#39 Refolutie
Hey, goed dat je weer luistert naar geloofsvoergesprek aflevering 39. Dit is ook de laatste aflevering van dit seizoen, wat wij dan heel stoer het tweede seizoen al noemen. Na deze afleveringen genieten wij van een heerlijke zomervakantie. Ik hoop jij ook. Dan hopen we er in september weer te zijn met een paar leuke opnames.
Speaker 1:Die gaan we voor een deel vooraf al opnemen. Maar voor nu eerst een aflevering met mij, Renco en Dick. We keken allebei de documentaire Revolutie. En ja, we delen in deze aflevering wat dat met ons deed in zowel in positieve zin als in negatieve zin. Ja, dus doe er je voordeel mee.
Speaker 1:Het gaat dus over reformatorische christenen. Vooral jongeren staan centraal in deze aflevering. En we verbazen ons eigenlijk over de eenzijdigheid waarmee dit in beeld wordt gebracht. En we proberen de aantrekkelijkheid van reformatorisch christendom toch nog wat op te vijzelen want daar valt wel wat meer over te zeggen denken wij dan wat de documentaire deed. Nou, al meer dan een minuut aan intro ongekend.
Speaker 1:Ik hoop dat je deze laatste afleveringen zal bevallen en ik wens je een fijne vakantie en hoop dat je na de vakantie weer nieuwe afleveringen gaat luisteren van ons. Tot dan, de groeten. Hey, Dick, goedenavond.
Speaker 2:Jeetje, goedenavond. Ik bracht me net dat het daar heel een tijd geleden was, joh. Dat je toch een beetje Ja, zal ik het woord vreemdgaan, zal ik me herinneren? Voelde het wel een beetje. Ik dacht toch alsof we elkaar nu vlak voor de zomervakantie nog 1 keer zien.
Speaker 2:Kijken of het nog steeds klikt.
Speaker 1:Ja, precies. En remote ook nog. Dus we hebben ook nog die 40 minuten limiet van zoom in de nek.
Speaker 2:Ja, ja, ik weet ook niet hoe die vorige keren bevallen zijn, straks beviel het je te goed, weet je wel.
Speaker 1:Nee, daar hoef je je geen zorgen over te maken.
Speaker 2:Is toch een beetje die spanning die ik voel.
Speaker 1:Ik voel vooral heel veel onzekerheid.
Speaker 2:Ja precies. Maar goed. Is wel het bruggetje naar ook, dat dit onze laatste is voor zomervakantie of van dit seizoen of hoe we dit ook willen gaan noemen.
Speaker 1:Precies, hierna gaan we eventjes een paar weken op onze lauweren rusten en dan zijn we ergens in september denk ik weer terug. Ja. Ja, dus nou ja, we hebben al vorige aflevering heb ik al met Lennet zitten mokken om die mislukte opnames, dus dat gaan we niet nog een keer doen. Ik ben blij.
Speaker 2:Nee joh.
Speaker 1:Ik ben blij dat je er weer bent. Kijk, met Lennet lijkt natuurlijk heel leuk, maar dat valt ook tegen hoor.
Speaker 2:Oké, ik was daar ook, zeg maar.
Speaker 1:Wat ben je aan het doen? Ben je aan het aankleden ofzo?
Speaker 2:Ja, nee, maar die Ik heb zo'n koptelefoon waarin die snoertjes helemaal zeg maar oprollen tot onder mijn kin. Dat voelt heel raar. Oké. Dat komt waarschijnlijk omdat ik zeg maar niet iemand ben die heel netjes met zijn koptelefoon omgaat en dan gewoon in de kast kwakt, waardoor die, zeg maar, nu allemaal rare buigingen heeft en ik het ook niet meer terug durf te buigen vanwege kabelbreuken en whatever. Maar ik heb hem nu vast gezet onder mijn knoopjes, van mijn bloes.
Speaker 1:Vroeger zag je nog wel eens iemand in de trein ofzo met enorme koptelefoon kabelklont, waarvan je dan zag. Ja, die heeft de handdoek ook in de ring gegooid, weet je wel?
Speaker 2:Ja, precies. Is een beetje zoals dit dus nu is. Maar de rest, dat zie je allemaal niet. Maar zoals dat bovenste stuk, nou ja, whatever.
Speaker 1:Wat gaan we op de valreep voor de zomervakantie? Heb je even een beetje een licht onderwerp?
Speaker 2:Nou, niet echt eigenlijk. Nee joh, ik zag in de Ik zag in de tv-giet Rutger Castricum, nou we kennen hem natuurlijk wel als die blonde, wat nou, grofgebekt, daar doe ik hem niet helemaal eer aan. Maar iemand die toch wel aardig politiek Den Haag altijd kon lastigvallen Die ging het in 1 keer hebben over revolutie. En dan niet revolutie met een V, maar met een F. Als in gereformeerde die een revolutie deden, dacht ik dus.
Speaker 2:Dus toen zei ik tegen jou: Zullen we die gaan kijken? Ik was eigenlijk wel benieuwd. En dat was dus ook niet van de EO, het was ook niet van de NCRV. Het was gewoon van Pauw. Dus ik dacht: Wat hebben zij eigenlijk te vertellen?
Speaker 2:Dus ja, ik denk dat de meeste Nederlanders niet zo blij werden van zijn onderwerpkeuze, maar wij natuurlijk wel. En dat sloot volgens mij aan bij een Was jij niet pas op een kamp geweest waarin je ook afsloot in een vrij behoudende conservatieve kerk, waardoor je zelfs nog dit misschien nog wel dichter bij de hand hebt gehad dan ik.
Speaker 1:Ja, dat klopt ja.
Speaker 2:Zo'n revo-ding bedoel ik dus.
Speaker 1:Ik heb de programma's of die 2 afleveringen dan ook gekeken. Ze staan volgens mij gewoon op NPO. Iedereen kan ze gewoon terugkijken. Het zijn ook maar 2 afleveringen, dus het valt nog wel mee. Wat mij ten eerste opviel is hoe weinig ik eigenlijk verrast werd door de standpunten van die reformatorische jongeren die aan het woord kwamen.
Speaker 1:Dat zegt ook iets over mijn eigen komaf, denk ik. Hoe had jij dat? Zat je dan zit je dan met verbazing te kijken met of had je een soortgelijke ervaring zoals ik?
Speaker 2:Nou, ik had Ik vond het Het waren 2 afleveringen van 40 minuten, dus niet superlang. Maar ik voelde me na die tijd, dacht ik Ik voel me helemaal niet extra geïnformeerd. Of er is eigenlijk niks naar boven gekomen, wat ik wat jij zegt, wat je niet wist. Maar ik dacht ook, en dat was meer toen ik het thuis hier vertelde hoe dit op mij overkwam, dus ik was het even verbaal tegen iemand anders aan het vertellen. Toen dacht ik Weet je wat het was?
Speaker 2:Het was meer gewoon een pamflet waar de gereformeerden voor stonden. Dan dat je nou echt een persoonlijke inkijk kreeg in hoe die jongeren daar zelf mee omgingen. Dus het was heel erg Net zoals ik jou vraag: Vertel eens wat over je kerk. Je gaat gewoon de statuten oplezen, van Nou, dus de visie van de NGK en dit en dit terwijl ik eigenlijk veel liever hoor, van hoe je daar persoonlijk mee omging. Dus die jongeren werden we allemaal gevraagd.
Speaker 2:Die waren ook allemaal jong. 20, 21. Die gingen dan uit alle geledingen gingen wat doen. Maar ik dacht Ze kwamen nooit verder dan Ik noem maar wat partijstandpunten. Of ja, dat je
Speaker 1:voor een keer tegen
Speaker 2:Rutger zei Ja, zullen we een abortus nou een keer alweer? Kunnen we het nu eventjes hebben over hoe mijn doordeweekse ding eruit ziet? Daar kwam het programma nooit op. Dus ik vond het, dat vond ik zelf eigenlijk heel teleurstellend.
Speaker 1:Ja, maar daarvan dacht ik, is dat is dat dan omdat wij al te veel thuis zijn in in dit wereldje? Dat dat wij dus 2 keer gapen op het moment dat de aflevering halverwege is? Zo had ik hem eigenlijk uitgelegd van: Hey ja, ik leer hier niks, omdat ik het allemaal al weet. Snap je? Misschien andere mensen zich vergapen aan dat wat er daar verteld wordt.
Speaker 1:Maar ik wil meteen graag inhaken op iets wat je net zei. Dat je zei van dit gaat over partij standpunten of ik vulde nog even net aan de leer ofzo. Wat ik ook heel erg, wat mij heel erg opviel en wat ik ook kenmerkend vind voor de reformatorische zuil, want ik vind het eigenlijk nog gewoon een zuil, is dus die, ja, het verschuilen, het wegduiken achter die formele standpunten. Dus die partijstandpunten of de leer, de Bijbeluitleg, de Bijbeltoepassing. Ja, eigenlijk kijk die Rutger is best wel bij de hand, Dus die stelt ook bij de hand de vragen, maar er komt eigenlijk een vrij keurig antwoord op waarin je iemand niet leert kennen.
Speaker 2:Ja, precies. Nou, dat is eigenlijk wat ik net probeerde te zeggen. Daar zijn we het dan mee eens. Ja, van het is gewoon Ja, is het daarop aanhakend Ja, ik Er was een gesprek met 2 van die best wel jonge meiden die zitten te koken in de keuken En die vertellen erover dat ze best wel jong getrouwd zijn. En dat ze Ten eerste vonden ze het nodig om te zeggen Wij vinden dat helemaal niet erg.
Speaker 2:Maar toen gingen ze toch allemaal vertellen hoe vreugdevol hun leven was. Dus klaarblijkelijk voelde ze toch de noodzaak om dat te gaan verdedigen. En toen was heel kort over wat ze allemaal misten. En toen dacht ik Hoe erg is het om te zeggen, van Ja, we zijn 22, we zijn jong en we hebben er dingen voor moeten laten. Ja, daar baal ik af en toe op, van Weet je wel, als 1 zo'n zin er dan maar in had gezeten, dan had ik gedacht je bent mensen van vlees en bloed.
Speaker 2:Maar nu was het allemaal: Ach ja, het leven is leuk en ik doe dit allemaal zomaar en dit hoort zo. Terwijl ik denk, van Ja, je bent 22. Ze hadden het over Waar ik dan ook wel Wat mij dus opviel, als het over We gaan niet naar festivals of we gaan niet naar een kroeg. Terwijl ik denk: Dat is daar nog erg aan. Maar weet je, dus dat was iets wat mij dan meer persoonlijk aansprak.
Speaker 2:Dat ik dacht van: hè, doen jullie dat ook niet?
Speaker 1:Maar is het dan niet alsof het iemand langskomt en bijvoorbeeld je hebt een auto garage en er komt iemand langs om het te keuren, dan poets je het eerst nog even allemaal op. Zo voelde dit ook een beetje. Je kreeg een wat gepolijste, goed, verstandelijk antwoord, kreeg ik op die vragen die gesteld werden. Maar die, ja, precies wat jij zegt, het bleef eigenlijk ook daarmee op afstand. Want ik, ja, ik dacht, ja, ja, Ja, oké.
Speaker 2:Nou ja, het ging ook over bijvoorbeeld die vrouw had een hele leuke baan als leraar. Wat was het Duits? Wiskunde ofzo. En die zei, van: zodra we kinderen krijgen, dan stop ik hiermee. Nou, dan gaat die Rutger erbij.
Speaker 2:Die zegt dan tegen haar man Vind het daar dan niet moeilijk mee. Vind het dan niet lastig om te zien dat ze nu heel naar haar zin heeft dat ze dat allemaal moeten laten vallen. Ja, dan zou ik zeggen, van: Nou, dat is dan een cue om even te zeggen, van: Ja, dat vind ik wel heel erg lastig. Dat vooruitzicht, dat stemt mij niet heel erg blij, ofzo. Nee hoor, daar krijg je inderdaad weer Ik geef me een hele riedol over Ja, dit hoort nou zo eenmaal.
Speaker 2:We zien er vreugdevol uit naar de toekomst en weet ik veel wat. En Ik merkte dus ook dat ik een beetje ging afhaken.
Speaker 1:Vreugdevol ook hè? Vreugdevol.
Speaker 2:Ja, vreugdevol. Ja, ja, precies. Ja, ik ga mee met het jargon van de heel bemoedigend was het.
Speaker 1:Maar oké.
Speaker 2:Nee, maar het is Ja, maar ik vond het weet je, ik had gedacht van, je wilt wel eens vertellen over die revolutie. En dan had ik gewoon gedacht dat ik dat gewoon Ik weet niet. Ja, revolutie. Ik dacht, weet niet, misschien had ik gewoon iets anders gedacht.
Speaker 1:Ik denk dat het ons gewoon wat tegenviel in hoeverre we een inkijkje kregen in de persoonlijke bezieling van de jonge mensen. Dat stelde mij gewoon teleur. Ik dacht ja, is ook tegelijkertijd aanleiding van die kerkdienst die jij net al aanhaalde. Maar dit verdikt echt een negatieve kant. Er iets cognitief aangenomen als waar en dat wordt dan bevraagd.
Speaker 1:Maar er komt ook eigenlijk niet een kijk of toelichting op, weet je wel. Je krijgt gewoon dat antwoord uit het boekje.
Speaker 2:Ja, en ik vond het ook aan Rutger liggen trouwens hoor. Ik vind het ook, ligt ook aan de interviewer. Die moet af en toe ook verder vragen. Ik dacht ook van ja, dat ging ook over de aantrekkingskracht hiervan. Ik denk, daar heeft hij nooit op doorgevraagd.
Speaker 2:Wat denken jullie nou dat dan de reden is dat zoveel mensen dit dan weer Dat soort vragen, dat vind ik dan, dat zou dan diepte.
Speaker 1:Ja, hij was vooral een beetje natuurlijk aan het sarren in zijn vraagformulering en een beetje aan het kietelen.
Speaker 2:Typische onderwerpen, ook altijd weer over vrouwen. En ik dacht van Weet je, ik denk gewoon van dan ben ik doordeweeks ben ik met al die onderwerpen niet bezig. Dus ik zou liever iets anders willen vertellen. Dus ik dacht ook al die lui die voor de camera kwamen Van zou je af en toe niet denken van Nou, prima, we hebben dit onderwerp gehad. Zullen we nu even over normale onderwerpen gaan praten?
Speaker 2:Maar daar kwamen we nooit toe. We hadden het alleen maar over alle cliché onderwerpen die ik al vanaf mijn zestiende hoorde. Abortus Nou, de SGP gaat natuurlijk altijd over vrouwen, daar ging soms ook ellenlang over,
Speaker 1:weet wel. Oemfoelie?
Speaker 2:Ja, omfoelie, weet je. Het was echt 1 opgerateling van al die
Speaker 1:Ja, je gaat eigenlijk, je gaat eigenlijk ook mee als als jongere in dit geval aan de de versmalling van wat het dan betekent om een reformatorisch christen te zijn. Je komt op die ethische thema's, je wordt gereduceerd tot die ethische thema's eigenlijk. Maar verder, met nog een beetje marge eromheen. En dat ben je dan, terwijl er valt, kan ik uit ervaring zeggen, omdat ik daar niet ver vanaf stond, valt er veel meer over te zeggen.
Speaker 2:Ja, maar ook over,
Speaker 1:gaat aantrekkingskracht vanuit. Alleen die heb ik in dat, ja misschien is dat een onreële verwachting van mij hoor, die heb ik in het programma compleet langs meegegaan.
Speaker 2:Ja, ook over abortus, weet je. Pro-life, dat is natuurlijk best wel Er is vanalles over te zeggen, maar waar bleef het nu op haken? Weer over die verkrachting. Mag je abortus doen na verkrachting? Toen zeiden ze dat is maar een klein percentage die dat doet.
Speaker 2:Maar toch bleven we daar de hele tijd in hangen.
Speaker 1:Rutger, die
Speaker 2:hamerde er op. Dat is toch onmenselijk terwijl zij probeerde dat onderwerp er weer weg van te doen. Rutger kaapt hem weer af, we gingen weer terug. Nou, nee, dat kan echt Toen ik dacht, het lukte ze ook niet om die andere thema's die er misschien onder liggen, om die dan voor het voetlicht te brengen. Waardoor je het ook bleef emmeren in die Waarvan het nog wel duidelijk was welk kamp je moest gaan zitten.
Speaker 2:En ik vond het dus jongen was eigenlijk best wel jong. Ik denk dat het moeilijk is om dan Hij is natuurlijk al best wel een grutineerde interviewer, om hem dan even de baas te zijn. Maar zoals die Tom de Nooijer van onze bekende boy uit Oldebroek Die liet zich op een gegeven moment verleiden door doordat Röchtrum vroeg, van: Ja, wat als je zoon homo zou zijn? Wat als je een vriend mee naar huis zou nemen? Wat zou Terwijl ik echt zou zeggen, van: Ja Hij is er meerdere malen, ik heb hier nog nooit over nagedacht.
Speaker 2:En toen werd elke keer verleid om een antwoord te geven. Terwijl ik echt zou denken, van: Ja, weet je wel Nu ga ik weer dingen zeggen die straks weer headliner zijn, weet
Speaker 1:je wel?
Speaker 2:Dus ik zou eigenlijk gewoon zeggen, van Ja, ik heb hier niet over nagedacht. Kunnen we hier gewoon bij laten? Zullen we het even over andere dingen gaan hebben? En dat gebeurde ook niet. Weet je wel?
Speaker 2:Die geïnterviewden gingen ook allemaal mee in dit soort hypothetische dingen. Dat is jammer. Is wat ik zou zeggen, maar daar ga jij nu vast bij amen, is dat Er zit ook iets moois in die duidelijkheid. Weet je wel? De regels zijn duidelijk.
Speaker 2:Het is zwart-wit. Weet je wel? Wij kijken allemaal van die dit dus podcast, luisteren we enzo, en waarin niemand weet welke kant je op moet. De duidelijkheid van de gereformeerde is, moet ik zelfs af en toe beamen, is ook wel heel erg fijn.
Speaker 1:Tot nu toe hebben we natuurlijk gewoon anti reclame gemaakt voor dit tv-programma.
Speaker 2:Dat ging dan specifiek als tv-programma inderdaad.
Speaker 1:Precies. En ik denk ook dat het tv-programma in dat opzicht compleet niet echt compleet beeld geeft. Dus dat opzicht denk ik niet echt een bijzonder programma om te kijken. Maar wij waarom zijn wij teleurgesteld? Omdat er dus eigenlijk een kant is van die reformatorische zuil die wel degelijk iets biedt, wat je net zei.
Speaker 1:Ik heb daar dus een recent voorbeeld van. Ik ging naar een behouden kerk in Elburg en ten eerste merkte ik toen ik daar binnenkwam dat ik me meteen op mijn gemak voelde. Kom ook uit een vrij behouden kerk, dus ja, dat orgel en de opstelling en de spreekstoel, weet je wel, allemaal, het was allemaal iets.
Speaker 2:Je pak, je pak was precies net zo zwart als je medebroeders.
Speaker 1:Nee, weet eigenlijk niet wat ik aanhaalde. Ik zag er niet uit, want ik kwam van een kamp af, dus van een jeugdkamp. Dus ik heb misschien de we hebben wel aandacht getrokken, want we hadden ook vrouwen. Porterbroek. We waren ook met vrouwen en die hadden dus geen rok aan hè, dus dan heb je ook de aandacht.
Speaker 1:Maar dit is hetzelfde voor dit is weer hetzelfde reduceren tot iets flauws. Die rocken daar mag iemand een andere podcast over maken. Ja. Het gaat mij er even om dat 1 ik kom daar binnen, ik voel me meteen thuis. Dat is een positieve ervaring hè.
Speaker 1:Ik kom binnen, ik voel me meteen thuis. Dus dat is al 1. En we zingen dan liederen op een tempo van 50 jaar oud. Dan moet ik even slikken. Maar denk ik bij sommige dingen denken weet je, ik Ik word er een beetje nostalgisch van ofzo.
Speaker 1:Als ik dit elke zondag moet zingen, dan zou ik wel aftaaien, maar ook daar, weet je wel, En
Speaker 2:laten, ja.
Speaker 1:Des Heren nog wat, weet je wel. Weet je, die oude berijming. Ja, ik ben nu echt een hele oude vent, maar ik kon daar best waardering voor opbrengen. Heel mooi orgel, waar ik ook wel gevoelig voor ben. Nou goed, best een welbespraakte voorganger.
Speaker 1:Die gaf ook een hele duidelijke preek met een boodschap van: Je hebt een plek hier in deze gemeente en hier is een stoel voor jou en als je dus ervoor kiest om in een weekend een andere kerk te bezoeken, is daar allemaal niks mis mee. Maar ja, hier is jouw stoel wel leeg. Er is dus toch wel wat mis mee. Wat ik wel heel duidelijk voelde is die hechte gemeenschap. Zo van wij horen bij elkaar, we zijn ook een beetje impliciet proefde ik ook iets van ja, we zijn ook een beetje anders dan anderen en dat is ook juist wat ons samenbindt en ook wel een ietwat superioriteitsgevoel over hoe de bijbel dan allemaal uitgelegd moet worden en hoe je dingen moet lezen.
Speaker 1:Daar wordt vrij ik vind dat, nou ja, daar vind ik wat van. Maar het algehele gevoel wat het opriep bij mij was wel van: hey, ja, als je hier woont en je gaat elke zondag naar deze kerk, dan staat ik helemaal ram vol. Misschien had ik daarmee moeten beginnen. Het zit gewoon helemaal vol Vol met gezinnen, jonge kinderen, jonge stellen, oude mensen van alle leeftijdscategorieën. Denk, als je dan een programma maakt over reformatorische jongeren, waarom dan dit weglaten?
Speaker 1:Er gebeurt hier kennelijk iets wat nog steeds aantrekkingskracht heeft op een hele grote groep mensen die daar weliswaar dan misschien in de buurt woont en in een soort zeil zitten misschien. Dat weet ik niet. Maar het is eigenlijk ook best wel mooi, maar ik zit dus een beetje in limbo daar. Moet ik het nou vooral mooi vinden, omdat het wat het bij me oproept? Of moet ik nou mijn hoofd schudden?
Speaker 1:Ik weet niet goed wat ik ermee moet.
Speaker 2:En wat vond je jongeren die je meegesleept had ervan, na die tijd? Heb je het niet over gehad?
Speaker 1:Jawel, we hebben het er wel over gehad. Nou, uiteindelijk bleek het niet zo'n jeugdkamp te zijn. Er was vrij weinig jeugd, waardoor we uiteindelijk ook alle mensen van de gemeente een kans hebben gegeven om zich aan te melden, waardoor we een club hadden met jong en oud door elkaar en iets meer oud dan jong.
Speaker 2:Dus Ja, ik had wel het gevoel Ja, precies. En dan nog. Wat waren de ervaringen dan?
Speaker 1:Nu we
Speaker 2:We halen het wel tot de verkeerde caravan gekozen, of?
Speaker 1:Nee, ik denk meer in de trend van oké voor een keer. Prima, leuk om deze Nee, maar nee, wel iets positiever dan jij nu denkt. Oké, het was goed om er om erbij te zijn een keer. Maar niet niet zo van ik zou willen dat we deze vorm elke zondag zouden hebben. Er zitten ook wel wat kanten aan die men dan, naast mezelf dus, wel bedenkelijk vond.
Speaker 1:Maar het was wel een prettige dienst om bij te zijn. En dan denk ik, ja, probeer dat dan voor mezelf scherp te krijgen. Wat is er dan prettig? Wat spreekt dan aan? Nou ja, dan is het die eenheid die je heel duidelijk voelt en de wereld wordt hanteerbaar gemaakt voor je.
Speaker 1:Het is, er zijn duidelijke lijnen, duidelijke vertrekpunten waar iedereen vanuit redeneert. Daar hoeft niet altijd over gediscussieerd te
Speaker 2:Nee, en omdat je dan zo duidelijk bent en dat dat ook weer geen geen hele scala aan andere interpretaties heeft, weet je wel, dan krijg je ook niet het gedoe waar we het heel vaak over hebben gehad, dat je geen hellend vlak krijgt. Van ja, dat je dan denkt van oké, waar wij dan vaak in belanden. Op een gegeven moment, als je alles gaat relativeren merk ik dus wel, dat ik het soms lekker vind als zij daar gewoon heel duidelijk in zijn. Dat ik daar niet hoef te staan, van: Ja, poeh Zouden die jongeren het tegenwoordig allemaal willen horen en niet? En je wel, moet ik hier wat progressievere geluid laten horen dan misschien de kerk voor staat enzo?
Speaker 2:Ja, dat is daar volgens mij veel minder in vrage. Weet je wel? Daar is het gewoon We trekken gewoon 1 lijn van voor naar achter en dat is een behoudende lijn. En that's it, weet je wel? Dat kwam in die revolutie ook naar voren, toch?
Speaker 2:We leren op die Ja, dat is een gereformeerde middelbare school iedereen haalt wel gewoon zijn eindexamen-eisen. Maar daarnaast wordt er nog even een stevige robbertje leer erdoorheen geramd. Zo klonk het. En dan wel naast elkaar, maar gewoon niet Ja, dat lijkt helemaal niet echt een vraag te zijn. En dat dat vind ik dat is wel lekker
Speaker 1:ergens. Ergens? Waar zit
Speaker 2:jouw Ik zit gewoon nu meteen te denken van, is net zoiets als ik hier Stel even voor, je bent Nou, misschien voor jou, als je in Beier was gebleven Er zit iets heel veiligs en heel betrouwbaars daarin. Ik bedoel, je kende daar alles. Je zou daar gewoon een vriendengroep hebben. Die had je daar waarschijnlijk al. Je ouders wonen in de buurt, je kende de winkels Je baan lag niet Weet je, dus je kent alles.
Speaker 2:Dat is superfijn. En ja, als je dan ergens anders naartoe gaat, dan Je hebt Alle nieuwe dingen zijn Dat merk ook aan mijn kinderen. Die zitten er helemaal niet op te wachten. Weet je wel? Ik wil het liefst allemaal hetzelfde houden.
Speaker 2:Dus dat merk ik ook wel een klein beetje. Dus elke keer als ik me religieus ergens anders naartoe begeeft Dan merk ik wel dat ik onwennig ben. En dan ben ik hier wel op mijn plek. Weet je wel, dan moet ik zitten. Daar word ik niet altijd blij van.
Speaker 2:En soms denk ik wel eens, van: ja, ik had beter kunnen blijven zitten waar ik zat. Weet je wel? En dat ergens, ja, is denk ik niet de mens vreemd om zo te denken.
Speaker 1:Maar dat heb dus wel eens, hè? Dus dat zeg je niet in ieder geval niet alleen voor de sier nu, maar gewoon die gedachte als je dus weer eens verhoudt tot 1 of andere nieuwe geloofsgemeenschap waar je dan toch interesse intoont, al dan niet onder druk van of iemand anders die je meeneemt. Maar ja, het kost meer moeite, zeg maar.
Speaker 2:Ja, ja, en dan soms denk je dat je ook progressief bent en dan kom je dingen tegen en denk je van nou ja, dit vind toch Het is gewoon duidelijk ook weer helemaal niks, weet je wel. Hier vind ik toch wel wat van. Of Alles mag dan weer heel flexibel zijn, maar dan merk je toch ook wel weer, van: dit zijn ook mijn grenzen. Maar die moet je zelf bepalen, terwijl die daarvoor wel wat duidelijker lagen. Maar als je het nu Nu worden het helemaal mijn grenzen Dat is heel eng natuurlijk, want daar, dat is al een hellend vlak, weet je wel?
Speaker 2:Als het mijn grenzen zijn, dat horen toch hele duidelijke, religieuze grenzen te zijn. En dus ik wil ook niet zeggen dat je zwak bent als je dan niet naar iets anders hebt gekeken, maar ik denk Er zit wel iets fijns die duidelijkheid. Dat bedoelde ik eigenlijk, positief. En ik denk dus dat dat ook de aantrekkingskracht is waarvan ik dus tachtigste in die revolutie documentaire over zouden gaan hebben. Omdat men beweert, en ik heb daar geen cijfers van Dat die beweging groeiend is sinds een aantal jaren.
Speaker 2:Dus ik denk, dat is dan waarschijnlijk tegenover wat je maatschappelijk ziet, dat mensen eigenlijk helemaal niet meer weten baan, relatie, weet je wel Dat dat allemaal heel onzeker is en dat mensen dus hunkeren naar die Ik had gehoopt dat die documentaire daar wat over ging zeggen, omdat ik denk dat dat een hele belangrijke reden is.
Speaker 1:Dus de relativering van veel dingen? Ja,
Speaker 2:is moderner,
Speaker 1:je wel. Ja, heb je in de reformatorische zuil niet zo heel veel last van, kunnen we denk ik stellen.
Speaker 2:Nee, nee, nee, precies.
Speaker 1:En dat ja, dat dat dus ook veel. Maar wat weerhoudt ons er dan van om niet nog veel lovender te spreken over die reformatorische zuil? Waarom zitten wij daar zelf niet in? Want we zien de voordelen, maar kunnen we ook persoonlijk dan onder woorden brengen waarom wij daar niet lid van zijn?
Speaker 2:Nou, dat is wel moeilijk. Wacht even in
Speaker 1:Ik heb zo meteen nog een voorbeeld, ga je gang. Sorry.
Speaker 2:Nee, ja, nee, ik had het eventjes over dat festivalbezoek. Weet je, ik kom net afgelopen weekend van dat festival af en dat doe ik gewoon heel graag. Het viel me allemaal ook op dat ik als ik christelijke vrienden vertel, dat er klaarblijkelijk iets rond festivals hangt wat heel erg antichristelijk is. Dus dat vind ik ook verbazingwekkend. Dus klaarblijkelijk is een festival ongeveer het summum van Sodom-Gomorah ofzo, denk ik.
Speaker 2:Maargoed, ik snap niet zo goed waarom ik me allemaal zou ontzeggen. Wat dan klaarblijkelijk moet. En dat komt ook weer in die revolutiedocumentaire naar voren waarin toch heel veel dingen die ik heel graag doe, waar ik helemaal geen kwaad in zie Die dan toch in 1 keer aan de andere kant liggen, waar ik dus niet meer bij mag. En ze dan heel hard moeten bewegen hoe gelukkig ze zijn. Terwijl ik dat altijd een zwaktebod vind.
Speaker 2:Want ik bedoel, je bent of je bent gelukkig Dat zeggen we in series ook altijd. Weet je als je nog moet benadrukken hoe je je voelt en ik heb het niet begrepen, dan doe ik niet goed.
Speaker 1:Ja, eigenlijk, hè?
Speaker 2:Ja, is echt een zwaktebod. Dus dat dat ik denk dat ik daar, ja, dat is het denk ik.
Speaker 1:Ja, en ik denk dat ik nog daaraan toe zou voegen dat ik ook wel echt problemen heb met bijbeluitleg. Dat is misschien ook een open deur die zal ook voor jou gelden denk ik. Dat vind ik ook nog het benoemen waard. Dat is iets voor in een blog of een andere podcast. Maar de manier waarop de Bijbel wordt uitgelegd en daar waar dat uitkomt zeer letterlijk wordt genomen, dat geeft
Speaker 2:Ja, wat jij zegt is gewoon op 1. Want weet je, ik geloof niet in de letterlijke scheppingsverhaal. Ik denk dat we ook met abortus dat ik Ik denk dat we ergens pro-life echt elkaar ergens kunnen ontmoeten, maar dat we in extremen, waar we dan toch in gaan zitten, dat we elkaar gewoon niet vinden. Nee, nee. En dat geldt wel voor meer thematiek ook Nou ja, homofilie en homoseksualiteit is daar gewoon not done.
Speaker 2:Ja, dat is voor mij ook 6 bruggen te ver, weet je wel. Of gewoon care tegen iemand zeggen tegen Rutger van de Ja, nee God is niet of Jezus is niet voor jou gestorven, hè, weet je wel. Gewoon blij.
Speaker 1:Ja, dat was het ene, ja, dat fragment. Ja. Als je het niet gelooft, dan is Jezus ook niet voor je gestorven. En Ik dacht wauw, wat een uitspraak. Daar zou je nog veel meer, weet je wel, daar zou ik verder op door willen gaan.
Speaker 1:Maar goed, zo'n programma was het dan ook niet.
Speaker 2:Nee, maar dat vond ik dus ook zwak.
Speaker 1:-Ik moest nog denken aan een paar jaar geleden was ik bij een mannenbijeenkomst van vierde musketier en dat was op een middelbare school, ik denk in IJsselmuiden. Nou, IJsselmuiden en kampen zijn ook redelijk bijbel belt, Genemuiden, nou dan ga je nog een stukje verder en dan ben je richting Staphorst. Goed, dus er was een programma gericht op mannen en dat gaat dan vaak over in de VM-termen, vaak wel over de rol in het gezin die je als man hebt. Goed, zonder daarover uit te wijden, maar een flinke zaal vol. Op een gegeven moment was het programma onderdeel zingen aangeboden.
Speaker 1:Nou, dus iedereen klapt een boekje los en iemand slingert de gitaar aan en een piano. En vervolgens, ja, ik weet niet, zaten daar misschien met 150 man ofzo en in 1 keer bevind ik mij. We zingen liederen die ik ook ken, op melodieen die ik ook ken, op een wat old school manier die mij vertrouwd is, we zitten daar in 1 keer 150 mannen uit volle borst te zingen. Ja, ik zal heel eerlijk met je zijn, dat deed echt wat met me.
Speaker 2:Dat ik dacht geloof
Speaker 1:Wauw, hè. Ik hoor hier in 1 keer helemaal bij en iedereen zingt onbeschaamd dit Ja, een gevoel van trots en een gevoel van dat je echt erbij hoort bij een groep. Een soort identiteit versterkend zeg maar. Ik denk ook, daar proefde ik ook wat van in die kerkdienst in Elburg, ja weet je, wij kijken in de aula van de middelbare school en we zijn een kleinere gemeente. Als je dan pech hebt, zit er net niemand voor je en niemand achter je, en dan hoor je hoort je vrouw je zingen, en je hoort je vrouw zingen, weet je wel.
Speaker 2:En je kinderen.
Speaker 1:Ja, terwijl daar ga je gewoon, daar zitten alle banken vol, en iedereen doet goed zijn best zo lijkt het ook wel. Ja, dat heeft wel iets, hè? Ik vind dat wel, dat spreekt mij wel aan en tegelijkertijd zit er een kant aan, het is een soort aanzuigende werking bijna, zou je kunnen zeggen, terwijl ik het op principieel op een hele hoop punten een zeer problematische kerststroming vind.
Speaker 2:Ben er niet over trots, dit is een hele flauwe flauwe wat ik nu ga zeggen, maar ik was dus op het festival en toen waren naast mij, waren een paar mensen een partytan aan het opzetten. Ik heb daar gewoon 20 minuten lang Ze waren met zijn achten, dat is niet gelukt. Uiteindelijk wel. En toen zei ik nog tegen iemand Ik zei: Nou, als wij straks oorlog met Rusland hebben en dit wordt onze, hiermee moet ik de loopgraven in Ik weet het niet. En ergens heb ik altijd, en dat is zo'n cliché, Maar dat ik altijd denk naar mijn medebroeders Maakt niet uit in wat voor kerkgemeenschap Weet je wel, er zit iets Misschien die vaderlandse liefde, dat patriotisme wat er ook altijd een beetje ingeramd is Misschien ook een beetje die dienstbaarheid Dat ik dan ook wel denk van: dit wel een goeie groep, weet je wel?
Speaker 2:Het maakt niet uit in wat voor kerk ik zit. Dit zijn allemaal mensen die idealen hebben, die ergens gaan. We kunnen wel verschillen, maar Ja, als we samen letterlijk ten strijde moeten trekken, dan merk ik dat ik dan misschien toch wel liever hen heb dan die festivalgangers naast me. Dat is ook heel flauw. Maar het is gewoon Ik zat net, toen je het over trots had, dacht ik: is wel mooi.
Speaker 2:Ik heb soms dat wel eens Misschien ook een beetje die laatste de Amerikanen, weet wel Misschien omdat je dan een minderheid wordt, dat je dat dan meer hebt en die groep dus ook wat gaat verheerlijken Dat zal allemaal psychologisch allemaal zo werken. Maar toch. Ja, maar weet je, ik wil dat ook niet kwijt. Ook al houd ik mezelf dat voor en is het helemaal niet echt. Prima.
Speaker 1:Ja, nou dan eindigen we dan eindigen we deze aflevering en dit seizoen met een soort ambivalente houding ten opzichte van de reformatorische kerkstroming. We zijn
Speaker 2:Nee, maar uiteindelijk moeten we gewoon beamen dat het onze medebroeders zijn. En die documentaire hoeft niemand te zien, maar over die gereformeerde ach ja, daar komt mezelf vandaan.
Speaker 1:Ja, ik ben gereformeerd trouwens, bedenk ik me nu pas. Zit natuurlijk
Speaker 2:ook, maar ik ben ook, ik zit ook bij de Cigica. Is ook keer.
Speaker 1:Ja, tuurlijk, ja, ja. Ja.
Speaker 2:Ik zit, ik werk dan wel voor 2 protestantse kerkgemeenten, maar.
Speaker 1:Ja, jij winkelt nog wel bij de concurrent zeg maar.
Speaker 2:Ja, weet je, als die 1 na de afgelopen zaak is, dan speel ik kaart 2.
Speaker 1:Risico's vrijding.
Speaker 2:Ja, precies. Als we ook altijd een katholieke vrouw kunnen kijken naar
Speaker 1:jij hebt het echt goed gedaan. Je legt alle kanten nog op, joh.
Speaker 2:Ja, als het echt wel een keer een godsdienstoorlog doet, dan heb ik gewoon een aantal Is
Speaker 1:dat kameleon, ben jij? Hey, bedankt weer. Ja, ik voel me een beetje opgejaagd, omdat we met de met de Ja,
Speaker 2:de klok, hè?
Speaker 1:Ja. Volgende keer dan treffen we elkaar hopelijk weer in levende lijve. Ik moet straks opruimen hier, want deze kamer wordt zo meteen omgetoverd tot een logeerkamer. Dus vervolgen dit gesprek volgende week in een kroeg en dan is ook nog de eerder te sprake gekomen vriend is aanwezig en die gaan we dan proberen te bewegen om ook een keer aan te haken hier.
Speaker 2:Ja die plannen we dan meteen
Speaker 1:in. Oké,
Speaker 2:goed dus, dank je. Hey,
Speaker 1:tof dat je weer luisterde naar deze aflevering van geloofsvoergesprek nummertje 39 en de laatste van dit tweede seizoen. Ik wil je niet alleen bedanken voor het luisteren van deze aflevering en ik hoop stiekem dat je ook andere afleveringen hebt geluisterd van dit seizoen of ook het eerste seizoen. Zo niet, niet getreurd, dat kan nog steeds. Check gewoon je podcast app, browse een beetje naar boven of naar beneden whatever en dan zie je ook onze andere afleveringen daarmee kan je dan je zomervakantie een beetje opvullen als wij geen nieuwe afleveringen voor je online zetten nou goed of je dat gaat doen dat laat ik aan jou in ieder geval dank niet alleen namens mij maar ook namens Dik En ook onze reguliere gast Lennard. Volgend seizoen zijn we er weer in verschillende samenstellingen.
Speaker 1:We hebben al wat leuke ideeën voor onderwerpen en gasten in de podcast. Dus dat wordt vast weer heel erg leuk. In tussentijd kan je deze zomer genieten van muziek zoals ik die Renko ga delen op de blog dus check daarvoor WWW punt geloofsvoer punt nl en als je ons wilt volgen dan kan dat op Facebook en op Twitter rest mij weinig anders dan je een goede tijd te wensen en tot over de tijd. De morgen.
