#47 Geloofsverschil (in je relatie) deel 2
Hey, leuk dat je weer luistert naar geloofsvoergesprek. In deze aflevering, aflevering 46 ga ik, Renco, in gesprek met Martyn. En Martyn is de vriend van Annet. En Annet, een vriendin van mij, kwam voorbij in aflevering 36. Met haar sprak ik uitgebreid over de leuke, interessante en soms lastige kanten van je relatie als de ene wel gelooft en de ander niet.
Speaker 1:Annet beschouwt zich niet zozeer als een gelovige en Martyn wel. Dus vandaag eigenlijk een soort deel 2 op aflevering 36 met aan het woord Martin dit keer. We refereren regelmatig terug naar de aflevering met Annet, dus mocht je die nog niet geluisterd hebben of niet meer weten, is het een leuk idee om die eerst nog even te luisteren nou dat was hem wel voor nu denk ik dus ik wens je veel luisterplezier hey goedenavond Martin Goedenavond. Wie is Martin?
Speaker 2:Ik ben Martin, geboren en getogen in Apeldoorn en denk dat ik vanaf mijn vierentwintigste nu in Zwolle woon.
Speaker 1:Dacht je gezegd dat je vanaf je vierentwintigste al trouwe luisteraar was?
Speaker 2:Nee, nee, nee sorry. Nee. Jammer. Volgens mij bestaan jullie ook al nog niet zo lang. Nee, dat is dat is ook waar.
Speaker 2:Ja. Nee en dus ja, vanaf mijn vierentwintigste tot me Ja nu ben ik 41 dus ik woon al een tijdje in Zwolle. Yes. Ja. Waarom
Speaker 1:zit jij hier tegenover mij Martyn? Leg eens uit hoor. Wat heeft jou ertoe bewogen om hier te komen?
Speaker 2:Nou ik heb een uitnodiging gekregen in een podcast die je hiervoor hebt gehouden met Anneth en dat is mijn vriendin.
Speaker 1:Ja, om precies te zijn aflevering 36.
Speaker 2:Ja en die heb ik 3 keer geluisterd en die hebben me toen in 1 podcast 3 keer uitgenodigd. Dus ik denk dat ik nu 9 uitnodigingen heb gehad. Dus ja, ik moet wel. Je moet wel echt ons best doen hè, om jou hier zover te krijgen. Precies.
Speaker 1:Hé, maar tof dat je er bent man. Ik vind het echt superleuk. Want het idee was van die uitnodiging naar jou, want voor wie aflevering 36 niet helemaal meer top of mind heeft, het ging over geloofsverschil in je relatie en Annet, jouw vriendin en van mij een vriendin, dat is een belangrijk onderscheid wat we even moeten maken natuurlijk, ja, vertelde daarover hoe zij dat beleefd heeft en nog voelt en beleeft sinds ze met jou een relatie heeft. Jij als christen en zij als niet christen. Hoe gaat dat samen en hoe verken je dat samen als je een relatie krijgt?
Speaker 1:En toen zeiden we aan het einde van die aflevering of kennelijk 3 keer in die aflevering zeiden we van dat zouden we wel gaaf zeiden als Martin, als we die ook zo ver krijgen en nou ik vind het daarom heel tof dat je op de uitnodiging bent ingegaan en ja, voor vanavond staat eigenlijk een vergelijkbaar gesprek op de planning zou ik zeggen. Alleen dan andersom.
Speaker 2:Precies.
Speaker 1:Oké om te beginnen om te beginnen. Hoe was het voor jou Martin om verliefd te raken op een vrouw waarvan je misschien in het begin of iets verderop te weten kwam dat ze niet gelovig was?
Speaker 2:Ja, wel bijzonder, maar ook wel mooi. En Nou je hebt wel wat te vertellen. Dus in die zin van Ja het is allemaal nieuw. Dus ja, ik vond dat wel mooi om te doen.
Speaker 1:Nieuw als in dat wat jij meebracht zeg maar als Christen, als gelovige, dat dat vooral nieuw was voor Annet?
Speaker 2:Ja, vooral hoe ik daar naar keek en hoe zij dat altijd heeft ervaren het geloof. Dat dat echt wel een soort stigma was, een behoorlijk stempel op je bed geplakt. Van jij bent gisteren dus een bepaalde verwachting. Dat was niet helemaal zoals zij altijd heeft gedacht, en dat vond ik wel mooi over te kunnen vertellen.
Speaker 1:Ja, dus je kon eigenlijk laten zien dat dat beeld wat zij misschien had, heeft, ik denk had nu, van christenen, dat dat eigenlijk een wat smalle eenzijdige kijk was misschien en dat de manier bijvoorbeeld waarop jij christen bent dat die daar helemaal niet in past.
Speaker 2:Ja, zo ja.
Speaker 1:Vond je het ook een tegenvaller om een vrouw te ontmoeten waar je wel hoteldebotel van bent, maar dan ja, alleen alleen ja, ze is niet gelovig.
Speaker 2:Ja, tegenvaller. Ja, zo in
Speaker 1:de lijst van minpuntjes weet je wel. Ze heeft eigenlijk, ze snurkt en ze is gekkisten weet
Speaker 2:je wel. Ik weet niet of ze snurkt, maar Nee, dat doe ik. Maar dat valt het tegen. Kijk, het was natuurlijk ook die coronatijd. Ik was gewoon vrij genoeg om dan op internet een dienst te bekijken.
Speaker 2:Daar keek zij ook wel mee. In die zin dat niet tegen.
Speaker 1:Er was wel interesse van haar kant. Precies.
Speaker 2:We hadden het er ook over Ik vond Het viel mij niet tegen.
Speaker 1:En ik kan me nog herinneren, dan moet ik eerlijk zijn, ik heb natuurlijk vanmiddag aflevering 36 nog een keer geluisterd, maar ik stelde op een gegeven moment de vraag aan daarnet wat het effect is zeg maar op elkaar hè. Dus er gelooft iemand wel en er gelooft iemand niet en ik zei zoiets van nou ja, dat jullie zullen ongetwijfeld een effect hebben op elkaar in de zin dat jij als niet gelovige het geloof van Martin beïnvloedt en andersom dat Martin als gelovige het leven van jou als niet gelovige beïnvloed hè. En toen zei ze eigenlijk nou ik denk dat het vooral is nee zei het anders. Zij had niet de indruk tijdens die opname althans, dat ze jouw geloof of geloofsbeleving of geloofsuitingsvormen zozeer beïnvloeden. Ben je het daarmee eens of hoe zie jij dat?
Speaker 1:Hoe beleef jij dat?
Speaker 2:Nou dat ze beïnvloed me wel.
Speaker 1:Kan je er eens een vorm op geven? Ik ben altijd niet naar de kerk geweest. Het is wel
Speaker 2:soms dat ik zeg maar je hebt nu weer de mogelijkheid om naar de kerk te gaan. Ik shop nogal eens een beetje. Dus dan ga ik hier kijken en dan daar. Want ik ben er zelf ook nog een beetje zoekende in, van wat ik vind passen bij mijn geloofsleven. Ik blijf ook nog wel eens thuis om aflevering via YouTube of de livestream te kijken.
Speaker 2:Vind het ook leuk dat zij meeluistert. Ik blijf ook wel eens expres thuis, zodat we daarna samen nog even kunnen Het is ook
Speaker 1:wel wat waard om dat samen te beleven, ook al is het dan vanaf de bank. Precies.
Speaker 2:Laatst was er nog wel Ik heb altijd gezegd dat bidden iets is. Toen waren we op vakantie en dan wordt dan wel gevraagd zo van zullen we nou hier zo bidden voor het eten?
Speaker 1:Ja, een moment. Dat is punt van wat willen we hiermee?
Speaker 2:Ja wat willen we hiermee? Want ja de Nathan was ook mee, mijn zoon. Ja die wil je ook iets meegeven van dat bidden bestaat en ja dan is het goed of kan het een goed moment zijn om dan te bidden. Maar het is ook natuurlijk een beetje provocerend naar je omgeving van nou
Speaker 1:Het is in ieder geval heel zichtbaar.
Speaker 2:Willen jullie even stil zijn? Maar, Nee, maar dat was gewoon ook even ongemakkelijk. Dus we hebben gewoon gezegd van nou doen het niet bij het eten. Dan kies je gewoon andere momenten.
Speaker 1:En dat is ook wel oké voor jou om op die manier een beetje te zoeken naar een vorm die bij jullie allebei past?
Speaker 2:-Dat deed ik zelf altijd al, of tenminste al enige jaren, dat ik het bidden vooral zocht in de momenten dat het kon.
Speaker 1:En niet zozeer vanuit een ritueel van dat is het moment dat je dat doet. Precies.
Speaker 2:En de ene keer was het een schietgebedje en de andere keer dan zoek je even de rust in de natuur op.
Speaker 1:Dan maak je er wat meer werk van zogezegd.
Speaker 2:Ja, ja.
Speaker 1:En hoe lang hebben jullie nu een relatie?
Speaker 2:Sinds mei 2021.
Speaker 1:Sinds mei 2021? Ja, dus zeg maar anderhalf jaar. Ja. Hoe is dat nu anderhalf jaar into die relatie om Heb je een soort balans gevonden of is dit eigenlijk dus samen deze weg zoeken van waar vinden we elkaar wel en misschien waar ook niet? Heb je het gevoel dat je ergens bent aanbeland al wat wel oké voelt of zou je ze zeg je nou ja, we zijn nog onderweg, maar we zijn nog niet al in een soort van gezamenlijk blijvend terrein aanbeland.
Speaker 1:Snap je wat ik bedoel?
Speaker 2:Kun je
Speaker 1:daar iets over zeggen?
Speaker 2:Ja, ik denk dat we ons beiden wel religieus kunnen noemen. Dat we weten dat er meer is dan dat we zien en voelen. Dat is wel leuk. Kunt vanuit verschillende perspectieven benaderen. Wij staan er allebei open voor.
Speaker 2:Tenminste, ik wel, spreek ik voor mezelf. Ik vind dat ook gewoon leuk en goed en dat maakt je, of dat houdt je ook scherp. Van hé, en hoe, hoe, hoe staat het dan in de Bijbel? Of, wat ik nu doe, is dat een ritueel wat ik altijd, omdat ik altijd zo ben opgevoed? Of is dat echt iets wat in de Bijbel staat wat van je mag worden verwacht?
Speaker 2:Soms vind je overeenstemming en soms dan niet.
Speaker 1:Je wordt in dat opzicht misschien wel kritischer bevraagd op hoe jij vormgeeft aan je geloof omdat je nu in een relatie bent met iemand die dat niet op die manier gewend is. Dus die kan gewoon heel onbevangen vragen. Ja, is dit dan Martin? Weet je wel, bij wijze van spreken. Heel onbevangen en dan kan me voorstellen dat het ook af en toe wel jou een beetje kan overvallen zo'n vraag, omdat je wel in 1 keer aan het denken wordt gezegd.
Speaker 1:Wacht even. Ja, wat zijn eigenlijk mijn diepere beweegredenen om dit te doen? Net zoals je net zegt is dit nou iets wat ik gewoon altijd al doe? En dat kan trouwens ook een prima reden zijn. Misschien niet de allerbeste, maar ja, we doen heel veel dingen natuurlijk omdat we ze altijd al doen.
Speaker 1:Dus ja, zo raar is
Speaker 2:het ook weer niet.
Speaker 1:Voelt dat zo dat je in de vorm van Annette iemand nabij je hebt die je wel ja van jou verlangt dat je
Speaker 2:ja
Speaker 1:daar over wilt vertellen over jouw diepere beweegredenen.
Speaker 2:Ja, dat maakt het soms ook wel lastig hoor. Laatst hadden we dan en toen vroeg ze mij van moeten wij dit dan vergeven? Dus er was iemand die we kennen die heeft gewoon iets niet helemaal goed gedaan, behoorlijk slecht. God vraagt dan aan ons, als iemand oprecht spijt heeft, dan moet je hem ook vergeven. Vergeven en vergeten is nogal een verschil.
Speaker 2:Maar het heeft gewoon invloed op je handelen. Als je dus wel iemand vergeeft, dan kun je ook weer verder. En als je zegt van nou ja, ik kan dit niet vergeven, dan kun je ook niet verder met zo'n persoon.
Speaker 1:Dan blijft het er in ieder geval wel tussenin staan. Precies.
Speaker 2:Wat vraagt God? En wat kan de mens? Dat wordt dan lastig. Want als mens zijnde is vergeven gewoon iets minder makkelijk, dan als God dat van jou verlangt en jou de kracht ervoor geeft om te vergeven. Ja.
Speaker 2:Ja. Dus dat.
Speaker 1:Dus daar merk je wel een verschil eigenlijk van hoe je kijkt naar die situatie die je net aanhaalt met die bekenden van jullie die er is iets gebeurd whatever en dan zie je dat je dat eigenlijk op een verschillende manier benadert. Jij meer vanuit een christelijke perspectief met de nadruk op vergeving en dan net doet dat misschien minder.
Speaker 2:Nou, die vraag krijg je dan. Nou, de vraag krijg je. Ja, ja, en dan is het voor mij ook van ja, kan ik dat wel? Ja, Wil ik dat wel? Ja,
Speaker 1:Hoe vind je dat dan, dat zo'n vraag gesteld wordt? Aan 1 kant kun je natuurlijk zeggen, ja dat is mooi ofzo zo'n vraag. Maar ik kan me ook voorstellen dat je af en toe denkt ja irritant of zo. Hoe is dat voor jou?
Speaker 2:Het zet je wel even stil. Daar denk je normaal niet heel vaak over na en dan in 1 keer moet je er wel over nadenken. Misschien ga je dan ook terug in aangeleerd gedrag. God vindt dat je dat moet vergeven, dus zo zal het wel wezen. De praktijk is toch anders dan dat het met je doet.
Speaker 1:Hoe vond je het eigenlijk dat Annet over jullie relatie praten in deze podcast? Wat vond je daar eigenlijk van?
Speaker 2:Ik heb hem niet voor niets 3 keer geluisterd. Het echt een heel mooi. Maar vooraf bedoel ik.
Speaker 1:Dacht je niet van laten we ten eerste even realistisch zijn over de luisterscharen die we hier hebben. Dat valt reuze bescheiden hè. Het is niet zo dat we landelijke bekendheid genieten of zo. Dus dat is ten eerste al, maar ik kan me voorstellen Nee, laat ik het aan mezelf betrekken. Geloof is iets wat mij aan het hart gaat weet je.
Speaker 1:Dat gaat echt iets over iets heel wezenlijks voor mij en dat projecteer ik dan ook even op jou hè, dat dat voor jou ook zo is en dan wordt daarover gesproken direct in relatie tot jou zonder dat jij erbij bent. Dus toen Annet met dat idee kwam, want ik had haar een keer uitgenodigd en ze voor het eerst tegen jou vertelde van hé Remco die vroeg of ik in die podcast is wilde komen. Wat vond je daar toen heel primair van?
Speaker 2:Ik vond het wel bijzonder. Ik dacht van hoe zou jij dan zo'n podcast? Maar toen hoorde ik ook van de insteek of het thema en toen dacht ik van ja, ergens ook wel heel mooi om dat te doen. Dus ik heb ook ernaar uitgekeken om de podcast te luisteren. Leuk.
Speaker 2:Ik hoorde ook nog wel een paar nieuwe dingen dus ik heb ik heb haar ook weer beter leren kennen. Dus dat vond ik ook wel leuk.
Speaker 1:Ja, nou misschien is dat vanavond wat andersom hè?
Speaker 2:Ja, nou wie weet. Dat zij ook heel wat dunner woord. Ja, zal maar kunnen. Ja, nou ja, het is natuurlijk
Speaker 1:een goed teken dat jij hier nu zit hè. Als je het echt niks had gevonden dan hadden we hier nu niet tegenover elkaar gezeten.
Speaker 2:Nee, dat denk ik ook niet nee.
Speaker 1:Nee, nee. Wat ik me nog kan herinneren van het gesprek met Annet is dat, en dat herkende ik ook in mijn eigen relatie, is dat geloven, geloof, toch een wat beladen onderwerp kan zijn in een relatie. In de zin dat je er toch minder alledaags over praat dan was het op je werk of over vriendschappen of over dingen die in de familie spelen of wat dan ook. Hebben we vorige keer in die podcast opname over gehad. Dat we zeiden van ja, als je van elkaar weet dat je er toch met een andere achtergrond in zit, dat dan het erover praten soms ook zonder dat er een aanleiding voor is.
Speaker 1:Dus bijvoorbeeld dat voorbeeld wat jij gaf van het bidden op vakantie. Dat is heel concrete concrete aanleiding. Dat kan een hele mooi vertrekpunt zijn voor een gesprek daarover.
Speaker 2:Maar
Speaker 1:bij een gebrek aan een aanleiding, wat vind je er dan van om over geloof Stel je voor dat je dat wil. Ik wil er wel eens over praten met daarnet, maar er is geen aanleiding. Zou je dat dan aankaarten?
Speaker 2:Dat weet ik niet. Nee, dat weet ik echt niet. Nee, ja. Nee, Meestal loopt loopt dat spontaan. En ik heb ook niet dan die behoefte denk ik.
Speaker 2:Nee, Anders die vraag mij wel bezig houden. Ja, en
Speaker 1:dan had je jezelf erin herkend op Ja. Je dat gevoel dan trouwens? Dat is maar een aanname die ik doe dat als je er over praat over geloof en wat dat voor je betekent en wat je er wel van gelooft en wat je er niet van gelooft. Heb je het gevoel dat het een onderwerp is wat jullie verder samenbrengt of is het een moeilijk onderwerp omdat jullie zo'n andere achtergrond erin hebben?
Speaker 2:Nou ik denk het laatste niet, Maar ik denk wel dat er dingen in je leven moeten gebeuren omdat het meer gaat leven. Ja, dat denk ik. En dan als alles wegvalt dan blijft er weinig over. En ik denk, tenminste dan spreek ik voor mezelf. Dus dan ga je je ook meer richten het ontastbare denk ik.
Speaker 1:Ja, dat ook buiten jezelf is.
Speaker 2:Ja, ga je dan een beroep op doen. En zij, ja ik denk dat zij dat maar dat spreek ik wel een beetje voor haar, ik denk dat zij dat ook wel een beetje heeft gehad. Ja, daarin vinden wij dan elkaar wel. En zij dan op andere spirituele manier dan ik. Daar vind je soms elkaar wel in.
Speaker 2:Ik merk wel dat ik dit wel een lastige vraag vind. Ik moet doet me denken
Speaker 1:aan wat je eerder in het gesprek zei van we zijn allebei religieus. Dus daar zit iets in van Annet noemt zichzelf geen christen. Voor zover ik weet. Misschien praat ze daar wel anders over inmiddels, dat weet ik niet, maar maar er is wel een soort religieuze antenne of zo. Er is wel een soort besef van hey er is iets wat mijzelf ontstijgt en daar heb ik ook in periodes dat het zwaar en moeilijk was in mijn leven heb ik daar iets van geproefd.
Speaker 1:Maar ze geeft daar wel totaal andere taal en woorden aan denk ik dan jij en ik zouden doen. Omdat wij dat christelijke die gewoonte en en ook de woorden die we daarvoor gebruiken om dat te duiden, ja die zijn ons aangeleerd en die hebben ook waarde. Ik wil ze niet, ik wil niet zeggen dat dat geen waarde heeft ofzo omdat ze aangeleerd zijn, maar ik kan me wel voorstellen dat je vindt elkaar ergens wel op dat level, maar toch is het ook wel weer anders.
Speaker 2:Ja, je zegt dat heel goed. Ja, ja, ja, klopt.
Speaker 1:En wat is daar dan het lastig staan?
Speaker 2:Ik denk dat de woorden, zeg maar wat je altijd geleerd hebt, om dat dan om te zetten naar begrijpelijke taal. Ik denk dat jij en ik in een hele diepgaande discussie kunnen aangaan over bijvoorbeeld de doop, of de wet. Moeten wij daar nog aan voldoen?
Speaker 1:Nee, snap ook meteen wat je bedoelt.
Speaker 2:Ja, daar ga ik niet een gesprek over aan. Ik vind ook niet dat dat ertoe doet. Voor mij is het meer van: ik geloof in Christus en zij geloofde ook alleen zij gelooft in iets wat ze nog niet heeft ontdekt wat het precies is.
Speaker 1:En het heeft toch geen duidelijke naam of omschrijving gekregen ofzo?
Speaker 2:Dat denk ik. Ja, kan het? Dat het hierna, na dit leven nog wat is, dus dat het niet ophoudt met het hier en nu, daar zijn we allebei heilig van overtuigd. Ja, en wat dat vind ik gewoon fijn.
Speaker 1:Maar zou het niet allemaal veel makkelijker zijn geweest als daarnet ook een christen was?
Speaker 2:Ja, nee ik geloof wel dat Annet mij is gegeven. Dus ik Zij komt niet zomaar uit de lucht vallen. Nee oké.
Speaker 1:Nee precies, daar zit meer achter. Zij is wel Jullie zijn wel voor elkaar bestemd of zou je het zo verwoorden of op elkaar? Ja, voorbestemd. Ja. Lijkt me een goed gevoel toch?
Speaker 1:Om dat zo te ervaren. Ja, dat maakt het Ik kan me voorstellen als je dat zo ervaart dat je ook makkelijker over die verschillen heen kunt stappen of dat je kunt denken ja, die verschillen die zijn er nu, die kunnen ook na verloop van tijd nog wel veranderen, kleiner worden. We hebben weliswaar een andere achtergrond daarin, maar we vinden elkaar toch genoeg.
Speaker 2:Ja, ik denk dat dat ja en en het wederzijds respect daarin is is denk ik ook ja, een groot aandeel daarin.
Speaker 1:Maar hoe hoe werkt dat dan? Ik had het vorige keer met daarnet even over. Nou je noemt zelf ook het voorbeeld bidden. Dus een vorm van respect van Annet naar jou toe kan zijn dat zij vraagt: Martin, wil je nog even bidden? Bijvoorbeeld.
Speaker 1:Doet ze vaak. Ja precies. Dus dat een vorm van respect naar jou toe. Dat er ruimte is voor jou om jezelf te zijn in jouw geloof en daar hoort bidden bij. Hoe werkt dat respect dan die andere kant op?
Speaker 1:Wanneer ben jij respectvol naar haar en haar en het feit dat zij niet Christen is, snap je? Want die ene kant snap ik heel goed, maar hoe werkt dat dan de andere kant op?
Speaker 2:Nou, ik merk wel eens aan haar van dat ze onrustig is of wat dan ook. Dan zeg ik ook van zullen we het bos in, even wandelen, of pak alsjeblieft even de auto en rijd naar het bos en ga even wandelen. Dat doet haar gewoon mentaal heel goed. Ik denk dat dat andersom dan voor mij geldt. Bidden doet mij goed en dan geeft ze mij dan even die ruimte voor.
Speaker 2:Om te levelen. Ik weet niet hoe dat Maar dat je weer even ja zen bent. Maar dan is
Speaker 1:het eigenlijk een vorm van respect vanuit jouw kant ook dat je op dat moment niet aan haar voorstelt zullen we samen bidden? Dat zou je ook kunnen zeggen omdat je uit ervaring weet dat dat jou in die situatie goed zou doen. Ja. Maar omdat dat dan niet helemaal de frequentie is waarop zij dan Of dat niet helemaal biedt wat zij op dat moment nodig heeft is een vorm van respect vanuit jou is dan om haar te stimuleren om bijvoorbeeld naar het bos te gaan. Omdat je weet van hey, dat is jouw manier om even dichtbij of in de natuur te zijn of zoiets en daar dan die rust te vinden die jij in het gebed vindt'.
Speaker 2:Ja, of dat samen doen. Dat gebeurt ook wel eens.
Speaker 1:Is het hard werken? Een relatie hebben met iemand die niet gelovig is?
Speaker 2:Nee, nee, nee.
Speaker 1:Nee. Ik kan natuurlijk een grap maken nu dat een relatie met Annet hebben überhaupt hard werken is, maar zo makkelijk hè
Speaker 2:als ze er niet bij is. Nou laat dat maar niet horen. Nee, we knippen de tram niet uit hoor. Dan moet je ook, dan moet je ook
Speaker 1:bij je grapje blijven staan
Speaker 2:hè. Ja, het is een ruiter heb ik laatst gehoord van haar broer van nou ruiter en dan moet je hard werken. Daar ben ik er niet fan naast. Nee, precies.
Speaker 1:En nog een ander onderwerp waar ik aan moest denken toen ik me aan het voorbereiden was op dit gesprek is dat als het gaat om bepaalde woorden dat je eigenlijk daar Je noemde net dat wij bijvoorbeeld een gesprek zouden kunnen hebben of over het onderwerp zijn we nog gehouden aan de wet en dat dat veel moeilijker is met Annet, omdat je dan niet die hele opvoeding en al die woorden en die bijbelkennis denk ik ook, dat ook een rol speelt, dat je die als je die veel minder mee hebt, dan is het veel lastiger om daar een een beetje evenwichtige discussie over te voeren. Maar aan de andere kant kan je ook zeggen ja, er zijn natuurlijk heel veel mensen die zichzelf christen noemen, terwijl daar binnen die groep christenen nog een enorme diversiteit is. Er zijn christenen waarvan ik denk ja we delen eenzelfde sticker of eenzelfde label, maar ja, ik heb het gevoel dat wij niet zo heel veel gemeen hebben. Als ik kijk wat het voor jou betekent om christen te zijn en wat het voor mij betekent om christen te zijn, dan zijn we wel allemaal christen, maar herken je dat of dat Wat ik noemde is dat ik me dan graag wil Ik wil me wel christen noemen, maar dan wil ik er eigenlijk nog een voetnoot bij zetten.
Speaker 1:Zeg maar ja, niet zoals hen of zo hè, of niet zoals zij, omdat ik daar dan moeite mee heb. Terwijl ja, je kunt ook denken ja, wat die ander doet doet die ander. Ik ben een christen. Ja, en er zijn Je kunt ook zeggen ik ben Nederlander hè, dus er zijn nog altijd Nederlanders waar je je voor schaamt als je op vakantie bent bij wijze van spreken
Speaker 2:hè.
Speaker 1:Dus toch heb ik dat meer. Heb ik meer de neiging om mijzelf te verklaren of zo of mijn positie te nuanceren als christen dan bijvoorbeeld ten opzichte van mijn mede Nederlanders. Maar tegenover mede christenen vind ik toch, doe ik, merk ik dat ik meer mijn best doe om mezelf soms te onderscheiden van bepaalde andere stromingen binnen de christelijke stroming. Is dat iets wat je herkent of zeg je nou Renco, dit is echt jouw probleem?
Speaker 2:Nou volgens mij heb jij geen probleem, want jij bent lid van een gemeente, dus je hebt al gekozen voor iets. Ja, en ik denk dat ik een groter probleem heb, want ik shop, dus ik weet het nog niet. Waar ik mij het meest thuis voel, wat het dichtst bij mijn beleving ligt.
Speaker 1:Voelt dat er ontheemd als je niet bij een club hoort, bij een gemeente hoort?
Speaker 2:Ja, wel een beetje ja.
Speaker 1:Ja, ik kan me dat wel voorstellen hoor. Ik heb soms wel wat op en aan te merken op de gemeente waar ik dan bij hoor, maar tegelijkertijd voelt het ook wel als een thuis. Ik kan me voorstellen als je dat laatste argument er niet bij hebt.
Speaker 2:Ja, maar dan ga je meer voor de mensen die daar zitten, of zeg maar de mede-gezinselen. Zit daar ook voor jezelf en voor je geloofsbeleving. En als dat niet strookt met wat er wordt gezegd, dan moet je ook een keer een punt zetten en verder. Dus ja dat is wel een leuke zoektocht hoor daar die van.
Speaker 1:Shop je dan binnen Zwolle buiten Zwolle? Allebei.
Speaker 2:Ja allebei frontrunners ik weet niet of je dat wat zegt.
Speaker 1:Je hebt het eerder genoemd in het gesprek wat wij hadden. Ik kende het daarvoor niet.
Speaker 2:Nee, maar ik ben afgelopen zondag ben ik dan nog hier naar de opstandingskerk geweest, is gereformeerde kerk. Daar zat ik heel vaak. Vrijgemaakte kerk? Ja, daar ben ik ook nog steeds lid. Ik ben daar ook geweest om te kijken van ja, moet de knoop doorhakken.
Speaker 2:Is dit nu echt mijn thuis ja of nee? Nee. Oké, was het even wel duidelijk
Speaker 1:voor je.
Speaker 2:Ja, was heel erg duidelijk voor mij. Ik zat ook wel regelmatig bij de Doorbrekers, dat zit hier wel in Zwolle. Dus ik zit nog een beetje in dubio, van waar ga ik heen? Misschien moet ik nog wel 2 of 3 kerken stromingen bezoeken.
Speaker 1:En speelt speelt het ook bij jou een rol wat Annet vindt of wat jij denkt dat Annet zal vinden van een bepaalde kerkelijke gemeente of een kerkelijke stroming?
Speaker 2:Nee, daar was ik daar voordat ik Annet kende al mee bezig. Corona heeft ook zijn positieve keerzijde, dus je kan heel veel diensten kijken op YouTube. Dat kwam toen ook heel veel. De 1 pakt je wel en de andere niet. Was ik dus voordat ik aan had kennen, al mee bezig.
Speaker 2:Toen ik wel samen met haar veel doorbrekers gekeken. Ergens is het laagdrempelig, maar ook wel weer recht voor zijn raap van hoe
Speaker 1:Maar toch heb je nog, merk je nog dat je nog niet toch nog niet helemaal gevonden hebt? Dus ook bij die gemeente waar je je kennelijk best wel thuis voelt, is het dan nog niet helemaal.
Speaker 2:Nee, is nog niet helemaal. Om het maar zo te zeggen. Nee, misschien moet ik er zelf maar iets aan beginnen of zo. Ik dacht
Speaker 1:dat alleen de gereformeerde dat hé, of de protestanten, die zijn er natuurlijk wel goed in om elke keer maar weer eigen kerken te beginnen.
Speaker 2:Inderdaad, daar zijn ze wel goed. Daarom heb je ook zoveel keuze in Zwolle. Ja, is niet normaal. Dat moet toch ook niet kunnen?
Speaker 1:Ja, ik heb daar ook wel eens Ik kan me nog herinneren dat er een tijd geleden in onze gemeente een enquête rondgestuurd werd en het ging over dus landelijke samenvoeging van de Nederlands gereformeerde kerk en de vrijgemaakt kerk hè. Die zijn onderweg om 1 kerk te worden. Dat is al een traject wat heel wat jaren loopt en die enquête gingen erover van nou ja, hoe zou dat dan concreet kunnen worden in Zwolle? Ik Er was een vraag en 1 van de antwoorden was, ja, gewoon fuseren met de vrijgemaakte kerk. Ik dacht, ja, hoppatee, ik kruis dat aan.
Speaker 1:Gewoon fuseren weet je wel. En stop die kerken gewoon bij mekaar en hou op met die gekkigheid. En toen sprak ik later iemand die die enquête had opgesteld en ook die resultaten had verwerkt en toen zei die, zonder dat hij wist dat ik dat was, zei die ja op die vraag over hoe nu verder in Zwolle met die kerken was er 1 was er maar 1 iemand die zei van fuseren, direct fuseren. Toen dacht ik ja, dat was
Speaker 2:ik. Ik was het
Speaker 1:in mijn eentje. Dat meen
Speaker 2:je niet. Bijzonder toch?
Speaker 1:Ja toch? Ja. Ja, dat vond ik ook. Ja. Ik dacht hoe kan ik nou de enige zijn die dat vindt?
Speaker 1:Misschien dat er uiteindelijk maar heel weinig mensen nog hadden ingevuld. Dat heb ik allemaal niet nagevraagd, maar ik dacht wel oei, oké.
Speaker 2:Maar is het dan ook niet heel erg dat er om punten en komma's, want zo zie ik dat soms wel, van dat je dan maar een nieuwe kerk moet beginnen omdat ja iets anders wordt geïnterpreteerd en hoppa, we gaan uit mekaar.
Speaker 1:Ja, in dit geval is natuurlijk de beweging andersom. We gaan weer bij mekaar en dat ik denk ja, het is ook een soort mensen zijn gewoon content met wat ze hebben. Dus het is ook gewoon denk ik een afkeer of een angst voor zo'n grote verandering. We hebben een clubje met mensen, we weten wat we aan elkaar hebben, we kennen elkaar goed en als je dan zegt 'hey, we stoppen 2 kerken bij elkaar of nog meer', dan raak je dat kwijt. Dan is het even allemaal onzeker want er gaat er van alles veranderen en ik denk dat mensen gewoon intuïtief ook zich daar tegen afzetten en dus zeggen van nou laat het maar zoals het is.
Speaker 1:Maar goed, dat is gissen. Ik weet dat niet, maar zo heb ik het eigenlijk voor mezelf dat verklaard van waarom zouden mensen daar niet enthousiaster over zijn? Ik denk ja, omdat ze nu weten wat ze hebben.
Speaker 2:Ja, snap hem. Ja, of
Speaker 1:het wijs is weet ik niet. Of mijn antwoord wijs is, ik weet het ook niet. Hoe dan ook, we gaan wel meemaken wat voor een effect het heeft. Dus nou ja, mocht je in je zoektocht nog eens, ondanks je constatering dat de vrijgemaakte kerken of in ieder geval de opstandingskerk niet jouw thuis was, mocht je nog eens verder willen oriënteren, dan ben je natuurlijk altijd welkom in de Nederlands gereformeerde kerk.
Speaker 2:Is goed, ik ken al 1 iemand. Precies, ja.
Speaker 1:Dat kan wel heel erg helpen toch,
Speaker 2:als je
Speaker 1:al 1 iemand kent. Ik kan een beeld van het verschil maken ten opzichte van 0 personen kennen. Ja, dat klopt. Goed. Hey Martin, mag ik jou enorm bedanken voor je openhartigheid en je bereidheid om over al mijn vragen na te denken en een antwoord op te geven?
Speaker 1:Ik vond het heel leuk. Ik hoop jij ook.
Speaker 2:Ja, dank je wel. Ik vond het ook gezellig. Ja, was goed. Wie weet,
Speaker 1:als ik ooit nog een keer een setje van 3 microfoons heb, dan zou ik je nog een keer, zouden we nog een keer een podcast kunnen opnemen met ons drieën.
Speaker 2:Ja, lijkt me wel leuk. Dat is weer een hele nieuwe dimensie. Gespreksbegeleider erbij.
Speaker 1:Kan ze maar niet opschuiven naar een soort online therapie.
Speaker 2:Graag gedaan. Oké, bedankt. Ja, is goed.
Speaker 1:En dat was aflevering 47 van Geloofsvoergesprek. Leuk dat je weer luisterde. Martin, op deze plek nog even dank je wel voor je deelname. Hopelijk kom je nog een keer terug en diezelfde uitnodiging geldt natuurlijk ook voor Adet. Wil je meer weten over geloofsvoer over geloofsvoer gesprek ga dan naar geloofsvoer punt nl daar vind je alle podcasts de blogs en we delen er ook muziek je kan je ook abonneren op een maandelijkse ongeveer maandelijkse nieuwsbrief zodat je een keer in de zoveel tijd kan bij lezen en luisteren en voor nu alvast aandacht voor onze eindejaarslijsten die er gaan komen zowel Dick als ik zetten onze muzikale liefhebberij en onze tv serie slash film liefhebberij een rij net als de voorgaande jaren.
Speaker 1:Dus mis het niet. Voor nu tot over 2 weken.
