer de neiging heeft om dat te benadrukken, terwijl die wat oudere kerken misschien af en toe wel eens teveel misschien af en toe, dan ben jij meer bekend hè, wat meer de somberte in konden gaan af en toe dat je dacht van
Speaker 1:Ja, daar ben ik mee opgegroeid, dat zal ongetwijfeld ook een deel van de verklaring zijn waarom ik toch wel regelmatig jeuk krijg van opwekking kliederen. Ik heb geen originele argumenten overigens, want wat ik nu ga zeggen hebben al heel veel mensen gezegd, maar ik vind het veel te veel repeteren. Wij keken op elkaar op een gegeven moment ook aan van nou,
Speaker 2:nu weten we het. Weten Ja,
Speaker 1:nu de vierde keer of zo, nog een keer, ook tekstueel staat dat soms ver van me af. Kun je natuurlijk ook over een psalm zeggen maar dat is voor mij anders, want daar ben ik zeg maar vanaf jongs af aan eigenlijk al mee grootgebracht. Dus dat zong ik natuurlijk.
Speaker 3:Ja en ik weet ook dus niet helemaal of je dat kan zeggen, omdat het tekstueel de diepgang is wel anders hoor. Het is wel Ik weet dat dit zo'n aflevering van Sout Park waarin Cardman denkt goed geld te gaan verdienen en dan denkt hij van weet je wat ik dan ga doen? Hij is natuurlijk ook niet gelovig. Hij denkt als ik nou eens die Christian Rocksene in ga, want daar kun je echt in Amerika goed geld mee verdienen. Dus dan pakt hij allemaal lievelingsliedjes.
Speaker 3:Dan zegt hij van: 'Doe je love me baby' en dan streep hij dat baby door en dan schrijft hij daar God op. Hij bijna niet van een opwekkingslied te doen. Daar verdient hij superveel geld mee. Ik ergens wel die kritiek gehad van: je kunt gewoon een willekeurig liefdesliedje pakken. Dan haal je gewoon 1 woord uit en die vang je door God.
Speaker 3:Dan kom je heel dicht in de buurt van wat opwekkingsnummers zijn. Dat wil niet zeggen dat ze daarmee geen diepgang hebben, maar het is wel een soort van ja, je zou ze oppervlakkig kunnen noemen. Daar ook
Speaker 1:opwekkingsliederen bij die ik prachtig vind. Er zijn er wel veel minder overigens.
Speaker 3:Ik denk dat het heel raar is als je geen context hebt zoals jij en je luistert daarnaar en je ziet dat dat dat kan ik me gewoon heel goed voorstellen. Want alles wat ik zeg, zeg ik omdat ik bagage heb en dat vanuit daar kan ik het wel een plek geven, maar als je daar gewoon als wildvreemde binnenkomt snap ik
Speaker 2:Ja, natuurlijk ook God heeft een plek in jouw leven en heeft voor jou echt een betekenis. Jij hebt daar een bepaalde inhoud aan gegeven. Dus als jij dat zegt of hoort dan heeft dat voor jou veel meer
Speaker 3:Ja dan gaat het in zo'n laatje open met allemaal Ja. Begrip enzovoort.
Speaker 2:Ja en ik denk wat maar wat zeg je nou eigenlijk dan wat wat bedoel je daar dan mee en wat betekent dat dan?
Speaker 1:Misschien ook niet onbelangrijk is dat jij ook niet gelooft dat die god die wij naar toe zingen dat die bestaat. Dat moet ook een soort surreëren zijn.
Speaker 2:Heel raar eigenlijk hè? Ja,
Speaker 3:Ja ook dat ja.
Speaker 1:Ik zou vooral zeggen dat ik het juist dan sportief vind dat je een keer meegaat want je gaat naar een kerk die in de praktijk nog veel groter bleek dan je dacht, maar waar alle momenten bij elkaar zitten die geloven dat God bestaat en daar een dienst omheen hebben met liederen en een preek en weet ik wat nog meer en jij gaat ook mee maar je weet van tevoren al, ja daar ga
Speaker 2:ik niet in Ja, het voelde me ook wel een beetje een indringer af en toe. Dacht nou mag ik hier dan wel
Speaker 1:nu Is als in dat het wat intiem was om als niet gelovige dan onderdeel van uit te maken? Of waar staat dan, waarom gebruik je het woord indringer?
Speaker 2:Ja misschien is indringer wel heel sterk hè, maar misschien meer dat ik daar dan heen ga terwijl ik weet van mezelf ik geloof niet en daar dan toch heen ga terwijl dat een belangrijke plek voor mensen is.
Speaker 1:Maar ook niet met het voornemen om overtuigd te worden van het tegendeel want je bent meegegaan omdat je met ons wilde podcasten wel. Ja. Je kunt natuurlijk ook meegaan naar de kerk om te zeggen joh hoor ik
Speaker 2:Ja omdat je het wil onderzoeken maar daar ja nou ja ik vind het wel goed dat ik er ben geweest, ik vind dat ook wel leuk dat ik dat een keer heb meegemaakt en dat ik daar nu wel iets meer over weet. Ja. Ja maar ja ik ben niet in de was niet in de veronderstelling dat ik daarmee iets in mijn geloof loop vragen.
Speaker 1:Nee nee nee dat was ook niet de opzet natuurlijk van van van dit idee samen.
Speaker 3:Nou ik zit te denken van je zou het voor ons zou het zoiets zijn ik zit probeer gewoon een voorbeeld voor mezelf te bedenken waarin ik zeg maar is niet helemaal hetzelfde, maar dat je denkt van weet je wat laat ik wat is dat extension rebellion een keer? Dat je naar zo'n naar zo'n actiegroep gaat waar jij niet zo fanatiek bent als die mensen die daar in de zaal zitten. Maar je bent gewoon al een keer om te kijken van zou het wat zijn voor mij? En dan merk je dat iedereen veel gepassioneerder is en fanatieker dan dat jij ooit was. Toen dacht ik nou ja, zo zou je er wel heen kunnen gaan.
Speaker 3:Ik bedoel je bent je wilt niet per se
Speaker 2:Nee, maar dan ga je van zou het wat zijn voor mij? En zo ging ik natuurlijk.
Speaker 3:Nee dat zou je precies. Ik zat ook ik kon geen beter voorbeeld vinden dan dit waar ik dan naartoe zou gaan waarvan ik dacht wat zou dan voor mij een wildvreemde plek zijn waarin ik wel mij heel raar zou voelen. Ja. Nou Ja dan ben je niet nieuwsgierig. Weet je?
Speaker 3:Jij hebt toch wel iets van nieuwsgierigheid denk ik hè? Bij Koesklan denk ik ja ja ja hoe dan ook.
Speaker 1:Nou ja jij bent wel eens mee geweest na een concert met mij waarvan we op voorhand wisten dat dat niet muziek is die jij dan de week daarna nog eens even lekker opzet.
Speaker 3:Nee nee klopt, maar daar ga ik mee voor jou en ik hou gewoon van muziek in het algemeen dus dat dat kan en voor sfeer, maar dat zou
Speaker 1:is eigenlijk weer geen goed voorbeeld.
Speaker 2:Nou jammer. Lastig jongens.
Speaker 3:Ja, ja. Het raakt er een beetje aan denk ik.
Speaker 1:Hey, wil even een bruggetje slaan naar een onderwerp waar wij ook na de tijd, Daniel en ik, na de dienst nog even over gepraat hebben. We hebben even een wandeling gemaakt want onze lichaamstemperatuur en al die andere kerkgangers die moesten eerst nog 10 graden naar beneden. Is echt warm naar binnen.
Speaker 2:Heel warm.
Speaker 1:Want Jij noemde net al even Dick, het thema van de kerkdienst. Het was een kerkdienst natuurlijk vlak na die excuses van de koning op Keti Koti en de dominee gaf daar ook aandacht aan. Hij las daar ook wat over voor. Hij citeerde volgens mij ook nog een deel uit die excuses van de koning. Nou ja, ik misschien dan wil jij dit overnemen want we hebben dat beluisterd en allebei onze eigen manier over verwonderd.
Speaker 2:Ja, nou om, ik hoop dat we nu hetzelfde bedoelen, dat dat het begon heel mooi dat je denkt wat goed dat hier aandacht aan wordt besteed en dat vond ik echt interessant en toen liep het heel snel in de hand uit de hand met je eigen schuld en daar gaan we nu een lied zingen en daarmee is onze schuld weg. Was een beetje het voelde heel erg kort door de bocht of En waar ik waar ik ook en dat had jij daar kwamen we ook een beetje achter daarin verschilt dus echt ons wereldbeeld. Hij ging ook een feitje vertellen over hoeveel slaven we in Nederland per persoon hebben mooi feitje en dat dat ik dan denk nou en wat gaan wij daaraan doen en maar dat dat dan een beetje uitblijft dat het dan alleen maar is van nou dus dat is zo en dat is nou dat is niet goed dus nou daarvoor willen we boete doen of zo en dan is het oké.
Speaker 1:Ja en dat werd dan gewoon niet hardop gezegd.
Speaker 2:En nu dan gaan we daarmee aan de slag of roepen we ook mensen op tot iets of tot verandering maar dat dat ja dat is dan heel erg wat het bij mij oproept. Maar eigenlijk is dat dus niet waar het
Speaker 3:Nou dat zou je dan wel moeten doen maar niet niet in dat is de bedoeling dat je dat dan wel meeneemt naar huis maar je gewoon een iets activistischer oproep had niet meer staan zou je zeggen.
Speaker 2:Ik vind het gewoon heel gek om dan een soort van te zeggen van nou dan gaan we nu daar vergiffenis om vragen.
Speaker 1:Nou hij had het over dat Cati Koti, wat gebroken ketenen betekent als ik me niet vergis en hij zei op een gegeven moment haalde die Kati Koti verderop haalt hij dat nog een keer aan en toen had hij het over de gebroken ketenen van onze schuld. Hè, dus wij als schuldigen, mede schuldige aan dat slavernijverleden maar ook dus aan medeschulden aan de huidige moderne vormen van slavernij. Ik vond dat vond ik vervelend dat hij die term pakte en eigenlijk op ons betrok als de schuldigen, terwijl ik denk de gebroken ketenen zijn, dat is een term die hoort bij de mensen die tot slaaf gemaakt zijn nu of in het verleden, dus ik vond het een beetje nee ik vond het niet een beetje, vond het misplaatst dat hij eigenlijk die betekenis daarvan overnam en daarmee voor mijn gevoel van zijn krachten omdeed voor mensen die tot slaaf gemaakt zijn of waren of wat dan ook en daarna om het even te illustreren wat jij net zei Daniel, daarna lazen we een psalm, ik heb het niet de moeite genomen om het nummer erop te zoeken maar daar staat dan in dat God onze zonden ons niet nadraagt.
Speaker 1:Had ik op mijn manier precies hetzelfde wat Danielle had. Ik zou het niet op dezelfde manier denk ik verwoord hebben als jij, maar we hadden het na de tijd over. We herkenden wel van slavernij, slavernijverleden, moderne slavernij, we zijn er allemaal schuldig aan en eigenlijk binnen 5 minuten als je 5 minuten verder bent in die dienst hebben we er een psalm over gelezen en ik wil niet die dominee nu te kakken zetten maar ik snap heel goed dat Danielle dacht van wat hè? Hè? We zijn er al, het is al klaar dit onderdeel.
Speaker 2:Nee Dus dat voor mij voelt alsof daar ook misschien een punt zou moeten zitten zelfs. Want het is nog gaande dat tenminste dat daar eindigde hij in zijn verhaal dat het nog gaande is ja dat dat kan je toch niet met een vergiffenis van god veranderen dat dat is vandaag toch niet veranderd nu, omdat wij daar met zijn allen hebben gezeten.
Speaker 1:Ik vermoed van niet.
Speaker 2:Nee, dus voor mijn gevoel gaan die 2 ook niet eens samen dan.
Speaker 1:Ik ben wel benieuwd Dick hoe jij jij moet ook wel eens een dienst voorbereiden. Dus je je spreekt ook wel eens in een dienst en zul je misschien dit ook
Speaker 3:wel Ja.
Speaker 1:Aan de andere kant van de microfoon ervaren.
Speaker 3:Nou ik heb deze ik heb nu ook wel zoals jij met zingen had had ik dus nu bij de overdenking dacht ik wat ik nou als ik Daniëlle was En toen heb ik eigenlijk een beetje het laatste gedeelte dat schrap ik dan, want dat was heel christelijk zeg maar. Dus dat zijn allemaal bruggetjes die een idee deed. Maar ik vond het ten eerste verrassend dat hij begon met die schuldbekentenis vanuit christenen. Want we hebben nog volgens mij is er nog wel een idee van nou die weten allemaal hoe het zit die hebben eigenlijk geen vergiffenis nodig. Die echt dat daadwerkelijk zeiden dat we ook een aandeel hadden we als christenen in dat Dat vond ik vrij bijzonder.
Speaker 3:Ik hoor dat niet vaak zo gedaan. Ik dacht qua thematiek is dit toch ook niet iets wat je dagelijks hoort. Dus ik dacht bijzonder dat een kerk een plek is waar dit soort dingen gewoon elke zondag dit soort onderwerpen de revue passeren, terwijl je in je dagelijks leven daar enigszins omheen kan zeilen. Maar in de kerk moet je hiernaar luisteren, of je het nou goed vindt of niet. Dat is even weer een tweede.
Speaker 3:Toen ik vond het fragmentarisch en ik snapte zijn draad niet helemaal, Want ik want hij ging met die Caravaccio ging hij nog aan de haal. Het was het was allemaal heel mooi, maar ik ik snapte Ik kreeg het op het laatst niet Ik kreeg het niet aan elkaar gepuzzeld wat hij nou precies wilde doen. Maar ik dacht het is een vrij rationele preek waar ik dacht nou, dan zou Daniel er nog het meest mee kunnen dan we hebben ook wel eens wat zweverigere dingen gehad. Ik dacht dit zijn allemaal elementen. Hij citeerde dus als een boek van een niet-christelijke schrijver, wat ik ook alweer verrassend vond op een podium waarin hij het ook nog praat had over depressie.
Speaker 1:Werd ook best wel persoonlijk.
Speaker 3:Ja, ik vond dat hij wel heel veel elementen in die kerk had die hij niet goed aan elkaar geknoopt kreeg, wat jullie dan ook beamen. Maar ik ging daar dus even boven staan en dacht ik: als ik deze elementen gewoon allemaal even los ontleed, dacht ik: bijzonder dat dit op zo'n plek gebeurt. Misschien had je het wel inderdaad wat beter puntiger kunnen maken, zodat mensen ook dachten van hier kan ik wat mee. Hier moet ik wat mee. Het was een droge verteller, wat ik wel lastig vond.
Speaker 1:Jij dat ook, Daniel? Vond je het een droge verteller?
Speaker 3:Nee. Hij heeft iets in zijn spreek wat ik niet zo
Speaker 2:Ja, dat snap ik wel.
Speaker 1:Je vond het wel te lang?
Speaker 2:Ik vond het, ik daar heb ik ook opgeschreven lang met 5 G's.
Speaker 3:Ja ik denk dat u ook wel
Speaker 2:was echt wel aan.
Speaker 3:Nee ja nou volgens, ik heb het ook gekeken. Volgens mij was het 20 minuten of zo. Maar er komt ook omdat die het zo graag Ja maar
Speaker 2:de hele dienst zit je daar toch niet alleen dat stukje.
Speaker 3:Nee nee nee. Het was, het stond zeg maar Hij
Speaker 1:heeft gewoon vast forward gedaan.
Speaker 3:Ja nee nee
Speaker 2:nee nee. Jij zo in huis, maar wij niet.
Speaker 3:Ik weet het ook echt dat was in die player was het 1 33 en er zit dan nog een introotje bij. Dus ik denk dat de dienst al met al 1 uur en een 20 minuten duurde of zo.
Speaker 2:Ja maar wij zaten daar wel anderhalf.
Speaker 3:Ja. Ja, je zit ook wat eerder. Ja en en omdat hij dus die preek ook in stukjes deed, had je ook het idee dat het dat heel lang was. Dus hij vertelde wat, ging wat liedjes zingen, gingen we niet over die caravaccio, gingen we weer een liedje zingen, toen ging hij nog een stuk doen. Dus waardoor je het ook het idee had dat het echt zo'n, ik dat vond ik ook lang voelen.
Speaker 1:Maar ik vind nog wel goed om te benoemen dat wat je nu, ik was net wat kritisch op die predikant en daar sta ik achter, maar wat ik wel wil benadrukken is dat wat hij daar deed in die dienst jij eigenlijk positief op aansloeg in de zin dat hij dus maatschappelijk relevante dingen zei, dingen die gewoon in de actualiteit die je ook in de krant kunnen lezen, hee,
Speaker 3:daar gaat
Speaker 1:het ook over in de kerk,
Speaker 2:dat is
Speaker 1:zeer positief maar wat ik wil zeggen is dat is in de kerk totaal in alle eerlijkheid totaal geen vanzelfsprekendheid dat dat Nee,
Speaker 3:nee dat precies dat wilde ik ook ondersteunen.
Speaker 2:Ja ik vond dat dat dus echt heel mooi en heel dat vond ik ook iets wat jij nu ook noemt je wordt daar neergezet je wordt eigenlijk gedwongen om een uur daar naar te luisteren er over na te denken over daarbij stil te staan over iets wat je dit ging natuurlijk ook heel erg over wat je voor je naaste doet dat je echt betrokken bent bij mensen oprecht geïnteresseerd bent allemaal dingen waarvan je wel weet dat het belangrijk is maar je kan ook denken nou volgende week doe ik dat wel even en door dit dan zo uit te vergroten in zo'n dienst word je je daar wel echt weer bewust van komt dat echt weer even in je werkgeheugen van hey daar kan ik wat mee doen en daar kan ik vandaag nog wat mee doen.
Speaker 1:Je sloeg ook aan op dat blaadje in het begin want dat kerkweekblaadje waar dan het werk.
Speaker 2:Ja waar dan alles in staat van mensen, trouwen, rouwen, hè? Ja. Ja ik vind dat dat die gemeenschap dat vind ik dat vond ik ook heel mooi, ja.
Speaker 3:Je was vorige week nog bij oude mensen op bezoek en die zeiden dat ze hij had echt 1 of andere progressieve ziekte en hij zei zo verbazingwekkend en dan zit je in de kerk allemaal kaarten van mensen die ik helemaal niet Weet je, die ken ik echt niet. Die heb ik echt een keer in het voorbijgaan, maar die lezen dan je naam en denken je hebt dat dan nodig. Want er wordt gewoon ja, is altijd heel persoonlijk, vind ik, maar er wordt echt gezegd van dit keer ging het over kanker en iemand die dat in remissie had. Toen dacht ik poeh, het is nogal wat als je dan eerst volgende keer diegene dus door hem kent of haar Maar dat is de kerk, dat is een rare gewaarwording als je dat dan eens als buitenstaander hebt. Wanneer lees je dit nou voor?
Speaker 3:Niet met de voetbalclub ofzo.
Speaker 2:In een maatschappij waarbij we denk ik toch steeds meer langs elkaar heen leven vind ik dat wel heel mooi en dat het dus ook belangrijk is dat ook iemand die je niet kent daar wordt aandacht aan besteed. Dus ook Jan van weet ik veel uit welke wijk, daar hoor je over dat hij ziek is of kinderen heeft gekregen.
Speaker 1:En je wordt dus opgeroepen om mee te leven, met blijde dingen,
Speaker 2:vergaderd, ja.
Speaker 1:Ik vind dat ook een van de sterke troefkaarten om het maar zo te zeggen van een kerkgemeenschap, dat je op elkaar betrokken bent. Uit onverwachte hoek vaak ook.
Speaker 3:Ja.
Speaker 1:Wat heb jij nog meer opgeschreven, Daniel?
Speaker 2:Dan moet ik even spieken.
Speaker 1:Onder de lang met
Speaker 2:Onder de lang.
Speaker 3:En ging dat trouwens over de hele dienst? De hele dienst was lang eigenlijk gewoon van begin tot einde.
Speaker 2:Ik vind anderhalf uur echt lang om op het eind dat was ook echt zo'n moment dat ik merkte bij mezelf nou nu haak ik af toen dacht ik ik kijk eens even hoe laat het is En toen was het kwart voor 11. Ja en toen duurde het nog een half uur. Nou ja. Dat is
Speaker 3:ook wel lang trouwens hè?
Speaker 1:Ja. Ja je zei ook toch dat je je in dat opzicht goed gezelschap bevond want er waren meer mensen die je
Speaker 2:zo Ja.
Speaker 1:Wezen aan het afslaan.
Speaker 2:Ik dacht ik ga eens even, ja dan werd dan ben ik echt een observerder dus ik dacht ik ga eens even om me heen kijken, dacht ik ik zie echt meer mensen die allemaal een beetje zo op hun stoel bewegen, op zich heen zitten te kijken.
Speaker 3:Ja, maar het is zelfs, zelfs als, zelfs als het hele ik weet nog wel dat het met met kerst, want mijn zusje was er ook en ik had die preek vond ik echt tof, weet je wel? 7 minuten was echt hartstikke goed. Toen zei mijn zusje ik ben vannacht zo beroerd geslapen. Ik kon, ik gewoon vanaf de eerste zin, Ik was weg, weet je wel? Dat is gewoon helemaal niet we zitten ook naast elkaar.
Speaker 3:Ik vond het mooiste wat ik in jaren had gehoord. Hij zei echt nou het was echt gewoon en dus zo zie, die zie ik altijd. Die ik al van jongs af aan ook gezien van die mensen die echt denken van ik zit hier nu wel, maar ik had gewoon in bed. Ja.
Speaker 1:Wij zijn er toch zelf ook wel eens?
Speaker 3:Wij zijn er zelf ook wel eens,
Speaker 1:Plus
Speaker 3:je hebt ook een dienst omdat dat dus voor iedereen bedoeld is, kan ik kijk ik was nu verrast door zeg maar het was redelijk intellectueel vond ik hè? Want als je Caravaccio en zo gaat citeren dacht ik nou dan heb je mij nog wat te doen. Er zitten ook van die diensten bij waarvan ik denk nou volgens mij is het de bedoeling dat we hier, ik weet niet wat de demografie is die jullie aanspreken maar die heeft volgens mij net de basisschool afgerond weet je wel gewoon echt
Speaker 1:dus Wie dat een interessant onderwerp vindt raad ik aan om de aflevering hiervoor te luisteren. Dat was de tweede opname met Jos We hebben het over dit onderwerp gehad dat we vonden vinden Jos Doma is een predikant dus die konden we die vraag mooi stellen dat we zeiden van ja wat er aangereikt wordt in die kerkdienst op zondagochtend is inhoudelijk vaak of regelmatig wat tun, mager en tegelijkertijd worden we wel opgeroepen om te groeien in ons geloof. Dus dan zou je zeggen oké om te groeien heb ik wat nodig voedingsstoffen en zo. Ja, nieuw citaat
Speaker 2:wat mij opnieuw prikkelt.
Speaker 1:Ja precies en en en eigenlijk aan aan onze kant dan een teleurstelling dat dat op die zondags zondagochtend vaak totaal niet lukt.
Speaker 2:Nee.
Speaker 1:Nou ja goed dat dat even over die vorige aflevering dus als je die nog niet geluisterd hebt doe dat vooral. Jij was aan het kijken Danielle op je lijstje. Wat heb je nog meer?
Speaker 2:Wat ik nog heb opgeschreven maar dat is meer naar aanleiding van ons gesprek daarna toen hadden wij het over maar mag je dan eigenlijk nooit, ja nooit is misschien heel sterk, maar dat je dus eigenlijk niet echt tegen jezelf tegen een ander kan zeggen wat goed dat jij. Een specifieke voorbeeld was wat goed dat jij al je vrienden door het hele land opzoekt. Dat dat een soort vanzelfsprekendheid zou zijn. Is dat goed nu? We
Speaker 1:hadden dit voorbeeld bij de kop, het kwam er eigenlijk op neer dat je als christenen moeilijk kan beroepen op goed doen voor die ander, daar worden we toe opgeroepen in de dienst, daar hebben het net over gehad, om om te zien naar elkaar en om er voor elkaar te zijn en op het moment dat je dat doet, zit het denk ik in veel christenen om daar niet ook nog punten Ja, nou misschien ten diepste zou je dat eigenlijk wel willen, maar ik denk dat het christelijk geloof je afremt om daar dus waardering voor te willen ontvangen, omdat je eigenlijk doet wat van je gevraagd wordt, wat hoort, ja wat hoort bij de opdracht die we van Jezus hebben gekregen dus dat maakt het lastig om Voor mij hadden we het erover van stel je voor dat vrienden opzoeken, het was een voorbeeld, Je wordt opgeroepen om te helpen met de klusjes doen, wat hadden we die?
Speaker 2:Daar hadden we het ook over.
Speaker 1:Ik weet
Speaker 3:niet of
Speaker 1:u dat kent, dik bij jullie in de kerk maar dat 1 keer in de zoveel tijd is er een klus middag en dan kan je je voor opgeven en dan zijn er een aantal klussen die moeten gebeuren vaak bij wat oudere mensen of minder handige mensen en dan gaan er een paar veelal mannen met gereedschapskisten heen en die maken dat dan in orde. Nou ik vind dat ook een hele praktische manier van er voor elkaar zijn dus als het even kan dan probeer ik daar aan mee te doen maar er zijn natuurlijk ook heel veel mensen die daar niet aan meedoen en die hebben daar misschien allerlei goede redenen voor, misschien hadden ze gewoon geen geen reet zin en toen zei ik ja, daar gaat het eigenlijk nooit over. Uiteindelijk constateren we misschien wel van nou er doen niet zo heel veel mensen mee.
Speaker 2:Zijn er altijd 2 dezelfde?
Speaker 1:Het zijn misschien wel altijd dezelfde, maar je komt dan niet zo ver dat je eigenlijk zegt 'hey joh, we zijn toch eigenlijk met veel meer mensen in de kerk, waarom doen hier maar zo weinig mensen aan mee? Het lijkt alsof het eigenlijk altijd goed is. Degene die veel doen is goed en als iemand eigenlijk niks doet, is het eigenlijk ook goed. Is dat zo?
Speaker 3:Nou ja, ik denk dat er altijd Er zitten in die kerk, gewoon met die andere 2 gebouwen erbij zitten, 4500.0 mensen daarin. Nou, ik bedoel, er werd ook nu een oproep gedaan voor jeugdwerk. Er komen altijd mensen tekort. Er is maar 100 man leiding nodig, weet je, om dan een paar 100 kinderen te er komen altijd Hoe kan dat? Op 4500.0 is niemand die in zijn vrije tijd even denkt van goh, er wordt wel degelijk een oproep gedaan van: we kunnen toch niet altijd op diezelfde jeugdleiders?
Speaker 1:Nee, nee, begrijp me niet verkeerd. Natuurlijk wordt die oproep gedaan en dat moet ook.
Speaker 2:Maar het blijft een soort open
Speaker 1:oproep. Ik zou ook niet weten hoe het anders zou moeten in de kerk, maar het was een observatie.
Speaker 3:Er wordt nu bijvoorbeeld gezegd, bijvoorbeeld net bij de tennisclub. Als je daar dan lid wordt, moet je Bardienst Dat is wel een idee wat nu wel geopperd wordt. Het wringt wel met het karakter inderdaad, want de kerk is toch een plek waar je altijd welkom bent. Het maakt niet uit wat je gedaan hebt, je mag altijd weer terugkomen. We kunnen je eigenlijk nergens toe dwingen, maar ergens komen we ook wel weer handjes tekort.
Speaker 3:Dus we moeten toch een soort van manier gaan.
Speaker 1:Dit is precies het punt dat wat jij dat wringen noemt, maar, bij het karakter van de kerk, dat is eigenlijk wat we probeerden te illustreren. Dus aan de ene kant zegt ja we zijn een kerk met elkaar en dat heeft gewoon ook een praktische kant. We hebben een hele sloot kinderen en ja die houden dat anderhalf uur niet vol. Wij als volwassene hebben daar soms al moeite mee dus laat staan dat kinderen dat volhouden dus die moeten hun eigen programma hebben. Ja dus er moeten mensen zijn die dat kunnen gaan verzorgen voor die kinderen.
Speaker 1:Dat is een vrij praktische kant van kerk zijn, maar het blijft toch moeilijk om dat hard te spelen of zo. Dat past, dat lijkt toch niet goed te passen bij die kerk.
Speaker 3:Ja, ik snap hem.
Speaker 2:Want wij want we hadden het er ook over kijk wat als je op je werk voor de heb je ook vaak binnen een team altijd 2 mensen die alle vervelende beleidsstukken schrijven en die vergaderingen bijwonen en naar de dat zijn altijd 2 van de 10 en rest komt nu even niet zo goed uit volgende keer doe je maar daar ga je het op een gegeven moment over hebben met elkaar van hey wat gebeurt er nu het zijn altijd 2 dezelfde mensen die dit doen waar is de rest en waarom doe je dat niet maar kennelijk kan dat kan dat daar dan niet terwijl ik dan denk maar we doen het toch met elkaar dan mag je elkaar toch ook aanspreken.
Speaker 3:Ja ik denk wel dat dat het gevoel is dat je dat ook wel zou moeten kunnen en dat iedereen dat ook wel maar er zit bij werk kun je op een moment misschien nog zeggen van als je veel meehelpt dan word je misschien eerder voorgedragen voor promotie of zo. Je kunt er nog wat voordelen aanhangen. Maar wat wat moet je dan in de kerk nou nog Je hebt ik heb het idee is
Speaker 2:toch allemaal voor elkaar?
Speaker 3:Ja, maar dat is dan moet het dus puur uit jezelf komen en dat is denk ik toch te weinig zoals mensen dat in het algemeen het me heel moeilijk vinden, maar dat zien we aan vrijwilligerswerk in de hele maatschappij dat het heel moeilijk is om dat op te brengen. Terwijl je zou zeggen van ja, maar als je gepassioneerd bent, dan zet je daar toch voor in. En daar
Speaker 1:Nou ja, het blijkt gewoon niet zo te zijn in de praktijk en in dat opzicht zijn we allemaal dezelfde mensen. Ik neem dezelfde Renko mee die ook naar zijn werk gaat en die in zijn gezin is, die neem ik ook mee naar de kerk. Dus als ik ergens lui ben, dan ben ik dat overal. Ja. En in de ene context is dat dus erger dan in de andere kennelijk.
Speaker 3:Ja, maar dan blijft het, dan is het wel het punt als je zegt van ja dit is mijn, mijn hele leven, mijn hebben en houden weet je wel. God is mijn alles, dan klopt het wel dat je denkt van ja oké, maar je bent dus bereid om er geen ene reet voor te doen weet je wel. Dat dat is de
Speaker 1:We hebben het daar dus en dat kun je dus ook eigenlijk niet goed bespreekbaar maken want op welke grond moet je dan iemand eigenlijk verwijten dat hij meer moet doen? Want waar wat is dan Je hebt niet een soort objectief vertrekpunt daar uiteindelijk telt de inspanning en ergens ook zit daar de overtuiging onder dat iedereen naar eer en geweten doet wat hij kan of zo. Ja,
Speaker 3:maar je hoeft ook niet, als het goed is spreekt ook niemand je aan dat je gewoon na 8 weken niet naar de kerk gaat en dan een keer wel, want dan kom je weer een half jaar niet of 6 jaar niet of weet je wel dat dat dat is gewoon prima. Net zoals ik bij die tieners, dat is wel zo af en toe bij mij. Die zeggen van alles en nog wat zeggen ze af van veel te makkelijk. Ik kan niet zeggen, zoals mijn voetbaltrainer vroeger tegen mij zei, ja Dikke, je mag prima afzeggen, maar dan zit jij de volgende week op de bank. We moeten uit voetballen in Middelburg, dus dan heb jij veel pech.
Speaker 3:Dat kan ik niet zeggen. Ik zeg gewoon volgende keer zijn jullie weer welkom. Iedereen voelt ook wel die die ruimte en die wordt af en toe een beetje te veel ingenomen denk ik. Dus ja er is Ik vind een
Speaker 1:tiener krijgt dan nog een free pass, dus
Speaker 3:misschien Ja, maar ik heb toch volwassene. Ja, maar er zit al precies. Maar er zit wel dat dat gedrag in dat je voelt dat je geen leverage hebt om om iemand Maar
Speaker 2:dan zou je dus dat is dan toch ook wel gek je je doet dat soort dingen vanuit bepaalde waarden normen in mijn beleving toch ook juist mensen die naar de kerk gaan maar dan zou je leverage nodig hebben om zoiets te gaan doen terwijl het idee toch is zorg voor elkaar daar heb je dan toch geen idee.
Speaker 1:Nou ja overschat denk ik de kerkmensen dan.
Speaker 2:Nou ja dat Ja dat denk ik ook. Misschien dan wel ja.
Speaker 3:Nee dat is dat is niet anders dan denk ik het moeite vinden om dus de jongens te rijden naar de voetbalclub of Nee. Barpersoneel te Ja, kennelijk niet. Nee. Nee en dat wat het rare is omdat je inderdaad zou zeggen van jullie hebben toch zoeken zoeken. We zouden tot op het bot gemotiveerd moeten zijn.
Speaker 2:Ik ik heb daar voor mijn gevoel dus anderhalf uur naar een dienst zitten luisteren die heel erg ging over over dat stukje.
Speaker 3:Ja, maar ik denk ook dus daarom dat we het elke week weer moeten horen, want het is Ja. Ja, Ja, maar ergens zit er er is wel waar, weet je wel? Ik bedoel al die dingen ook ook die excuses die je moet aanbieden maakt allemaal ook duidelijk dat dat je gewoon allemaal dezelfde fouten maakt. Dezelfde Ja. Dat dat ook ook toentertijd geen verheven mensen opstonden en zeiden oeh de Bijbel er geen slavenbogen deden.
Speaker 3:Blijkbaar hebben we er keihard aan verdiend en dan allemaal gedoogd. Net zoals nu de Russisch-orthodoxe kerk ook Poetin van harte steunt in zijn.
Speaker 2:Maar we hadden het de vorige keer ook over ik twijfel even of dit in die discussie daarna was of tijdens de podcast maar over dat je toch een soort reden nodig hebt om je allerbeste zelf te zijn.
Speaker 3:Echt waarnaartoe?
Speaker 2:Ja ik dacht dat het daar ook een beetje om het goed te doen om net dat tandje bij te zetten om net.
Speaker 3:Nou ik daar moest ik aan denken. Dat ik de
Speaker 2:kerk ook voor jullie doet of de kerk niet zozeer de kerk maar
Speaker 1:ons geloof.
Speaker 2:Ons geloof ja. Het klinkt nu alsof
Speaker 3:Nou ik ik ik de kerk wijst je denk ik dus als het goed is ook dus elke keer op je tekortkomingen en zegt dan wel van het is het is je het is je vergeven of weet je dat dat bruggetje vond je zo raar want dat denk vaak de boodschap. Maar ik denk dat er nooit wordt verdoezeld dat we in de kern allemaal elke keer tekort schieten. Maakt niet uit, want je krijgt gewoon elke keer weer een nieuwe kans. Dat is datgene waar de Kerk of het geloof zich op beroept, maar dat we nu eenmaal leven in een maatschappijwereld, waarin dat dus gewoon geen is. Dus ik denk dat de oproep de hele tijd is van probeer ondanks die die die probeer dan toch elke keer weer je te kijken naar die voorbeelden die worden gegeven en dat dat na te leven.
Speaker 3:Dus als je dan elke keer van nu ook van oké, ben je weer bewust van dat je het dat je eigenlijk 2 slaven in dienst hebt, weet je? Dan dan is eigenlijk wat jij zei van ja dat had dan niet een wat meer activistische
Speaker 2:Nou ja daar stopte het.
Speaker 3:Ja en de beste bedoeling is denk ik dat je dat mee naar huis neemt en daar dan een gevolg aan gaat geven.
Speaker 1:Ja. Maar dat is dus in die zin best wel vrijblijvend individueel invulling te geven. Dat gebeurt niet in het zicht van die kerkdienst en dat gebeurt ik denk voor een deel helemaal niet, maar ik denk ook voor een heel groot deel wel want in die kerk zitten ook heel veel mensen en en die hebben daar geen patent op of zo, er zitten wel heel veel mensen die echt werk maken van er zijn voor anderen en die kaart sturen naar diegene die genoemd werd omdat die ziek is ook al heb je daar daar geen persoonlijke relatie mee. Dit voorbeeld slaat dan even niet op het slavernij voorbeeld wat genoemd werd. Dus, maar het lastige is dat je dus, want daar wil ik nog even naartoe want jij zei volgens mij op een gegeven moment danielle, nou sorry ene wil ik nog aanhalen.
Speaker 1:Ik had jou de podcast toegestuurd voor noemerswaardig waarin wij Dick, jij en ik samen met Bert nog hadden over het onderwerp waarom het zo lastig is om voor een gelovige om iets van je wat dat voor je betekent en hoe hoe je wereldbeeld dan in elkaar steekt en om dat over te brengen naar iemand die niet gelooft. Daar hebben we het met Bert over gehad en die aflevering had ik naar jou Danielle gestuurd en toen we naar buiten liepen was wel 1 van de eerste dingen die jij zei was nu begrijp ik dat onze, nu zie ik dat onze wereldbeelden echt nog veel meer verschillen dan ik had verwacht. Ja. Dat is wel, dat wil ik nog even noemen, dat
Speaker 3:is 1
Speaker 1:van de eerste dingen die
Speaker 2:je zei Dat was ook echt het grootste besef denk ik na dit bezoek.
Speaker 1:Want wij kennen elkaar dus al heel wat jaren en in die zin heb je mij leren kennen ook als gelovige met mijn vragen en misschien wel overtuigen die er allemaal bij horen en nu bezoeken we samen een kerkdienst en ergens ben je heb ik je wel verrast in dat opzicht.
Speaker 2:Zeker, ja. Dat het toch toch veel meer in dienst staat van God en gericht is aan en ja ik ik dat is voor mij nieuw denk ik dat dus de dingen die je doet allemaal in het teken staan van en ik koppelde het meer aan intrinsiek iets, gaf mij een beetje een extrinsiek gevoel zeg maar. Ik doe dat want ik doe dat voor en omdat het mag van en
Speaker 1:Ja want dat is dan misschien nog een laatste blok waar we het over kunnen hebben, want dat noemde jij ook expliciet dat, ik vat het even samen als dat je heen en weer geslingerd wordt. Aan de ene kant word je opgeroepen om in wat vorm dan ook, je leven te beteren door bijvoorbeeld er meer tijd te steken in de mensen om je heen, zorgzaam te zijn, behulpzaam te zijn, liefdevol te zijn. Wij in de kerk zeggen dan, ja dat doen we naar het voorbeeld van Jezus die deed dat eigenlijk op op een perfecte manier, wij niet, maar we proberen dat wel na te streven en het lukt ons niet en dan is ook dat goed dat het ons niet lukt maar het ontslaat ons eigenlijk niet van het streven om op Hem te lijken. Dus dat is de ene kant, dat die oproep om dat na te streven, maar aan de andere kant geven we het ook eigenlijk allemaal over aan diezelfde God, dus God dan Jezus God, uit verschillende verschijningsvormen dan even weer, de drie-ene God noemen we dat dan, dus die heen en weer geslingerd worden dus aan de ene kant hé
Speaker 2:Ik moet iets doen.
Speaker 1:Ik heb 1 punt 8 slaaf en dan aan de andere kant een God die vergeeft en de wereld redt.
Speaker 2:Ja.
Speaker 1:Wat maak jij daarvan?
Speaker 2:Nou ja, dat vind ik heel ingewikkeld. Moet ik dan aan het werk of moet ik wachten tot er iets gaat gebeuren of het is net alsof ik dan wacht tot me wat ingegeven wordt.
Speaker 1:Waarom zou je ergens op moeten wachten voor je gevoel?
Speaker 2:Nou ja, zo voelde het dan, het daar dan steeds een beetje eindigde.
Speaker 1:Ja, dus het begint met de oproep tot puntje. En het eindigt met God
Speaker 2:We hopen dat God ons dit gunt geeft. Terwijl ik denk, ja maar als je wat wil met die 19 slaven of 8
Speaker 1:Jij zou misschien zeggen, hebben wij God
Speaker 2:niet meer nodig. Dan moet ik morgen niet meer een telefoonhoesje bij AliExpress bestellen. Ja. En een korte broek bij de a&m.
Speaker 3:Maar het is dan toch ook gewoon en, dat kun je toch ook doen en.
Speaker 2:Ja dat kan. Ja. Zeker maar het voelde alsof het niet een en was omdat het daar steeds zo mee eindigde.
Speaker 3:Met die externe?
Speaker 2:Ja. Dus het, misschien als buitenstaander dan maar alsof het dan was nou we hebben 1 punt 8 slaaf dat is heel vervelend. Punt. Nu gaan we God om vergi vergiffenis vragen.
Speaker 3:Dus toen werd je weer ontslagen van je verantwoordelijkheid
Speaker 2:Zo voelde dat. Alsof ik dan daarmee vervolgens daar niks meer mee hoefde.
Speaker 3:Nou ja het zou kunnen dat hij dat ook, dat hij dat overgebracht heeft. Dan heeft hij niet goed gepreekt denk ik, maar de de ik zou zeggen dat dat dus niet de bedoeling is. Dat het zeg maar een en-en is. Er wordt eigenlijk gezegd dat alles komt, dat is onze belofte. Maar dat betekent niet dat je nu op je lauweren moet gaan rusten.
Speaker 3:Zou betekenen dat je ook dat onrecht dacht: dat zal mijn tijd wel leren. Het is gewoon wachten totdat Jezus een keer terugkomt. Tot die tijd ga ik lekker die broek bij H&M doen en dat hoesje bij AleExpress. Er wordt echt wel wat aan ons gevraagd. En ik denk nog meer dan nu dat we denken wij zijn toch ook onderdeel van?
Speaker 3:Vroeger werden ze ook wel eens gezegd van de wereld en in de wereld als we iets dergelijks. Er werd dus onderscheid gemaakt tussen dat we wel een beetje zijn van de maatschappij, maar we zijn er eigenlijk ook helemaal los van gezongen.
Speaker 1:Er zijn natuurlijk christelijke stromingen die dat heel ver doorgevoerd hebben, die een soort eigen commune hebben en zich totaal niet mengen met niet-gelovigen. Er zit wel iets in dat je als christenen de overtuiging kunt hebben in meer of mindere mate dat je dat je in zekere zin afgezonderd moet blijven van de maatschappij in zijn totaliteit, de seculiere maatschappij in zijn totaliteit. En er zitten zorg achter of misschien wel angst achter dat als je daar teveel in opgaat dat je daarmee als christen je je unieke geloofsovertuiging zeg maar verwaterd, kwijtraakt omdat je eigenlijk je overgeeft aan die maatschappij die hele leuke dingen te bieden heeft die niks met God te maken hebben. In dat opzicht zit er wel een oproep in om om daar een beetje weg te blijven dus dat is wat denk ik wat jij bedoelt Dick met niet van de wereld zijn, werelds dat wordt in de Bijbel eigenlijk uitgelegd als niet goed. De wereld is
Speaker 3:Nee, ik wil overigens niet zeggen dat wij er zo los moeten staan daarvan hoor, want ik denk ik ik weet nog, je zei wel van we hebben een andere leefwereld of een hele andere belevingswereld, maar dat vraag ik me dus
Speaker 1:Wereldbeeld.
Speaker 3:Wereldbeeld ja, dan vraag ik me dus wel af of dat zo is. Ik bedoel uiteindelijk
Speaker 2:Ja ik maar misschien dat jullie dat allebei ook nog anders beleven. Ja. Want ik had wel het idee dat wij daarin het dan toch iets anders beleven. Dat jij het wel allemaal wat meer in
Speaker 1:Voor mij is het natuurlijk ook veel gebruikelijker en normaler om in die taal daarover te spreken en over te zingen en over te horen en in die Bijbel te lezen en uit die Bijbel voorgelezen te worden. Dus soms is het ook lastig om bij jezelf goed na te gaan van is dit voor mij vanzelfsprekend omdat ik er zo vertrouwd mee ben of is het voor mij vanzelfsprekend omdat ik ten diepste ook die overtuiging heb. Die zijn soms nog best moeilijk uit elkaar te halen omdat ik natuurlijk mijn hele leven al gelovig, ik ben zo opgevoed en dat heb ik altijd in meer of minder mate vastgehouden. Dus als jij dan zegt ja onze wereldbeelden verschillen heel erg dan denk ik wel wow oké, nou ik bedoel om het nog verder uit te vergroten dan nodig maar ik denk dan wel oké is dat zo? Ik krijg nu dus door jou door de kerk ervaring van die zondag die projecteer je eigenlijk op mij en je veronderstelt dat dat ook mijn wereldbeeld is en dan denk ik ja is dat zo?
Speaker 1:Ja, is dat zo? Ja ik denk het wel maar ik proef dat ik toch nog een soort de deur op een kier houd, een soort escape van sommige dingen vind ik ook wel raar en volgens mij noemde ik ook nog tegen jou van ja ik doe dan toch mee omdat ik denk nou de gemeenschappelijke deler is voor mij echt groot genoeg, de kern waar het om gaat is voor mij fundamenteel genoeg en er zitten wat dingen omheen, maar ja daar denk ik ook wel van ja ja ik weet niet of ik nou ook wel zo zie, maar het zijn geen showstoppers voor me, maar als je dan dus een onbekende meeneemt, jij neemt het hele package wagen zeg maar en plakt dat, niet bewust natuurlijk maar.
Speaker 2:Ik plak niet het hele package op jou, geen zorgen. Ik vond wel, dat is mijn besef denk ik geweest dat, het besef dat was mijn beleving van die dienst dan, dat alles wat je doet, wat je denkt, dat leidt uiteindelijk naar iets wat, nou ja dus uiteindelijk, the end game is iets wat God doet vindt geeft.
Speaker 1:Waar wij geen bepalende rol in hebben.
Speaker 2:Ja dat gevoel gaf het mij een beetje en ja misschien ook wel maar dan stel je zou dan zeggen oké ik ga dus iets doen aan die 1 punt 9 slaaf dan gaat uiteindelijk god zeggen wat heb je dat goed gedaan.
Speaker 3:En dat is niet goed.
Speaker 2:Nou dat is niet erg nee nee dat is niet niet goed maar dat is het verschil in wereldbeeld. Dat het bij mij stopt bij als ik daar wat aan doe dan doe ik dat voor mezelf in de wereld.
Speaker 1:Jij hebt daar geen goddelijke mensen bij.
Speaker 2:Nee, dat was het verschil van wereldbeeld wat ik me besefte dat jullie waarschijnlijk heel veel toch doen waarbij God uiteindelijk mee gemoeid is.
Speaker 1:Ik durf zelfs hier nog op te zeggen dat je dan, ik ben er niet per se trots op, dat je ook op dit punt denk ik gelovige overschat. Dat meen ik oprecht. Je overschat dan bij mezelf houden. Denk dat je mij dan overschat, ik, en ik moet voor zichzelf spreken, maar ik denk dat ik, daarom zei ik net ook van hé goh dat die wereldbeelden zo verschillen, is dat zo? Ik denk dat ik meer dingen doe vanuit een wat meer niet geestelijke overtuiging, gewoon omdat ik denk dat het goed is om te doen net als dat jij dat zou beargumenteren op die manier en dat die geestelijke dimensie zeg maar die is er wel altijd maar die is niet altijd bepalend voor mijn, lang niet altijd bepalend voor mijn handelen.
Speaker 1:Mijn handelen wordt ook heel vaak gewoon gedreven uit denk ik dezelfde drijfveren die voor jou zouden gelden en dat dat dan een geestelijke context wordt geboden in de kerk daar kan ik dat allemaal zeg maar in kwijt met ook weer die spanning van is het nou mijn verantwoordelijkheid of is het God die alles goed maakt, zit er allebei in maar daar bedoel ik met dat je mij of als gelovige je ons misschien toch Nou
Speaker 2:goed dat je dat zegt.
Speaker 1:Dick hoe zie jij dat? Ben je het daarmee eens of?
Speaker 3:Nou ik ik sta gewoon nu te denken aan zeg maar een sociaal politiek bedrijf stel Stel je voor dat je dan iets wilt doen tegen dierenleed, dan zal de Partij van de Dieren echt vanuit een soort beeld wat zij hebben van dieren en hoe je daarmee om moet gaan, terwijl ik dat misschien zou kunnen beantwoorden. Maar ik wil hetzelfde doel nastreven omdat ik vind dat we goed op onze schepping moeten letten of iets dergelijks. Dan kunnen we gewoon samen gewoon prima beleid opmaken, want onze onze eindbestemming is namelijk dat het met de dieren goed gaat, is hetzelfde. Ja, en of dan die ene zegt van ja, ik doe dat omdat ik het groene boekje van de de Greenpeace als heilig ervaar of de de Bijbel, hè? Kijk dat dat ik ik dat boekje neem ik dan ook maar voor waar en jij neemt mijn Bijbel ook voor waar, maar je kunt gewoon prima hetzelfde nastreven en dat vind ik altijd heel hoopvol en daarom hoop ik dus uiteindelijk dat we dus allemaal wel in 1 wereld zitten, dat we volgens mij allemaal hetzelfde willen nastreven.
Speaker 3:We noemen het misschien anders, maar onze motivaties en onze dingen die we graag willen over ik hoop dat iedereen tegen onrecht is en dat soort dingen. Of daar dan een goddelijke dimensie is, kan niet interessant zijn of niet. Ik heb het idee dat je ook gewoon voortrijft op oermenselijke driften en waarden en normen. Dat universele
Speaker 1:van aard zeg je daarmee
Speaker 3:dan? Ja, kan ook een soort parallel trekken of niet. Het is ook wel soms een woordenspel, denk ik, van wat noem ik nou God en wat jij nou noemt.
Speaker 1:Denk dat trekt, ben ik dat met je eens, maar als we me even terug brengen naar zo'n kerkdienst met de taal die daar gebruikt wordt en en hoe we daar zingen en hoe we daar een preek aangereikt krijgen, daar wordt het natuurlijk wel allemaal wat verder afgekaderd en ingekaderd.
Speaker 3:Maar dan gaan we maar dan
Speaker 1:ga je
Speaker 3:dus naar dat dat niche toe weet je wel? Dan ga ik zeg maar naar de Partij van de Dieren en dan ga ik naar hun partij congressen en dan gaan zij mij uitleggen hoe dat dan werkt en waardoor zij gedreven wordt weet je wel? Dan ga ik daar naartoe maar ik denk als je gewoon bij wereldbeeld denk ik toch wel iets daarboven weet je van waar willen we nou met zijn allen naartoe? Wat vinden we nou van deze aarde? Wat is daarvan de eindbestemming?
Speaker 3:Hebben we nog behoefte om dat te gaan redden? Heeft het voor christenen zin om met de Extension Rebellion mee te lopen? Moeten wij daar ook op die snelweg gaan zitten of denken we dat is mijn pakje niet, An of zo? Wij wat doen tegen onrecht? Vinden we slavernij relevant?
Speaker 3:Kan wel, kan niet, weet je wel? Als
Speaker 1:niet-gelover zou je denk ik kunnen zeggen of menen dat dat die kerk toch aan een soort hogere morele standaard die heeft ook eigenlijk wel geclaimd denk ik in het verleden dat we hebben ook de de die bijbel die ons daartoe oproept dus dat je misschien kerk ook wel naar een hogere morele lat kan houden aan een hogere morele lat kan houden want je projecteert natuurlijk wel, terecht denk ik, dat op gelovige dat je dus die intrinsieke dat is een aantal keer langsgekomen dat je eigenlijk verwacht elke keer werp ik tegen dat je misschien die mensen overschat maar er zit wel, ik proef dat wel en ik vind het ook heel logisch dat je dat eigenlijk wel veronderstelt dat dat dieper geworteld is intrinsieke en dat dat dus aanzet tot verandering en dat je eigenlijk denkt ja maar doordat God die die alles vergeeft en alles goed maakt die maakt dat hoe werkt dat dan weet je wel dus nou ja goed laten we laten we niet in herhaling vallen, heb jij nog, ik wil eigenlijk graag naar een afronding toe want we zitten al op een uur dus we moeten ook niet overdrijven. Ik ga natuurlijk nog helft eruit knippen, nee.
Speaker 1:Heb jij nog een uitsmijter, Danielle of?
Speaker 2:Nee. Nee? Nee. Ik wil nog wat mensen bedanken. Nee.
Speaker 1:Nou ik wil jou wel bedanken voor je tijd om dan eerst met ons de podcasten, daarna naar de kerkdienst te gaan en nu hier weer een avond op stuk te slaan dus.
Speaker 2:Heel graag gedaan.
Speaker 1:Leuk dat je er was en Dick jij natuurlijk ook bedankt. Ja. We gaan lekker van vakantie genieten denk ik.
Speaker 3:Ja dat gaan we zeker. En dan Maar ik wilde even zeggen dat ik het ook van Danielle echt heel leuk vind dat je jij bent heel open en heel nieuwsgierig. Dat vind ik ook, dat dat maakt het gesprek ook heel fijn. Dat we het dan niet met elkaar eens zijn of dat dingen soms langs elkaar heen lopen. Dat maar het is gewoon fijn praten omdat het ik denk dat dat altijd goed is voor een dialoog, maar je bent er gewoon ingegaan.
Speaker 3:Niet per se om overtuigd te raken of omdat je denkt van nou ja god die 2 jongens die zullen mij wel even bekeren. Maar desalniettemin heb je gewoon bij dit hele proces ook ingestapt omdat je dat beetje gewoon oprecht
Speaker 2:Interessant vind.
Speaker 3:Ja, ja, precies. Dus dat wil ik het nog even noemen. Voordat ik inderdaad beaam wil ik ook naar vakantie toe.
Speaker 1:Ik hoop dat je een goede vakantie hebt. Ik hoop het ook voor mezelf en ook voor jou, Danelle en wie weet spreken we weer. In ieder geval volgens mij gaan we komend weekend allemaal naar het Maupeier Festival Dat gaat vast heel leuk worden. Dank je wel en tot de volgende. Ja, ik vind het echt heel knap van jou dat je deze aflevering, die maar liefst meer dan een uur duurt, helemaal tot hier gehaald hebt.
Speaker 1:Super, je hebt misschien ook al het hele seizoen meegeluisterd. Wauw. Ook als je dat niet gedaan hebt, is het natuurlijk leuk dat je deze aflevering geluisterd hebt. Wij hebben hem, wij vonden hem interessant. We hebben veel plezier opgenomen.
Speaker 1:Dat geldt eigenlijk voor het hele seizoen. Dus we zijn vol goede moed voor het volgende seizoen, maar voordat we daarmee gaan beginnen is het eerst tijd voor wat welverdiende vakantie. Dankjewel voor het luisteren vandaag en alle andere afleveringen eerder dit seizoen. Heb je ze nu nog niet allemaal geluisterd, hé luister nog eens eentje terug als je straks op vakantie bent onderweg, aan het sporten whatever. Tof dat je erbij was en graag tot in het najaar.
