#120 Kennismaken met christelijke mede podcasters (met Dick, Raphael en Koos)

Renco:

Welkom bij geloofsvoer gesprek, een podcast over geloof, religie en kerk in de brede zin.

Dick:

Ik ben Dick en altijd op zoek naar de diepte in geloofsvragen. Wat drijft ons? Inspireert ons? En waar kunnen we misschien afscheid van nemen?

Renco:

En ik ben Renco en ik mag graag de praktische kant van het geloof bespreken. Hoe maken we

Dick:

het relevant en toegankelijk voor iedereen? In deze podcast delen we soms met gasten verhalen, ideeën en onze bedenkingen. Geen onderwerp is te groot of te klein.

Renco:

Of je nu al jaren gelooft, twijfelt of gewoon nieuwsgierig bent. Leuk dat je luistert

Dick:

naar geloofsvoer gesprek.

Raphael:

Hallo, koos, welkom.

Koos:

Hey, welkom luisteraars en welkom onze gasten. Deze keer hebben we 2 echte ervaren podcastmakers in onze uitzending. Vinden we onze aflevering. Renco

Renco:

en Dick.

Dick:

Ja, Ja, dat klopt. Ja, dat ervaren. Welkom. Nou, zo voel jij dat zo, Renco?

Renco:

Nou, ik heb hem wel heel wat in elkaar gezet al. In dat opzicht voel ik me wel ervaren. Of dat nou ook allemaal even indrukwekkende eindresultaat oplevert, daar twijfel ik nog wel eens over, maar we doen het al wel een tijdje.

Dick:

Ja, bedankt voor de intro in ieder geval.

Raphael:

Toch? Ja,

Koos:

Ja. Voor onze luisteraars die willen overstappen naar jullie podcast,

Dick:

wat ik

Koos:

me zou kunnen voorstellen, Dan, hoe heet jullie podcast?

Renco:

geloofsvoer gesprek. En wij zijn net als jullie gewoon vindbaar op de plekken waar je podcast zoekt.

Koos:

Yes. geloofsvoer gesprek. Nou, klinkt goed. En in jullie podcast dan spreek je ook over geloofsonderwerpen. Geloofsthema's.

Renco:

Dik en ik zijn eigenlijk altijd van de partij. Ook regelmatig wel met zijn tweeën, maar we hebben ook wel eens meerdere seizoenen gedaan met elke aflevering ook een gast. Om ook een beetje reuring in de opname te brengen. Het is natuurlijk leuk als je af en toe wat wisselende perspectieven hebt. Ja, en het gaat over geloof.

Renco:

We zijn ook allebei lid van een kerk, ook wel werkzaam in die kerk. We hebben, ja, daar gaat het over, maar ook wel over dingen waar we ons over verbazen. Of over verbijsteren. Dingen die we mooi vinden, dingen die we raar vinden. Soms wordt het ook heel persoonlijk in een aflevering over ons persoonlijke geloofsleven.

Renco:

Dus dat waait eigenlijk wel alle kanten op.

Dick:

Ja, ja, is eigenlijk inderdaad altijd wel een onderwerp wat je dan leest ergens over een beslissing in den landen, wat iets met geloof te maken heeft. En dan stuur ik Renco een berichtje en dan zeg ik van, wat vind je hiervan? Soms reageert hij niet en soms denkt hij, ja, daar zit wel een aflevering in. Dan eigenlijk zo makkelijk steken we hem dan in. Maar dat is wel grappig, want ik lees dus wel vaak artikelen soms met in mijn achterhoofd zou het een podcast aflevering kunnen zijn.

Dick:

Ja, precies.

Raphael:

Ja, altijd een beetje op

Dick:

werk gaat lijken.

Raphael:

Ja, ja, het is natuurlijk het allermooiste als je

Dick:

van je eigen werk maken. Ik weet niet hoe jullie dat doen, wij maken ook niet zo heel veel reclame. Dus dan als we die kant op willen, dat zal zoveel meer werk zijn.

Raphael:

Ja, nee, dat klopt. Ik heb dus nadat wij ooit een keer geïnterviewd waren door ons kerkblad, ben ik op zoek gegaan naar nog meer podcastmakers. En er zijn echt maar weinig podcastmakers die het uit eigen beweging doen. De meeste zijn echt allemaal van de EO.

Renco:

Zijn wij ook in die zoektocht boven komen drijven? Oké.

Raphael:

Ja, ja, ja, ik kwam inderdaad dan jullie daarin tegen. En dat vind ik juist zo mooi dat het dus echt uit een hobbymatig project zeg maar ook zo lang doorgaat. Nee. En er zijn niet echt professionals erin dus. Wel al heel lang bezig, want jullie zijn al vanaf september

Renco:

tot aan de zomer weer. Dus september tot aan de zomer weer. Dus wij nemen in de zomer altijd 2 maanden vrij en de andere 10 maanden, dat noemen we dan een seizoen.

Raphael:

Ja, ja.

Koos:

Nou klinkt goed.

Raphael:

Ja, wij zijn net over onze jaarmarkt, of jaarpunt heen. Dus we hebben net een jaar aan opnames of afleveringen gepubliceerd. Ja. En nou,

Renco:

allereerst al gefeliciteerd.

Koos:

Dus welkom in ons tweede seizoen of tweede jaar.

Raphael:

Ja, in het tweede jaar. Ja, wij werken zonder seizoenen. Maar jullie werken met seizoenen, maar jullie tellen ook door.

Dick:

Ja, precies.

Raphael:

Heb ik gezien.

Dick:

Waarom we de hele tijd een nieuw seizoen aanplakken is dus niet als een soort, als je een serie kijkt, dat je een soort teaser doet, maar hebben wij nog genoeg onderwerpen, vinden we nog leuk genoeg om door te gaan. En Renco is er vaak goed in om daar dan dus elke keer weer nieuwe dingen in te brengen, zodat elk seizoen wel altijd weer een andere element heeft wat dan weer anders is dan het vorige seizoen, dat ook elke keer weer nieuw voelt. En ik denk dat dat ook even een reden is waarom we het zo lang volhouden. Dat je genoeg afwisseling hebt. Want op een gegeven moment, ja, dat begin je natuurlijk altijd heel enthousiast.

Dick:

En dan als je dat dan jaren verder doet, dan heb je het idee dat je, we we hadden het over lijstjes met onderwerpen, dat je alles gehad hebt. En als het op een gegeven moment echt, nou we hadden het ook over werken, dat heeft ook zijn negatieve kanten. Dus als je dan, als het podcast op een gegeven moment werken wordt, of je hebt geen zin meer om naar elkaar toe te gaan, of die woensdagavond die staartje aan, dan is niet goed. Dus het is ons nog gelukt om dat te vermijden, maar daar hebben we af en toe wel wat trucjes voor moeten toepassen. Dus dat zou ook mijn tip zijn aan jullie als jullie nog heel lang gaan doen.

Dick:

Zorg gewoon dat elke keer iets verandert, dan kom je vast ook een heel eind.

Koos:

Nou is eigenlijk vandaag, want wat er anders is dan anders, is dat jullie van een andere kerkgenootschap zijn, hebben we tot nu toe eigenlijk nog geen gasten hebben kunnen vinden die met ons een aflevering willen maken die niet van ons geloof waren. Dus wat dat betreft. Hebben iets op ons vandaag in onze aflevering. Ja, dat vinden we ook wel heel tof hoor.

Dick:

Ja, leuk. Ja, primeur.

Raphael:

Ja, absoluut. Ja. Ja, want maar jullie zijn dus al heel lang bezig met, of heel lang, jullie zijn ook in de coronatijd zijn jullie begonnen.

Renco:

Eerst was geloofsvoer alleen een blog. Geloofsvoer . nl. En op een gegeven moment waren we dat schrijven, tenminste ik, laat ik voor mezelf spreken, ik dacht op een gegeven moment toen de effort die je in een blog moet steken, best wel veel tijd. Terwijl ja, als je gewoon makkelijk praat en je neemt dat op, heb je eigenlijk met een veel overzichtelijkere inspanning heb je ook een eindproduct. En toen kwamen die podcasts, die werden heel populair.

Renco:

En ja, toen dacht ik eerlijk gezegd, nou ja, dat kan ik misschien zelf ook wel. Nou, was wel een avontuur, maar ja, uiteindelijk klopte dat. Dat kunnen we ook wel zelf. Dus ja, toen, ja, de blog bestaat nog steeds en we schrijven daar ook nog steeds af en toe op. Maar daarnaast dus de podcast gestart.

Renco:

Dus dat allemaal onder de vlag geloofsvoer alleen dan gesprekken achter geplakt om duidelijk te maken dat het hier om een podcast ging.

Koos:

Ja, geloofsvoer vind ik ook wel een leuke term eigenlijk.

Dick:

Ja, Renco is zelfs zo'n dat logo. Een soort hamburger of zo toch? Wat is het? Dus die heeft er een keer helemaal designbureau. Dus ik denk ook helemaal erop losgelaten.

Dick:

Dus we hebben ook helemaal een huisstijl.

Renco:

Grappig. Ik moet er wel bij vertellen dat het designbureau dan wel van daar werkt mijn zwager. En mijn zwager was degene met wie ik de blog destijds al die jaren geleden gestart ben. Dus dat is wel dicht bij huis. Het is niet dat ik een aanbesteding uit heb geschreven of zo.

Dick:

Ja, daar had je niet voor verteld uit dit.

Renco:

Oké, ja.

Koos:

Nee, precies. Maar leuk hé, dat is hartstikke mooi. Hey, maar dan voor vandaag hadden we bedacht om over een interessant onderwerp met jullie te spreken en dat onderwerp is zondeval. In hoe jullie daar tegenaan kijken en hoe wij daar dan tegenaan kijken. Want de zondeval, dat is bij sommigen een beetje heeft dat negatieve lading en bij mij persoonlijk heeft dat een hele positieve lading.

Koos:

Dus dat is misschien wel leuk om daar het over te hebben met elkaar.

Raphael:

Ja, want eigenlijk kozen, want wij noemen het ook bij ons in de kerk niet zonderval, toch?

Koos:

Hoe noemen wij het dan?

Raphael:

De val van Adam.

Koos:

Ja, de val van Adam en Eva.

Raphael:

Toch? Of niet? Of noemen wij het zondeval?

Koos:

Allebei. Dat weet niet.

Raphael:

Wat verstaan jullie wat verstaan jullie onder zondeval?

Dick:

Ja, maar dan moet ik zeggen dat ik dan dus minder specifiek dan dus de Adam en Eva erbij heb, maar gewoon meer het aangeboren zonde in de mens. Dus niet zozeer de gebeurtenis zelf, maar gewoon meer wat we allemaal in ons hebben, dat intrinsieke, dat, weet je, waarvoor we eigenlijk gedoopt worden. Dat we zondag geboren worden. Maar ik moet heel eerlijk zeggen, dat had ik dus wel toen ik jullie onderwerp hoorde, dat ik wel dacht, zo, luchtig. Dus ik ben heel benieuwd, Koos, wat, ja, even lekker nuchter onderwerpje,

Koos:

weet je wel.

Dick:

Gaat vertellen waarom dat dus een, dat bij jou een positievere cornotatie heeft, ja.

Koos:

Ja, ja, zal ik daar iets over zeggen dan meteen misschien, misschien wel leuk om dat aan te geven. Want kijk, de zondeval, laten we het toch even zondeval dan noemen.

Raphael:

Ja, klopt.

Koos:

Hoe ik dat zie is in het hele grote plan van onze hemelse Vader, God, is dat een heel belangrijk onderdeel geworden. Want voordat we op aarde leefden, leefden we eerst bij hemelse vader en die had ons voorgespiegeld van dat wij ons verder zouden kunnen ontwikkelen, want dat daar wel iets voor nodig was. En die ontwikkeling die zou dan op aarde kunnen plaatsvinden. En in eerste instantie zijn dan de eerste mens, dat is Adam en Eva, in de hof van Ede geplaatst. Alleen die leefde daar eigenlijk nog als een soort van lengstuk van de hemel.

Koos:

Maar er was geen zonde, geen slechtheid, die leefde daar gewoon eigenlijk op een goddelijke manier als je het zo mag noemen. Totdat, en God zei ook van ja weet je van alle bomen in de hof van Ede en alle vruchten mag je eten behalve van de boom met de kennis van goed en kwaad. En dat satan dan Eva verleid of zegt van hey als jij van die vrucht eet weet je dan zal je meer als God worden dan zal je het onderscheid weten tussen goed en kwaad. En dan zeg je ja maar dan ga ik sterven wat heeft God gezegd? Hij zegt nee joh jij zal niet sterven zei Satan jij zal meer als God worden dus doe dat nou maar.

Koos:

En ja, Eva had er echt goed over nagedacht, want God had ook een ander gebod meegegeven. God had gezegd van hé, ga heen en vermenigvuldigt u. Nou, daar waren ze dus al weet ik veel hoeveel miljoenen jaren mee bezig in de rol van Ede. Daar was gewoon geen vermenigvuldiging daar. Dus de enige mogelijkheid om zich te vermenigvuldigen was door die vruchten te nemen sterfelijk te worden en dan zou het voor hun mogelijk worden om zich te vermenigvuldigen.

Koos:

Dus er was echt een bewuste keuze om te zeggen van oké het is belangrijk voor onze ontwikkeling van die vruchten nemen om dan dus die tegenstellingen in te leren kennen tussen goed en kwaad. Dus daarom is Eva onze heldin, die had eindelijk door van die vrucht is belangrijk voor de volgende fase. En zij nam van die vrucht en toen had Adam zoiets van ja, waarom blijf ik alleen achter, dat is ook niet de bedoeling. En die heeft ook van die vrucht genomen en samen met Eva uiteindelijk uit de hof van Ede verdreven naar de aarde. En toen, of ze waren al op de aarde, maar toen ze uit de hof van Ede waren, toen ging het hele avontuur verder en toen kregen ze wel de vermenigvuldiging op gang en nou daar zijn we allemaal uit voortgekomen.

Koos:

Dus nu zijn we hier als onderdeel van Gods plan. En het dus een vreugdevolle gebeurtenis. Want ze waren hier nooit geweest.

Raphael:

Dus jij definieert dus de zondeval als het nemen van de vrucht.

Koos:

Ja, dat is hoe ik het definieer.

Raphael:

Oké.

Koos:

Het nemen van de vrucht, dus het eigenlijk tegen het gebod van God ingaan en dus van die vrucht nemen van de kennis van goed en kwaad, dat dat de val was zeg maar. Zo zijn zij gevallen uit de hof van Ede naar de sterfelijke kant van de wereld. Van de wereld, in de wereld.

Renco:

Voor mij een paar Voor mij ook een Introduceer je een paar nieuwe dingen? Of verbind je een paar dingen aan elkaar die voor mij nieuw zijn? Dus dat moet ik even op me in laten werken. Mag ik, nou ik ga je een vraag stellen over wat je het vertelde. Dat zal ook wel een beetje de insteek zijn van deze podcast aflevering denk ik dan.

Renco:

Wat voor mij nieuw is, is dat je, ik weet niet helemaal of ik je goed begrepen heb, maar dat je zei, hey, je noemde het woord fase, voor een volgende fase. Dus er was een fase eigenlijk waarin de mensen samenleefden met God. Nog niet op de aarde, Of in ieder geval nog niet in Hof van Ede. Maar later wel. Maar dan maak ik het op dat de mens al bestond, maar zich eigenlijk elders begaf.

Renco:

En later pas in die Hof van Ede geplaatst werd. Zeg ik het dan ongeveer goed?

Koos:

Ja, maar dan als geesten, dus als geestkinderen bij God, zonder een lichaam. Ze hadden nog geen aards lichaam zoals we nu hebben. Maar we leefden voordat we geboren werden op aarde, leefden we als geestkinderen bij God.

Raphael:

Ja. Maar alleen Adam en Eva zijn in de Hof van Ede gekomen.

Renco:

Ja, klopt dat dat me? Ja, nee, ga door.

Raphael:

En die zijn eruit, nou sorry, ja, zijn er dus uitgezet en daarnaast is de rest gekomen.

Koos:

Ja, door die vermenigvuldiging dan. Ik kreeg zeg maar een geestkind kon in hun lichaam komen, een aardssterfurilichaam door de geboorte.

Dick:

Nee, nee, nee, ik moest denken dat ik dit ooit een keer heb ik Mormonen binnen gehad en die vertelde dit. Klopt het dat daar een overeenkomst zit tussen wat jullie vertellen? Die vertelde volgens mij ook dat er een soort voorfase was van

Raphael:

Ja, dat klopt. Dat klopt hoor.

Koos:

Dat wil ik niet meer geassocieerd.

Dick:

Zeg, het was ook best wel jong en heel nieuwsgierig. Nee,

Raphael:

dat klopt hoor.

Dick:

Boek van Mormon en volgens mij staat hij nog steeds in de kast. Het was voor mij een vrij verwarrende ervaring toen. Ik kreeg heel weinig context. Daarvan ik achteraf, ik ben natuurlijk een jongere werker, denk ik van alles wat je vertelt, je daar niet wat meer, moet je dat soms niet even toelichten. Vooral als je dan een jong iemand tegenover je hebt, heeft sommige dingen hebben wat wat extra tekst en uitleg.

Dick:

Dat wil ik eigenlijk dus. Ik bedoel helemaal niet per se een negatieve ervaring.

Raphael:

Nee, nee, dat klopt ook wel. Want zo worden wij ook wel eens genoemd.

Dick:

Maar dat is de enige keer dat ik inderdaad dit van wat je nu zei met die fase dus dit kende. Dat er inderdaad al een soort voorleven is. Ik weet niet of een goed woord is. Ja, het was voor mij ook inderdaad een nieuwe vertelling eigenlijk van de zondeval. Ik heb altijd meteen, je hebt altijd de, van waarom was die boom daar, want we hadden het zo goed, waarom stond die boom daar nog, terwijl we hadden het ook gewoon goed kunnen hebben.

Dick:

En dat is natuurlijk ook vaak een uitleg los van andere plannen van, ja maar daarom hebben wij nu vrije wil, Dus daarom we hadden de keus en die heeft God ons gegeven want anders hadden wij, ben ik wel voor altijd gelukkig geweest. Dat vind ik dus een hele moeilijke opvatting want ik denk ja ik weet niet met die zondeval kwam natuurlijk ook heel veel meer niet alleen die vermenigvuldiging kwam in de wereld, maar alle pijn en ellende en al die andere dingen. Dan denk ik, ja, had God ons, had dit design niet beter gekund? Dan vind ik die vermenigvuldiging als een soort uitruil tegenover die goed en kwaad zo altijd zo zwaar. Snap je een beetje wat ik bedoel?

Koos:

Ja, God heeft er wel een idee bij gehad. Want als wij dus in zo'n wereld leven zoals je dat net zei met gezondheid, ziekte, pijn en al die tegenstellingen geeft ook meer uitdaging zeg maar om God terug te vinden of zeg ik dat nog. Maar als je dan uiteindelijk in zo'n situatie voor God kiest dan is dat best wel eigenlijk vanuit God geredeneerd iets heel bijzonders van hey wauw die persoon die gebruikt zijn keuzevrijheid om voor mij te kiezen. En dat is eigenlijk het mooiste geschenk wat je God kunt geven.

Dick:

Eens, maar dan alsnog vind ik, ja dan blijf ik, maar ik ben ook christen gebleven, heb hier ook geen zware kritiek dus uiteindelijk op, maar het blijft altijd een beetje wringen dat je denkt van, Maar oké, dus je hebt dat lijden nodig om dan dichter bij God te komen. Dat lijkt gewoon nog steeds qua Ik zeg het nu wat kort door de bocht. Ik zie Koos ook kijken van dat heb ik niet gezegd. Nee, dat klopt. Maar ik bedoel maar eventjes om het dan even aan te zetten.

Dick:

Er is gewoon heel veel dingen en dat maakt natuurlijk wel dat onze keuze misschien authentieker is. Dus niet vanuit gemakzucht, maar misschien door strijd, door daadwerkelijke afwegingen die we hebben gemaakt, door keuzes in ons leven, door het smalle pad te bewandelen, ik noem maar wat. Maar dan nog, de prijs blijft zo hoog dat je denkt van een god die dit allemaal overzag en die de prachtigste plannen had en die een schitterende aarde heeft, waarom heeft hij dan zo'n heel ingewikkeld plan bedacht? Hij had toch ook wel een andere manier kunnen bedenken om ons liefhebbende mens in connectie met hem te kunnen brengen, maken. En dat vind ik dus lastig om daar dus het woordje, nou ja, is dus wat ik eigenlijk wil zeggen van, dat vind ik dus lastig aan het woord om mooi aan zondeval te doen.

Dick:

Ik denk dat ik zondeval constateer ik gewoon, dat is er gewoon, maar de oorsprong daarvan blijf ik gewoon altijd een heel ingewikkeld iets vinden. Ik vind het moeilijker om daar woorden aan te geven zoals jij dat doet Koos.

Koos:

Ja, ja, nou ik snap ook wel een beetje wat jij bedoelt ik, want het is wel een uitdaging daardoor geworden. Als ik er inderdaad aan denk. Nou het lichaam wat ik heb met met alle nou ja, hoe zeg je dat, drang en en wat wat in mijn lichaam zit en en verlangens en en nou soms ook nou ik heb last van mijn rug of ik ben Als ik te weinig slaap dan voel me ook weer niet zo lekker. Heel veel dingen die op me inspelen. Ik heb ook bepaalde zwakheden, verslavingsgevoelig.

Renco:

Noem dan maar op. Weet je,

Koos:

dus dan denk ik van oké, ja. Dus het is wel een uitdaging dan om op die manier me steeds naar God te keren. En God als middelpunt in mijn leven te houden. Ja. Ja.

Koos:

En jij zegt van oeh, ja. We hadden inderdaad ook lekker in die Hof van Edelen lekker op ons luchtbedje.

Dick:

Ja en dat God een telefoon had gehad waar je gewoon met hem kon bellen of zo weet je wel. Dat was gewoon een stuk makkelijker geweest dan hoeveel last wij soms hebben om God te ontdekken of hem te vinden of tot hem te komen of wat dan ook. En dat je denkt van had hij niet een soort hotline of zo. Dat zou ik wel fijn vinden. Of dat je hem af en toe een keer zag of zo.

Dick:

Ja, ik weet niet.

Raphael:

Ja, ik heb dus het idee dat dat wel het idee gebeurde zeg maar in de Hof van Ede. Dus ook voordat ze eruit geschopt werden dat het dus ook gewoon gedaan werd door God. Dus dat God ze terecht heeft geweest van ja dit is wat ik dus niet gezegd heb wat jullie moesten doen. Dus eruit ermee en ook daarbij afgesneden van de tegenwoordigheid Van mij dus op dit moment krijgen jullie niet meer de instructies zoals ik ze dat voorheen heb gedaan aan jullie. En dat is wat dat wat

Renco:

Ja wij toevallig recent nog.

Dick:

Ja, nou ja dan Hier iets

Renco:

over opgenomen. Dat ging over dat in de Hof van Ede eigenlijk zou je kunnen zeggen was het perfect. Daar leefde Adam en Eva met God en God leefde met Adam en Eva. Ze liepen door de tuin. Ik zie God dan nog niet zo voor me als een mens zoals wij dat zijn, maar misschien hij waait door de tuin of zo.

Renco:

Zoals je ook wel elders in de Bijbel leest. En dan doordat er van die boom, die vrucht gegeten wordt, ontstaat dat gevoel van schaamte eigenlijk direct daarna. Daar hadden we het over in een eerdere opname. Onze gast was een predikant die zei ook ja, eigenlijk daar kantelde iets. Maar tot dat punt was eigenlijk alles goed en ging je uit van het goede in die ander.

Renco:

En toen die vrucht gegeten werd die God uitdrukkelijke had verboden van te eten, kwam er in 1 keer dat gevoel van schaamte over je. Daar zie ik iets in hé van, ik kan niet meer automatisch uitgaan van het goede in die ander. Want ik ben naakt en ik wil mij, ik wil mij helemaal niet meer naakt begeven vlakbij een ander omdat kennelijk die ander, ja die heeft, ja die kijkt op een bepaalde manier naar mij of zo. In 1 keer ontstaat de gedachte, de mogelijkheid dat die ander, Adam in dit geval of even andersom, afhankelijk van welk perspectief je neemt, dat die ander het misschien niet per se goed voor heeft met je. Want waarom zou je anders een gevoel van schaamte hebben?

Renco:

En dat vond ik wel een interessante duiding bij dit voor mij al onbekende verhaal over Adam en Eva. Ik bedoel wie kent het niet zou je bijna zeggen. Zeker als je christelijk opgevoed bent, dan kan je dit verhaal. Dat met die schaamte en dat dan daarna ook, ja, er dus geen plek meer voor hen is in die tuin. Dus ik ben het wel met je eens, Rafeld, dat ik ook, ik denk ook dat God zei, ja, dit is nu verstoord geraakt, hè.

Renco:

We hadden, er was hier iets perfects, iets moois, maar dat is nu niet meer. En daarmee kunnen jullie niet hier blijven. Moeten ze eigenlijk die tuin verlaten. Maar ik, Koos, of Raveld, waar ik nog wel benieuwd naar ben, is ik hoorde jou net zeggen, Koos, toen je je uiteen zette, hoe jullie hierover nadenken, dat het ook heel erg verbonden is aan die voortplanting. En aan de hand van wat je vertelt, als je eerst een geestelijke wezen bent en daarna zeg maar je manifesteer je in een lichaam of huisje of kom je te wonen in een lichaam.

Renco:

Via dat lichaam ontpopt zich de mogelijkheid van de voortplanting. En dus als geest snap ik dat dat nou misschien minder voor de hand ligt om je als geest voort te planten. Maar dat die vrucht gegeten wordt zeg maar als bewuste stap naar die volgende fase om die voortplanting mogelijk te maken. Ik moet eerlijk zeggen, ik heb dat nog nooit in mijn leven gehoord. Dus ik heb dan nog nooit iemand, dus ik probeer dat te bedenken van hé, die voortplanting die verrast me.

Koos:

Ik

Raphael:

heb het ook nog nooit zo duidelijk horen zeggen. Maar wat wel begreep is dat er dus geen voortplanting kon plaatsvinden in de Hof van Ede. Dus niet zozeer dat Eva dus echt bewust die keuze maakt van we moeten ons voortplanten dus vandaar dat ik nu van die vrucht neem. Dat heb ik ook nog niet eerder gehoord dat zij op die manier zou gedacht hebben. Maar wel dat ze verleid is door Satan die dan gezegd heeft van ja als je juist van die vrucht neemt, dan kan je dus meer op God lijken, want dan kan je dat onderscheid maken tussen goed en kwaad.

Renco:

Nou, koos, dan ligt

Dick:

er echt de bal nog weer bij jou, want dan is dat ergens vandaan gekomen natuurlijk. Hoe kwam, waar is dit op gebaseerd?

Koos:

Nou ja, eigenlijk op de Bijbel, want in de Bijbel lees je dat God dus eigenlijk 2 dingen aan hun meegeeft. Ga heen en vermenigvuldigt En ik heb hier een prachtige, in deze prachtige hof van Ede. Alleen let op, die boom daar mag je niet van eten. Want dat is de boom van kennis van goed en kwaad. Als je daarvan eet dan zul je verzekeren sterven.

Koos:

Maar ze waren dus in die hof van Ede. En er kwam dus niks. Ze hadden geen voortplanting daar. Ze zaten daar als het ware een soort van vast. Ze zou daar voor eeuwig blijven wat zou veranderen, een enige verandering die er mogelijk was, dat was dan toch van die boom, van kennis van goed en kwaad te eten.

Raphael:

Maar is er dan bij het eten van de vrucht ook het lipido in de wereld gekomen of zo? Hadden ze geen gevoel van ik wil voorkomen?

Dick:

Dat is wel weer even schrikken. Ben zelf ook

Koos:

aan de zondeval.

Dick:

We hadden begrepen dat seks en zonde, dat is altijd zo'n hele enge combinatie.

Raphael:

Nee, zo bedoel ik dan niet.

Koos:

Nee, nee, nee, ja blijkbaar heeft, ja ik denk dus daarom vandaar mijn theorie, vandaar dat ik geloof dat voortplanting gekoppeld is aan die sterfelijkheid. En die sterfelijkheid kwam alleen nadat ze gegeten hadden van die vrucht. En dat zij dus ook aan, dus ja, het was een beetje apart, maar ze wilde ook aan dat andere gebod voldoen van God om zich te vermenigvuldigen. En dat zei Eva dan ook tegen Adam nadat zij van de vrucht had genomen en Adam zoiets had van ja ik ga niet van die vrucht nemen. Ja maar dat is leuk want dan word ik uit die hof gestuurd en jij blijft hierachter en hoe moeten wij dan ons gaan vermenigvuldigen.

Koos:

Dat gaat dan niet werken. Toen had Adam ook zoiets van ja daar heb je wel een heel goed punt. En toen is hij toch mee overstag gegaan. En ik zeg van ik neem ook van die vrucht zodat ik met jou mee kan de sterfelijkheid in of zeg maar de wijde wereld in. En dan ja, dan Ja, het werd in verder

Renco:

geval een heel ander accent dan wat ik wat Dick en ik in onze geloofstraditie gewend zijn dat zeg maar dat punt dat je niet meer helemaal goed bent, dat het niet meer helemaal goed zit tussen de mensen onderling, tussen de mensen en God, dat dat zeg maar verstoord raakt in die tuin. Dat dat als je het woord zondeval om dat even weer erbij te pakken, dat daar begon het zeg maar. Dus daar,

Dick:

Dan is het toch echt wel moeilijk om daar het woord mooi op te plakken of in ieder geval als een soort. Kijk ik snap ook wel dat daar kan ik dan ook nog wel zo zeggen dat je dat het wel een een soort mechanisme, het is natuurlijk wel een sleutelmoment geweest in dat hele gebeuren. Ik het gewoon een lastig iets. En ik denk, ja, was er nou erg aan geweest dat ze gewoon voor altijd alleen, als was het alleen maar Adam en Eva op die in het paradijs waren geweest. Gewoon voor eeuwig gelukkig.

Dick:

Ja, ik zie daar geen enkel, ik zou, dat zeggen ze dus ook, ik heb dat wel eens genoemd, ik geef liever nog alle ellende en alle dingen op in de wereld en dan zeggen mensen ja, maar dan ben je dan zonder vrije wil. Maar ik zei ja, als ik een of ander kasplantje ben wat gewoon heerlijk in de wei van God heen en weer beweegt, gewoon niks doet. Ja, ik teken er meteen voor.

Renco:

Ik visualiseer dat nu ook, dat jij daar zo staat. Ja, ook.

Dick:

Ik bedoel dat het ook heel serieus wordt. Ik denk echt, ja, maar ik vind echt, ja, wat daar toen meteen de wereld in kwam, nou, Coco noemde dat rijtje al op, dat is natuurlijk gewoon herkenbaar voor iedereen, neem ik aan. Met al die beperkingen en al die dingen misschien waar wij met zijn vieren nog het minst mee te maken hebben. Maar we kunnen vast mensen in de omgeving aanwijzen die daar heel erg mee te maken hebben. En ik vind dat blijft zo lastig aan het geloof dat dat in dat design zou zitten.

Dick:

Of dat dit Gods plan was. Dan denk ik had dat echt niet makkelijker gekund. Ja. En aan de andere kant kijk je gewoon naar het raam en denk je ja dik daar kun je allemaal wel denken. Het is de realiteit waar we nu in zitten.

Dick:

Die realiteit is gewoon anders. Ik geloof ook anders. Ja.

Koos:

Ik snap ook niet, Dick, dat jij überhaupt hier op deze aarde terecht bent gekomen. Dat jij er voor gekozen hebt om hier op aarde geboren te worden.

Dick:

Ja, nee, ik zou gewoon

Koos:

deze instellen.

Dick:

Weet ook niet of je dat Soms denk ik wel eens nee, dat was gewoon prima geweest als ik in dat voorleven was gebleven of zo. Want dat had ik best wel gewild.

Renco:

Precies, dat bedoel ik niet.

Dick:

Nee, ik geniet, dat wilde ik wel zeggen, ik geniet genoeg van de

Koos:

dat niet zo.

Dick:

Daar hadden we het ook in de leiders tijd over dat het lichaam en alles daarbij, dat we daar ook heel veel van mogen genieten en dat God dat ook ons gegeven heeft. Dus ik vind die aarde fantastisch, maar op andere momenten denk je inderdaad, geef mijn portie maar aan Fikkie.

Raphael:

Nee, klopt inderdaad. Dat gevoel heb ik ook wel eens inderdaad. Ja. Van misschien is de living

Dick:

nou wat beter. Ja, ik geloof dat dit,

Raphael:

ja, ja, dat ik Of waarschijnlijk is hij wel beter.

Koos:

Ja, of die andere variant, want er was nog iemand die zoiets had van satan dan was degene die zegt van ja weet je, ik heb een veel beter plan. Ik ga jullie inderdaad allemaal dwingen en jullie doen allemaal precies wat ik zeg en dan komt het helemaal goed. Er zijn ook een aantal die dat interessant vonden, die daarvoor gekozen hebben in die grote raadsvergaderingen in de hemel.

Raphael:

Ja, wij geloven namelijk ook dat wij geschapen zijn naar het beeld van ons hemels vader. Dus dat Adam en Eva er gelijk uitzien als onze hemels vader en waarschijnlijk dan hemelse moeder. Wij geloven dan in hemelse ouders, alhoewel dat eigenlijk niet echt in de schriften staat dat we een hemelse moeder Maar dus dat, want Remco jij zei van misschien dat God dan met adem en even in de tuin heeft gelopen of als wind. Dus wij geloven echt dus dat bij wijze van spreken dat hij met ze gelopen heeft. En daarbij geloven we dus ook dus dat er dus een voorsterfelijk leven is geweest.

Raphael:

Waar we dus eigenlijk op aan het wachten waren als geesteskinderen van onze hemelse ouders om naar deze aarde te kunnen komen. Dus dan zou, dus die zondeval, die was dus eigenlijk dan nodig zodat die kinderen naar deze aarde konden komen. Dus daarom zei ik ook net van, hadden ze in de Hof van Ede niet het idee van laten we hier kinderen krijgen. Dus dat verbaast me eigenlijk altijd.

Renco:

Vandaar jouw vraag natuurlijk ook. Dat je zei van is die debido dan ook daar ontstaan? Want dat was er dan kennelijk nog niet.

Raphael:

Ja. Nee, precies. Want wat is de reden geweest dat ze geen kinderen konden krijgen in de Hof?

Dick:

Omdat ze geen voorbeeld hadden, hoe

Raphael:

moesten ze eruit?

Koos:

Ik denk dat het te maken heeft

Dick:

met die sterfelijk. Omdat ze geen voorbeeld hadden.

Koos:

Want zij is er niet op dik. Zou kunnen ja.

Raphael:

Ja, maar dat hadden ze ook niet toen ze uit de hof gezet waren.

Koos:

Ja, ik denk dat het aan die sterfelijkheid heeft gelegen. Dat alleen met die sterfelijkheid dus die voortplanting mogelijk was,

Renco:

maar goed.

Dick:

Nu ben ik eigenlijk,

Koos:

het maar een soort

Dick:

van zonde. Waar komt dan het kwaad vandaan in juli,

Koos:

Ja, het kwaad is gewoon universeel. Dat was er altijd al. Dat was gewoon zonder begin, zonder einde. Dus je hebt yin yang. Je hebt zwart of hoe zeg je dat duisternis en licht en je hebt goed en je hebt kwaad.

Koos:

Dus het is zonder begin of zonder einde. Alleen satan die was aangetrokken tot dat kwaad. Want satan is eigenlijk ook een kind God. Een broer van Christus. Maar die koos voor de macht en de maar eer en alles die in het duister zit.

Koos:

In het kwaad. Want als jij het kwaad hebt, heb je ook een bepaalde macht en rol. Satan wilde eigenlijk zelf God zijn. En hij is daardoor ook een God geworden, maar dan de God van het kwaad. Dus zo heb je God en Satan als 2 goden die nou tegen elkaar strijden als het ware.

Koos:

Dus hij heeft wel gekregen wat hij graag wilde. Hij wilde de eer, hij wilde de macht en nou dat heeft hij in de duisternis gevonden of in het kwaad gevonden. Wil ik niet zeggen dat duisternis dus kwaad is, maar je mij hoort duisternis in zo'n zin,

Raphael:

dan bedoel

Renco:

ik dan

Dick:

dat je dan yin yang dan is het zeg maar een even sterk. Maar jullie geloven uiteindelijk toch ook dat God sterker is. Ja, precies. Ja,

Koos:

God is sterker, dat wel. Ja, we geloven wel.

Dick:

Want dan denk ik meer inderdaad aan dat rondje, dingen die jammer waarvan je dan echt denkt van die Ja,

Koos:

klopt. Dat is ook niet heel

Dick:

Ik nam ook aan dat dat, want anders zou ik de hele

Koos:

God laat het toe, zeg maar, dat hij de god van het kwaad is, maar het is wel God die uiteindelijk de operhand, zeg maar, de overhand heeft en het licht zal zevenen.

Dick:

Zondeval ook iets wat jullie Vaak in jullie kerk, wordt dat behandeld? Is dat een grote rol?

Koos:

Nee, nee. Wat vind jij Raphael? Is dat een grote rol?

Raphael:

Nee, eigenlijk wordt het niet heel veel besproken omdat wij eigenlijk ook niet, ja, het is ook niet heel, het is eigenlijk, ja, wat ik denk ook weer heugelijk. Ja, maar dat is dan hetzelfde als mooi. Het is mooi dat het gebeurd is. Zodat we dus die vooruitgang kunnen maken. Omdat wij dus geloven dat het plan is dat al Gods geesteskinderen zeg maar naar de aarde zouden komen om een lichaam te kunnen krijgen.

Raphael:

Voor hoelang dan ook. En dat ze, was dus de

Dick:

persoonlijke Dus

Raphael:

we zijn eigenlijk,

Dick:

kijk wij hebben het dan over de zondeval als ik dan even renco zeg, dan zeggen we met Pasen wat is het dan overwonnen, want dat is vrij cruciaal omdat we dat als dus heel negatief labelen en dat is dan, is dat dan voor jullie anders?

Koos:

Nou, het grootste feest voor ons. Pasen is het grootste feest, dat is echt geweldig, want dankzij Pasen Christus heeft eigenlijk 2 zaken voor ons geregeld en opgelost. 1 die dood, dus als we dood gaan dan zijn we dood, maar ja het is wel een beetje jammer en dankzij Christus zullen wij weer opstaan. En het tweede was een soort van geestelijke dood, die scheiding die je eigenlijk noemde in de hof van Edu waardoor zijn naam van een vreugd daardoor werden ze gescheiden van God als het ware. Die scheiding die duurt voort totdat Christus dat offer, dat soonoffer heeft gebracht.

Koos:

Dus dankzij Christus zullen wij weer kunnen terugkeren in de tegenwoordigheid van God. Dus dat is de geestelijke dood zeg maar. Dus de geestelijke dood is de scheiding van God en dankzij Christus kunnen wij terugkeren en is die geestelijke dood opgeheven. Dus dat is echt 2 hele belangrijke dingen die dankzij Pasen tot stand zijn gekomen. Dat lijkt wel heel belangrijk.

Raphael:

Wij noemen dat Pasen.

Renco:

Mij denk ik, Dick en ik, Pasen vieren en welke boodschap daar centraal staat. Maar ik had eigenlijk ook wel de vraag die Dick net stelde. Van als je, kijk ik denk wel eens over onze eigen geloofstraditie ja, weet je allemaal rationeel en zo zwaar op de hand altijd die zonde altijd. En poep poepoe weet je, kan dat niet anders. Nou, daar kun je wat van vinden.

Renco:

Ik kan er prima mee leven. Ik heb er geen moeite mee. Maar als je, die zonde die traceer je eigenlijk terug naar hé die is ergens een keer in beeld gekomen, hè. En dan kom je dus bij die boom, hè. Daar startte dat.

Renco:

En vanaf daar hebben we laten zien als mensen, ook al in de vroege verhalen in Genesis, hebben we laten zien dat er een hoop kwaad in de mens Dat krijgt allerlei verschijningsvormen, maar er zit een hoop kwaad in de mens. Er zit ook een hoop goed in de mens overigens. Dat vind ik altijd goed om te benadrukken, maar zeker ook een hoop kwaad. En al die narigheid die dat oplevert, Dat onrecht wat er plaatsvindt in de wereld. En al het kwade wat wij als mensen, jij, ik, jullie, wij, iedereen, het is een aandeel die, het aandeel wat je daarin hebt.

Renco:

Het ene aandeel zal groter zijn dan het ander, prima. Maar we hebben allemaal al een zeker aandeel in. Dat op een gegeven moment kan je de hoop verliezen dat dat ooit nog eens een keer weer goed komt, hè. Je denkt eigenlijk ja, als we deze lijn gewoon doortrekken, ja, dan dan dan eindigen we in een soort zelfvernietiging of zo. Wat op een gegeven moment, of uitbuiting in ieder geval, of dat er een soort groep mensen komt die gaat heersen, ja, dat gebeurt natuurlijk eigenlijk al, hè.

Renco:

En dat er armen zijn die dan maar gewoon productie moeten draaien of zo, hè. Ik vind het een hele troostende gedachte dat er dat er ooit ook een keer ook weer recht gedaan wordt, herstel plaatsvindt en dat iedereen die onrecht aangedaan is ook weer recht zal worden gedaan. En zeg maar dat, dat 4 ik ook met Pasen, zeg maar. Het zicht erop dat dat weer een, dat dat scenario is in 1 keer weer, is er weer, hè, daar waar je het misschien daarvoor kwijt was. Maar doordat Jezus dan stierf aan dat kruis, is dat herstel en die verzoening is weer mogelijk.

Renco:

Maar een deel van de opluchting, zeg maar, van dat paasfeest is dus omdat dat zo contrasteert met de zwaarte van die zondeval, hoe wij dat zeg maar uitleggen. Dus als je de zondeval niet op die manier uitlegt, jullie hebben net al wat over verteld, hoe jullie dat beleven en vieren en leren in jullie geloofsgemeenschap, dan kan ik me voorstellen, en ik denk dat daar dik zijn vraag over ging, dat dan het Pasen toch ook een ander gevoel oplevert, omdat je niet

Dick:

Je hoeft niet bevrijd te worden van de zonde.

Renco:

Die zwaarte van die zondeval, die

Koos:

Soort van.

Renco:

Ja, die drukt niet zo. Dus dan is er ook niet een enorme opluchting als blijkt dat daar toch een oplossing voor aangereikt wordt. Snap je de vragen?

Dick:

Koos die kijkt moeilijk die volgens mij

Koos:

Ja, Nou ja, ik vind het gewoon geweldig wat je zegt Renko, want ik ben nog 100 procent alles met jou eens. Oké. Gewoon zo voel ik het ook. En ook zo voel ik dat dus ook bij Pasen. Het is alleen dat moment zeg maar van dat zij van die vrucht namen, dat is dan, zodat wij allemaal in dit aardse leven terecht zouden kunnen komen.

Koos:

Maar blijft nog steeds dat we inderdaad, ja, ja, daardoor ook wel in die zwaarte en al die ellende en alles terecht zijn gekomen die dankzij dan Pasen weer wordt opgeheven. Dus ik voel, ik voel, dat is ook weer echt hetzelfde wel bij Pasen denk ik van, och ja, en ook die rechtvaardigheid inderdaad. Het is precies van ja ik voel het helemaal nu hoe je dat zo zegt denk van ja dat is dankzij Pasen juist heel rechtvaardig. Want ook alle dus iedereen zal dankzij Christus opstaan, maar ook alle onrechtvaardigen of alle mensen die weet ik veel wat voor vreselijk ze hebben gedaan aan anderen. En als jij dus dan opstaat en daarmee geconfronteerd wordt, ja daar zit die rechtvaardigheid straks ook in.

Koos:

Zo van wow, dat is best wel, ja, dat is ook de hel zeg maar, die je dan zult ervaren van alles wat je je bewust wordt.

Renco:

Nee, maar toch, dan nog een brandende vraag die

Koos:

ik niet

Renco:

meteen wilde stellen, maar dan nu dan alsnog stel, waar komen die geesteskinderen vandaan? Waarom is mij dat nooit geleerd, zeg maar? Waar heb ik ergens een afslag gemist? Ik weet het oprecht niet. Waar komen ze vandaan?

Raphael:

Ja, bijvoorbeeld uit verwijzingen van de Bijbel.

Dick:

Ja, daar bijvoorbeeld de Bijbel

Renco:

in ieder een van de bron is die je daarvoor zou kunnen gebruiken. De bron misschien wel, maar ik bedoel, het hoeft voor mij niet eens een antwoord per se te zijn dat je zegt nou, in dat bijbelvers of zo, maar ik ben gewoon oprecht benieuwd, Het is voor mij een geheel nieuw concept. Dus ik heb het even ergens gemist denk Of nou ja, ik ben gewoon benieuwd van hé waar komt dat vandaan.

Raphael:

Ja. Exact. Ja, dat voorsterfelijk leven zeg maar. Ja, zoals Koos dan ook al zei over die vergadering in voorsterfelijk leven zeg maar in openbaring staat het. Dat satan dan een derde mee heeft genomen van Gods kinderen.

Raphael:

En waar we ook die kennis dan vandaan halen is uit de Bijbel dan van een van de profeten. Dat God tegen hem zegt voordat je geboren was Dan moet er

Renco:

al iets.

Raphael:

Precies, dus dan moet er wel iets zijn.

Koos:

Jeremia, is dat Jeremia?

Raphael:

Ja, dat zou best kunnen inderdaad. En daarnaast hebben we bij ons in de kerk, wij geloven in ieder geval nog steeds in profeten, sinussen en openwaardes. En levende profeten, sinussen, openwaardes. Die dus dan nog steeds ook de structuur zouden kunnen uitleggen. Daarbij en ook nog gewoon openbaring op dit moment ontvangen voor de kerk van Jezus Christus.

Raphael:

En nou eigenlijk voor iedereen in de wereld, want wij geloven niet dat het christendom alleen maar weggelegd is voor leden van onze kerk. Maar het christendom is weggelegd voor iedereen in de hele wereld. We zijn allemaal kinderen van God. Dus het kerstdom is van toepassing op iedereen. Dus als wij zeggen van als onze profeet wat of de profeet wat zegt is het niet alleen voor ons maar is dat voor iedereen toepasbaar eigenlijk.

Raphael:

Dus daar komen dus dan nieuwe inzichten in van wat is de plan van God. Wat staat er bijvoorbeeld ook niet in de Bijbel. Wat niet is opgenomen door profeten, opgeschreven of niet een boek die toegevoegd is aan de Bijbel. Wat missen we eigenlijk aan het evangelie en het plan van hemels vader? Wat kan een profeet ons daar aan jou vertellen?

Raphael:

Sorry

Renco:

coach, ga je gang. Jouw

Koos:

vraag was daar niet op gericht van hoe geesten zijn ontstaan. Hoe God geest heeft later geboren.

Renco:

Ja, ik ken natuurlijk het bijbelboek Openbaringen ook. En hoe ik dat lees als profetisch boek naar voren. Naar de toekomst. Dus ik probeer in mijn hoofd de puzzel te leggen dat je zegt ja, die geesteskinderen daar wordt en de relatie met de satan daar wordt iets over geschreven in openbaringen. En ik ben geneigd te denken nou alles wat daar staat is sowieso profetisch.

Renco:

Ik vind het soms ook wel moeilijk om het letterlijk te nemen moet ik wel toegeven. In de zin ik vind ook wel dat

Dick:

het, ben

Renco:

er ook wel toe geneigd om sommige dingen als beelden te zien hè. Als een soort vooraf spiegeling van een tijd. En er worden beelden en er worden mythische wezens worden daar natuurlijk beschreven. Waarvan ik niet over van overtuigd ben dat we die ooit een keer zullen tegenkomen, hè. Maar dat het meer een soort vooraf spiegeling is van een tijd die komen gaat.

Renco:

Maar als ik het goed begrijp net, geven jullie aan van nou, er staan ook teksten in openbaringen die eigenlijk in de grote tijdslijn van de mensheid zullen we zeggen ook juist aan het helemaal aan het begin ter plaatse zijn. In plaats van dat het alleen maar iets zegt over wat nog komen gaat.

Raphael:

Precies. Ja, refereren.

Koos:

Ja, in feite bijna het hele plan zit daarin. Ook helemaal naar het eind toe. Wat nog een paar fases verder is zelfs dan waar we nu in zitten. We zitten eigenlijk nu pas in de tweede fase, er komt nog een derde fase, er komt nog een vierde fase. Dus dat zit allemaal in openbaringen opgesloten.

Koos:

Dat is wel heel bijzonder boek eigenlijk. Die Johannes die was zo gek nog niet. Die had wel echt veel inspiratie ontvangen.

Raphael:

Ja, die was ook profeet natuurlijk.

Renco:

Dat was fascinerend. Dat laatste vers, dat er dan staat van die iets toevoegt of iets weglaten uit dit boek. Had een beetje een dreigend slot gevonden dat ik dacht.

Koos:

Ja. Wat ook niet het laatste vers eigenlijk is. Ik weet niet wie dat er als laatste in heeft geplaatst. Maar dat zat eigenlijk ergens niet helemaal in het midden. Maar het zat zeker niet aan het eind.

Koos:

Maar uiteindelijk is dat aan het eind erin gezet. Ja, bedankt.

Raphael:

Ja, nou maar goed, sowieso over die vers, dan zou je dat kunnen zeggen. Ik weet niet over welk boek je dan hebt. Maar dan zou ik zeggen dan heeft hij het over het boek van Openbaringen. Want hij heeft natuurlijk niet de Bijbel samengesteld.

Renco:

Dat bedoel ik ook inderdaad. Dus het laatste stuk van specifiek van het boek Openbaringen.

Raphael:

Ja, ja, precies. Ja, het is inderdaad vrij, ja, precies vrij dreigend inderdaad van hier kan je niks aan te horen.

Koos:

Nee, klopt ook wel wat Johannes daar zegt. Kijk, Als wij zelf met ons menselijk brein Gods openbaringen gaan aanvullen met onze eigen menselijke niet goddelijke gedachtes, ja dan komt het niet goed. Dus in dat opzicht had hij gewoon echt een heel terecht punt.

Renco:

Maar wat ik dan interessant vind is, waarvan jij gaf net aan van nou, we hebben ook in het hier en nu zijn er mensen met profetische gaven, zieners, openbaardes, profeteren, profetessen. Maar dat zijn eigenlijk wel, dat zijn wel mensen in het hier en nu die natuurlijk eigenlijk wel nog dingen toevoegen eigenlijk, duiding of als aanvulling als ik jullie net goed beluisterd heb. Dat voelt dan wel op gespannen voet staan met die laatste versie die u toevallig net even aanhaalde allebei. Gij zult niks hier aan afdoen of aan toevoegen. Terwijl ik dan denk, maar dat is dan niet precies wat een ziener of een profeet dan doet?

Renco:

Die voegt er iets aan toe.

Koos:

Ja, Johannes bedoelt dat je aan Gods woord niks moet toevoegen in de zin van menselijke filosofie of wat dan ook. Dus als Gods woord gesproken wordt door jou, Renco, dat zou kunnen, dat God via jou praat, dan is dat inclusief wat Johannes bedoelt van dat is oké. Maar als je dan iets gaat toevoegen wat niet van God komt, ja dat is niet oké. Dus in opzicht kan God nu nog steeds openbaringen geven toch? God houdt niet op God te zijn.

Koos:

God als die wil, dan zou die zeggen van nou, hier heb je nog een openbaring. Hij zou zelfs Johannes nog kunnen terugsturen. Zeg, Johannes, het wordt tijd dat die mensen nog eens een keer wat openbaringen van jou krijgen. Via, hè, dus van God, maar dan via Johannes en naar ons.

Raphael:

Ja, je bedoelt ook als Johannes als opgestaande wees ook.

Koos:

Dat kan toch naar ons toeven.

Raphael:

Vast geest.

Koos:

Maar was niet Johannes degene die eeuwig zou leven? Welke Johannes was dat? Er was eentje die zou nooit dooddruk.

Dick:

Nee, ik Het

Koos:

was toch Johannes?

Dick:

Ik kan je niet helpen, Koos.

Raphael:

Jij weet hem niet. Nee.

Koos:

Er is er 1 bij. 1 bij die zou niet sterven totdat Christus weer met de tweede komst van Christus terug op aarde zou komen.

Raphael:

Hij is 1 van de apostelen?

Koos:

Ja, een van die 12.

Raphael:

Ik weet ook even

Renco:

moet ook het antwoord schuldig blijven. Ik heb het niet paraat.

Koos:

Maar goed. Oké, dat is voor een volgende aflevering van onze podcast luisteraars. Dan krijgen jullie alles te

Renco:

horen over degene

Koos:

die nog steeds heeft en nooit is gestopt. Waar is die persoon?

Dick:

Ja, dit is cliffhanger waar jij het

Renco:

over

Renco:

had. Zijn

Raphael:

die jongens die heel graag had.

Dick:

Koos laat nu eens in het

Renco:

midden hangen. We

Dick:

kunnen niet die Bijbel erbij pakken.

Renco:

Nagel bij. Maar

Raphael:

geloven jullie ook dat de zondeval dan invloed heeft op alle mensen die daarna zijn gekomen? Dus dat het de schuld van Adam en Eva op onrust.

Renco:

De schuld van Adam en Eva op onrust. Ja, dan heb je eigenlijk een zondeval en dan schuif je op naar erfzonde zou ik dan. Dus dat is dan het woord wat in mij opkomt. Ja, kijk, hoe ik het zie is dat het kwaad is ontwaakt, is ontstaan in die mens. Dat heeft ergens een oorsprong gehad en is vanuit daar zeg maar als een soort grote stamboom zijn we allemaal, ja, hebben we ons voortgeplant.

Renco:

Zijn we de wereld gaan bewonen en gaan onderwerpen zelfs. En ja, daar hebben we allemaal hebben we die, hebben we dat in ons. Dat we niet 100 procent goed zijn, dat er ook kwaad in ons zit. En dus in dat opzicht, ja, je kunt daar je neus ophalen naar Adam en Eva, maar ja, dan moet je dat ook aan jezelf doen, denk ik dan, hè. Ja, dus in dat opzicht denk ik dat we dat er niet zoveel gewoon geen verschil zit.

Renco:

Ik moet onderkennen dat ik ook niet een van nature 100 procent goed mens ben. Verre van vaak zelfs. Dus dat ik allerlei ideeën heb, gedachtes heb, behandelingen doe, verlangens heb, lusten heb die ik zo goed en kwaad als dat gaat proberen, zeg maar, in het redelijke te houden. En dat lukt over het algemeen. Maar het is mij niet vreemd dat er in mij iets is wat niet puur, echt, goed, zuiver is.

Renco:

Dus, ja, dus, zo zie ik dat. Dus, is, ik weet niet of ik daarmee jouw vraag beantwoord, Rafa. Het is in ieder geval niet de taal die ik eraan zou geven. Dus dit is mijn taal, mijn woorden die ik gebruik om zo'n begrip als erfzonde of de zondeval en hoe zoiets doorwerkt, zeg maar door de mensheid heen. Ik ja, hoef maar om me heen te kijken en denk ja, en naar mezelf te kijken en te constateren ja, dat is het geval.

Koos:

Ja, ik hou wel van jouw taal denk ik wel. Echt waar. Ik zit er echt wel positief van te smullen. Ik vind het prachtig hoe je dat uitwerkt en hoe je dat Echt.

Renco:

En jij dan, Dick. Ja,

Koos:

En dat geloof ik dus ook. Ik geloof gewoon ook wat jij zegt gewoon.

Dick:

Dat geloof ook. Of van jouw taalgebruik smul.

Koos:

Nee, dat gewoon

Dick:

echt Ik vind altijd dat je zo lang aan het woord bent, denk ik altijd.

Koos:

Nee, maar ja Ik kom er tot

Dick:

je kind joh. 6, 5, 6,

Koos:

5, Ja, dik. Nee, nee, nee. Want dat vond ik wel mooi van jou, Dick, want jij zegt van ja, die zondeval, dat zie jij meer in de mens zit iets of zo.

Renco:

Hoe legde jij dat

Dick:

ja, nee, weet

Koos:

je, ik heb

Dick:

soms de neiging om, ik weet wel hoe ik het kerkelijk moet zeggen, maar ik, dat kan ik misschien wel zeggen, want we hadden toch gezegd dat we haar naam zouden noemen, maar mijn vrouw is bijvoorbeeld, nou, ik denk dat ik haar tekort doe door te zeggen dat ze niet gelovig is, maar dat, ze heeft wat moeite met de hele kerkelijke jargon. Dus ik heb heel vaak ben ik dingen aan het, probeer ik het voor haar te vertalen zonder in die woorden te vallen die wij met zijn vieren allemaal knikkend, ja, nee, ik snap het. En dan kom ik bij sommige verhalen kom ik er gewoon heel moeilijk uit. En dan ga ik ook heel anders praten, merk ik. Ik ga het ook proberen wat abstracter te maken.

Dick:

Als ik het dan over zondeval heb, dan denk ik ja, dan moet je dus ten eerste erkennen dat er zonde is. Wat is zonde dan? Dan weet je wel, dus dan probeer ik het altijd zeg maar meer naar aardse dingen terug te brengen, althans voor haar begrijpbaar, zeg maar die lusten en die dingen waar we het over hadden. Toch wel fijn dat

Renco:

ik af en toe zo lang van stof ben. Maak je toch wel dankbaar gebruik van.

Dick:

Ja, precies. Maar dat je daar dus Dat ik dat dus probeer op een andere manier. Kijk, weet je wel, ik onderschrijf natuurlijk wat Renko zegt. Dat doet hij mooi. Wat ik al zei, onze, ik denk ook vergelijken met jullie hoor, zoveel verschillen we heus niet, maar toch, weet je wel, zonde en die vrije wil, en als je dat eens probeert uit te leggen aan iemand die zeg maar niet uit die christelijke context komt, dat is echt, vind ik altijd heel lastig.

Dick:

Dat is moeilijk ja. En ook de noodzaak daarvan. En waarom is dit en waarom is Gods plan dan zo? En ik krijg dat gewoon Kijk, wij komen er misschien wel uit met zijn allen omdat we wel bekend zijn met die materie. Maar probeer het maar eens tegen iemand te vertellen die dan gewoon denkt van ja maar oké.

Dick:

En waarvoor was er nou dit precies allemaal nodig? Zelfs als we het uitleggen. Ik snap je helemaal Koos hè. Ik snap het helemaal. Maar dan nog vind ik het niet per se.

Koos:

Ja, je hebt wel wat in mij getriggerd, Dick. Want ik ga er dus over nadenken komende tijd. Want zoals jij dat zo formuleert, eigenlijk was dat nooit zo bij mij binnengedrongen van ja, ik ga dan eens even, ik moet dat even op me in laten werken ook, maar het heeft wel wat, dat je zegt van ja, waarom dan?

Dick:

Ja, ik ben best wel mooi dat er een plan is, maar waarom moest dat plan zo? En misschien, kijk, uiteindelijk zullen we dan zeggen van dat zullen we pas weten als hij weer komt. Dan we kijken nu in die, wat zeggen we, die wazige spiegel, zeg dan altijd. Dus nu zien we nog niet helder, maar straks zullen we helder zien. Dus het is ook maar de vraag of we überhaupt hier antwoord op gaan krijgen.

Dick:

Maar ik vind hem leuk dat je hem opwerkt. Kijk, wij mogen er ook graag over bomen. Ja.

Koos:

Mooi. Ik weet niet, we zijn nu 3 uur Nou,

Renco:

fijn dat we zo door je podcastmaatje gewoon

Dick:

van de Ik wil graag de copy better vangen. Koos waren zeer oprecht. Dus daar wals ik nu helemaal overheen. Maar dat is helemaal niet fijn.

Renco:

Nee, ik ga huilend de afronden zo. Echt.

Koos:

Ik heb er echt van genoten jongens. Ik

Renco:

vond het ook gewoon interessant om aan de hand van mijn vragen. Is dat gewoon een aantal elementen in jullie duiding en uitleg van die zondeval en de oorsprong daarvan. En ook de consequenties en de effecten daarvan. Die voor mij echt gewoon totaal nieuw waren. Dus dat is wel, nou dat is op zijn minst interessant om ook eens verder over na te denken van hè, ken ik helemaal niet zo.

Renco:

Dus het relativeert in ieder geval al, ja je eigen geloof traditie een beetje hè. Je moet het natuurlijk onderkennen je bent in een bepaalde laan, word je grootgebracht in een bepaalde laan en denk je, wacht, zit hier naast me nog een laan en daarnaast zit ook nog een laan en dan worden er weer andere accenten gelegd en zo. Zo bezi ik eigenlijk dit gesprek ook dat het, we zijn allemaal, we lopen diezelfde optocht, al eens eerder in onze eigen podcast genoemd, de optocht van de christenen, die is wel vrij divers. Er lopen ook wel mensen mee waar ik me totaal niet mee identificeer. Dat gevoel had ik in dit gesprek niet, Ter geruststelling.

Renco:

Maar er zijn mensen die zichzelf christen noemen, maar ik denk, ik heb helemaal niks met jou. Ik zou willen dat je dat woord niet gebruikt, want ik gebruik dat woord ook al. En dat sluit elkaar zo uit. En dat komt niet goed in mijn gevoel dan. Maar het is wel interessant om wat meer te leren van hoe die optocht in elkaar steekt.

Renco:

En met optocht bedoel ik dan niet zo denigrerend als het misschien klinkt hoor, maar ja.

Koos:

Nee, ik denk, hier begrijp je het ook

Dick:

gewoon open. Dus dat maakt het gesprek natuurlijk ook prettig. Door als zo kan nu allemaal met hermetische dingen om de oren gingen slaan van zo is het. Ik heb nergens het idee, daar is het gesprek dat we vastliepen omdat die ander zei van nou, wil ik niet eens in meegaan of dit snap ik niet dus ja.

Raphael:

Ja. Nee, dat is inderdaad ook wel onze insteek en ik denk ook wel de insteek van als Koos en ik met elkaar in gesprek zijn want soms zijn we het ook gewoon niet met elkaar eens En dan uiteindelijk sluiten we ook gewoon lekker de aflevering af met van ja, we komen er gewoon niet uit. Laat jij gewoon lekker met jouw idee over benadrukken. Nader te doen. Dan eigen.

Renco:

Ingedrukt te hebben. Nog een paar scheldwoorden erachteraan.

Koos:

Ik stop met die podcast.

Raphael:

Ja, het was inderdaad

Dick:

wel een

Raphael:

beetje vuist.

Koos:

Ik ga hem helemaal los. Tof. Nou, dat moeten we vaker doen. Als jullie het leuk vinden,

Dick:

dan weten jullie nog beter hoe de apparatuur werkt. Dus dat scheelt ook alweer.

Renco:

Ja. Nou, we kunnen in ieder geval eens de truc andersom doen. Dus dan Ja,

Koos:

graag. Ja, dan nemen we graag de uitnodiging.

Renco:

En wat zeg, hebben ook even weer gezien hoe

Raphael:

dit gaat.

Renco:

Nu niet moet inbellen, dan werk met onze bestaande apparatuur. Dus dat ziet er veelbelovend uit.

Koos:

Ja, niet helemaal Deventer te reizen of waar je dan graag naartoe rijdt.

Raphael:

Nee, helemaal super. Dan willen we jullie graag bedanken voor bijdrage, jullie komst.

Renco:

Graag gedaan. Jullie bedankt. Tot volgende keer. Dat was het weer voor deze aflevering van geloofsvoer gesprek. Leuk dat je luisterde.

Renco:

We hopen dat je het een zinvol gesprek vond en dat het je aan het denken heeft gezet.

Dick:

Op welke manier dan ook. We staan altijd open voor onderwerpen en vragen. Stuur ze ons op gesprek@geloofsvloer . nl. Gewoon reageren mag natuurlijk ook. Tot de volgende keer.

Makers en gasten

Dick
Host
Dick
Podcaster en schrijver voor geloofsvoer.nl
Renco
Host
Renco
Podcaster en schrijver voor geloofsvoer.nl
person
Gast
Koos
Podcaster bij Geloof jij dat ook?
person
Gast
Raphael
Podcaster bij Geloof jij dat ook?
#120 Kennismaken met christelijke mede podcasters (met Dick, Raphael en Koos)
Uitgezonden door