#5 Hellend vlak
Hey, goed dat je luistert naar Geloofsvoergesprek. Vandaag alweer aflevering 5. Dick en ik hebben het over het hellend vlak. Wanneer gebruik je het hellend vlak in een discussie of in een gesprek? En wat zegt het eigenlijk als iemand het hellend vlak erbij haalt of de geleidende schaal of andere verschijningsvormen?
Speaker 1:Luister met ons mee en als je wil reageren ga naar de website, zoek de podcast op en plaats een reactie.
Speaker 2:Remco, jij had het over het hellend vlak waar we het vandaag over moesten gaan hebben, maar ik weet eigenlijk niet precies wat je daarmee bedoelt.
Speaker 1:Ja, hier moesten we het echt over hebben, Dick. Het zit me nu al 3 episodes heel hoog en nu die vierde episodes moeten er maar een keer komen. Ja, het hellend vlak, je hebt er vast wel eens van gehoord, maar ik heb het doel eigenlijk specifiek op het hellend vlak in de gelovige, in de religieuze setting. En ja, ik heb hem wel eens voorbij horen komen. Ik krijg er altijd jeuk van, van het hellend vlak.
Speaker 1:Dus iemand bevraagt iets en een ander die wil dat eigenlijk liever niet. En die zet daar nog iets extremer tegenover, zo van nou, dan is dat zeker de volgende stappen. Dat kunnen we toch niet willen met zijn allen. Hoe je het ook maar formuleert. Het is zo'n ontzettende dooddoener, het is lui vind ik.
Speaker 1:Dus het roept bij mij het een en ander op. En ik dacht nou, daar zul jij toch ook ervaringen mee hebben. Dus ik denk daar kunnen we prima een half uurtje over praten met elkaar.
Speaker 2:Ja, dat denk ik ook. Ja, ik, ik moet altijd meteen denken aan Ik hoor hem altijd het meest ingezet worden van bij het scheppingsverhaal. Ja, als je dat dan niet letterlijk gaat nemen, wat dan nog Weet je wel? Nou ja, en en dan ga je dan is het natuurlijk bergafwaarts, hè.
Speaker 1:Ja, alsof je dan die hele Bijbel in de prullenbak kan doen, omdat je het eerste bijbelboek niet geschiedkundig letterlijk neemt. Klaar.
Speaker 2:Exact, exact, daar valt de rest als domino stenen valt om en dan zal Jezus ook wel niet over het water hebben gelopen en dan zal die ook wel niet zijn opgestaan en bestaat Jezus überhaupt wel. Nou hup, dan ben je eigenlijk al klaar.
Speaker 1:Met je nieuwe dier. Fijne dag nog, de groeten.
Speaker 2:Ja, precies. En ja, precies wat jij zegt. Ik denk ook gewoon je gaat gewoon voorbij aan aan het feit dat je dat je geloof überhaupt een een iets is wat niet niet stilstaat. Dus dus een een hellend vlak. Je dan geen hellend vlak hebt, dan heb je dus waarschijnlijk, daar zit ik dan te denken wat is dan het tegenovergestelde?
Speaker 2:Dat is dan gewoon een soort vaststaand iets wat nooit aan een helling onderhevig is of zo?
Speaker 1:Ja, ik denk ergens dat je dit beeld zou kunnen gebruiken dat iedereen zich met zijn geloofsovertuigingen, geloofsbeleving ergens bevindt op dat hellende vlak. Alleen als je dus naar beneden kijkt en er zitten mensen verder naar beneden op dat hellende vlak en dan is dat erger op een of andere manier. Of misschien dat je vanuit hoger verder of meer zicht hebt op wat er dan helemaal onderaan het hellende vlak aan onhelden op onze wacht ofzo. Maar ergens mist ook de relativering dat je jezelf met je set aan overtuigingen ook op een vlag bevindt. Snap je?
Speaker 1:Dus ik vind het zo een heel bekrompen uitspraak eigenlijk. Terwijl ik zou zeggen joh, als je dat ervaart dan, Ik bedoel dan dat je ervaart dat je dit argument wilt gaan gebruiken. Volgens mij moet je dat inslikken en dan bij jezelf juist te rade gaan van: Hey, wat gebeurt hier eigenlijk dat ik op dit vind ik dus, vrij luie argumenten ga terugvallen?
Speaker 2:Ja, ja, en aan de andere kant, dat wat ik altijd wel doe, hoe slecht het argument ook kan zijn, of hoe lui ook, dat je altijd wel denkt van heb jij misschien een punt? Althans ik, dat doe ik toch altijd wel eventjes hè, dat je dan toch eventjes in de schoenen gaat staan van diegene die die opmerking maakt. En en er zit natuurlijk ook wel een soort van valkuil in hè, dat je Ja, weet je wel? Sommige mensen gebruiken de de de Bijbel ook meer als een soort. Ach ik, ik.
Speaker 2:Ik haal er wat tegelwijsheden uit en die plak ik in de wc op een ergens op de muur en en we gaan weer verder, weet je wel. En dat noem ik dan een beetje een hellend vlak. Dat dan wel moet uitkijken dat je niet alles. Als je als je eenmaal gaat zeggen van ja, dit is symbolisch. Ja, je dan.
Speaker 2:Er kan wel een uitholling ontstaan. Snap je wat ik bedoel?
Speaker 1:Ja, ja, dat snap ik. Maar voor mij, ik combineer het wel met een soort oprechte innerlijke zoektocht naar hoe je je tot iets wilt verhouden. Dus wat jij nu noemt, ademt voor mij ook wel wat gemakzucht. Of misschien dat ik dan te kort door de bocht ben. Maar ergens denk ik als je oprecht je inspant, je je best doet, je erin verdiept, dan kun je je ergens opnieuw toe verhouden.
Speaker 1:En dan hoef je niet terug te vallen op het luie hellend vlak. Je geloof ontwikkelt zich, bepaalde overtuigingen laat je los. Nieuwe omarm je, je leert van andere mensen, je leert van het leven en dingen die vroeger misschien qua overtuiging onbespreekbaar waren of waar je Ik heb wel dingen waar ik vroeger van dacht van nou dit jonge jonge die mensen zijn wel ver afgegleden. Daar heb je hem weer, dat hellend vlak. Je bent afgegleden terwijl ik inmiddels denk van ja, dat ben ik eigenlijk ook zo gaan zien.
Speaker 1:Weet je dus en nou ja, even iets anders, want ik kijk naar mijn laptop scherm en ik had altijd een artikel opgezocht in De Nieuwe Koers. Dat blad wat wij allebei lezen, waarvan 1 van ons slechts abonnementsgeld betaalt. Er zat een interview in, een oud interview. Karel Smouten die interviewt daar Rachel Health Evans die een klein jaar geleden overleed. En dat kon ik me nog herinneren en ik vond het gelukkig ook online en daar zat een quote in.
Speaker 1:En die ga ik even voorlezen. Heel kort. Als je het hellend vlak volgt, kom je bij een prachtig uitzicht uit. Dacht ik ja, ja, op een of andere manier pakte dit me wel. En ik dacht ja, dat is het toch ook?
Speaker 1:Je moet dat hellend vlak soms ook juist willen volgen omdat je, omdat misschien de tijd rijp is om je ergens opnieuw toe te verhouden of snap je wat ik bedoel?
Speaker 2:Ja, nee nee nee, ik herken zelfs de quote van haar. Tof klopt. Maar nee, nee, nee, nee. Maar dat denk ik ja. Maar goed, wij kennen elkaar al langer.
Speaker 2:Misschien de mensen die ons volgen ook wij. Wij zijn iets zo moeilijk. Dus ik, ik denk dat het ook voor vooral voor de mensen die zich inderdaad angstvallig vasthouden en wat misschien ook al met angst te maken heeft. Wat jij volgens mij ook al zei. Voor hen is het hellend vlakkers helemaal geen mooi uitzicht, terwijl wij dat natuurlijk volmondig beamen dat dat het wel is.
Speaker 2:Ik ben nu een blog aan het schrijven over die dus snel online komt over Nietsche. Oké interessant. Nietsche die verklaart dus God is dood en ik ik verklap al een klein beetje in mijn blog dat ik dat altijd had begrepen als iets heel triomfantelijks, iets wat je dan op je t-shirt kon printen en dan kon kunnen zeggen van kijk eens Christendom.
Speaker 1:Een soort overwinning van de atheïst of zo.
Speaker 2:Ja exact, maar wat Nietzsche eigenlijk zegt is van dat is helemaal niet best, want hebben God dood verklaard dat dat is misschien wel prima, maar wat blijft er dan over?
Speaker 1:Ja, wat rest ons nog?
Speaker 2:Ja, en en dan kijk dan zegt hij nou dan zegt hij van dan kijk je eigenlijk in dat zwarte gat en dat zwarte gat kijkt weer terug naar jou. Er is niks, weet je wel. Dus we moeten zin geven. Nou, ik denk mensen die dat hellend vlak argument gebruiken, die ervaren denk ik ook wel op een bepaalde manier hebben het idee van als je dat dan weghaalt voor mij, wat blijft er dan nog over? Dus echt, echt weet je wel, dat je dan nog liever dan misschien net zoals The Wizzard of Oz, dat je dan gewoon het gordijn wil laten en dat je niet wil zien dat daar achter het gordijn een tovenaar aan knopjes zit, weet je wel.
Speaker 1:Hoe ga jij er dan mee om? Misschien dat jij in je werk, in je kerkelijke context, dit ook wel tegenkomt. Stel je voor, je zit in een gespreksgroepje ofzo en iemand gebruikt dit argument. Ik krijg daar inmiddels dus meteen spontaan een rode uitslag van als iemand dat doet, wat ook een beetje overdreven is natuurlijk. Maar hoe ga jij of hoe zou jij daar dan mee omgaan?
Speaker 1:Laat je dat gewoon lopen of nodigt jou dat dan wel uit om erop in te gaan? Want dan zeg je wel van ja, ik probeer wel te zien wat Pak ik iemand wel een punt, dus je moet ook een beetje door de verpakking heen kijken af en toe om te zien wat iemand eigenlijk wil zeggen. Hoe ga jij, of hoe zou jij daarmee omgaan als iemand zo'n argument tegen jou gebruikt? Iets wat jij beargumenteert en dan krijg je dit tegen je. Wat dan?
Speaker 2:Ja, waarom? Ik ben er zo voorzichtig, maar misschien ook om wat ik net zei van je weet niet helemaal waarom iemand dat hanteert, weet je wel. Dus wat wat ik nog wel eens de neiging had en toch ook al wel vroeger is dan natuurlijk heel veel dingen willen verklaren, wetenschappelijk weet je Dus dan dan zei ik gewoon ja, dit en dit doe je alleen maar omdat je dit en dit doet, weet je wel. Dus dan Maar daarmee soms dus ook de magie heb weggehaald, denk ik voor sommige mensen en magie die hen hielp op bepaalde momenten.
Speaker 1:Kapot geredeneerd.
Speaker 2:Ja, ja, precies. Maar en dat is dat is wel iets waar je gewoon waar ik altijd wel weet je, ik ik vind wel dat je het op een bepaalde manier moet zien, maar ik ik ben me ook wel bewust van dat dat mijn mijn zienswijze is, omdat ik wel moet voorzichtig moet zijn van waarom mensen graag iets in stand willen houden of niet. En dat probeer ik een beetje af te tasten. Als ik merk dat het eigenlijk nog gebaseerd is gewoon op de angst om niet verder te durven kijken, ja, dan moedig ik het wel aan om te zeggen van nou, wat als je dit verhaal nou eens niet letterlijk neemt? Wat wil het dan zeggen?
Speaker 2:En kan het dan nog niet steeds waardevol zijn, weet je wel, op die manier?
Speaker 1:En in welke situaties zou je het dan laten rusten?
Speaker 2:Nou, als ik merk echt op zich echt op dun ijs bevindt, je echt merkt van dit is nog het enige wat diegene bindt met dat geloof, weet je, op dit moment, dan is dit misschien niet helemaal de juiste levensfase om daar heel hard aan te gaan schudden. Misschien later.
Speaker 1:Oké, ja.
Speaker 2:En misschien zal een ander zeggen van ja, nou ja, als het zo dun is, dan was het sowieso al gedoemd om een keer te knappen. Dus kun jij het beter zijn en dan kun je dat nog een beetje begeleiden. Maar dat vind ik wel moeilijk hoor.
Speaker 1:Je wil eigenlijk niet degene zijn die die ballon kapot prikt.
Speaker 2:Nee, nee, ja ze ze waarschuwt ook altijd voor hé, dat dat tijdens de opleiding ook dat ze zo zeiden van ja, je kunt je oma wel gaan vertellen waarom ze wat de trans substantiatie is en waarom ze de rozenkrans bidt en dit en dat, maar ja, moet je dat moet je dat wel gaan doen, weet je wel? Dat dat daar niet dat daar niet altijd iedereen mee geholpen is. Ja, dat heb ik altijd onthouden. Ja.
Speaker 1:Ik had laatst van de week een column in Trouw over van die relikwieën, zeg maar. Dat er dan allerlei onderzoek naar gedaan wordt. Bepaalde beenderen, of die dan echt zijn of niet echt zijn, of die historisch gezien wel de juiste datering hebben om te kunnen zijn wat ze verondersteld worden te zijn. En diegene in in de trouwens dat die betoogde van stop daarmee weet je wel. Laat het laat het voor wat het is.
Speaker 1:Ja. Het zit een beetje in dezelfde setting als wat jij net zegt van dingen je kunt door alles te willen verklaren, vooral op wetenschappelijk grond, kun je natuurlijk heel veel stuk maken ook. Terwijl ik heb die neiging zelf ook wel hoor, als ik dat ik heb helemaal niet zoveel met relikwieën denk ja, daar wordt wel een of andere beender, stuk bot van een of andere apostel ergens gevonden of geclaimd. Ja, sommige dingen zijn ook gewoon zo onwaarschijnlijk dat ik bijna op voorhand al weggooi zeg maar. En als iemand dan dat wil gaan onderzoeken, dan kan ik op dat soort momenten ook denken ja, net goed weet je wel, dan zul je zien dat het onzin is.
Speaker 1:Ik ben er niet echt trots op hoor, maar dan helpt zo'n column mij af en toe van ja, sommige dingen moet je ook gewoon intact houden. Je kunt ook door te onderzoeken ook niet met zekerheid stellen dat het het niet is. Dus in hoeverre ga je er dan op vooruit of op achteruit? Je kunt het ook gewoon laten voor wat het is en denken ja, ja, ja, dat is dan zo. Maar dan zitten toch die maar die knaagt dan.
Speaker 1:Alsof dat toch niet geoorloofd is om dat soort
Speaker 2:Nee, ja, ik snap wel wat je bedoelt. Het deed mij meteen weer denken aan een stukje in dat boek. Deze heet Hiking Wit Nietsche en klaarblijkelijk heeft Nietsche heel veel in Zwitserland gehiked en is daar heeft zijn beste boeken geschreven en zijn beste denkwerk daar verricht. Dus aangezien jij ook aan het wandelen bent zal Nietz je dat in ieder geval beamen en de schrijver van dit boek ook van want daar krijg je goede inzichten van.
Speaker 1:Waarvan akte.
Speaker 2:Ja, hij betoogt in ieder geval ook dat die die die dan. Hij is helemaal niet gelovig, die schrijver van het boek. Vandaar dat hij waarschijnlijk ook fan is van Nietchimp. Maar die. Hij heeft het ook over pelgrimages.
Speaker 2:En hij zegt van dan zegt hij ook van hoeveel van die van die pelgrims zullen wel niet aangekomen zijn bij zo'n bij zo'n klooster om daar dan gewoon helemaal niks te vinden, weet je wel. Ik kreeg altijd van die mooie plaatjes van ja, als je bij de klooster bent, een soort aureool en zo, weet je wel. En hoeveel mensen hebben wel alles kapot gelopen en dan is dat klooster leeg en smerig en het eten is niet koud en en er zijn helemaal geen beenderen of het valt allemaal vies tegen, weet je wel. Die dat krijgen we nooit te horen, maar dat dat die ook wel zeggen van ja, maar dan dan word je teruggeworpen op jezelf. Dat is dan heel inditiaans, weet je wel.
Speaker 2:Dan moet je er dus zelf wat van maken. Nou ja, en dan krijg je natuurlijk dat idee met van was die reis niet net zo belangrijk als dat doel of zo, weet je wel. Maar ja, heel veel mensen die maakten natuurlijk die reis wel met het idee van ja, ik vind daar wat, hè, weet je wel.
Speaker 1:Ja, alleen je, hopelijk vind je ook wat, maar misschien niet op de manier zoals je je dat voor had gesteld.
Speaker 2:Ja, ja, precies. Maar ja, alleen al door dat te suggereren zal weer een hellend vlak zijn, dan denk ik,
Speaker 1:Nou ik moet zeggen, van me even een aantal dingen met elkaar verbinden. Ik ik inderdaad, afgelopen week ook nog redelijk veel gewandeld, podcasts geluisterd. Onder andere een podcast die jij mij aanraadde. Dit dus. Die hebben elke dag of elke werkdag volgens mij korte overdenkingen.
Speaker 1:Nou ik moet eerlijk zeggen die luister ik niet, maar in het weekend hebben ze een podcast. Of misschien haal ik nu 2 podcasts door elkaar. Hoe dan ook, het heet dit dus. Het is een podcast van de EO en ik moet eraan denken omdat je over wandelen begint, maar ook omdat je begint over dat zwarte gat wat terug staart naar je. Als je God dood verklaart.
Speaker 1:En in die podcast dit dus gaan 2 presentatoren zeg maar. Een jonge, relatief jonge vrouw, christen samen met, ik weet haar achtergrond eigenlijk eerlijk gezegd niet, die andere presentator wordt in ieder geval duidelijk gepositioneerd als theoloog. En zij interviewen enigszins bekende Nederlanders. Ik kijk al jaren geen tv meer, dus voor mij zijn het allemaal onbekende Nederlanders. Maar weet je in onze leeftijdscategorie, wij zijn allebei 35, ik denk ook iets eronder.
Speaker 1:Dus tussen de 25 en 35 misschien grofweg, als ik moet schatten. En daar zijn mensen aan het woord. Zijn interessante gesprekken, vooral ook omdat ze de gasten veel laten praten. En die zijn heel, vind ik heel open en eerlijk over eigenlijk dat zwarte gat ook wel. Dat wordt niet altijd zo benoemd, maar dat dat ze soms met jaloezie kunnen kijken naar mensen die gelovig zijn en daar steun uitputten, houvast hebben, als een kompas kan helpen, navigeren in het leven.
Speaker 1:En dat ze zelf, ja, zij helemaal op zichzelf teruggeworpen zijn en niet die religieuze context, niet die rituelen, niet die houvast hebben. En daar zijn ze in die podcast, ja, vind ik heel eerlijk en kwetsbaar over. Ik denk wauw, ja, dat is knap. Heel veel gelovigen die zijn misschien aan de buitenkant stikken zichzelf af als gelovige, maar zouden wij ook zo open kunnen spreken? Ik vraag me wel eens af.
Speaker 1:Ik heb echt bewondering voor de jonge mensen die zo open hun twijfels, zijn niet meer zijn geloofstwijfels, maar wel hun twijfels over over het leven zeg maar en hoe je je moet verhouden tot een God. En is die God er dan? En als die er niet is, ja, hoe, waar oriënteer ik me dan op? En nou ja, hele lange lange zinnen maak ik nu. Ik vond het echt een interessante podcast die ik echt zou willen aanraden.
Speaker 2:Ja, dat komt ook omdat Nichi ook zegt van kijk, dat zijn de mensen die de echte vragen durven stellen, beweert hij dan. Omdat wij verschuilen ons achter onze religie, zegt hij. En dat is dan zo zwak, weet je wel. Dat ja, precies. Wij, wij, wij ontlopen onze verantwoordelijkheid allemaal maar niet hoeven bevragen, want we hebben eenmaal immers die God Dus die beantwoordt wel al die vragen, min of meer.
Speaker 2:En die andere mensen moeten het helemaal zelf doen. Maar dat is ook eigenlijk die verklaring van van die God is dood ook van weet je, dat dat helemaal niet dat dat helemaal niet makkelijk is. Weet je allemaal prima dat je die God er de deur uit hebt gemikt. Maar dan? Maar dan?
Speaker 2:Dan moet je zin geven aan zinloosheid. Nou ja, en dat dat dat nou ja, en in het boek, dan lijkt de moderne mens daar niet echt van. Beseft eigenlijk niet hoe uitzichtloos die situatie is. Nou ja, en dan gaat Nietse die formuleert dan een hele theorie over uber mensen. Dan wordt het wordt allemaal heel ingewikkeld, maar
Speaker 1:Komt dat ook in je blog? Nee,
Speaker 2:ja, dat wilde ik nog doen. Maar toen dacht ik nou pfff, nee, laat maar. Het wordt nog het wordt nog Kijk als je dan nog dieper ingaat, zijn zus heeft als nalatenschap heeft hij dat heeft hij dat allemaal verbonden aan een heel sterke anti-joods en nogal dat was dan de Ariër. Dus toen werd het ja. Ook in 1 keer Maar dat is niet niet zijn werk.
Speaker 2:Dat is zijn zus. Maar die heeft hem ook een keer verbonden met narcisme en zo. Dus dan helemaal een nasty. Maar goed het is ieder geval dat zwarte gat wat wat dan ja, dat dat helemaal niet makkelijk is omdat je het dus allemaal zelf moet gaan formuleren. Dus in die zin zijn die gasten in die, in die, die op bezoek komen eigenlijk ook dapperder, hè, als je zo bekijkt dan
Speaker 1:wij. Ja, dat vind ik dus ook. Ja, precies wat ik met veel te veel woorden eigenlijk ook wilde zeggen van het is heel knap hoe zij zich daar opstellen, hoe eerlijk zij zijn over hun vragen en hun twijfels. Dan denk ik joh, dat is eigenlijk wat ons zou moeten binden in gesprekken. Deze vragen en niet het feit of je jezelf wel of niet christen noemt.
Speaker 1:In zo'n gesprek waarin die eerlijkheid en die kwetsbaarheid zo aanwezig is, vind ik dat het vraagstuk of je jezelf christen noemt ja of nee lijkt in 1 keer zo volstrekt ondergeschikt geworden.
Speaker 2:Ja, ik vind dat bijvoorbeeld wij zijn ook allebei wel fan van Thomas Halik. Ik vind dat die dat ook heel vaak betoogt. Dat dat hij vaak zegt van juist in die in die kwetsbaarheid en dat is dan dus is niet zoiets als christelijke kwetsbaarheid of zo, weet je wel, maar dat dan erg zeg maar meer in de wonden van het leven noemt hij dat dan met soms een beetje wollige woorden. Dat je elkaar dan daar vindt, weet je wel. Dus en dat is dat zijn soms veel veel.
Speaker 2:Nou ik zal niet zeggen eerlijkere gesprekken, want dat is flauw, maar
Speaker 1:ja Oprichter dan misschien?
Speaker 2:Ja, oprichter. Nou, in ieder geval met die gesprekken die je dan ook wel gewoon christelijk zou kunnen noemen, ook al valt dan het woord God misschien minder vaak dan in een gesprek tussen 2 christenen, maar ja, ja
Speaker 1:Kijk, maar dan zijn we weer terug bij waar we gestart zijn op het hellend vlak. Want nu hebben we gesprekken die gaan over de dingen van het leven, maar we hoeven kennelijk niet meer God te noemen. En daar zitten we op het hellend vlak dik.
Speaker 2:Ja, ja, maar je zou dus aan de andere kant is het antwoord daarop als je dus zeg maar dus beweert dat je dus niet op dat hellend vlak vindt, dan zul je dit soort gesprekken dus ook nooit hebben. Nou ja, een Nee,
Speaker 1:dat blokkeer je eigenlijk op voorhand dan al, want Ja, nou ja, dan
Speaker 2:zullen zij waarschijnlijk wel weer, ik kan wel een vraaggesprek met mezelf doen. En zullen zij weer zeggen van ja, dat is ook niet nodig, want dat zijn mensen van de wereld. En wij zijn, ja, In de wereld, maar niet van de wereld. Hoe zeggen christenen dat altijd? Zoiets.
Speaker 1:Dus ik reken een goed.
Speaker 2:Ja, weet je, dat denk je kunt je, zeg maar. Ik kan die hele argumentatie ook wel. Ik kan die ook wel heel christelijk door voeren. Waarom zou je überhaupt deze gesprekken met niet gelovige hebben? Want daar is de waarheid immers niet te vinden.
Speaker 2:Kijk en en dan vanaf dan wordt het hellend vlak dus een soort spel om van ja, waar? Waar is dan de waarheid te vinden.
Speaker 1:Ja, ja, en hoe smal of hoe breed. Ja, precies. Ben je bereid die te willen zien of waar wil je hem zoeken? Waar wil je hem vinden?
Speaker 2:Ja, en ja, Nou ja, dan is het mooi zo wat Richall Health Evans zegt over dat die vergezichten die zich dan openbaren mijns inziens en volgens mij ook jouw inziens veel groter zijn dan als je je alleen maar zou blindstaren op dat smalle doorgangetje. Dan heb je eigenlijk geen vergezicht, maar dan heb je eigenlijk meer een raam terwijl je als je dat hellend vlak volgt, dat je veel meer oplevert. Die mening ben ik toegedaan, maar
Speaker 1:Ik ook, en ik vind het een mooie afsluiter van dit gesprek. Dank je wel Dick, ook voor jouw immer verhelderende inzichten. Ja. En tot
Speaker 2:de volgende. Groetjes. Later.
Speaker 1:En dit was alweer aflevering 5 van Geloofsvoergesprek. Leuk dat je luisterde en over 2 weken kan je weer een nieuwe aflevering van ons verwachten. Tot dan.
